Door mij geleerde lessen

[Alexander2]

Beste lezer,

Ik ben in een jarenlang gevecht gewikkeld geweest met de moeder van mijn dochter om de omgang met mijn dochter. In deze jaren ben ik door zeer diepe dalen gegaan. Recent is er een rechterlijke uitspraak geweest van de rechter die in mijn voordeel was. Een keer in de twee weken komt mijn vierjarige dochter van vrijdag tot en met zondag bij mij. Ik ben zeer gelukkig met deze situatie.

Op internet en in de media kom ik verhalen van vaders tegen die zeer vergelijkbaar zijn met mijn verhaal. Deze vaders hebben geen of nauwelijks omgang met hun kinderen, ze krijgen de meest verschrikkelijke beschuldigingen aan hun adres en de de hulpverlening instanties steunen moeder in het creëren van afstand tussen vader en kinderen.

Omdat het er alle schijn van heeft dat het goedkomt tussen mij en mijn dochter wil ik de lessen die ik geleerd heb delen. Ik hoop dat andere vaders hier iets mee kunnen.

1. Wees geduldig. Voordat er iets gaat verbeteren in de omgang tussen vader en kind(eren) gaat er zeer veel tijd overheen. Meerdere instanties spelen vanuit overheidswege mogelijk een rol in het op gang krijgen van omgang. Hier is helaas niets aan te doen.

2. Accepteer de situatie zoals hij is maar doe er alles aan om het te veranderen. Dit klinkt tegenstrijdig. Echter, ik bedoel dat je de situatie geestelijk moet accepteren om rustig en verstandig te blijven. Dan pas kun je effectief handelen om je doelstelling te behalen. Zelf hield ik er zelfs rekening mee dat ik mijn dochter niet meer zou zien en dat ik verder moest gaan met mijn leven. Ik haalde zelfs de foto’s weg uit mijn woonkamer. Tegelijkertijd bleef ik doorgaan met het gevecht om omgang.

3. Houd (schriftelijke) communicatie zo zakelijk en minimaal mogelijk met je ex. Dit is nodig om te voorkomen dat ruzies (verder) escaleren.

4. Wees correct, beheerst en reageer verstandig. Laat zien dat je een redelijke persoon bent waarmee je op een redelijke manier kan communiceren. Werk zoveel mogelijk mee aan hetgeen de hulpinstanties voorstellen. Maar er zijn grenzen hieraan: zie hieronder.

5. Werk niet overal aan mee. De rechter heeft ooit omgang via omgangshuis opgelegd. Ik heb mijn dochter een keer gezien via een omgangshuis. Echter, het is overduidelijk dat deze vorm van omgang bedoeld is voor ouders die eigenlijk geen kinderen hadden moeten krijgen (lees: te kampen hebben met grote sociale problemen). Ik heb daarna uitgelegd dat ik dit dermate vernederend voor vader en dochter vind dat ik hier niet meer aan kon meewerken. Een liefhebbende vader hoort zijn kind niet te zien in een omgangshuis! Ik merkte dat instanties begrip hadden voor mijn houding.

6. Klagen helpt! Houd zeer scherp in de gaten hoe de overheid of andere hulpinstanties te werk gaan. In zeer veel gevallen is er sprake van een bewust of onbewuste partijdigheid richting moeder. De overheid heeft de neiging om op te komen voor de zwakkere partij (de moeder) ook al is dat niet in belang van kind. Al mijn klachten zijn succesvol geweest. Instanties leken na een klacht veel behoedzamer en eerlijker op te treden. Een van mijn klachten leidde tot het aanpassen van een hulpverleningsprotocol waarbij duizenden instanties zijn aangesloten.

7. Maak veelvuldig gebruik van metaforen. In de communicatie met de overheid noem ik een omgangshuis bv steevast een gevangenis vanwege het regime. Ik ergerde me aan het gebruik van de uitdrukking ‘strijd tussen ouders’. Strijd suggereert dat er sprake is van twee partijen die even veel te verwijten vallen. In dit geval reageerde ik door te zeggen dat je een verkrachting kan benoemen als een strijd tussen de verkrachter en de verkrachte persoon. De Raad van Kinderbescherming noemde ik gesprekken veelvuldig de Raad van Moederbescherming. Ik merkte dat deze metaforen beklijven en mijn boodschap versterkte.

8. Probeer omgang af te dwingen via de rechter. Moeder hoeft hier niet perse aan mee te werken maar ik bespeur een groeiende irritaties bij rechters als dit gebeurt. In mijn geval had kreeg ik steun van de rechter zelfs ondanks onzalige rapporten van de Raad voor Kinderbescherming.

9. Realiseer je dat het gevecht dat je voert niet alleen voor jezelf is. Als je een succes boekt zal dit hopelijk tot verder inzicht leiden bij de overheid dat moeders soms (misschien zoals in mijn situatie door psychische oorzaken) een negatieve rol spelen die schadelijk is voor kinderen. Dat je dus impliciet ook voor andere vaders strijdt zal dat een boost kunnen geven aan je strijd.

En als laatste:

10. Zorg dat je de beste vader voor je kind bent!

Succes!