Contact met lotgenoten?
Geplaatst: 02 jul 2019, 16:41
Hallo lotgenoten,
Ik heb mijn twee jonge kinderen bijna een jaar geleden voor het laatst gezien.
Over een paar maanden start jeugdzorg een onderzoek om te bepalen of er een omgangsregeling gestart kan worden en ik weer een ouder voor mijn kinderen mag zijn. Mijn ex heeft, richting de rechtbank, ernstige valse beschuldigingen gemaakt over dat ik een gevaar vorm voor mijn kinderen. Hopelijk neem jeugdzorg dat niet klakkeloos over.
Ik heb al zo veel instanties gebelt, maar die kunnen allemaal niets doen als de ex-vrouw niet mee wil werken. Maar daar zal iedereen zich hier wel van bewust zijn.
Het lukte me in het begin om positief te zijn en vol te houden dat alles uiteindelijk goed kwam, maar het duurt allemaal zo lang, ik mis zo veel en ik merk dat ik af en toe de hoop verlies dat het ooit weer goed komt. Ze zijn nog zo jong en herinneren zich misschien niet eens meer wie ik ben. En elke keer als ik denk dat er eindelijk wat gaat gebeuren, blijft alles hetzelfde. Maar ik wil het natuurlijk niet opgeven. Ze verdienen een band met beide ouders.
Ik wil op een openbaar forum liever niet teveel overal verder op in gaan. Is het mogelijk om prive contact te krijgen met een paar mensen die deze situatie ook meegemaakt hebben en mij misschien adviezen kunnen geven? Mijn vrienden en nieuwe vriendin proberen mij te steunen, en ik ben ze daar heel dankbaar voor en het helpt soms ook wel, maar het is lastig voor hen om zich in te denken hoe ik me voel en wat ze het beste kunnen zeggen. En adviezen kunnen ze natuurlijk al helemaal niet geven.
Ik heb mijn twee jonge kinderen bijna een jaar geleden voor het laatst gezien.
Over een paar maanden start jeugdzorg een onderzoek om te bepalen of er een omgangsregeling gestart kan worden en ik weer een ouder voor mijn kinderen mag zijn. Mijn ex heeft, richting de rechtbank, ernstige valse beschuldigingen gemaakt over dat ik een gevaar vorm voor mijn kinderen. Hopelijk neem jeugdzorg dat niet klakkeloos over.
Ik heb al zo veel instanties gebelt, maar die kunnen allemaal niets doen als de ex-vrouw niet mee wil werken. Maar daar zal iedereen zich hier wel van bewust zijn.
Het lukte me in het begin om positief te zijn en vol te houden dat alles uiteindelijk goed kwam, maar het duurt allemaal zo lang, ik mis zo veel en ik merk dat ik af en toe de hoop verlies dat het ooit weer goed komt. Ze zijn nog zo jong en herinneren zich misschien niet eens meer wie ik ben. En elke keer als ik denk dat er eindelijk wat gaat gebeuren, blijft alles hetzelfde. Maar ik wil het natuurlijk niet opgeven. Ze verdienen een band met beide ouders.
Ik wil op een openbaar forum liever niet teveel overal verder op in gaan. Is het mogelijk om prive contact te krijgen met een paar mensen die deze situatie ook meegemaakt hebben en mij misschien adviezen kunnen geven? Mijn vrienden en nieuwe vriendin proberen mij te steunen, en ik ben ze daar heel dankbaar voor en het helpt soms ook wel, maar het is lastig voor hen om zich in te denken hoe ik me voel en wat ze het beste kunnen zeggen. En adviezen kunnen ze natuurlijk al helemaal niet geven.