Co-ouderschap loopt niet goed
Geplaatst: 12 sep 2015, 01:11
Hallo,
Ik ben nieuw op de site en mijn huidig co-ouderschap 50/50 loopt niet goed doordat ik en mijn ex-vrouw steeds in een conflict terecht komen en ben op zoek naar persoonlijk advies. Heb twee jongens van 3,5 en 5 jaar.
Mijn ex vrouw is in 2007 gediagnosticeerd voor Borderline, sinds juli 2014 officieel gescheiden, sinds april 2014 co-ouderschap ingegaan conform OP, sinds augustus niet meer bij elkaar wonend. Scheiding redelijk verlopen, konden het niet eens worden over zorgverdeling kinderen na scheiding, ik wou 50/50 co-ouderschap, zij omgangregeling zodat ze kon verhuizen als ze een nieuwe relatie zou krijgen. Einde van scheiding gingen we met een knuffel uit elkaar en samen de afspraak gemaakt om zoveel mogelijk als vrienden het ouderschap voort te zetten. Echter had zij verzwegen dat ze nog steeds contact had met de man die de reden was van de scheiding en inmiddels plannen had om met hem een relatie te beginnen. Uiteraard zag ik hierdoor de vriendschap in het water vallen, de nodige woorden en gesprekken over gehad maar uiteindelijk koos ze toch voor de relatie dan de vriendschap.
Begin ouderschap liep redelijk soepel, er waren wat kleine conflicten en er werd heen en weer met modder gegooid maar vertelde mezelf dat dit ''opstart'' problemen waren. De kinderen kwamen regelmatig even langs om een knuffel te komen geven, ik gunde haar van allerlei dingen buiten het OP om zoals de mogelijkheid om samen met de jongens te gaan sleeën of bv een dag carnaval te vieren etc.
Begin dit jaar kwam het ter sprake om de wisseldag naar een vrijdag te verplaatsen wat ik altijd heel erg graag wou. Omdat ik ondertussen bij mezelf merkte dat een week lang voor de kinderen zorgen intensief is en dat de kinderen de andere ouder nogal miste heb ik een voorstel gedaan om vaker per week te wisselen. (tijdens de scheiding heb ik dit voorstel ook al eens gedaan maar daar stond ze absoluut niet voor open, werd zelfs furieus omdat ze dacht dat ik nog meer eiste dan een co-ouderschap) Ze zou mijn voorstel opnieuw overwegen omdat ze zelf dit ook ervaarde maar wou eerst aankijken hoe een wisseldag van vrijdag zou bevallen en ik kon me daar voorlopig wel in vinden.
Een week later (een dag voor de nieuwe wisseldag) ontvang ik een email dat zij een afspraak had gehad met een medewerker van BJZ. (Dit bleek later een maatschappelijk werkster te zijn) Ze had met haar gesproken over in haar ogen onze; slechte communicatie en wou weten wat voor invloed dit had op mijn oudste zoon en vroeg toestemming om een gesprek aan te gaan met een kinderpsycholoog. Ze had tevens mijn voorstel over frequenter te wisselen besproken en dit zag zij niet zitten omdat zij van mening was dat ik andere huisregels aanhield dan zij en dat de maatschappelijk werkster (MSW) het hiermee eens was. Ex kwam wel met een tegenvoorstel om de kinderen eenmaal per week bij de andere ouder te laten eten maar dan enkel op de woensdag, precies op de dag dat mijn en haar ouders op de kinderen passen en ook meestal blijven eten wat de kinderen erg leuk vinden.
Verbaasd dat ik was, was mijn reactie dat ik een gesprek met een kinderpsycholoog te belastend vond en dat het mij beter leek dat we eerst met elkaar om tafel moesten gaan. Haar reactie hierop was niet al te mild, ik ontving beschuldigen dat ik mijn kinderen fysiek en geestelijk mishandelde en dat dit de echte reden was voor een gesprek met een kinderpsycholoog. Ze maakte mij uit voor narcist (herkenbaar?), ik toonde geen verantwoordelijk, gedroeg mij onvolwassen en dat ik niet in het belang van de kinderen dacht, etc, etc. Ze kwam ook direct terug op de afspraak om de wisseldag naar een vrijdag te brengen en dat ze weer terug wou naar een wisseldag op maandag.
De volgende dag ''geschokt'' en met twee teleurgestelde kinderen aan het ontbijt. Rond het middaguur die dag ex over kunnen halen dat ze de kinderen toch op kwam halen. Om toekomstig ''gezeur'' te voorkomen heb ik de afspraak over de nieuwe wisseldag per email bevestigd waarop er ineens over minuscule details gesproken moest worden zoals bv de overdracht van de knuffels, omdat ik van mening was dat we niet de dingen moesten veranderen die juist goed gaan en zich hebben bewezen heb ik haar kunnen overtuigen om de details te laten zoals ze waren. Echter hierdoor heb ik niet goed opgelet in de vastlegging dat zij een wisseltijd van 1700 aan wou houden ipv 0830 zoals op de oude wisseldag van maandag. Foutje.....
Omdat ik enerzijds allang blij was met het tegenvoorstel om de kinderen 1 dag bij de andere ouder te laten eten geprobeerd op de maandag ipv van de woensdag aan te houden omdat de maandag meer in het midden van de week was, wat mijn ex zelf graag wou en dat zo beide opa en oma's met de kinderen kunnen blijven eten. (iedereen blij iedereen wint) Het antwoord hierop was dat ze de maandag geen handige dag vindt en daar is het bij gebleven.
De contactgegevens kunnen achterhalen van de MSW en krijg te horen wat er werkelijk besproken was. Mijn ex had het gevoel dat mijn oudste niet lekker in zijn vel zat. Dit was meer dan logisch omdat zijn leventje ook op zijn kop stond, twee nieuwe huizen, hij zag zijn ouders niet meer samen, gestart met de basisschool etc. De kinderen hadden ook een soort van verlatingsangst gecreëerd waar mijn ex van op de hoogte was vanwege de verbouwing aan mijn huis die ik grotendeels zelf heb uitgevoerd en daardoor weinig tijd aan hun kon besteden. Over het frequenter wisselen kon ze zich gewoon in vinden omdat dit juist vaker voorkwam bij jongere kinderen maar dat de ''basis'' eerst goed moest zijn om af te wijken van het OP.
Al vrij snel merkte ik dat een wisseltijd van vrijdag 1700 uur niet handig is, beide mannen zitten de hele vrijdag in haar week op de opvang en regelmatig waren mijn mannen de laatste die door mij om 1700 werden opgehaald. Ik wilde ook graag het weekend vroeg starten met mijn mannen. Toch weer de papa-strijdschoenen aangetrokken en contact gezocht met ex om de wisseltijd naar 0830 uur te brengen. Ik had er beter niet aan kunnen beginnen, werkelijk elk argument raakte kant noch wal maar het toch voor elkaar gekregen dat ze de tijd naar 0830 uur wou brengen. Zucht... eindelijk dacht ik.. totdat... Ze wou in het hetzelfde overleg mijn toestemming om de oudste twee weken van school te halen om in het voorjaar op vakantie te gaan. Ik zag de bui al hangen...omdat de oudste na een moeizame start op school eindelijk een beetje zijn draai gevonden had kon ik me daar niet echt in vinden om hem 2 weken van school te houden. Hierop kwam ze direct weer terug op de afspraak wisseltijd vrijdag 0830 uur. Prima dacht ik, schaam je en heb het er maar bij gelaten.
Het was inmiddels tijd om de zomervakanties aan elkaar door te geven. Ik heb doorgegeven dat ik een weekje weg wil met mijn mannen en dat het mij niet uitmaakt hoe de andere weken verdeeld zouden worden zodat zij flexibel is voor het plannen van haar vakantie. Hiermee was ze het niet eens uit het niets de afspraak uit het OP uitbreidde dat de zomervakantie exact door de midden moest en dat daardoor de week die ik wou boeken één dag over het midden zou gaan, dus ik had volgens haar pech. Zucht.....discussie geen zin. En vakantie geboekt.
Een aantal weken later staat mijn ex voor mijn deur omdat ze de handschoenen was vergeten over te dragen, krijg ik een hoop kritiek en een wijzend vingertje dat ik altijd de handschoenen moest trekken. Ik dacht prima meid, heb haar kortaf gedag gezegd en wou de deur sluiten totdat ze haar voet ertussen zette, vriendelijk verzocht om haar voet te verwijderen waarop ze vervolgens met gebalde vuist mijn woning binnen wou komen, mezelf verweerd en haar de deur ''uit'' gezet.
Tijdje later brief van Veilig Thuis op de mat. Het blijkt dat mijn ex een melding van huiselijk geweld heeft gedaan. Tijdens het gesprek met VT een hoop verwijten, leugens, verdraaide feiten rustig aangehoord en kreeg daar de complimenten nog voor en rustig mijn kant in grote lijnen verteld. We moeten van VT in gesprek gaan met de MSW.
Vanuit de MSW het verzoek om punten uit het OP te noteren wat voor de conflicten zorgt. Mijn antwoord was direct dat de conflicten niet door het OP worden veroorzaakt en dat we op zoek moeten naar de kern van de problematiek maar onder druk van VT toch wat punten eruit gehaald die wel wat opheldering konden gebruiken.
Eerste gesprek met MSW: Eerste woord uit de mond van mijn ex was een dikke leugen dat ze absoluut geen akkoord had gegeven om de wisseltijd naar vrijdag 0830 te brengen waarop ik even mijn emoties liet gaan; resultaat alle afspraken omtrent wisseldagen terug naar het OP maar op mijn verzoek wel geparkeerd voor een volgende afspraak. Al de overige punten die ik had ingebracht werden vrijwel direct afgewezen met persoonlijke argumenten. Alle punten van mijn ex puur gericht op zelf belang waarbij zelfs afspraken die wetenschappelijk zijn onderzocht zoals een fysiek contactmoment met de andere ouder tijdens de zomervakantie er aan moesten geloven zodat ze drie weken aaneengesloten op vakantie kon met haar nieuwe vriend. (drie weken lang zonder de andere ouder te zien in een gelijkwaardig ouderschap is voor een kind te lang).
Omdat ik allang door had dat we niet tot elkaar konden komen naderhand contact gezocht met de MSW dat ik enkel de punten van de wisseltijd en mijn vakantie rond wil krijgen en het voorlopig daarbij wil laten en dat er eerst gewerkt moet worden aan de basis. Echter is dat er niet van gekomen doordat het verschrikkelijk mis ging bij een fysieke overdracht waar mijn ex mij weer aanvloog in het bijzijn van de kinderen. Uiteraard weer een melding van huiselijk geweld vanuit haar waardoor nieuwe zorgmelding naar VT. Later aanklacht mishandeling.
Tijdens het tweede gesprek bij VT, ex zeer emotioneel dat ze niet snapt dat we niet tot elkaar kunnen komen en dat ik volledig ongeschikt ben als vader en dat ze liever de kinderen in een pleeggezin wil plaatsen dan te ruziën over de kinderen. Veiligheidsplan opgesteld, en onderzoek gestart of co-ouderschap voortgezet kon worden. Mijn ex was inmiddels weer gekalmeerd en verteld heel leuk dat ze juridische stappen overweegt om tot een omgangsregeling te komen. Net of dat de problemen tussen ons zal oplossen. Ik taste nog steeds in het duister wat nu het echte of haar ‘’probleem’’ was. VT hielp daar ook niet in mee.
In het tweede gesprek met de MSW was de medewerker van VT op mijn verzoek ook uitgenodigd en het punt over de wisseltijd kwam weer op tafel, wederom weer nieuwe argumenten waarin ze zich tegenspreekt om een tijd van 1700 uur aan te houden. Zomervakantie vastgelegd. Einde gesprek. VT uit de picture, verder met hulpverlening.
Derde gesprek met MSW en inmiddels een tweede MSW erbij aangeschoven. Omdat ik inmiddels de ex en de situatie zo spuugzat was en rust wou mij zeer pragmatisch opgesteld, en geen enkel woord meer vuil gemaakt en niet meer in discussie gegaan, resultaat is dat het OP aardig uitgedund is en de wisseldag terug is naar de maandag 0830 uur. Ex weer heel emotioneel, vol met verwijten en dat ze niet begrijpt dat we niet tot elkaar kunnen komen terwijl ze feitelijk gezien zij juist degene is die alle antwoorden hierop heeft.
Eindelijk rust, dacht ik; vervolgens meest absurde verwijten, zwartmakerij richting MSW, valse meldingen dat ik niet mee wil werken aan een huisarts bezoek, Als ik door een miscommunicatie de kinderen te vroeg kom halen voor vaderdag staat ze in het bijzijn van de kinderen te brullen dat ik mijn afspraken niet na kom. ze maakt communicatie via email, sms whatsapp onmogelijk door mijn adressen telefoonnummers als spam te rapporteren. Ze staat boos voor mijn voordeur vanwege een tas met vuile kleding waarvoor ik nog niet de gelegenheid had om deze te komen brengen conform nieuwe afspraak dat dit niet gebeurt op een vaste dag en belt de politie op dat ik de deur niet open wil doen doordat ik juist deze niet open wil opendoen uit angst voor een escalatie, melding huiselijk geweld en opnieuw zorgmelding naar VT.
Tot zover mijn verhaal en nu mijn zorgen.
Ik heb de angst dat mijn ex alles in het werk wilt stellen om aan te tonen dat een co-ouderschap niet werkt tussen ons. Ik merk aan mijn mannen dat ze last hebben van de spanningen, ik krijg met regelmaat van de mannen te horen dat mama heel boos op mij was om de kleinste dingen die in een huwelijk met een simpele sorry worden opgelost. De kinderen missen mij en hun moeder nog steeds heel veel en het is erg frustrerend dat ik ze niet kan helpen omdat hun moeder niet open staat om frequenter te wisselen en de echte reden verstopt achter leugens. Ik vertel ze dat ze mij altijd mogen bellen of dat ze altijd langs mogen komen als ze mij erg missen maar krijg te horen dat dit niet mag van mama, want nee is nee bij mama. Bij de fysieke overdrachten praat mijn ex zeer negatief over mij tegen de kinderen, houd wijs mijn mond om escalatie te voorkomen maar het doet verrekte veel zeer als ik de uitdrukking op zijn gezichtjes zie dat ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Die trend zal in haar huis geheid voort worden gezet.
Ik kan moeilijk de rest van het ouderschap op eieren blijven lopen maar ik heb zelf geen invloed op haar en ook net via haar vrienden/familie en heb een behoorlijke drang dat iemand mijn ex eens goed de waarheid verteld, even goed door elkaar schud en dat ze er van bewust wordt gemaakt waar ze mee bezig is. Vertrouwen dat we via de hulpverlening tot een oplossing ‘’de waarheid’’ te komen heb ik niet meer omdat ze heel mooi kan praten.
Graag advies, tips, stof om over na te denken.
Groet, van een zorgelijke papa
Ik ben nieuw op de site en mijn huidig co-ouderschap 50/50 loopt niet goed doordat ik en mijn ex-vrouw steeds in een conflict terecht komen en ben op zoek naar persoonlijk advies. Heb twee jongens van 3,5 en 5 jaar.
Mijn ex vrouw is in 2007 gediagnosticeerd voor Borderline, sinds juli 2014 officieel gescheiden, sinds april 2014 co-ouderschap ingegaan conform OP, sinds augustus niet meer bij elkaar wonend. Scheiding redelijk verlopen, konden het niet eens worden over zorgverdeling kinderen na scheiding, ik wou 50/50 co-ouderschap, zij omgangregeling zodat ze kon verhuizen als ze een nieuwe relatie zou krijgen. Einde van scheiding gingen we met een knuffel uit elkaar en samen de afspraak gemaakt om zoveel mogelijk als vrienden het ouderschap voort te zetten. Echter had zij verzwegen dat ze nog steeds contact had met de man die de reden was van de scheiding en inmiddels plannen had om met hem een relatie te beginnen. Uiteraard zag ik hierdoor de vriendschap in het water vallen, de nodige woorden en gesprekken over gehad maar uiteindelijk koos ze toch voor de relatie dan de vriendschap.
Begin ouderschap liep redelijk soepel, er waren wat kleine conflicten en er werd heen en weer met modder gegooid maar vertelde mezelf dat dit ''opstart'' problemen waren. De kinderen kwamen regelmatig even langs om een knuffel te komen geven, ik gunde haar van allerlei dingen buiten het OP om zoals de mogelijkheid om samen met de jongens te gaan sleeën of bv een dag carnaval te vieren etc.
Begin dit jaar kwam het ter sprake om de wisseldag naar een vrijdag te verplaatsen wat ik altijd heel erg graag wou. Omdat ik ondertussen bij mezelf merkte dat een week lang voor de kinderen zorgen intensief is en dat de kinderen de andere ouder nogal miste heb ik een voorstel gedaan om vaker per week te wisselen. (tijdens de scheiding heb ik dit voorstel ook al eens gedaan maar daar stond ze absoluut niet voor open, werd zelfs furieus omdat ze dacht dat ik nog meer eiste dan een co-ouderschap) Ze zou mijn voorstel opnieuw overwegen omdat ze zelf dit ook ervaarde maar wou eerst aankijken hoe een wisseldag van vrijdag zou bevallen en ik kon me daar voorlopig wel in vinden.
Een week later (een dag voor de nieuwe wisseldag) ontvang ik een email dat zij een afspraak had gehad met een medewerker van BJZ. (Dit bleek later een maatschappelijk werkster te zijn) Ze had met haar gesproken over in haar ogen onze; slechte communicatie en wou weten wat voor invloed dit had op mijn oudste zoon en vroeg toestemming om een gesprek aan te gaan met een kinderpsycholoog. Ze had tevens mijn voorstel over frequenter te wisselen besproken en dit zag zij niet zitten omdat zij van mening was dat ik andere huisregels aanhield dan zij en dat de maatschappelijk werkster (MSW) het hiermee eens was. Ex kwam wel met een tegenvoorstel om de kinderen eenmaal per week bij de andere ouder te laten eten maar dan enkel op de woensdag, precies op de dag dat mijn en haar ouders op de kinderen passen en ook meestal blijven eten wat de kinderen erg leuk vinden.
Verbaasd dat ik was, was mijn reactie dat ik een gesprek met een kinderpsycholoog te belastend vond en dat het mij beter leek dat we eerst met elkaar om tafel moesten gaan. Haar reactie hierop was niet al te mild, ik ontving beschuldigen dat ik mijn kinderen fysiek en geestelijk mishandelde en dat dit de echte reden was voor een gesprek met een kinderpsycholoog. Ze maakte mij uit voor narcist (herkenbaar?), ik toonde geen verantwoordelijk, gedroeg mij onvolwassen en dat ik niet in het belang van de kinderen dacht, etc, etc. Ze kwam ook direct terug op de afspraak om de wisseldag naar een vrijdag te brengen en dat ze weer terug wou naar een wisseldag op maandag.
De volgende dag ''geschokt'' en met twee teleurgestelde kinderen aan het ontbijt. Rond het middaguur die dag ex over kunnen halen dat ze de kinderen toch op kwam halen. Om toekomstig ''gezeur'' te voorkomen heb ik de afspraak over de nieuwe wisseldag per email bevestigd waarop er ineens over minuscule details gesproken moest worden zoals bv de overdracht van de knuffels, omdat ik van mening was dat we niet de dingen moesten veranderen die juist goed gaan en zich hebben bewezen heb ik haar kunnen overtuigen om de details te laten zoals ze waren. Echter hierdoor heb ik niet goed opgelet in de vastlegging dat zij een wisseltijd van 1700 aan wou houden ipv 0830 zoals op de oude wisseldag van maandag. Foutje.....
Omdat ik enerzijds allang blij was met het tegenvoorstel om de kinderen 1 dag bij de andere ouder te laten eten geprobeerd op de maandag ipv van de woensdag aan te houden omdat de maandag meer in het midden van de week was, wat mijn ex zelf graag wou en dat zo beide opa en oma's met de kinderen kunnen blijven eten. (iedereen blij iedereen wint) Het antwoord hierop was dat ze de maandag geen handige dag vindt en daar is het bij gebleven.
De contactgegevens kunnen achterhalen van de MSW en krijg te horen wat er werkelijk besproken was. Mijn ex had het gevoel dat mijn oudste niet lekker in zijn vel zat. Dit was meer dan logisch omdat zijn leventje ook op zijn kop stond, twee nieuwe huizen, hij zag zijn ouders niet meer samen, gestart met de basisschool etc. De kinderen hadden ook een soort van verlatingsangst gecreëerd waar mijn ex van op de hoogte was vanwege de verbouwing aan mijn huis die ik grotendeels zelf heb uitgevoerd en daardoor weinig tijd aan hun kon besteden. Over het frequenter wisselen kon ze zich gewoon in vinden omdat dit juist vaker voorkwam bij jongere kinderen maar dat de ''basis'' eerst goed moest zijn om af te wijken van het OP.
Al vrij snel merkte ik dat een wisseltijd van vrijdag 1700 uur niet handig is, beide mannen zitten de hele vrijdag in haar week op de opvang en regelmatig waren mijn mannen de laatste die door mij om 1700 werden opgehaald. Ik wilde ook graag het weekend vroeg starten met mijn mannen. Toch weer de papa-strijdschoenen aangetrokken en contact gezocht met ex om de wisseltijd naar 0830 uur te brengen. Ik had er beter niet aan kunnen beginnen, werkelijk elk argument raakte kant noch wal maar het toch voor elkaar gekregen dat ze de tijd naar 0830 uur wou brengen. Zucht... eindelijk dacht ik.. totdat... Ze wou in het hetzelfde overleg mijn toestemming om de oudste twee weken van school te halen om in het voorjaar op vakantie te gaan. Ik zag de bui al hangen...omdat de oudste na een moeizame start op school eindelijk een beetje zijn draai gevonden had kon ik me daar niet echt in vinden om hem 2 weken van school te houden. Hierop kwam ze direct weer terug op de afspraak wisseltijd vrijdag 0830 uur. Prima dacht ik, schaam je en heb het er maar bij gelaten.
Het was inmiddels tijd om de zomervakanties aan elkaar door te geven. Ik heb doorgegeven dat ik een weekje weg wil met mijn mannen en dat het mij niet uitmaakt hoe de andere weken verdeeld zouden worden zodat zij flexibel is voor het plannen van haar vakantie. Hiermee was ze het niet eens uit het niets de afspraak uit het OP uitbreidde dat de zomervakantie exact door de midden moest en dat daardoor de week die ik wou boeken één dag over het midden zou gaan, dus ik had volgens haar pech. Zucht.....discussie geen zin. En vakantie geboekt.
Een aantal weken later staat mijn ex voor mijn deur omdat ze de handschoenen was vergeten over te dragen, krijg ik een hoop kritiek en een wijzend vingertje dat ik altijd de handschoenen moest trekken. Ik dacht prima meid, heb haar kortaf gedag gezegd en wou de deur sluiten totdat ze haar voet ertussen zette, vriendelijk verzocht om haar voet te verwijderen waarop ze vervolgens met gebalde vuist mijn woning binnen wou komen, mezelf verweerd en haar de deur ''uit'' gezet.
Tijdje later brief van Veilig Thuis op de mat. Het blijkt dat mijn ex een melding van huiselijk geweld heeft gedaan. Tijdens het gesprek met VT een hoop verwijten, leugens, verdraaide feiten rustig aangehoord en kreeg daar de complimenten nog voor en rustig mijn kant in grote lijnen verteld. We moeten van VT in gesprek gaan met de MSW.
Vanuit de MSW het verzoek om punten uit het OP te noteren wat voor de conflicten zorgt. Mijn antwoord was direct dat de conflicten niet door het OP worden veroorzaakt en dat we op zoek moeten naar de kern van de problematiek maar onder druk van VT toch wat punten eruit gehaald die wel wat opheldering konden gebruiken.
Eerste gesprek met MSW: Eerste woord uit de mond van mijn ex was een dikke leugen dat ze absoluut geen akkoord had gegeven om de wisseltijd naar vrijdag 0830 te brengen waarop ik even mijn emoties liet gaan; resultaat alle afspraken omtrent wisseldagen terug naar het OP maar op mijn verzoek wel geparkeerd voor een volgende afspraak. Al de overige punten die ik had ingebracht werden vrijwel direct afgewezen met persoonlijke argumenten. Alle punten van mijn ex puur gericht op zelf belang waarbij zelfs afspraken die wetenschappelijk zijn onderzocht zoals een fysiek contactmoment met de andere ouder tijdens de zomervakantie er aan moesten geloven zodat ze drie weken aaneengesloten op vakantie kon met haar nieuwe vriend. (drie weken lang zonder de andere ouder te zien in een gelijkwaardig ouderschap is voor een kind te lang).
Omdat ik allang door had dat we niet tot elkaar konden komen naderhand contact gezocht met de MSW dat ik enkel de punten van de wisseltijd en mijn vakantie rond wil krijgen en het voorlopig daarbij wil laten en dat er eerst gewerkt moet worden aan de basis. Echter is dat er niet van gekomen doordat het verschrikkelijk mis ging bij een fysieke overdracht waar mijn ex mij weer aanvloog in het bijzijn van de kinderen. Uiteraard weer een melding van huiselijk geweld vanuit haar waardoor nieuwe zorgmelding naar VT. Later aanklacht mishandeling.
Tijdens het tweede gesprek bij VT, ex zeer emotioneel dat ze niet snapt dat we niet tot elkaar kunnen komen en dat ik volledig ongeschikt ben als vader en dat ze liever de kinderen in een pleeggezin wil plaatsen dan te ruziën over de kinderen. Veiligheidsplan opgesteld, en onderzoek gestart of co-ouderschap voortgezet kon worden. Mijn ex was inmiddels weer gekalmeerd en verteld heel leuk dat ze juridische stappen overweegt om tot een omgangsregeling te komen. Net of dat de problemen tussen ons zal oplossen. Ik taste nog steeds in het duister wat nu het echte of haar ‘’probleem’’ was. VT hielp daar ook niet in mee.
In het tweede gesprek met de MSW was de medewerker van VT op mijn verzoek ook uitgenodigd en het punt over de wisseltijd kwam weer op tafel, wederom weer nieuwe argumenten waarin ze zich tegenspreekt om een tijd van 1700 uur aan te houden. Zomervakantie vastgelegd. Einde gesprek. VT uit de picture, verder met hulpverlening.
Derde gesprek met MSW en inmiddels een tweede MSW erbij aangeschoven. Omdat ik inmiddels de ex en de situatie zo spuugzat was en rust wou mij zeer pragmatisch opgesteld, en geen enkel woord meer vuil gemaakt en niet meer in discussie gegaan, resultaat is dat het OP aardig uitgedund is en de wisseldag terug is naar de maandag 0830 uur. Ex weer heel emotioneel, vol met verwijten en dat ze niet begrijpt dat we niet tot elkaar kunnen komen terwijl ze feitelijk gezien zij juist degene is die alle antwoorden hierop heeft.
Eindelijk rust, dacht ik; vervolgens meest absurde verwijten, zwartmakerij richting MSW, valse meldingen dat ik niet mee wil werken aan een huisarts bezoek, Als ik door een miscommunicatie de kinderen te vroeg kom halen voor vaderdag staat ze in het bijzijn van de kinderen te brullen dat ik mijn afspraken niet na kom. ze maakt communicatie via email, sms whatsapp onmogelijk door mijn adressen telefoonnummers als spam te rapporteren. Ze staat boos voor mijn voordeur vanwege een tas met vuile kleding waarvoor ik nog niet de gelegenheid had om deze te komen brengen conform nieuwe afspraak dat dit niet gebeurt op een vaste dag en belt de politie op dat ik de deur niet open wil doen doordat ik juist deze niet open wil opendoen uit angst voor een escalatie, melding huiselijk geweld en opnieuw zorgmelding naar VT.
Tot zover mijn verhaal en nu mijn zorgen.
Ik heb de angst dat mijn ex alles in het werk wilt stellen om aan te tonen dat een co-ouderschap niet werkt tussen ons. Ik merk aan mijn mannen dat ze last hebben van de spanningen, ik krijg met regelmaat van de mannen te horen dat mama heel boos op mij was om de kleinste dingen die in een huwelijk met een simpele sorry worden opgelost. De kinderen missen mij en hun moeder nog steeds heel veel en het is erg frustrerend dat ik ze niet kan helpen omdat hun moeder niet open staat om frequenter te wisselen en de echte reden verstopt achter leugens. Ik vertel ze dat ze mij altijd mogen bellen of dat ze altijd langs mogen komen als ze mij erg missen maar krijg te horen dat dit niet mag van mama, want nee is nee bij mama. Bij de fysieke overdrachten praat mijn ex zeer negatief over mij tegen de kinderen, houd wijs mijn mond om escalatie te voorkomen maar het doet verrekte veel zeer als ik de uitdrukking op zijn gezichtjes zie dat ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Die trend zal in haar huis geheid voort worden gezet.
Ik kan moeilijk de rest van het ouderschap op eieren blijven lopen maar ik heb zelf geen invloed op haar en ook net via haar vrienden/familie en heb een behoorlijke drang dat iemand mijn ex eens goed de waarheid verteld, even goed door elkaar schud en dat ze er van bewust wordt gemaakt waar ze mee bezig is. Vertrouwen dat we via de hulpverlening tot een oplossing ‘’de waarheid’’ te komen heb ik niet meer omdat ze heel mooi kan praten.
Graag advies, tips, stof om over na te denken.
Groet, van een zorgelijke papa