Geduld hebben, maar wat moet je hier nou echt mee?
Geplaatst: 10 mar 2015, 11:18
Hallo beste vaders,
sinds een korte tijd ben ik aktief op dit forum om jullie verhalen te lezen. Mijn verhaal zal niet geheel onbekend voorkomen verwacht ik.
Stapsgewijs een situatieschets:
- November 2013 leren mijn ex (nu 31) en ik (nu 37) elkaar kennen. Half januari '14 blijkt ze zwanger te zijn.
- Er wordt besloten om in mijn huis samen te gaan wonen aangezien ex een huurwoning had destijds, en ik een koopwoning bezit.
- Ex werkte als coach bij een stichting/bureau samen met een compagnon. Ze had hiervoor in een burn-out periode gezeten (2011-2013) en werkte halve dagen. Ik werk full-time.
- Ex had destijds ook een aantal schulden.
- Er werd besloten om ex voorlopig geen huur/kosten te berekenen ivm hiervoor genoemd punt, alleen de boodschappen werden door ex betaald. Ze kon tevens gebruik maken van mijn auto. Zodoende kon ex haar schulden afbetalen en zou ze begin 2015 van haar schulden verlost zijn.
- Gedurende de zwangerschap wordt de eigenwijsheid en sterke eigen wil van ex duidelijk: Ze wil perse thuis bevallen, zij heeft dit bepaald en geeft aan dat als ik hier niet mee akkoord ga ze bij een vriendin thuis gaat bevallen.
Tevens geeft ze in eerste instantie aan het gezag over ons kind te willen delen, maar ze komt hier later op terug en zegt dat ze de zeggenschap zelf behoud. Redenen hiervoor zijn vooralsnog onduidelijk of verwerpelijk (ze gaf aan dat vader migraine heeft, dus niet tegen stress kan / vader heeft ADD / vader heeft narcistische trekken).
- Na deze uitspraken ben ik gaan twijfelen over de intenties van ex, en heb haar gevraagd om mij duidelijk te verwoorden op schrift wat de redenen zijn. Dit is nooit gebeurd.
- Herhaaldelijk heb ik ook om openheid in haar financiele staat gevraagd, want het zou best van invloed kunnen zijn op onze toekomst. Hier wordt op geantwoord dat het allemaal lastig is, want de inkomsten zijn variabel. Ze betaalt gewoon de boodschappen, en ik moet me verder er niet druk om maken zegt ze.
- Na diverse discussies en ruzies heb ik aangegeven dat ik en mijn huis niet als bevallingshotel fungeer. Een ongeunanceerde, harde uitspraak, maar ik kon het er niet bij laten zitten.
- Ik heb destijds getwijfeld of ik de ongeboren vrucht wel zou moeten erkennen. Wel financieel en juridisch verantwoordelijk zijn, maar geen zeggenschap hebben kwam en komt nog steeds heel onlogisch over.
- Medio juli gaan we samen naar het gemeentehuis om de ongeboren vrucht te erkennen. Ook wordt er bepaald dat onze dochter mijn achternaam zou krijgen.
- De dag na de erkenning komt ex thuis met het verhaal dat zij en haar compagnon stoppen met hun stichting. Het besluit was al genomen want ze waren geadviseerd door een externe partij (mediator o.i.d.). Zelf was ik hier behoorlijk over verbaasd dat dit nooit ter tafel is gekomen tussen ons. Ze stopt dus gewoon met werken, en ziet wel na haar bevallingsverlof hoe ze weer verder gaat. Een behoorlijk ingrijpende beslissing welke ook gevolgen kan hebben voor mij. Hier werd geen aandacht aan gegeven, en alleen maar op gereageerd dat ik alleen maar aan mijzelf dacht en geen begrip had voor de situatie.
- De babykamer wordt ingericht en op het ledikant, box en commode na worden alle kosten financieel gedeeld.
- De bevalling vind eind september GELUKKIG plaats in het ziekenhuis ivm ontlasting in het vruchtwater. Onze dochter wordt gezond geboren. De dag na de geboorte heb ik onze dochter aangegeven bij de gemeente. Het gezag is helaas niet gedeeld, en ligt bij moeder.
- Ik ben 4 weken na de bevalling vrij geweest om mijn ex bij te staan en te genieten van mijn dochter. Tevens is er het voornemen om per 1/2/2015 iedere donderdag vrij te zijn om met mijn dochter te zijn.
- Moeder bepaalt na 2 weken te kolven dat ze toch borstvoeding wilt geven en met een lactatie deskundige wordt dit bereikt. Dit gebeurt ook niet in overleg, en ze ontneemt mij zonder te bespreken het voedings moment met mijn dochter. Ik moest zelf maar een oplossing verzinnen of met de lactatie deskundige praten.
- Moeder geeft aan niet mee te willen werken aan het Rijksvaccinatie Programma. Dit is duidelijk merkbaar bij een bezoek aan het consultatiebureau. Ook wordt het verschil van mening zichtbaar voor de dienstdoende arts. Aangezien ik geen gezag heb, heb ik naar mijn idee hier geen inspraak over.
- Half november barst de bom en moeder vertrekt met dochter naar een vriendin.Ze vertelt de volgende ochtend niet meer terug te komen. Ik krijg met enige regelmaat updates en foto's via email en zie mijn dochter op haar lokatie zo'n 2x per week. Er wordt gesproken over omgangsregelingen e.d. maar dit blijkt vrij stroef te gaan. Een voorstel van mijn kant om met een mediator te gaan praten wordt afgewezen door ex. Ze geeft te kennen dat als ik een advocaat inschakel ze ervoor zou zorgen dat ik een minimale omgangsregeling krijg. Een direct dreigement dus.
Moeder koopt een babycam die ook via internet kan worden bekeken. Ze biedt mij dit aan, maar vraagt me tegelijkertijd om mee te delen in de kosten. Ik betaal de helft en krijg toegang (baby-on-demand).
- Medio december veranderen de zaken. Ik krijg e-mails waarin de bezoekafspraken worden afgezegd omdat moeder en dochter rust nodig hebben. Tijdens een laatste bezoek voor kerst krijg ik te horen dat ik met kerst ook mijn dochter niet te zien krijg. Dit om dezelfde reden, ze hebben rust nodig. De huisgenoot/vriendin wordt direct bij dit gesprek betrokken om haar bij te staan en het woord te nemen. Er worden die dag voorstellen ouderschapsplan/omgangsregeling uitgewisseld. Ex heeft een minimaal document opgesteld met alleen een omgangsregeling. Mijn voorstel is gebaseerd op een ouderschapsplan wat op internet te vinden is. Mijn streven is een stabiele basis vormen voor onze dochter, het gaat om haar welzijn en toekomst. Er wordt echter geen gehoor aan mijn voorstel gegeven en er wordt verder niet meegewerkt om een bewerkbare versie van haar voorstel te krijgen.
Dit is het moment waarop ik besloten heb om een advocaat in te schakelen.
- Januari loopt redelijk. Ik zie mijn dochter 1x per week een dag in het weekend. Tot na half januari, daarna wordt er wederom gemeld dat ik mijn dochter niet meer te zien krijg want ze is onrustig geweest, heel de week slecht geslapen, eet slecht, alles is drama. En dat lag aan het feit dat ik met mijn dochter bij mijn ouders op bezoek was geweest.
- Per 1/2 ben ik 4x9 gaan werken en ben (zoals moeder ook in haar omgangsregeling voorstelde) op donderdag vrij voor mijn dochter. Op 4/2 heb ik mijn dochter voor het laatst gezien. De "afspraak" is dus maar 1 x nagekomen.
Sinds 6/2 is mijn ex volledig onbereikbaar geworden voor mij. Ze heeft de babycam afgesloten, mij geblokkeerd op whatsapp en reageert niet op mail/telefoon. Ik heb mijn dochter bezocht op 19/2, toen kon ik op een door haar aangewezen lokatie mijn dochter 1 uur zien onder toeziend oog van haar maatschappelijk werkster. Deze persoon is haar compagnon uit de stichting. Ik heb mijn dochter 2 minuten gezien, aangezien ik het onaanvaardbaar vond om in dergelijke omstandigheden mijn kind te zien. Zij bepaalt weer hoe de omgang gaat.
Nu heeft mijn advocaat inmiddels 2 brieven gestuurd met het verzoek om in contact te treden. Hier geeft ze geen gehoor aan.
Ze stort de KINDERalimentatie terug op mijn rekening. Dit bedrag stort ik maandelijks op de rekening van onze dochter waar moeder beschikking over heeft. Ik stort deze bedragen direct weer terug, en ben nu ook in de omschrijving van de overschrijving maar gaan vragen waar moeder nu in hemelsnaam mee bezig is.
Enkele details:
- Ex woont bij een vrouw die zelf ook alleenstaand is en (oudere) kinderen heeft. Zeer links van aard, geiten-wollen-sokken type en geeft mij de rillingen. Ze geeft trainingen in jezelf weer vinden dmv zanglessen.
- Ex heeft haar compagnon ingeschakeld als maatschappelijk werkster. Ook deze vrouw is alleenstaand, heeft 2 kinderen van 2 verschillende mannen waarbij het 2e kind niet erkend is. Zij heeft deze man ook gedagvaard om het kind te erkennen. Omgekeerde situatie dus, maar ze weten hierdoor wel hoe de zaken in elkaar steken op juridisch vlak.
- Ex heeft momenteel geen vast inkomen en geen eigen woning. Ze was voornemens zich te laten herkeuren na het bevallingsverlof.
Inmiddels ligt de dagvaarding voor kort geding t.a.v. omgangsregeling bij de rechter. Deze heeft mij benaderd of ik opensta voor mediation. Ik heb aangegeven hieraan mee te willen werken. Binnen 3 dagen zou ik hierover bericht krijgen of ex hier ook aan mee gaat werken. Ik betwijfel dit, maar dit kan natuurlijk ook "remmend" werken... Zo duurt het eerst weer een maand voordat er een gesprek plaatsvindt, en na 2 gesprekken blijkt het niet te werken en gaan we alsnog een kort geding aanspannen. Iedere week dat ik mijn dochter niet zie is vreselijk, haar eerste maand was zo bijzonder en ik begrijp niet dat je hier plezier aan beleeft om iemand zo te kwetsen. Uiteindelijk benadeelt ze ook onze dochter hiermee, en dat is toch voor niemand de bedoeling?
Nou dat is dus mijn situatie. Wat ik me afvraag is waarom dit op zo'n manier moet? Wat bezielt iemand om zo te doen, en te denken dat zolang ze maar niet reageert, het probleem ook niet bestaat. Ze denkt toch niet hier zomaar mee weg te kunnen komen?
Hier gaat een rechter toch ook niet mild mee om lijkt mij?
Mijn einddoel is een normale omgangsregeling 1x in de week en 2 weekenden per maand. Daarnaast vraag ik het gezamenlijk gezag aan via de rechter. Is dit een realistische eis?
Als iemand een advies heeft verneem ik dat graag.
Dank voor jullie tijd en aandacht.
Grt,
flensje
sinds een korte tijd ben ik aktief op dit forum om jullie verhalen te lezen. Mijn verhaal zal niet geheel onbekend voorkomen verwacht ik.
Stapsgewijs een situatieschets:
- November 2013 leren mijn ex (nu 31) en ik (nu 37) elkaar kennen. Half januari '14 blijkt ze zwanger te zijn.
- Er wordt besloten om in mijn huis samen te gaan wonen aangezien ex een huurwoning had destijds, en ik een koopwoning bezit.
- Ex werkte als coach bij een stichting/bureau samen met een compagnon. Ze had hiervoor in een burn-out periode gezeten (2011-2013) en werkte halve dagen. Ik werk full-time.
- Ex had destijds ook een aantal schulden.
- Er werd besloten om ex voorlopig geen huur/kosten te berekenen ivm hiervoor genoemd punt, alleen de boodschappen werden door ex betaald. Ze kon tevens gebruik maken van mijn auto. Zodoende kon ex haar schulden afbetalen en zou ze begin 2015 van haar schulden verlost zijn.
- Gedurende de zwangerschap wordt de eigenwijsheid en sterke eigen wil van ex duidelijk: Ze wil perse thuis bevallen, zij heeft dit bepaald en geeft aan dat als ik hier niet mee akkoord ga ze bij een vriendin thuis gaat bevallen.
Tevens geeft ze in eerste instantie aan het gezag over ons kind te willen delen, maar ze komt hier later op terug en zegt dat ze de zeggenschap zelf behoud. Redenen hiervoor zijn vooralsnog onduidelijk of verwerpelijk (ze gaf aan dat vader migraine heeft, dus niet tegen stress kan / vader heeft ADD / vader heeft narcistische trekken).
- Na deze uitspraken ben ik gaan twijfelen over de intenties van ex, en heb haar gevraagd om mij duidelijk te verwoorden op schrift wat de redenen zijn. Dit is nooit gebeurd.
- Herhaaldelijk heb ik ook om openheid in haar financiele staat gevraagd, want het zou best van invloed kunnen zijn op onze toekomst. Hier wordt op geantwoord dat het allemaal lastig is, want de inkomsten zijn variabel. Ze betaalt gewoon de boodschappen, en ik moet me verder er niet druk om maken zegt ze.
- Na diverse discussies en ruzies heb ik aangegeven dat ik en mijn huis niet als bevallingshotel fungeer. Een ongeunanceerde, harde uitspraak, maar ik kon het er niet bij laten zitten.
- Ik heb destijds getwijfeld of ik de ongeboren vrucht wel zou moeten erkennen. Wel financieel en juridisch verantwoordelijk zijn, maar geen zeggenschap hebben kwam en komt nog steeds heel onlogisch over.
- Medio juli gaan we samen naar het gemeentehuis om de ongeboren vrucht te erkennen. Ook wordt er bepaald dat onze dochter mijn achternaam zou krijgen.
- De dag na de erkenning komt ex thuis met het verhaal dat zij en haar compagnon stoppen met hun stichting. Het besluit was al genomen want ze waren geadviseerd door een externe partij (mediator o.i.d.). Zelf was ik hier behoorlijk over verbaasd dat dit nooit ter tafel is gekomen tussen ons. Ze stopt dus gewoon met werken, en ziet wel na haar bevallingsverlof hoe ze weer verder gaat. Een behoorlijk ingrijpende beslissing welke ook gevolgen kan hebben voor mij. Hier werd geen aandacht aan gegeven, en alleen maar op gereageerd dat ik alleen maar aan mijzelf dacht en geen begrip had voor de situatie.
- De babykamer wordt ingericht en op het ledikant, box en commode na worden alle kosten financieel gedeeld.
- De bevalling vind eind september GELUKKIG plaats in het ziekenhuis ivm ontlasting in het vruchtwater. Onze dochter wordt gezond geboren. De dag na de geboorte heb ik onze dochter aangegeven bij de gemeente. Het gezag is helaas niet gedeeld, en ligt bij moeder.
- Ik ben 4 weken na de bevalling vrij geweest om mijn ex bij te staan en te genieten van mijn dochter. Tevens is er het voornemen om per 1/2/2015 iedere donderdag vrij te zijn om met mijn dochter te zijn.
- Moeder bepaalt na 2 weken te kolven dat ze toch borstvoeding wilt geven en met een lactatie deskundige wordt dit bereikt. Dit gebeurt ook niet in overleg, en ze ontneemt mij zonder te bespreken het voedings moment met mijn dochter. Ik moest zelf maar een oplossing verzinnen of met de lactatie deskundige praten.
- Moeder geeft aan niet mee te willen werken aan het Rijksvaccinatie Programma. Dit is duidelijk merkbaar bij een bezoek aan het consultatiebureau. Ook wordt het verschil van mening zichtbaar voor de dienstdoende arts. Aangezien ik geen gezag heb, heb ik naar mijn idee hier geen inspraak over.
- Half november barst de bom en moeder vertrekt met dochter naar een vriendin.Ze vertelt de volgende ochtend niet meer terug te komen. Ik krijg met enige regelmaat updates en foto's via email en zie mijn dochter op haar lokatie zo'n 2x per week. Er wordt gesproken over omgangsregelingen e.d. maar dit blijkt vrij stroef te gaan. Een voorstel van mijn kant om met een mediator te gaan praten wordt afgewezen door ex. Ze geeft te kennen dat als ik een advocaat inschakel ze ervoor zou zorgen dat ik een minimale omgangsregeling krijg. Een direct dreigement dus.
Moeder koopt een babycam die ook via internet kan worden bekeken. Ze biedt mij dit aan, maar vraagt me tegelijkertijd om mee te delen in de kosten. Ik betaal de helft en krijg toegang (baby-on-demand).
- Medio december veranderen de zaken. Ik krijg e-mails waarin de bezoekafspraken worden afgezegd omdat moeder en dochter rust nodig hebben. Tijdens een laatste bezoek voor kerst krijg ik te horen dat ik met kerst ook mijn dochter niet te zien krijg. Dit om dezelfde reden, ze hebben rust nodig. De huisgenoot/vriendin wordt direct bij dit gesprek betrokken om haar bij te staan en het woord te nemen. Er worden die dag voorstellen ouderschapsplan/omgangsregeling uitgewisseld. Ex heeft een minimaal document opgesteld met alleen een omgangsregeling. Mijn voorstel is gebaseerd op een ouderschapsplan wat op internet te vinden is. Mijn streven is een stabiele basis vormen voor onze dochter, het gaat om haar welzijn en toekomst. Er wordt echter geen gehoor aan mijn voorstel gegeven en er wordt verder niet meegewerkt om een bewerkbare versie van haar voorstel te krijgen.
Dit is het moment waarop ik besloten heb om een advocaat in te schakelen.
- Januari loopt redelijk. Ik zie mijn dochter 1x per week een dag in het weekend. Tot na half januari, daarna wordt er wederom gemeld dat ik mijn dochter niet meer te zien krijg want ze is onrustig geweest, heel de week slecht geslapen, eet slecht, alles is drama. En dat lag aan het feit dat ik met mijn dochter bij mijn ouders op bezoek was geweest.
- Per 1/2 ben ik 4x9 gaan werken en ben (zoals moeder ook in haar omgangsregeling voorstelde) op donderdag vrij voor mijn dochter. Op 4/2 heb ik mijn dochter voor het laatst gezien. De "afspraak" is dus maar 1 x nagekomen.
Sinds 6/2 is mijn ex volledig onbereikbaar geworden voor mij. Ze heeft de babycam afgesloten, mij geblokkeerd op whatsapp en reageert niet op mail/telefoon. Ik heb mijn dochter bezocht op 19/2, toen kon ik op een door haar aangewezen lokatie mijn dochter 1 uur zien onder toeziend oog van haar maatschappelijk werkster. Deze persoon is haar compagnon uit de stichting. Ik heb mijn dochter 2 minuten gezien, aangezien ik het onaanvaardbaar vond om in dergelijke omstandigheden mijn kind te zien. Zij bepaalt weer hoe de omgang gaat.
Nu heeft mijn advocaat inmiddels 2 brieven gestuurd met het verzoek om in contact te treden. Hier geeft ze geen gehoor aan.
Ze stort de KINDERalimentatie terug op mijn rekening. Dit bedrag stort ik maandelijks op de rekening van onze dochter waar moeder beschikking over heeft. Ik stort deze bedragen direct weer terug, en ben nu ook in de omschrijving van de overschrijving maar gaan vragen waar moeder nu in hemelsnaam mee bezig is.
Enkele details:
- Ex woont bij een vrouw die zelf ook alleenstaand is en (oudere) kinderen heeft. Zeer links van aard, geiten-wollen-sokken type en geeft mij de rillingen. Ze geeft trainingen in jezelf weer vinden dmv zanglessen.
- Ex heeft haar compagnon ingeschakeld als maatschappelijk werkster. Ook deze vrouw is alleenstaand, heeft 2 kinderen van 2 verschillende mannen waarbij het 2e kind niet erkend is. Zij heeft deze man ook gedagvaard om het kind te erkennen. Omgekeerde situatie dus, maar ze weten hierdoor wel hoe de zaken in elkaar steken op juridisch vlak.
- Ex heeft momenteel geen vast inkomen en geen eigen woning. Ze was voornemens zich te laten herkeuren na het bevallingsverlof.
Inmiddels ligt de dagvaarding voor kort geding t.a.v. omgangsregeling bij de rechter. Deze heeft mij benaderd of ik opensta voor mediation. Ik heb aangegeven hieraan mee te willen werken. Binnen 3 dagen zou ik hierover bericht krijgen of ex hier ook aan mee gaat werken. Ik betwijfel dit, maar dit kan natuurlijk ook "remmend" werken... Zo duurt het eerst weer een maand voordat er een gesprek plaatsvindt, en na 2 gesprekken blijkt het niet te werken en gaan we alsnog een kort geding aanspannen. Iedere week dat ik mijn dochter niet zie is vreselijk, haar eerste maand was zo bijzonder en ik begrijp niet dat je hier plezier aan beleeft om iemand zo te kwetsen. Uiteindelijk benadeelt ze ook onze dochter hiermee, en dat is toch voor niemand de bedoeling?
Nou dat is dus mijn situatie. Wat ik me afvraag is waarom dit op zo'n manier moet? Wat bezielt iemand om zo te doen, en te denken dat zolang ze maar niet reageert, het probleem ook niet bestaat. Ze denkt toch niet hier zomaar mee weg te kunnen komen?
Hier gaat een rechter toch ook niet mild mee om lijkt mij?
Mijn einddoel is een normale omgangsregeling 1x in de week en 2 weekenden per maand. Daarnaast vraag ik het gezamenlijk gezag aan via de rechter. Is dit een realistische eis?
Als iemand een advies heeft verneem ik dat graag.
Dank voor jullie tijd en aandacht.
Grt,
flensje