Verhuizen buiten gebied afgesproken in Ouderschapsplan
Geplaatst: 23 jun 2017, 14:37
Goedemiddag,
Ik ben een vader van 35 jaar, inmiddels na een relatie van 13 jaar (ongehuwd), bijna 3 jaar uit elkaar met mijn ex. Samen hebben wij een dochtertje van 5 (beiden ouderlijk gezag) met co-ouderschap. Het uit elkaar gaan ging niet zonder slag of stoot. Om bijna elke wissewasje werd wel een rechtszaak gestart door mijn ex. Ik kreeg tot 3x toe een dagvaarding op de mat. Zij was van mening dat ik maar moest buigen omdat zij een moeder is.
Eerst ging het om de afwikkeling van de koopwoning en mijn inbreng daarin --> rechtszaak door mij gewonnen
Vervolgens om waar onze dochter naar school moest --> rechtszaak door mij gewonnen
Voor het ouderschapsplan werden wij door de rechtbank doorverwezen naar een mediator, want volgens de rechtbank was duidelijk dat ik open stond voor overleg en dat er prima met mij te praten viel.
Bij de mediator heb ik ook moeten knokken voor mijn kleine meid, want we zaten nog maar 10 minuten binnen of ik stond al 1-0 achter omdat deze vrouw vond dat een kind van nature meer bij de moeder hoorde te zijn dan bij de vader. Afspraken die we de ene sessie maakten werden de volgende sessie alweer ingetrokken door mijn ex. Ook werd mij stelselmatig verweten dat ik haar zou bedreigen. De mediator vond dat allemaal prima, ik moest steeds maar water bij de wijn doen, maar andersom hoefde dat niet zo nodig. Maar goed. Eind goed al goed. We hadden een ouderschapsplan opgesteld waarin we afspraken hebben vastgelegd, oa. over de regio waar wij zouden gaan wonen.
Binnen een bepaald gebied konden we zonder toestemming van de andere partner verhuizen, daarbuiten zouden we in overleg treden.
Ondertussen heb ik mijn ex uitgekocht uit de woning en heb ik altijd mij best gedaan om zo min mogelijk te veranderen voor mijn dochter. Mijn nieuwe vriendin is bij ons komen wonen, opa's en oma's wonen vlakbij. Zo ook neefjes en nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes. Mijn ex is in een dorp 5 km verderop gaan wonen. Tot daar gaat alles naar wens. Echter......
Nu heet zij echter een relatie gekregen met iemand die 22 km hier vandaan woont en wil zij gaan samenwonen in zijn huis. Hij heeft een koophuis en zij een huurhuis. Zelf was ik daar niet erg enthousiast over, want op die afstand zal mijn dochter een stuk minder makkelijk met kinderen van school gaan spelen. Als ouder van een ander kind zou ik ook niet even dat stuk heen en weer rijden, zeker niet in de zomer waarin je in ons gebied erg veel strandgangers en toeristen hebt waardoor je snel 45min kwijt ben voor een enkele reis. Zij gaat midden in de polder op een boerderij wonen zonder andere kinderen in buurt, dus ik vrees een sociaal isolement voor mij dochter.
Ik heb mijn bezwaren uitgesproken, maar aangegeven dat als wij afspraken kunnen maken zodat zowel onze dochter als ikzelf zo min mogelijk hinder van de verhuizing ondervinden, ik wel mee wil werken. Echter komen wij er maar niet aan toe om afspraken te maken. Ik heb via de e-mail een aantal vragen gesteld over punten die we moeten afstemmen wil ik akkoord gaan, maar krijg daarop totaal geen antwoord. Vervolgens heb ik voorgesteld om face to face dingen te bespreken, want dan moet zij er wel op in gaan.
Zij wil echter niet alleen met mij aan tafel gaan zitten om te overleggen, maar wil een advocaat of haar nieuwe vriend meenemen. Dat heb ik geen trek in. Ik heb met haar een dochter, niet met haar advocaat en als we niet normaal over zulke dingen kunnen praten terwijl we co-ouderschap hebben, waar kunnen we dan wel over praten? Haar nieuwe vriend heb ik nog nooit ontmoet en ik vind een dergelijk gesprek niet de tijd en plaats voor een ontmoeting. Ook dreigt ze met weer een rechtszaak als ik geen akkoord voor de verhuizing geef.
Ik heb aangegeven dat als zij weigert persoonlijk met mij te overleggen, ik dan alleen nog een mediator als mogelijkheid zie. Echter ben ik het een beetje beu aan het raken dat ik steeds maar op kosten gejaagd wordt omdat normaal overleg en het nakomen van afspraken niet mogelijk is.
Ik heb daarom de volgende vragen:
Zijn er mensen die ervaring hebben met een rechtszaak rondom een zelfstandig verzoek voor toestemming om te verhuizing buiten het afgesproken gebied?
Is het onredelijk van mij dat ik verwacht dat zij de kosten voor de mediator op zich neemt? Zij is immers de persoon die wil verhuizen en wijzigingen in het plan aan wil brengen.
Alvast bedankt voor jullie tijd.
Ik ben een vader van 35 jaar, inmiddels na een relatie van 13 jaar (ongehuwd), bijna 3 jaar uit elkaar met mijn ex. Samen hebben wij een dochtertje van 5 (beiden ouderlijk gezag) met co-ouderschap. Het uit elkaar gaan ging niet zonder slag of stoot. Om bijna elke wissewasje werd wel een rechtszaak gestart door mijn ex. Ik kreeg tot 3x toe een dagvaarding op de mat. Zij was van mening dat ik maar moest buigen omdat zij een moeder is.
Eerst ging het om de afwikkeling van de koopwoning en mijn inbreng daarin --> rechtszaak door mij gewonnen
Vervolgens om waar onze dochter naar school moest --> rechtszaak door mij gewonnen
Voor het ouderschapsplan werden wij door de rechtbank doorverwezen naar een mediator, want volgens de rechtbank was duidelijk dat ik open stond voor overleg en dat er prima met mij te praten viel.
Bij de mediator heb ik ook moeten knokken voor mijn kleine meid, want we zaten nog maar 10 minuten binnen of ik stond al 1-0 achter omdat deze vrouw vond dat een kind van nature meer bij de moeder hoorde te zijn dan bij de vader. Afspraken die we de ene sessie maakten werden de volgende sessie alweer ingetrokken door mijn ex. Ook werd mij stelselmatig verweten dat ik haar zou bedreigen. De mediator vond dat allemaal prima, ik moest steeds maar water bij de wijn doen, maar andersom hoefde dat niet zo nodig. Maar goed. Eind goed al goed. We hadden een ouderschapsplan opgesteld waarin we afspraken hebben vastgelegd, oa. over de regio waar wij zouden gaan wonen.
Binnen een bepaald gebied konden we zonder toestemming van de andere partner verhuizen, daarbuiten zouden we in overleg treden.
Ondertussen heb ik mijn ex uitgekocht uit de woning en heb ik altijd mij best gedaan om zo min mogelijk te veranderen voor mijn dochter. Mijn nieuwe vriendin is bij ons komen wonen, opa's en oma's wonen vlakbij. Zo ook neefjes en nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes. Mijn ex is in een dorp 5 km verderop gaan wonen. Tot daar gaat alles naar wens. Echter......
Nu heet zij echter een relatie gekregen met iemand die 22 km hier vandaan woont en wil zij gaan samenwonen in zijn huis. Hij heeft een koophuis en zij een huurhuis. Zelf was ik daar niet erg enthousiast over, want op die afstand zal mijn dochter een stuk minder makkelijk met kinderen van school gaan spelen. Als ouder van een ander kind zou ik ook niet even dat stuk heen en weer rijden, zeker niet in de zomer waarin je in ons gebied erg veel strandgangers en toeristen hebt waardoor je snel 45min kwijt ben voor een enkele reis. Zij gaat midden in de polder op een boerderij wonen zonder andere kinderen in buurt, dus ik vrees een sociaal isolement voor mij dochter.
Ik heb mijn bezwaren uitgesproken, maar aangegeven dat als wij afspraken kunnen maken zodat zowel onze dochter als ikzelf zo min mogelijk hinder van de verhuizing ondervinden, ik wel mee wil werken. Echter komen wij er maar niet aan toe om afspraken te maken. Ik heb via de e-mail een aantal vragen gesteld over punten die we moeten afstemmen wil ik akkoord gaan, maar krijg daarop totaal geen antwoord. Vervolgens heb ik voorgesteld om face to face dingen te bespreken, want dan moet zij er wel op in gaan.
Zij wil echter niet alleen met mij aan tafel gaan zitten om te overleggen, maar wil een advocaat of haar nieuwe vriend meenemen. Dat heb ik geen trek in. Ik heb met haar een dochter, niet met haar advocaat en als we niet normaal over zulke dingen kunnen praten terwijl we co-ouderschap hebben, waar kunnen we dan wel over praten? Haar nieuwe vriend heb ik nog nooit ontmoet en ik vind een dergelijk gesprek niet de tijd en plaats voor een ontmoeting. Ook dreigt ze met weer een rechtszaak als ik geen akkoord voor de verhuizing geef.
Ik heb aangegeven dat als zij weigert persoonlijk met mij te overleggen, ik dan alleen nog een mediator als mogelijkheid zie. Echter ben ik het een beetje beu aan het raken dat ik steeds maar op kosten gejaagd wordt omdat normaal overleg en het nakomen van afspraken niet mogelijk is.
Ik heb daarom de volgende vragen:
Zijn er mensen die ervaring hebben met een rechtszaak rondom een zelfstandig verzoek voor toestemming om te verhuizing buiten het afgesproken gebied?
Is het onredelijk van mij dat ik verwacht dat zij de kosten voor de mediator op zich neemt? Zij is immers de persoon die wil verhuizen en wijzigingen in het plan aan wil brengen.
Alvast bedankt voor jullie tijd.