Hoi,
Mijn ex en ik zijn nu zo'n 1,5 jaar uit elkaar. Voor mij is er een hele moeilijke tijd geweest met keuzes of ik mijn dochter(6 jaar) mee zou laten verhuizen naar België met mama of niet. Het was kiezen: vechtscheiding of toegeven. En voor dat laatste heb ik toen gekozen. Eerst heeft ze een half jaar bij mij gewoond, om na de kerstvakantie half in te vallen op haar nieuwe Belgische schooltje. Ondertussen is mijn leven iig weer goed op de rails.
Mijn ex heeft met mijn dochtertje eerst bij haar ouders gewoond, en is daarna op haarzelf gaan wonen in een appartementje.
Nu heeft ze sinds 2/3 maanden een nieuwe relatie die 'je van het is' en vorige maand heeft mijn dochterje haar nieuwe vriend leren kennen, en ook zijn 2 kinderen.
Gisteren kreeg ik te horen dat ze binnenkort (dit jaar nog) wil gaan samenwonen in zijn huis.
Buiten het feit dat ik dit veel te vroeg vind, is het WEER een grote verandering in het leven van mijn dochtertje. Ze heeft nu eindelijk stabiliteit, is gewend op haar nieuwe Belgische school, en begint de situatie ook te accepteren.
Het feit dat ze ook nog eens een slaapkamertje moet gaan delen met de dochter van de nieuwe vriend, staat mij al helemaal tegen.
Ik weet niet of hun relatie echt helemaal top is, maar wat als het over een tijdje toch niet blijkt te zijn wat het moet zijn. Dan zal ze weer naar haar ouders moeten en weer op zoek naar een ander appartement, die veranderingen zie ik dus echt niet zitten voor mijn dochtertje.
We hebben nog geen ondertekent / ingediend ouderschapsplan (zijn we nu mee bezig af te ronden) en ik ben in sterke twijfel om mijn dochtertje terug te halen naar haar oude huisje bij mij. (uiteraard besef ik dat dit weer een verandering is.. maar die is wel stabiel).
Hoe groot schatten jullie de kans, dat ik ze terug zou kunnen halen naar mij? Ik heb al een jaar een nieuwe relatie, en wij beginnen stilletjes aan met het 'samenwonen'. mijn dochtertje en mijn vriendin zijn 2 handen op 1 buik, en ik weet dat wij een hele stabiele basis bieden.
Dank voor jullie reacties.
mvg,
Heuvel
Kans om mijn kind terug te halen naar mij
Re: Kans om mijn kind terug te halen naar mij
Verandering is hetgeen je als belemmering ziet. En dat vinden rechters over het algemeen ook geen goed iets. Maar zij benaderen dat vanuit het kind en de verzorgende ouder. Weer terug naar jou, is een ander huis, andere school, etc. Daar zijn ze niet happig op, teveel verandering.
De keuze om weer samen te wonen is een keuze die jouw ex en hasr nieuwe partner maken. Daar heb je niet veel op in te brengen. Verhuizing naar Belgie heb je al goed gebonden, dus daar kan je ook niet veel mee. Waar je nog wel iets mee kunt is een verhuizing naar een andere stad, met nieuwe school en een grotere afstand tot jou.
Wat je wel kunt is jouw zorgen proberen te delen met jouw ex en samen proberen de overgang voor jouw dochter zo soepel mogelijk te maken. Misschien kunnen jullie samen de goede en slechte kanten van deze verandering voor jullie dochter op een rijtje zetten en proberen oplossingen te vinden voor de slechte kanten. Ze heeft op deze leeftijd meer aan ouders die haar steunen en helpen, dan ouders die strijden.
Persoonlijk voel ik wel met jou mee. Een relatie opbouwen in een samengesteld gezin is lastig (ik spreek uit ervaring) en je moet tijd nemen om iedereen aan elkaar te laten wennen. Dat kost eerder jaren, dan weken of maanden. Dan heeft de nieuwe relatie de meeste kans van slagen.
De keuze om weer samen te wonen is een keuze die jouw ex en hasr nieuwe partner maken. Daar heb je niet veel op in te brengen. Verhuizing naar Belgie heb je al goed gebonden, dus daar kan je ook niet veel mee. Waar je nog wel iets mee kunt is een verhuizing naar een andere stad, met nieuwe school en een grotere afstand tot jou.
Wat je wel kunt is jouw zorgen proberen te delen met jouw ex en samen proberen de overgang voor jouw dochter zo soepel mogelijk te maken. Misschien kunnen jullie samen de goede en slechte kanten van deze verandering voor jullie dochter op een rijtje zetten en proberen oplossingen te vinden voor de slechte kanten. Ze heeft op deze leeftijd meer aan ouders die haar steunen en helpen, dan ouders die strijden.
Persoonlijk voel ik wel met jou mee. Een relatie opbouwen in een samengesteld gezin is lastig (ik spreek uit ervaring) en je moet tijd nemen om iedereen aan elkaar te laten wennen. Dat kost eerder jaren, dan weken of maanden. Dan heeft de nieuwe relatie de meeste kans van slagen.
Re: Kans om mijn kind terug te halen naar mij
Beste Voiceless,
Dank voor uw antwoord. Natuurlijk zou ik maar al te graag met de moeder dit overleggen en bespreken, en mijn dochtertje hierin zo goed mogelijk begeleiden.
Maar, ik zou natuurlijk niet zomaar dit bericht posten op deze site, en het gevoel hebben om mijn dochtertje terug te willen halen. Een zinnig gesprek is erg lastig met mijn ex.
Vanaf dag een na het verbreken van de relatie (haar keuze) is alles in de IK vorm. Ze handelt uit eigen belang en niet uit belang van ons dochtertje, anders was ze tenslotte al niet naar België verhuisd, maar in de buurt gebleven waar we haar samen op kunnen voeden. En dat was nog maar het begin van een reeks IK acties.
Ik heb heel veel toegegeven, maar zinnig een gesprek aangaan gaat niet zonder dat ze zich aangevallen voelt (ook bij de mediator).
In maart had ze weer spijt van haar keuze, en wilde terug bij mij (een half jaar later). Daarna volgen wat vriendjes die in mijn ogen veel te snel in t leven van mijn dochtertje zijn gekomen. En nu deze laatste actie, wederom volledig uit de IK factor. Omdat het financieel voordeliger is om te gaan samenwonen... dit terwijl mijn dochtertje net aard in haar nieuwe omgeving. Dit doet mij zeer, om hier op afstand op neer te kijken, en wil haar dan liever een stabiele thuisbasis bieden.
Maar zoals u al zegt, zegt mijn gevoel het ook, dat het niet zomaar zal lukken haar terug te halen, ondanks dat er nog niets daarvan op papier is vastgelegd.
Het lastige is, dat ik er nog niet echt over kan praten met mijn dochtertje, wel voorzichtig over hoe ze zich erbij voelt, maar meer ook niet. Ik wil haar niet in moeilijke situaties brengen (in haar hoofd). En haar beslissingen zijn op deze leeftijd toch vaak impulsief en op t moment zelf...
Ze verhuisd wel naar een ander Dorp, maar dat is qua afstand voor mij net zover als waar ze nu woont. De eerste fase bij haar ouders was in het Dorp waar mijn dochtertje naar school gaat. Toen ze op zichzelf ging wonen was dit een dorp verder. Nu gaat ze weer een dorp verder uit de richting. En ik voel hem al aankomen dat ze straks mijn dochter toch daar op school wil doen bij de kinderen van haar nieuwe vriend. En dat is niet volgens afspraak.. maarja.. IK vorm...
Ik type het hier maar weer even van me af.
Dank voor uw antwoord. Natuurlijk zou ik maar al te graag met de moeder dit overleggen en bespreken, en mijn dochtertje hierin zo goed mogelijk begeleiden.
Maar, ik zou natuurlijk niet zomaar dit bericht posten op deze site, en het gevoel hebben om mijn dochtertje terug te willen halen. Een zinnig gesprek is erg lastig met mijn ex.
Vanaf dag een na het verbreken van de relatie (haar keuze) is alles in de IK vorm. Ze handelt uit eigen belang en niet uit belang van ons dochtertje, anders was ze tenslotte al niet naar België verhuisd, maar in de buurt gebleven waar we haar samen op kunnen voeden. En dat was nog maar het begin van een reeks IK acties.
Ik heb heel veel toegegeven, maar zinnig een gesprek aangaan gaat niet zonder dat ze zich aangevallen voelt (ook bij de mediator).
In maart had ze weer spijt van haar keuze, en wilde terug bij mij (een half jaar later). Daarna volgen wat vriendjes die in mijn ogen veel te snel in t leven van mijn dochtertje zijn gekomen. En nu deze laatste actie, wederom volledig uit de IK factor. Omdat het financieel voordeliger is om te gaan samenwonen... dit terwijl mijn dochtertje net aard in haar nieuwe omgeving. Dit doet mij zeer, om hier op afstand op neer te kijken, en wil haar dan liever een stabiele thuisbasis bieden.
Maar zoals u al zegt, zegt mijn gevoel het ook, dat het niet zomaar zal lukken haar terug te halen, ondanks dat er nog niets daarvan op papier is vastgelegd.
Het lastige is, dat ik er nog niet echt over kan praten met mijn dochtertje, wel voorzichtig over hoe ze zich erbij voelt, maar meer ook niet. Ik wil haar niet in moeilijke situaties brengen (in haar hoofd). En haar beslissingen zijn op deze leeftijd toch vaak impulsief en op t moment zelf...
Ze verhuisd wel naar een ander Dorp, maar dat is qua afstand voor mij net zover als waar ze nu woont. De eerste fase bij haar ouders was in het Dorp waar mijn dochtertje naar school gaat. Toen ze op zichzelf ging wonen was dit een dorp verder. Nu gaat ze weer een dorp verder uit de richting. En ik voel hem al aankomen dat ze straks mijn dochter toch daar op school wil doen bij de kinderen van haar nieuwe vriend. En dat is niet volgens afspraak.. maarja.. IK vorm...
Ik type het hier maar weer even van me af.
Re: Kans om mijn kind terug te halen naar mij
Ik denk,
Zal hier eens een update plaatsen.
Omdat mijn ex en ik na het bespreken van het ouderschapsplan niet verder kwamen ben ik een rechtszaak aangegaan.
- Ik had een 2:1 omgangsregeling (dus 2 weekenden bij mij dan 1 niet dan weer 2 ...)
- De vakanties hadden we 50/50
- De overdracht gebeurde halverwege (tussen NL en BE bij de grens)
- Mijn ex wil mij nergens bij hebben (kinderfeestjes) of ik mag ze ook niet daar vieren zonder
- Mijn ex en ik hadden 65km in ouderschapsplan als max afstand maar daar hield ze zich niet aan
- mijn ex wilde niet een ruimere omgangsregeling toegeven (ik vroeg 3:1). Tevens niet tegemoed komen in een andere ruimere omgang, behalve 1x per maand een woensdag middag (terwijl ik op de weg zit voor mijn werk, en dus soms in Amsterdam etc ben en 2,5 uur moet rijden, dus niet haalbaar)
- ruimere vakantieregeling wilde ze wel evt over nadenken, maar niet vastleggen.
Gezien mijn dochtertje dus bij mama in België woont, moet daar de rechtszaak gevoerd worden. Heb mij tot een advocaat gewend, en gekeken of er de mogelijkheid is dat ik mijn dochter vaker te zien kan krijgen.
Zijn advies was, en dus tevens verzoek bij de rechtbank:
- Ben diegene die als eerste het verzoek indient bij de rechtbank
- Eis 4 weekenden, en het 5e bij moeder (hoog inzetten om op 3 uit te kunnen komen)
- Eis max afstand 50km (laag inzetten om niet boven de 65km uit te komen)
- Eis overdracht: ik op vrijdag mijn dochter op school ophalen, moeder op zondag bij mij
- Eis vakanties: welke 2 weken duren, van vrijdag tot de 2e zondag, zomer 50/50 2 weeks, en herfst / crocus wisselend per jaar.
Tegen eis van mijn ex:
- niet meer 2:1 maar voortaan om het weekend
- betalen kosten van rechtszaak
Uiteindelijke uitspraak:
Helaas, ook al hadden we dus al een 2:1 regeling op papier. De rechtbank heeft zich in het belang van het kind uitgesproken tot:
- Ieder 1e, 3e, en wanneer aanwezig, 5e weekend (5x per jaar).
- Geen afstandsbeperking voor moeder (dus kan zo naar Brussel verhuizen als ze wil)
- Overdracht is wel gehoord, en dus op school en bij mij thuis
- Vakantieregeling is ook gehoord, en dus heb ik ze soms wat langer.
Tot mijn ongeloof kon ik hier niet aan uit, en bekoop ik de door mij aangespannen rechtszaak met het feit, mijn dochter juist minder te zien ipv meer...
Ik laat het berusten, en ga nadenken over een hoger beroep....
Zal hier eens een update plaatsen.
Omdat mijn ex en ik na het bespreken van het ouderschapsplan niet verder kwamen ben ik een rechtszaak aangegaan.
- Ik had een 2:1 omgangsregeling (dus 2 weekenden bij mij dan 1 niet dan weer 2 ...)
- De vakanties hadden we 50/50
- De overdracht gebeurde halverwege (tussen NL en BE bij de grens)
- Mijn ex wil mij nergens bij hebben (kinderfeestjes) of ik mag ze ook niet daar vieren zonder
- Mijn ex en ik hadden 65km in ouderschapsplan als max afstand maar daar hield ze zich niet aan
- mijn ex wilde niet een ruimere omgangsregeling toegeven (ik vroeg 3:1). Tevens niet tegemoed komen in een andere ruimere omgang, behalve 1x per maand een woensdag middag (terwijl ik op de weg zit voor mijn werk, en dus soms in Amsterdam etc ben en 2,5 uur moet rijden, dus niet haalbaar)
- ruimere vakantieregeling wilde ze wel evt over nadenken, maar niet vastleggen.
Gezien mijn dochtertje dus bij mama in België woont, moet daar de rechtszaak gevoerd worden. Heb mij tot een advocaat gewend, en gekeken of er de mogelijkheid is dat ik mijn dochter vaker te zien kan krijgen.
Zijn advies was, en dus tevens verzoek bij de rechtbank:
- Ben diegene die als eerste het verzoek indient bij de rechtbank
- Eis 4 weekenden, en het 5e bij moeder (hoog inzetten om op 3 uit te kunnen komen)
- Eis max afstand 50km (laag inzetten om niet boven de 65km uit te komen)
- Eis overdracht: ik op vrijdag mijn dochter op school ophalen, moeder op zondag bij mij
- Eis vakanties: welke 2 weken duren, van vrijdag tot de 2e zondag, zomer 50/50 2 weeks, en herfst / crocus wisselend per jaar.
Tegen eis van mijn ex:
- niet meer 2:1 maar voortaan om het weekend
- betalen kosten van rechtszaak
Uiteindelijke uitspraak:
Helaas, ook al hadden we dus al een 2:1 regeling op papier. De rechtbank heeft zich in het belang van het kind uitgesproken tot:
- Ieder 1e, 3e, en wanneer aanwezig, 5e weekend (5x per jaar).
- Geen afstandsbeperking voor moeder (dus kan zo naar Brussel verhuizen als ze wil)
- Overdracht is wel gehoord, en dus op school en bij mij thuis
- Vakantieregeling is ook gehoord, en dus heb ik ze soms wat langer.
Tot mijn ongeloof kon ik hier niet aan uit, en bekoop ik de door mij aangespannen rechtszaak met het feit, mijn dochter juist minder te zien ipv meer...
Ik laat het berusten, en ga nadenken over een hoger beroep....
Re: Kans om mijn kind terug te halen naar mij
Op zich hebben jullie allemaal wat gekregen. Risico is altijd dat ern ruimere omgangsregeling ingeperkt wordt.
Ze kan niet zomasr verhuizen, is een gezagsbeslissing. Alleen maakt het niet aangeven van een beperking het wel lastiger.
Bedenk dat een hoger beroep ook minder kan opleveren. Motivatie van de rechter is van belang, masr die zal wel karig zijn.
Ze kan niet zomasr verhuizen, is een gezagsbeslissing. Alleen maakt het niet aangeven van een beperking het wel lastiger.
Bedenk dat een hoger beroep ook minder kan opleveren. Motivatie van de rechter is van belang, masr die zal wel karig zijn.
