Forum Stichting de Dwaze Vaders

Beste lezers,

Ik ben een alleenstaande vader van 50, die een jaar geleden plotseling is gescheiden.
Helaas werd mijn ex vrouw na 19 jaren samen, verliefd op een collega en daardoor werd van haar kant vrijwel meteen een scheiding ingezet.
Nu een jaar later ben ik nog steeds alleen, eenzaam en zie mijn dochtertje van 7 om het weekend en iedere woensdagmiddag. Vind ik erg weinig, maar werk vormt deze constructie.
Ik heb erg veel verdriet om het gemis van mijn dochtertje waarvan ik zielsveel hou en doe alles wat in mijn macht is om de relatie met zowel ex maar vooral met mijn dochtertje goed te houden.
Nu deelde mij ex afgelopen week uit het niets mee dat zij een andere partner heeft en hem kennis wilt laten maken met mijn dochtertje. Dit was wederom een steek in mijn ziel. Wist dat het er ooit aan zat te komen, maar alles gaat zo snel en is en blijft pijnlijk.
Natuurlijk hoop ik als vader diep van binnen dat mijn dochtertje gelukkig wordt, maar ben aan de andere kant ontzettend bang haar kwijt te raken.
Ik ben een vader met een slaapstoornis en dus niet altijd fit. Hierdoor voel het dat ik nu alles in het werk moet stellen om iedere keer als mijn dochtertje bij mij komt, sterk, fit en vooral de leuke vader moet zijn. Kamp met de angst dat mijn ex een happy family wilt gaan vormen en mijn dochtertje het daar straks zo leuk vind, dat ze niet meer naar mij toe wilt komen.
Het gevolg van deze hele situatie is dat ik verdrietig, knap eenzaam en doelloos door het leven ga.
Ik zal vast de enige niet zijn die in een soortgelijke situatie zit of heeft meegemaakt en wil dit daarom graag delen op dit platform.
Ik ben ook online op zoek gegaan naar fysieke praatgroep van vaders met soortgelijke ervaringen, maar kom niet verder dan online forums.
Wie heeft tips voor mij ?

hoi M,

een bekend verhaal wat je hier omschrijft. echter blijf je wel altijd haar vader. in het begin is het voor haar natuurlijk ook enorm interresant die onbekende man die mama ineens zo gelukkig maakt. dat nieuwe gaat er van af. ze zal waarschijnlijk dingen gaan doen met de nieuwe partner van je ex-vrouw die jij niet kan. maar omgekeerd ook. ze zal dingen met jou doen die de vriend van je ex-vrouw niet kan. en als het meezit toont die man net zo veel aandacht en liefde als dat jij doet. want, wat als die nieuwe vriend jullie dochter nou niet zo graag ziet of slecht behandeld. dat wil toch niemand. blijf de dingen doen met je dochter die je wel kunt doen. blijf werken aan de band met je dochter. ze zal haar papa toch nodig hebben in haar leven. probeer voor jezelf de situatie te relativeren. net of je aan de zijlijn staat bij je eigen situatie. dat kan je beter afwegen of je je druk moet maken,actie moet ondernemen of het gewoon te laten voor wat het is.
of je het goed gedaan hebt zal over vele jaren pas blijken. probeer voor nu het beste te doen.

over mannenpraatgroepen weet ik niet veel, ik scroll om de week wel een keer op het forum op nieuwe berichten. maar niet heel veel activiteit.

groeten mark.

p.s. als je een keer wil praten stuur je maar een pb. je hart luchten bij iemand die de situatie ook meegemaakt heeft kan helpen