Het belang van neutraliteit bij narcistische ex vrouw/man

[bliep]

Onderstaand wil ik met jullie delen wat mij helpt mij om door de jungle van Jeugzorg/BJZ/RVDK te slepen. En uiteraard de opvoeding van de kinderen.

ps De brief is gericht voor/aan een man die een narcistische ex-vrouw heeft.



Het belang van neutraliteit t.a.v.
1. de ex-partner
2. de kinderen
3. instanties, hulpverleners, mediators,
4. juridische procedure; in de positie bij de rechtbank.
Emoties en communicatie zijn middel om jou en de kinderen te kunnen manipuleren. Om rust en stabiliteit te creëren ligt In neutraliteit de macht! Consequent doorgevoerd ben je hierin (uiteindelijk) onaanraakbaar.

1. Neutraliteit t.a.v. de ex-partner
Jij wilt jezelf en de kinderen beschermen.
De ex-partner wil macht over jou, wil jou ‘vernietigen’, wil de kinderen naar zich toe trekken 1. om kinderen in te kunnen zetten om macht te hebben over jou en 2. Zodat kinderen haar bevestigen geweldig te zijn en haar moeten bewonderen.
Kenmerk van de ex-partner: Deze ziet geen belang van anderen en is slechts op eigen belang gericht en is niet in staat tot wederzijdse communicatie, waarin een ieder zijn verantwoordelijkheid neemt en alle belangen zijn vertegenwoordigd. Haar belang is zichzelf in stand te houden en heeft hiervoor ALTIJD referentie nodig, oftewel: zij bestaat in relatie tot anderen: In de communicatie MOET zij aantonen dat vader slecht is, ZODAT zij daarmee zichzelf als GEWELDIGE moeder in stand kan houden. Kinderen MOETEN haar bewonderen, zodat haar beeld als GEWELDIGE moeder bevestigd blijft. De ex-partner wordt hierin gedreven door existentiële angst om door de mand te vallen en NIET TE BESTAAN.

Conclusie: Strijden met je ex-partner zal haar slechts verder in een hoek drijven en onberekenbaarder maken; inzet van kinderen vergroten (ontvreemden).

Jij bent een gevoelsmens en kwetsbaar voor emotionele manipulaties en zeker als het om jouw kinderen gaat.
Je bent er van overtuigd dat jouw kracht ligt in oprechtheid. Je vindt het moeilijk te “doen alsof”.
Dit is jouw valkuil!!!
Slimheid is geboden: met neutraliteit word je emotioneel onaanraakbaar . Je voert je eigen koers i.p.v. je bent een reactie op haar! Jouw koers is gebaseerd op ‘normaliteit’ en kennis. Jouw emoties deel je met mensen die goed voor je zijn en waarin wederzijds vertrouwen is dat er zorgvuldig wordt omgegaan met elkaars kwetsbaarheid. Je bent alleen oprecht met mensen die te vertrouwen zijn!!! Je communiceert met mensen en instanties die macht willen uitoefenen neutraal. In het ouderschap is ‘neutraal’ ouderschap de macht.

Jij en jouw ex-partner hebben beiden een ander doel met communicatie.
Jij praat vanuit het belang van de kinderen en in het kader van ouderschap.
Zij praat vanuit eigen belang en probeert jou te triggeren om macht over jou te hebben en praat over de kinderen ook om jou te triggeren in het kader van de ex-partnerrelatie en haar focus ligt op jou!

Conclusie: Neutraal communiceren vanuit het belang van de kinderen alleen in het kader van ouderschap biedt macht. Consequent doorgevoerd ontneemt dit de ex-partner de mogelijkheid jou rechtstreeks of via de kinderen te manipuleren. De ex-partner heeft ‘beweging en contact’ nodig om de kans te krijgen te manipuleren (zie later).

Onderscheid: Jij hebt geen relatie meer met de ex-partner. De kinderen hebben een relatie met hun moeder. Er zijn afspraken of moeten afspraken komen tussen ouders (vast kader). De communicatie tussen ouders is op een vast moment (bij overdrachten en verder niet!!!) en jij communiceert feitelijk en neutraal en slechts per mail.
Bedenk: De ander KAN NIET ANDERS, jij hebt een keuze in wat je zegt, denkt, doet! Jij bent degene die voor ALLE partijen rust en stabiliteit kunt creëren. Je kunt de ex-partner en zijn invloed emotioneel “op afstand zetten” door te weten dat zij niet anders kan en zij maar een paar “kunstjes” heeft en deze “kunstjes “ zijn steeds hetzelfde (kennis vergaren – zie later). Jij kunt het verschil maken!

2. Neutraliteit t.a.v. de kinderen.

Kinderen die leren loyaal te zijn aan zichzelf en niet gericht hoeven zijn op de ouder(s) kunnen groeien door hun ervaringen en worden stevige kinderen. Lees, leren omgaan met non-empatische mensen leert kinderen gezonde relaties aan te gaan in de toekomst en de macht hebben dit ZELF te beoordelen. Kinderen die gehoord en gezien worden en hun eigen verhouding mogen bepalen met de andere ouder, daarbij zelf tegen het onvermogen van de andere ouder aan lopen en deze ervaring met een gezonde ouder kunnen delen, zullen sterk worden en UIT HET MISHANDELINGSPATROON groeien en met name in de toekomst met zelfvertrouwen gezonde relaties aan kunnen gaan. Daarvoor hebben ze een ouder nodig die hun ervaringen centraal stelt, verbinding weet te maken met hen en de eigen ervaringen daar los van kan zien, en hen behulpzaam kan zijn ZELF oplossingen te vinden in de situaties waarmee ze worden geconfronteerd. Een gezonde ouder biedt de kinderen de beste bescherming, door de kinderen te leren ZICHZELF te beschermen (hoe oud ze ook zijn!!)
Een non-empatische ouder, de ex-partner vraagt van kinderen om zich op haar te richten. Deze ouder is voor kinderen onberekenbaar en emotioneel onveilig en kinderen weten dat, kinderen zijn wijs en passen zich aan en zijn braaf. De ex-partner zal ALTIJD aan de kinderen blijven trekken en hen proberen in te zuigen.
Een gezonde ouder doet dit niet! Deze ouder geeft het kind het vertrouwen zelf met de andere ouder om te kunnen gaan. In het neutraal ouderschap praat een ouder nooit slecht over de andere ouder (het kind mag zelf ontdekken wat het vindt – versus bij de ex-partner wordt het geïndoctrineerd dat te vinden wat deze ouder vindt!
De gezonde ouder vertrouwt op het kind, want het kind heeft zeker weten veel wijsheid!!!! en wordt sterker als het de eigen wijsheid mag en kan gebruiken.
Als de ex-partner sluipenderwijs de kinderen indoctrineert met: jullie vader is een slechte gemene vader (structureel trekken aan de kinderen) vinden kinderen dit niet fijn. Als de gezonde ouder de kinderen hun ervaringen gunt met beide ouders, dan zal de gezonde ouder de kinderen melden: Je mag van je moeder houden en je mag van je vader houden en het kind voelt zich gesterkt en ontspant bij de gezonde ouder thuis. In relatie tot de ex-partner (ouder) niet vóór het kind denken/praten, maar het kind vragen: Jij loopt hier tegen aan en kun je iets bedenken waardoor jij je prettiger voelt. Wat zou jij wel of niet kunnen doen!

Het kind wordt ZELF serieus genomen, wordt gehoord en gezien in de eigen ervaring en zal zelf na denken over de eigen oplossingen, waardoor het kind zelf sterker wordt om dat te doen wat goed is voor hem of haar. Zeggen we wat het kind moet doen, dan zal het zeker weten kwetsbaar en afhankelijk blijven van wat anderen zeggen. Waar we heen willen, is dat het kind zelf het vertrouwen heeft te zijn opgewassen tegen de omgangsregeling met de moeder.
Er gaat een kader van omgang komen. Al vechten we ons een rotjeknor, dan nog zal er min of meer na vele jaren van strijd een reguliere omgang komen. De snelste route is neutraal ouderschap: natuurlijk (@#$%%) gunnen we beide ouders een goed contact met de kinderen (wij zijn niet in strijd en gericht op de ex-partner, want dat brengt kinderen in verwarring en maakt hen manipuleerbaar voor de ex-partner. En wij willen niet dat het kind in verwarring raakt, wij willen dat het kind weerbaar is). De situatie heeft baat bij een vast kader! We maken in ons handelen helder onderscheid tussen: Kinderen hebben een relatie met de andere ouder en ik ga de kinderen sterken verbinding te houden met ZICHZELF zodat ze omgang aan kunnen. Ik richt mij slechts op de kinderen en het weerbaar maken van de kinderen. WIJ TREKKEN NIET aan kinderen. De ex-partner(ouder) trekt ALTIJD AAN DE KINDEREN en dat vinden kinderen niet fijn. TREKKEN WIJ WEL aan de kinderen en praten slecht over de andere ouder of richten ons op de relatie met de andere ouder, wat zij zegt, wat zij doet, wat zij vindt, etc. dan brengen we onze kinderen in verwarring. In verwarring zijn kinderen manipuleerbaar door de andere ouder – de ex-partner en heeft zij macht over kinderen (oudervervreemding – het opzetten van de kinderen tegen de gezonde ouder).

Conclusie: Door neutraal ouderschap ontnemen wij macht aan de ex-partner, die structureel kinderen in verwarring wil brengen, zodat zij verder manipuleerbaar zijn en tegen de gezonde ouder kunnen worden opgezet (oudervervreemding). In neutraal ouderschap is er geen relatie tussen mij en de ex-partner. Er zijn slechts afspraken waar ik me strak aan houd en ik belast de kinderen niet (lees: breng hen niet in verwarring), omdat ik nooit contact heb of reageer op de andere ouder (ex-partnerschap), slechts feitelijk neutraal en op vaste momenten in het kader van ouderschap.

Ik weet dat tijdens het verblijf bij de ex-partner kinderen worden geïndoctrineerd en door de kinderen de ex-partner spreekt (en dus niet de kinderen zelf praten!) en houd contact met wat de kinderen ZELF ervaren en vinden door te investeren in goede verbinding met mijzelf, zodat ik HEN IN HUN ERVARINGEN KAN ZIEN EN HOREN EN KAN ERKENNEN. Mijn eigen ervaringen met de ex-partner kan ik vertellen, zodat zij dit kunnen herkennen, maar dit zijn MIJN EIGEN ERVARINGEN. Ik gun de kinderen ook hun EIGEN ervaringen en dat maakt hen sterkt. Zo bescherm ik de kinderen over de situatie van vandaag heen om vooral ZICHZELF te kunnen beschermen.

3. Neutraal t.a.v. instanties, hulpverleners, mediators e.d.
Neutraal ouderschap, “ik ben een rustige en evenwichtige moeder die haar kinderen een goed contact gunt met beide ouders”, er zijn echter zorgen… en ik ben op zoek naar een goed kader voor de kinderen voor de omgangsregeling, WAT GOED IS VOOR DE KINDEREN” laat consequent zien: Ik ben niet in strijd met de andere ouder.
Wat doen instanties?
Ouders zijn in strijd met elkaar en dus zien ze beiden het belang niet van hun kinderen en dus moeten WIJ de kinderen beschermen (de macht nemen – ouders moeten gezamenlijk hun strijd oplossen, want dat is goed voor de kinderen – ‘kind in de knel door strijd ouders’= kunstje instanties = kijken niet naar kind-moederrelatie)
Hebben kinderen problemen, dan komt dit omdat zij een loyaliteitsconflict hebben door de strijd tussen beide ouders en moeten ouders dit gezamenlijk oplossen. Lossen ouders hun strijd gezamenlijk op, ouders moeten met elkaar zo veel mogelijk in contact, in overleg, want dan gaat het weer goed met de kinderen.

De ex-partner houdt strijd in stand, wil steeds, ook achter de voordeur, contact en strijd is beweging, want om de zogenaamde strijd gezamenlijk op te lossen, blijft vader afhankelijk van het grillige gedrag van moeder en dat is wat MOEDER WIL – afhankelijkheid van vader van moeder.
Vader wordt door instanties in de patstelling gezet:

1. Zegt vader als verantwoordelijke vader iets over het gedrag van moeder en wat er in de kind-moederrelatie gebeurt, dan is vader in strijd met moeder (slechte vader) en sterker nog: Vader praat slecht over moeder en dat is niet goed voor de kinderen. Vader je mag de kinderen niet tegen hun moeder opzetten! (oh, slechte vader).
2. Zegt vader niets over wat er gebeurt in de kind-moederrelatie dan gaat de zogenaamde strijd ook door en bovendien laat vader dan het kind in de steek (in haar ervaringen met haar moeder!) (onverantwoordelijke vader)
3. Zegt het kind iets over wat het meemaakt bij moeder, dan wordt verondersteld dat vader het kind tegen moeder opzet (slechte vader).
MOEDER HEEFT ER DUS BAAT BIJ OM DE ILLUSIE VAN STRIJD IN STAND TE HOUDEN, ZODAT ER NIET GEKEKEN WORDT NAAR DE KIND-MOEDER RELATIE, MAAR NAAR DE STRIJD TUSSEN VADER EN MOEDER, WANT OF HET KIND EEN PROBLEEM HEEFT OF DE VADER MAAKT ZICH ZORGEN, OUDERS MOETEN HUN STRIJD (DE NORM) ALTIJD GEZAMENLIJK OPLOSSEN (dit is nl. het enige kunstje wat instanties e.d. kennen). Als zij de gezonde ouder zouden vertrouwen in wat het zegt, betekent het dat ze geen macht meer hebben over de situatie). Slimheid is geboden: “speel het kunstje mee en wees altijd de meewerkende ouder!”

Conclusie: Slimheid is geboden: In neutraal ouderschap: vader gunt de kinderen een goed contact met hun moeder en met hun vader, want dat is goed voor de kinderen. Het is fijn als in het contact kinderen loyaal kunnen zijn aan zichzelf, zodat het goed met hen gaat en dat wil vader. Kinderen mogen zelf weten/leren hoe zij zich wensen te verhouden tot hun moeder en hun vader, zodat zij altijd loyaal mogen zijn aan zichzelf. Consequent doorgevoerd wordt moeder de macht ontnomen om een illusie van strijd in stand te houden en de instanties wordt de macht ontnomen om te veronderstellen dat kinderen problemen hebben door een loyaliteitsconflict door strijd tussen
ouders (hun enige kunstje).

Hierbij wil ik aantekenen, dat dit kunstje zeer hardnekkig is, omdat wat er werkelijk aan de hand is niet wordt gezien of gehoord, niet wordt gesignaleerd, niet wordt erkend, omdat instanties anders geen macht meer hebben. En het hele denken van iedereen is op de bovenstaande denkwijze gebaseerd. Het gaat over MACHT. Net als dat het de ex-partner over MACHT gaat. Instanties gebruiken de zelfde manipulaties als de ex-partner !
Wie werkelijk MACHT HEEFT is de Rechter! En in neutraal ouderschap trek je de macht naar jou toe!

4. Neutraliteit t.a.v. juridische procedures; de positie bij de rechter.
Waar wij heen willen is voorbij alle manipulaties van ex-partner, hulpverleners, mediators, kinderbeschermers naar een stabiele en rustige situatie voor de kinderen (en voor ons zelf).
Wat wil de rechter zien:
De rechter wil ouders zien die met elkaar kunnen overleggen, niet met elkaar in strijd zijn over het hoofd van de kinderen, maar het belang van de kinderen zien, geen ouder die slecht praat over de andere ouder, een ouder die de kinderen een goed contact gunt met de andere ouder, kinderen die niet in een loyaliteitsconflict zitten door de strijd tussen ouders. Een ouder die kinderen een stabiele situatie kunnen bieden. Een ouder die als het nodig is ook hulp weet te vragen……

Conclusie: Neutraal ouderschap: Wij zijn de rustige en evenwichtige ouder die niet slecht praat over de andere ouder, (wel de zorgen neutraal weet te benoemen zonder de andere ouder schuldig te maken), geen strijd voert, de kinderen contact met beide ouders gunt, met de zorgen wel op zoek is naar een goed kader van omgang met de kinderen als uitgangspunt, wat goed is voor de kinderen…. Toe wil werken naar een rustige en stabiele situatie voor de kinderen, Etc.

Consequent neutraal ouderschap: We kijken en voelen vaak in het moment en daar in zijn we emotioneel manipuleerbaar, maar als we naar de toekomst kijken, over al het gemanipuleer heen en vanuit het HELE PLAATJE, werken we toe naar een rustige en stabiele situatie voor de kinderen en ons zelf, door eigen koer consequent te blijven varen. Niet op basis van emoties, want daarin zijn we manipuleerbaar en handelen vanuit onze emoties (we willen de kinderen beschermen! en luister nou eens hoe erg het is en wat er met het kind gebeurt) betekent ook direct dat de kinderen manipuleerbaar en inzetbaar zijn, zowel door de ex-partner als door de instanties!
Consequent neutraal betekent over alle machthebbers heen uiteindelijk helder te kunnen maken aan de rechter die beslist. Consequent, betekent ook “onderweg” langs allerlei instanties de mogelijkheid bestaat om een punt te maken, maar mocht het onderweg niet worden opgepikt, de rechter uiteindelijk geïnformeerd kan worden door de voorliggende geschiedenis en gebeurtenissen en de juiste beslissingen neemt.
Noot: Wij steunen mensen in het hele proces in het ‘neutraal ouderschap’ en het werkt! Soms heel snel, soms gaandeweg en dit is afhankelijk van de gebeurtenissen, die zijn voorafgegaan. Wij kijken vanuit het HELE PLAATJE van A tot Z. Manipulaties vinden plaats IN HET MOMENT en zijn altijd werkbaar door EMOTIES. Wij kijken TECHNISCH en met emotionele AFSTAND. Elke stap is er één. Het kenmerk van de ex-partner is nl. dat deze ook zijn manipulaties altijd af laat hangen (aanpast aan) van wat er op dat moment gebeurt en door hier consequent steeds ook zelf te bepalen wat wijsheid is in het neutraal ouderschap en toekomstgericht, wordt het gedrag van de ex-partner steeds ontkracht. Maar wij willen natuurlijk niet dat de ex-partner totaal ontkracht en onmachtig wordt, want kinderen hebben baat bij een stabiele situatie waarin zij (fysiek) veilig blijven.
De gezonde ouder steunen wij om zelf de regie te blijven nemen en de eigen regie verder te ontwikkelen. We denken mee als er onderscheid moet worden gemaakt: Gaat mijn kind dit emotioneel overleven. Oké, dat gaan we redden als het kind weer bij mij verblijft (ik heb inzicht in oudervervreemding, snap het spelletje en weet dit te neutraliseren of zoek hulp daar bij. Is er direct fysiek gevaar? Kan ik in mijn manier van handelen (iemand niet in een hoek drukken of laten drukken – onmacht) hier iets aan doen? Ben ik onmachtig en moet ik bv. omgang weigeren, omdat er fysiek gevaar dreigt? Welke keuzes maak ik en heb ik goed voor ogen wat reëel is? De ex-partner is vooral op mij gericht met inzet van de kinderen; heb ik hier invloed op. Waar ligt mijn verantwoordelijkheid op dit moment, etc.
Concreet helpen wij correspondentie met de ex-partner en met instanties te neutraliseren en vanuit HET HELE PLAATJE de positie van de gezonde ouder en de gevolgen van beleid voor het kind/de kinderen bij de rechter of bij instanties neer te leggen.
Primair is het neutraal ouderschap. Hebben we tot nu toe ons slechts laten leiden door onze oprechtheid en onze emoties, dan wordt het nu tijd om te communiceren: Ik heb me laten leiden door emoties, maar dat werkt niet en is niet goed voor de kinderen. Vanaf nu wens ik uit strijd te blijven en wil ik me in het contact met moeder slechts neutraal en feitelijk opstellen. Ik richt me vooral op neutraal ouderschap, zodat het goed komt met de kinderen.
16 december 2015: Communicatie in het neutraal ouderschap
In 2016 zal er specifiek aandacht zijn voor oudervervreemding, omdat dit altijd en structureel aan de orde blijft

Als we ons IN HET MOMENT laten leiden door emoties, zien we niet hoe beperkt de mogelijkheden zijn van onze ex-partner om macht te verkrijgen. Hierna de “kunstjes” die steeds weer worden gebruikt en die, eenmaal inzichtelijk gemaakt ook laten zien hoe ver de macht reikt en hoe wij deze kunnen neutraliseren (en de ex-partner buiten ons emotionele welzijn op afstand kunnen zetten)
Wederkerende patronen VOORHEEN in relatie tot een narcistische partner. Er ontstaat nimmer wederzijdse volwassen communicatie.
1. Charme, verleiding en misbruik van informatie. Met bovenmatige charme worden we verleid, omdat de narcist precies aansluit bij onze behoeftes en verlangens. Alle informatie die wij haar over onszelf of de situatie geven, neemt zij aan als ware dit van haar(blijft daarom ook jaren na gebeurtenissen voor de narcist nog beschikbaar) Alle informatie zal zij daarna gebruiken tegen ons of om een situatie te manipuleren.
2. Idealiseren en devalueren. Gezien vanuit onze normen en waarden lijken wij een ideale relatie te hebben. Zijn wij voldoende afhankelijk geworden, zoals te verwachten binnen normale relaties, ontmoeten wij de ware narcist. De narcist liegt, bedriegt, beledigt, denigreert, negeert en geeft ons de stiltebehandeling, onverwachts en zonder aanleiding! De narcist verleidt onze kinderen en zet hen in om ons te vernederen waar zij bij zijn en stoot hen vervolgens af, negeert hen. Dreigen wij ons van haar af te wenden, dan volgt een periode van charme en verleiding en worden we weer geïdealiseerd. Dit afwisselend onverwachts devalueren en idealiseren, zuigt ons leeg.
3. Woede, agressie en fysiek geweld. Vanuit onze normale normen en waarden zullen wij in beginsel 'ruzies' willen uitpraten. Dit blijkt zinloos, omdat wat wij vinden tegen ons wordt gebruikt, onze woorden worden verdraaid en wij altijd de schuld krijgen. En alles wat wij vinden ook weer ter informatie is aan de narcist! Het doel van de narcist is dat wij ons aan haar aanpassen om zo haar egoïstische doel te kunnen dienen. Zonder enige erkenning voor wie wij zijn of wat wij vinden (wij zijn object), zullen wij toch, ook voor onze kinderen ons best doen de lieve vrede te herstellen - en ons overgeven. De narcist is pas veilig als wij ons 100% aanpassen, wat nooit het geval kan zijn. Hoe wij ook ons best doen en op haar gericht zijn, bij de narcist, gedreven door angst zal de woede en de agressie alleen maar verder toenemen. In eerste instantie zal fysiek geweld zich beperken tot spullen en materialen, maar ook hierdoor neemt de angst van partners en kinderen toe. Omdat de oorzaak van onverwachte escalaties bij slachtoffers niet bekend is, neemt ook hun onmacht toe.
4. Destabiliseren. Grillige uitbarstingen, het verdraaien van woorden, leugens, ontkenningen, glimlachen is verwarrend. Wij gaan aan onszelf twijfelen. We verliezen zelfvertrouwen. We weten niet meer wat normaal is. De narcist kan met grote stelligheid en dominantie precies vertellen wat zij vindt (ook de leugens en met gebruik van onze eigen woorden). De narcist eigent zich al onze positieve eigenschappen toe (zij is perfect)(spiegelen) en breekt onze identiteit verder af door ons te beschuldigen van alles wat negatief is. Zij is het slachtoffer van een slecht mens en dat zijn wij.
5. Projecteren: De narcist moet alles buiten zichzelf houden. Alle emoties en handelingen worden op ons geprojecteerd. Zij zal dominant/agressief zijn en ons blijven treiteren tot wij reageren. Dan zal de narcist zelf met hoogmoed en minachting zelf een poeslieve houding aannemen en ons laten weten dat wij niet zo agressief moeten doen, wij dat altijd doen en dat ook nog in het bijzijn van de kinderen en ons beschuldigen, soms hier de kinderen ook bij betrekken: Kijk eens hoe papa agressief doet? Ik moet er ook altijd voor zorgen dat het hier gezellig blijft en zichzelf daarmee verheerlijken. Papa is altijd zo agressief (of wat dan ook, afwezig, met zichzelf bezig, vindt zichzelf belangrijker dan jullie zijn, etc. (projectie is een kenmerkend onderdeel van oudervervreemding en ook als beide ouders met een derde getuige er bij in gesprek zijn en wil aantonen dat vader een slechte vader is. De emoties bij vader zijn zo hevig dat hij hier bijna niet aan kan ontsnappen!
6. Spiegelen: Met hoge intelligentie wordt tot in detail de informatie die wij in ons gedrag, in onze houding, in onze emotie, in onze woorden weergeven door de narcist overgenomen en toegeëigend en vervolgens in de destructieve communicatie tegen ons ingezet. Wij merken gaandeweg dat wij niet meer weten wie wij voor ons hebben of wie wij zelf zijn! Met wie communiceren wij eigenlijk en het wordt duidelijk dat er geen contact is met een authentiek persoon. Dit is zeer alarmerend en bedreigend, omdat we hier door ook geen vat kunnen krijgen op wat de ander doet of zegt en machteloos worden gemaakt
7. Discrepanties in wat iemand zegt en wat iemand doet: De noodzaak te projecteren en te spiegelen leidt er toe dat er geen consequent en congruent gedrag wordt vertoond; er wel altijd weer, afhankelijk van de situatie van alles wordt gezegd, maar dit in gedrag niet consequent wordt doorgevoerd; verwarring scheppen? Met stelligheid leugens kunnen beweren, etc. .
8. Brainwashen. Deze indoctrine doet zijn werk, waardoor wij uiteindelijk geloven dat wij niets meer waard zijn en dat wij voor onze eigen veiligheid afhankelijk zijn van de narcist (Stockholm Syndrom). (dit geldt ook voor kinderen!)
9. Isoleren. Vanaf dat wij contact hebben met een narcist, zal deze leugens over ons aan anderen vertellen. Het doel van de narcist is om ons te isoleren, zodat zij meer macht heeft. Met een dominante stelligheid worden halve waarheden/leugens door de narcist gepresenteerd als waarheden (framen), zodat mensen deze ‘waarheden’ overnemen. Een narcist is charmant en overtuigend. (op dezelfde wijze worden ook kinderen door de narcist geïsoleeerd van de gezonde ouder)
10. Financieel isolement. De narcist heeft een enorme discipline om een doel te bereiken. Haar perfecte zelfbeeld, haar ‘identiteit’ vraagt om uiterlijk vertoon, materie, want dit biedt veiligheid. Met het bezit van een mooi huis, een grote auto(s), dure kleding, een succesvolle vrouw, kinderen als prinsjes en prinsesjes laat zij een perfect beeld zien. Dit heeft zij nodig. Veel narcisten hebben hun focus exclusief gericht op hun carrière, zodat zij hiervoor geld en aanzien kunnen verwerven. De narcist beschouwt alles als haar bezit en de partner en kinderen hebben geen toegang tot de financiën. Investeringen (waar alleen de narcist over besluit) worden gedaan ten behoeve van het verwerven van materiële zaken en aanzien. Na een scheiding kan deze financiële ongelijkheid (en de gevechten hierover) al een indicatie zijn.
11. Uitputting. Al het bovenstaande leidt er toe dat wij het contact met onszelf verliezen met totale uitputting als gevolg (zelfvervreemding). We raken weerloos.

Wederkerende communicatie patronen als er getuigen bij zijn
Haar doel: Jou emotioneel te triggeren, zodat je reageert en zij dit vervolgens in kan zetten om 1. Jou neer te zetten als (nu of straks) jij slechte vader en zij de geweldige moeder. 2. Omstanders te verleiden in haar verhaal te geloven. (haar communicatie gaat over de relatie tussen jullie als partners en niet over de kinderen-dit zal altijd zo blijven)
Jouw doel : De relatie is beëindigd en jij wilt verder met je leven en je hebt het belang van jouw kinderen voor ogen (dit gaat niet over de partnerrelatie, maar over het ouderschap)
Jullie zullen altijd twee doelen houden. ONTHOUD: Ga rustig terug zitten. Zij is druk met jou en zij wil iets van jou. Jij blijft neutraal en algemeen: “Het is belangrijk dat de kinderen het goed hebben bij hun moeder en goed hebben bij hun vader” (!@#$%) Als je wel iets wilt zeggen wat je belangrijk vindt, zeg dan: Wij hebben dit of dat besproken, we hebben besproken dat wij dat allebei willen. Zullen we dat als uitgangspunt nemen. (dan ben je nog steeds niet aan raak baar. Jullie willen dit toch allebei??? WIJ WIJ WIJ ONZE KINDEREN, ONS BELANG, ONS en WIJ.
In de communicatie niet ingaan op wat zij zegt, maar op wat zij DOET. Benoem dit op een gegeven moment. Zij doet steeds hetzelfde:

1. Zij framed/stelt (een halve leugen alsof het waar is) en borduurt hier zo lang op verder tot iedereen in de gestelde “waarheid” meegaat en dit als uitgangspunt neemt voor het vervolg, tot dat….
Jij meldt: Je stelt dit en dat, maar dit is waar we het over hebben (op inhoud! stelling ontmantelen door de nuanceringen te benoemen, waardoor een stelling in een heel ander licht komt te staan en anders wordt geïnterpreteerd). Zullen we daar op door gaan?
Oh, nu doe je het weer. Je stelt dit en dat, maar dit is waar het over gaat. (macht ontnemen)
Eigen koers inbrengen, dat waar je heen wilt.
Laat leugens ook gewoon in de lucht hangen.
Als je wordt gevraagd: Wil je hier op reageren? Dan meld je: Ik kan natuurlijk ook van alles vinden, maar ik wil niet in welles – nietes belanden (strijd). Wat wij van elkaar vinden is niet zo belangrijk. Onze relatie is over. We zitten hier om het als ouders goed te doen voor ons kind (macht ontnemen)
2. Niet aanspreekbaar zijn. Als haariets wordt gevraagd of jij stelt haar een vraag: Zij weet het antwoord niet en zeker niet als je doorvraagt. Zij gaat breedsprakig iets uitleggen, er andere dingen bijhalen, details inbrengen (verwarren) en uiteindelijk jou de schuld geven en zij is van jou slachtoffer (en de kinderen ook)
Jij meldt: Je geeft geen antwoord op de vraag. Je haalt er van alles bij en beschuldigt mij, maar je geeft geen antwoord op de vraag. Zou je de vraag kunnen beantwoorden? (soms weet zij niet meer wat de oorspronkelijke vraag is)
(macht om niet aanspreekbaar te zijn, ontnemen)
Maakt zij je schuldig of verwijt zij vader, jij slecht etc., kun je melden: Voor kinderen is het niet fijn als er negatief over hun moeder of vader wordt gepraat. (algemeen en is altijd waar!!!)
Je kunt ook melden: Ik kan natuurlijk ook met allerlei verwijten komen, maar dan zitten we in strijd en dat wil ik niet. Het gaat over de kinderen….
3. Gebruik maken van jouw informatie en woorden gebruiken van jou of iemand anders in het publiek.
Jij meldt: Je gebruikt mijn (zijn, haar) woorden. Wat vind je eigenlijk zelf?
Ik heb je dit verteld en nu doe je alsof het jouw woorden zijn.
Oh, nu doe je weer hetzelfde: Gebruik je weer mijn woorden.
Ik hoor graag wat je echt zelf vindt.
4. Beschuldigen/verwijten met leugens (om jou te triggeren). Niet op inhoud reageren, laat in de lucht hangen…. (stilte is ook communicatie en zegt soms meer dan woorden – niet gaan verdedigen).
Blijft dit zich herhalen, kun je melden: Je bent steeds met mij bezig. Ik hoor alleen beschuldigingen. Vind je het goed als we het over de kinderen/de financiën/wat we hebben besproken/afgesproken hebben?
Begint het weer, kun je melden: Ik zal het graag over de kinderen/de financiën/ wat is afgesproken hebben.
5. Hij gaat om onderwerpen heen kletsen, verwarring scheppen, afleiden met details, details inbrengen, ter discussie stellen (allemaal mogelijkheden om te manipuleren).

Jij kunt melden: Het is wel heel verwarrend. Wat wil je eigenlijk zeggen? (en laten kletsen).
(zij wil jou schuldig maken, dat weet je en zij wil dat de omgeving dit gelooft. Laat haar praten, ga niet in op WAT zij allemaal zegt, er omheen draaien, maar benoem dat zij verwarring schept. Terug naar het onderwerp: Hier hebben we het toch over?)
6. Zij is vooral met jou bezig. Benoem af en toe, want die momenten komen er, je hebt het steeds maar over jou en mij. Laten WIJ het over ONZE kinderen hebben (ouderschap), bijv.
7. De ene keer zegt zij dit, maar doet het andere. De volgende keer, zal zjj glashard iets anders vinden als dit beter uitkomt. (zie in het groot dit wederkerende gedrag). Je kunt haar daar in de patstelling zetten door dit te benoemen:
In gesprek: 2 weken geleden (of net) zei je dit en dan doe je dat en vond je dit of dat nog zo belangrijk. Ik begrijp er niets van. Wat vind je eigenlijk?
Kijk in de grote lijn door diverse argumentaties heen en benoem de discrepanties in beweringen. Dit benoemen zet haar in de patstelling.
8 Nooit tot concrete afspraken willen komen; steeds weer iets inbrengen, zaken in beweging brengen, nieuwe details willen bespreken, voorwaarden stellen, als jij niet dit of dat doet, dan…., maar niets vast willen leggen. Als jij zegt links, zegt zij rechts.
Je zou eens een vraag kunnen stellen: Wat vind je dat we moeten doen? Zullen we hulp voor de kinderen vragen van een orthopedagoog of een integratieve kindertherapeut.
Of er 1 vraag van maken: Als ik dit vind, wat vind jij dan en als ik het tegenovergestelde vind, wat vind je dan? Ik hoor graag van jou wat daar de consequenties van zijn, zodat ik weet waar ik voor moet kiezen.
Blijft zij traineren: Benoem gewoon wat zij DOET. (bijv. jou aan het lijntje houden en niet concreet afspraken vast willen leggen; haar voorwaarden stellen, want anders…. “als jij niet doet wat zij wil, dan kan zij niet akkoord gaan en iets vastleggen bijv.).
Wat kunnen we op papier vastleggen? Kunnen we dit op papier zetten?
9 De Triade: Derden tegen jou opzetten. Merk je dat je in discussie wilt gaan met de mediator, de therapeut e.a.. Corrigeer jezelf, want zij gaat achterover zitten en voor haar gaat het lekker. Als je in die positie belandt: “Ik merk dat het me wat doet, maar het is ook niet zo belangrijk” En terugkomen op het onderwerp kind en waar JIJ het over wilt hebben.
10. Projecteren: Wat zij zegt, ook over de andere ouder, doet zij zelf.
11. Gebruik maken van de paradox en daar mee de gezonde ouder in de patstelling zetten, zodat deze machteloos lijkt te zijn.

Weet dat het een spelletje is én van de narcist én van instanties en dat JOUW emotie en de communicatie het machtsmiddel is.

[Condat47]

Blieb,

Een hele lap tekst, die voor een groot deel zou kunnen werken mits ex nog communiceert.

Bij ons weigert ze te reageren op welke mail of voorstel dan ook.
Enkel via haar advocaat wil ze wel eens wat roepen want dan kost het haar niets en ze weet dat ieder briefje ons geld kost.

Tot hoever moet je gaan? Ik begrijp je verhaal maar helaas kan niet iedere man zich zo sterk houden en zijn emoties uitschakelen als het om de ex gaat.
Helaas als je dat niet kan ben je gewoon zwaar de pineut ook al heb je een punt.

[bliep]

Een psycholoog kan uitkomst bieden voor de eigen emoties. Denk bijvoorbeeld aan oefeningen om rustig te blijven, je emoties niet te laten zien, eerst tot 10 tellen voordat je antwoord of vermelden dat je er later op terug komt waardoor je jezelf neutraal kan opstellen. De emoties zijn er wel en kan je naderhand kwijt middels sporten oid. Dit is voor ieder aan zichzelf.

Ik beoefen de sport bodykick. Slaan/schoppen tegen een kickbag (bokszak) op opzwepende muziek. Nog goed voor de conditie ook.

Als ex weigert om te communiceren wordt het idd erg lastig maar ik heb een co-ouderschap waarin communicatie belangrijk is. Als ex weigert kan je dit toch aankaarten bij BJZ/mediators oid? Of ben ik iets te optimistisch.

[Condat47]

Hoi Blieb,

We hebben in het begin van het traject veel bij instanties aan de bel getrokken maar toen waren alle trajecten op vrijwillige basis. Of terwijl, ze bellen 1 x naar de moeder, die doet haar verhaal en verder horen we nooit meer iets. Als we vervolgens weer contact opnemen met de instantie geeft die aan dat ze niets voor ons kunnen doen en het een civiele zaak is.
Moeder heeft een verzoek neergelegd bij de rechtbank om de omgang met vader stop te zetten. Hierop hebben we uiteraard verweer op gevoerd maar moeder heeft haar troef goed weten uit te spelen. Doordat ze weigert om op mails te reageren is er ineens een communicatieprobleem wat voor de rechter een reden is om de omgang (tijdelijk) stil te zetten. De rechter heeft wel aangegeven dat de omgang spoedig weer terug opgestart dient te worden maar in de uitspraak staat niet hoe dit exact moet gebeuren. Wel doorverwezen naar een speciaal programma maar al tijdens de eerste afspraak legde moeders haar eisen op tafel. Eerst moest de communicatie verbeterd worden alvorens de omgang terug opgestart diende te worden.
Het hele traject is een fiasco geworden en wij hebben er voor gekozen om even rust in de tent te creëren. We wachten nu op een uitspraak van de rechter m.b.t. het verzoek van moeder uit 2015, om de omgang tijdelijk stil te leggen.
We hebben het kind nu al 1,5 jaar niet meer gezien of gehoord of gesproken. Het kind is al volledig door moeder ingepalmd dus daar valt ook geen land meer mee te bezeilen en wil niet meer naar vader toe (ondanks dat er werkelijk niet gebeurd is tussen vader en kind).
Wat ons vooral tegen de borst stuit is dat moeder zo maar een verzoek van stillegging van de omgangsregeling kan doen terwijl deze gewoon goed liep. Hier gaat een rechter gewoon deels in mee en waar hij niet in mee gaat worden geen duidelijke afspraken over gemaakt. Zo blijft moeder tussen de mazen door steeds de boel frustreren.

[Jim63]

Het verhaal van Bliep is heel herkenbaar. De praktijk is helaas zo, dat op de gezonde ouder steeds weer een beroep gedaan wordt om concessies te doen, terwijl de ander dat niet doet. De balans in hulpzorgtrajecten slaat dus door naar de slachtoffers, terwijl de narcist lachend haar triomf viert. Hoe met die frustratie om te gaan?

1) Steeds teruggaan naar de wederzijdse zorg over de kinderen? Zolang instanties niet het knelpunt de narcistische moeder aan durven te pakken, is het dweilen met de kraan open. Of zoals ik tegen de hulpzorginstanties gezegd heb, je kunt niet van mij verwachten dat ik overal maar pleisters op blijf plakken. Je komt of je wilt of niet terecht in het verzamelen en openbaar maken van bewijsmateriaal, omdat je wilt dat het gedrag van de narcistische moeder tov de kinderen stopt. De kinderen lopen namelijk ernstige geestelijk letsel op. Dit letsel kan zoals in het geval van mijn kinderen, ook omslaan in lichamelijk letsel. Hoe langer en intensiever het contact met de narcistische moeder is, des te groter het letsel bij de kinderen. Een kind draagt geestelijk letsel een leven lang mee;

2) De kinderen zelf weerbaar maken? Ik heb het geluk dat van mijn drie zoons, er eentje is die ik als mijn kleine rebel betitel. Mijn oudste zoon volgt hem daarin terwijl mijn middelste zoon naar ik vermoed aan het Stockholmsyndroom leidt en uit angst dat hij van zijn moeder dezelfde behandeling krijgt als zijn twee broers, mij niet meer wil zien. Moeder veegt alle schriftelijke verklaringen van de kinderen van tafel, alleen haar verklaring telt. Dus de kinderen hebben andere manieren gevonden, om haar gedrag publiekelijk te maken. Dat geeft de kinderen een gevoel van veiligheid een vorm van bescherming, omdat ze weten dat hun narcistische moeder niet langer met haar gedrag wegkomt. De kinderen willen gerechtigheid en een significante verbetering van hun situatie. Loyaliteitsconflict? Je kunt van slachtoffers niet verlangen dat zij het continue gedrag van de narcistische moeder én de consequenties van haar gedrag blijven accepteren. In dit geval hebben twee van mijn kinderen bij gebrek aan adequate zorgverlening door instanties, zelf stelling genomen tegen het gevaar. Moet ik als vader hun verzet tegen de narcistische moeder de kop indrukken door goed over haar te blijven praten? Nee, want ik maak mezelf tegenover de kinderen ongeloofwaardig, omdat ik mezelf op een zelfde niveau zou zetten als de zorgverleners die het monster ook niet in de ogen durven te kijken. De kinderen hebben in mij een oor, ankerpunt en strijdmakker gevonden voor hun dagelijkse problemen met de narcistische moeder. Mijn kinderen zijn het stadium van loyaliteit jegens de moeder al gepasseerd;

3) Jezelf als gezonde ouder weerbaar maken? Ik denk dat dit een vereiste is, om de jarenlange 'omgang' en strijd met de narcistische moeder aan te kunnen. Het vreet namelijk energie, ik voel me regelmatig machteloos, maar krik mezelf dan weer op. Elke strohalm grijp ik aan, zeker nu ik weet dat ik niet langer alleen sta omdat mijn kinderen na al die jaren zélf met hun ervaringen naar buiten durven komen én daar super trots op zijn. Ze pikken het niet langer. Het feit dat mijn jongste zoon bij de narcistische moeder is weggelopen, geeft mij moed. Helaas voor mijn jongste zoon, heeft die suffe vrouwelijke rechter besloten dat hij weer terug moet naar zijn moeder (omdat zij vindt dat hij niet zelf mag bepalen??? Hallo rechter het kind heeft zelf aangegeven, dat jij geestelijk en lichamelijk mishandeld wordt!) en dat terwijl de dame van de Raad voor de kinderbescherming de rechter dringend heeft geadviseerd, om vanuit een veiligheidsaspect mijn zoon bij mij te laten. Gelukkig voor mijn kinderen wil de rechter wel dat er een Raadsonderzoek komt;

4) Blijven communiceren met de narcistische moeder. Een eis van de rechter en hulpverleners die deze eis van de rechter hebben overgenomen. Er lastig als A) de moeder inderdaad steeds weer met beschuldigingen etc komt, in een poging om negatieve aandacht voor mij te vragen; B) Bekend is dat de moeder maar op één ding uit is en dat is mij helemaal kapot maken; C) Als moeder de macht over de kinderen behoudt en mij aan de zijlijn geparkeerd heeft. Die onbalans wordt niet weggenomen, maar al jaren door instanties in stand gehouden; D) Als moeder steeds wegloopt uit een overleg, zodra zij haar zin niet krijgt? Moeder haar zin geven, werkt slechts voor korte duur. Ze verzint telkens wat anders en ja, dat 'anders' pakt telkens nadelig uit voor de kinderen.

Mijn conclusie is derhalve 1*), zorg dat je kinderen weerbaar worden en dat jij weerbaar blijft in woord en daad. Laat de kinderen merken, dat je goed naar ze luistert (dus niet zoals moeder hen uithoort over jou!), hen steunt met raad en daad, dat ze niet alleen staan in hun strijd om gerechtigheid en verbetering van hun situatie, dat jij de sterke Papa bent waar ze hun batterijtjes weer kunnen opladen, dat jij de Papa bent die hen moed en vertrouwen in spreekt en bovenal dat jij de Papa bent, waar de kinderen gewoon kind mogen zijn zonder alle verantwoordelijkheden waar de narcistische moeder hen dagelijks mee opzadelt. Tot slot, laat de kinderen merken dat je met hun bewijsmateriaal daadwerkelijk iets gedaan hebt in hun belang. Ook al lijkt het resultaat niet significant, de hele optelsom is dat namelijk wel. En wat is er mooier, dan op een zeker moment samen met jouw kinderen hun overwinning op het jarenlange onrecht kunnen vieren? Ik kijk er naar uit!!!

Warme groet,

Jim (Een pseudo maar dat begrijpen jullie wel )

1*)Kun je jouw kinderen dat niet bieden, dan lopen de kinderen acuut gevaar in de zin dat ze nu en later mensen niet meer willen vertrouwen, niet meer met anderen willen delen (omdat ze de ervaring hebben dat het tegen hen gebruikt wordt en/of het verspilde energie is want de ander doet toch niets met hun hulpvraag) en al snel sociale gedragsproblemen ontwikkelen.

[Nurgle]

bliep ik ervaar ook dat mijn ex me totaal negeert en kapot maakt naar de buitenwereld. Ze maakt me zwart zodat ik de kinderen minder zie. Ze pakt hun telefoons af of controleerd de telefoons. Als je aan het bellen bent verbreekt ze de verbinding.

Ze heeft ook al meerdere valse aangiftes en meldingen gedaan. Ik wil dat ze hiermee stopt en nu is constructief naar een normale communicatie gaat kijken. Wat zou jij voorstellen

[Leermoment]

Bedankt blieb, voor de moeite die je hebt genomen om dit te schrijven. Heel herkenbaar en eigenlijk begon ik al een beetje te denken dat het aan mij lag. Bij alles wat ik doe, probeer ik altijd eerst te bedenken wat het beste voor de kinderen is. Zo vertel ik ze zo min mogelijk over de strijd met mijn ex en mogen ze boos zijn op mij. Ik weiger ze op te zadelen met ons geruzie om te voorkomen dat ze in een loyaliteitsconflict komen. Het doet me echt veel verdriet en blijf hopen dat het binnenkort beter gaat.

Mede door de diverse uitspraken van de rechter ben ik me anders gaan opstellen. Doordat zij veel begrip kreeg voor haar moeilijke situatie en haar leugens voor waar werden aangenomen, ben ik sinds een maand of twee op dezelfde manier gaan communiceren met mijn ex als zij met mij doet. Helemaal niet zoals ik graag wil maar uit een soort van verdediging voor een rechtszaak. Nog steeds wil ik het beste voor de kinderen maar kies ook vaker een persoonlijke aanval op haar ipv neutraal te blijven. Door jouw bericht zal ik weer beter bij mezelf blijven en dank daarvoor.

[Jim63]

We kunnen onderhand elkaars ervaringen kopieren, triest maar waar. Mijn advocaat heeft na de tweede vlucht van mijn jongste zoon en daarover aangespannen rechtszaak door mijn ex, mijn zoontje (10) opgeroepen om door de rechtbank gehoord te worden. Mijn zoontje is uiteindelijk niet door de rechter gehoord, maar door iemand van de Raad voor de Kinderbescherming. Ook heeft mijn advocaat de rechtbank gevraagd om een voorlopige ondertoezichtstelling, zodat de rechtbank 'direct' een gezingsvoogd aanstelt. Er zitten nu twee gezinsvoogden op onze zaak plus een hulpverlener van Kind en Meer uit Oosterbeek. Mijn ex moet nu op haar tenen lopen, om de schone schijn inclusief haar leugens, gemanipuleer van de kinderen en misleidingen hoog te houden. Het gevolg is, dat de rechtbank in de laatste zitting ook mijn oudste zoon gehoord heeft en nu alle drie mijn zonen onder toezicht staan voor tenminste een jaar. Mijn jongste en oudste zoon zijn aan het rebelleren geslagen tegen de druk van hun moeder. Ik verwacht dat mijn oudste zoon die bijna 16 wordt, binnenkort de benen neemt en bij mij intrekken zal. Mijn ex zal het niet wagen om weer een rechtszaak aan te spannen, het net sluit zich om haar....

Dus mijn adviezen: 1) Zorg dat je strijdbaar blijft. Ik bid heel veel en schrijf zoveel mogelijk van me af en leg daarmee direct zaken vast (Dossiervorming is super belangrijk!). Je ex doet dat niet, omdat ze te druk is met haar leugens en gemanipuleer. Zorg dat je rug gedekt is middels de huisarts, een poh-ggz medewerker of ggz psycholoog; 2) Zorg dat de kinderen bij jou het gevoel hebben VRIJ te zijn. Dus geen belasting met leugens, geheimen en het moeten doen van tal van zaken. De kinderen zien en ervaren op deze wijze, dat de moeder liegt over zaken die ze hen vertelt; 3) Laat de kinderen duidelijk merken dat jij hen gelooft en hen begrijpt en voor ze vecht; 4) Help de kinderen om weerbaar te worden. Ik gebruik daarvoor de adviezen van de poh-ggz medewerker (informeer bij je huisarts) en Kind en Meer die zegt 'Gebruik ons nu om je recht te halen'. De poh-ggz medewerker geeft jou rugdekking richting de gezinsvoogden en gaat ook mee op gesprek als je wilt etc; 5) Voer een rustige maar overtuigende schriftelijke dialoog met alle partijen; 6) Zorg dat de kinderen spreekrecht krijgen en dat dit deugdelijk gedocumenteerd wordt.

Tip: Zorg voor een advocaat die ook psychologie gestudeerd heeft. Zij kan haar kennis in jouw voordeel en dat van de kinderen aanwenden.


Heel veel succes en geduld toegewenst, de waarheid smoort uiteindelijk de leugen.....


Jim

[André]

Hallo,

Wat een Eye opener dit artikel.

Heel lang gedacht dat ik zaken inbeelde. Werkelijk iedere zin is herkenbaar.
Ben zo ongelooflijk vaak verbaal vernederd.
Dit artikel verteld mij dat niet ik maar zij de kwade genius is.
Maargoed, nu nog de oplossing.
Ik zal het artikel nog eens aandachtig lezen en mijn voordeel er proberen mee te doen.

Bedankt!

André

[Jim63]

Hoi André,

Misschien een schrale troost, het herkenbare zit hem in het gegeven dat over de hele linie vrouwen het zelfde kenmerkende gedrag vertonen van macht uitoefenen over de kinderen en jou. Ze zijn daarin zeer geraffineerd, maar je zult inmiddels ook een patroon in haar acties hebben kunnen waarnemen. Dit komt omdat ze vast geroest zitten in hun motief namelijk wraak.

Als je in de gelegenheid bent om een tijdlijn van gebeurtenissen en acties van haar op te stellen, dan wordt dat goed zichtbaar. Probeer daar voorlopig jouw rechtvaardiging in te vinden, van hulpverleners mag je dat helaas niet verwachten, hun observatie is te oppervlakkig en bovendien eenzijdig. Als je het geluk hebt een nieuw maatje gevonden te hebben, stort je dan daar in of voel je nuttig in andere zaken die jouw interesse hebben. Het maakt namelijk dat jij van de barricades afklimt, daar ook geen energie verspilt en de focus volledig op de moeder komt te liggen. Door dit te doen 'onttrekt' jij je aan haar macht over jou en maak jij het mogelijk, dat haar gedrag/woede beter zichtbaar wordt voor anderen en in het bijzonder de hulpverlening.....

Warme groet,

Jim

[mrniemand]

Bliep en Jim63, dank voor het delen van dit waardevolle stuk aan (zeer nuttige)informatie.

Uit eigen ervaring weet ik dat dit werkt.
Zodra je dit gedrag doorhebt en voor jezelf een manier hebt gevonden om er mee om te gaan (die het best bij jou past maar vooral waar je zelf achterstaat) dan maakt het geknok voor de zaak enigzins draagzamer... Never give up...

Houd jullie taai lotgenoten.

mrniemand

[Leermoment]

Voor de mensen die meer willen weten over narcisme heb ik een paar links.

https://denarcist.nl/hoe-gaat-een-narcist-te-werk
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... narcisten/#
http://www.narcistontmaskerd.nl/diagnose-narcisme/

Suc6 allemaal.

[Marta]

Iedereen die met een manipulerende (ex) partner te maken heeft, zou dit boek moeten lezen:

Emotionele Chantage - Susan Forward
https://www.bol.com/nl/p/emotionele-cha ... ction=main

[Jeroendeb]

Bedankt voor het verhaal. Heel herkenbaar.

Ik vind het lastig om er uit te halen wat ik dit moment zoek. Mijn kinderen worden door de weeks bij mij en in het weekend bij hun moeder. Moeder wil dit graag anders maar woont niet in de plaats waar de kinderen op school zitten. Na elk weekend dat mijn kinderen van 7 en 10 jaar weer bij hun moeder en stiefvader zijn geweest kost het mij bijna de helft van de week om ze weer wat positiever te krijgen. De kinderen compleet tegen mij opgezet. Mijn zoon van 10 wordt hierdoor steeds brutaler mijn kant op en mijn dochter begint steeds meer hetzelfde gedrag te vertonen. Ik probeer positief te blijven maar doordat de kinderen zo tegen mij worden opgestookt wordt mij dit wel heel erg lastig gemaakt. Moeder heeft zeker een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik moet elke dag er opletten wat ik zeg en goed mijn best doen om de dag zo positief mogelijk door te komen maar doordat ze zo tegen mij worden opgestookt is dit wel verdraaid lastig.

Dit is vast een bekend verhaal bij de meesten hier maar misschien heeft iemand nog wat handvatten voor mij?

Dank je wel alvast!

Met vriendelijke groet

[Leermoment]

@Jeroendeb,

Als je het hele topic nog eens rustig gaat lezen, zal je zien dat er diverse handvatten uitstekende gegeven worden. Heb je daarna nog vragen, kan je beter een specifieke vraag stellen en niet zo algeme3n houden.

Suc6.