Mijn ervaringen

[Cor]

Naar aanleiding van mijn scheiding en het kwijtraken van mijn kinderen destijds wil ik een aantal belevingen op het www zetten voor vaders/moeders die hetzelfde lijken mee te (gaan) maken. Ik zou er destijds ook baat bij hebben gehad dus wil ik op deze manier mijn steentje bijdragen tegen dit zieke systeem wat alleen maar bevochten lijkt te kunnen worden via het www.

De rechtspraak in Nederland is anno 2014 nog steeds moeder gericht of zal ik maar zeggen zorgende ouder vriendelijk. Nu zullen er vast kritische lezers zijn die iets anders vinden, denken of hebben meegemaakt maar ik beperk me tot mijn eigen “doelgroep”.

Dat houd kort in: jongen leert meisje kennen, ze trouwen jong, krijgen 3 kinderen , vrouw werkt niet, man heeft goede baan en na 14 jaar huwelijk besluit de vrouw dat ze het huwelijk wilt beëindigen omdat ze een nieuwe vriend heeft.

Om het kort en overzichtelijk te houden hieronder mijn bedenkingen voor mensen in hetzelfde schuitje:

- Denk tijdens het regelen van de scheiding ook aan jezelf, er wordt vet misbruik gemaakt van je instabiliteit. Wat jij nou psychisch doormaakt(gezin verliezen) heeft je toekomstige ex al lang achter de rug. Voor haar is het slechts een zakelijke afhandeling waarna het echte geluk voor haar kan beginnen. Het is dus de kunst voor haar, en dat verstaan advocaten donders goed, om zoveel mogelijk (maandelijks) van je te krijgen. Dus dat betekend voor jou: alimentatie en basta! Geen 50/50 regelingen daarnaast want die kunnen behoorlijk oplopen en je eventuele volgende gezin aardig parten spelen, denk daaraan(!!) al zie je nu misschien niet in hoe dat ooit mogelijk zou kunnen zijn.

- Recht wordt misschien wel gesproken maar voor jou niet direct geborgd. Denk daaraan als je op het punt staat een vermogen te gaan spenderen aan advocaat kosten. Mijn ervaring is dat alles afhangt van de goodwill van de ouder waar de kinderen bijwonen. Er is geen enkele agent die sommeert dat de kinderen mee moeten omdat het papa weekend is, ook niet als je de uitspraak bij de hand hebt. Je wordt wel, als het nodig is, goedschiks of kwaadschiks weggeleid als moeder vind dat je te lastig wordt.

- Ook bij uitgesproken omgangsbegeleiding is het zaak om vriendjes te blijven want dit is geheel vrijblijvend voor haar. Het kind hoeft maar hoofdpijn te hebben en de volgende afspraak staat weer over 2 weken. Hebben de kinderen dan een kinderfeestje staat de volgende afspraak weer over 2 weken ondanks uitspraak rechtbank. Een mooi woord hiervoor is: gedoogd frustreren, geen kip en gerechtelijke haan die hiernaar kraait.

- De kinderen willen niet naar hem toe. Dit is het lastigste om mee om te gaan voor ieder fatsoenlijke vader/ouder. Je hebt ze leren praten, lopen en fietsen en nu willen ze ineens niet meer naar je toe en is er niks bij je te doen. Ernstigere(valse) beschuldigingen zoals huiselijk geweld en seksueel misbruik laat ik even buiten beschouwing. Je moet begrijpen dat je kinderen in een milieu leven waar alles wat met jou te maken heeft negatief is. Ieder kind heeft een volwassene nodig om te kunnen overleven, dat is ieders(kind) instinct. Als deze ouder voortdurend negatief is over de ouder, die zoveel mogelijk uit beeld wordt gehouden en er nooit meer is, gaat het kind dus hierin meedoen. Dit is een zekere loyaliteit die voortkomt uit overlevingsdrang maar die zeer slecht is voor het kind. Hieraan zie je ook dat ouders die dit hun kind aandoen dit louter uit egoïsme doen, en eigen belang voor jullie kinds belang plaatst. Jij lijkt de enige te zijn die dit ziet want je luidt overal de noodklok maar vind nergens gehoor of iemand die jullie kind kan helpen. Jullie kind komt “onder water” ernstig in de problemen want hij moet een biologische ouder ontkennen terwijl het weet dat het bij pappa ook eigenlijk wel leuk was maar het mag niet meer leuk gevonden worden. Het kind gaat zijn eigen gevoelens onderdrukken en dat uit zich in gedragsproblemen, slechte prestaties op school en verstoord sociaal contact. Voor de mensen die hier meer over willen weten, er staat genoeg documentatie op het www over het PAS syndroom. Een ernstige vorm van kindermishandeling.

- Hou jezelf te allen tijde in de hand. Je kan worden uitgelokt tot fysiek geweld. Laat je er nooit toe verleiden maar loop weg. Je geeft met fysiek geweld een gouden stok aan haar en haar advocaat en er kan aangifte tegen je worden gedaan met alle gevolgen van dien.

- Laat ze uiteindelijk gaan. Je weet dat je rechten hebt maar je zult ze niet direct kunnen verzilveren. Je moet haar maandelijks onderhouden en daar bovenop ook nog je rechten zien te halen en daar is maar 1 weg voor. Voor de doorsnee werkende Nederlander is dit een onmogelijke opgaaf omdat je na aftrek alimentatie blij mag zijn als je zelf nog je dak boven je hoofd kunt betalen en ook nog wat te eten hebt. Voor advocaten is het zaak om langdurig met een zaak bezig te kunnen zijn en dat is net wat jij niet kunt gebruiken met kinderen die je niet meer ziet. Je bent verassend snel nergens goed meer voor en dat gaan ze ook tegen elke rechter zeggen als het moet, en zo wordt het blok tegen je gevormd. Na een aantal jaren geen contact en mislukte pogingen om het contact te herstellen(zoals hierboven omschreven) wordt de frustrerende ouder uiteindelijk beloond met opschorting ouderschapsplan, de omgangsafspraken dan. Mijn uitspraak luidde: Verzoek van de vrouw derhalve afgewezen maar gezien de ernstige vervreemding van de kinderen en hun vader wordt het ouderschapsplan voor onbepaalde tijd opgeschort. Dit betekend zoveel als: We geven haar niet haar zin maar ze krijgt het wel. Ik heb het hierbij gelaten, wie het kind liefheeft laat het los en dat is Salomo’s wijsheid en echt het beste voor het kind in deze knelsituatie.


Er zullen best wel mensen zijn die omgangs successen boeken, gefeliciteerd daarmee, jullie zijn geluksvogels! Ik wil dus alleen benadrukken hoe machteloos je kan staan als doorsnee kostwinner die dus net teveel verdiend om pro-deo te kunnen procederen in tegenstelling tot je ex.

Hierin begint ook het feit van rechtsongelijkheid in het totaal plaatje, want waar ministers met dure woorden in de media komen als: borging rechtstaat, is dit stukje familierecht ook nog in 2014 een misselijkmakend en stinkende beerput van slinkse advocaten die veel leed omzetten in veel geld. Ik begrijp dat ik niet alle advocaten over 1 kam mag scheren maar dit is wel mijn ervaring hiermee.

Ik ben ervan overtuigd dat het anders wordt maar deze verandering zal zeer traag gaan helaas.

Ondertussen heb ik weer gebrekkig contact met 2 van mijn vervreemde kinderen en ach, wat een verwoesting richt PAS aan wat ondergeschikt blijkt te zijn aan het egoïsme van een ouder.

Mijn laatste mening is dan ook: zorg dat je duidelijk vindbaar bent op internet, je kind gaat je zoeken!

Mij rest nu niets anders dan omzichtig puinruimen, het werkelijke belang van kinderen in de problemen..

Sterkte in de strijd.

Een dwaze vader.

[Casper]

Heel veel dank. Ik hoop dat iedere rechter, iedere volksvertegenwoordiger, iedere Jeugdzorger, iedere mediator dit leest.

[Jeroen2102]

Beste Cor,

Heel herkenbaar, maar wat moet je dan doen als je weet dat mevrouw anorexia heeft, een dochter die zo op haar moeder lijkt en 3 jongens die ook niet horen te kiezen tussen een papa en mama.

Dat het tussen de papa en mama is misgegaan, het zij zo en af en toe kan je haar wel even de nek omdraaien, maar dat laat je dan maar achterwege.

Maar voor die 4 kinderen ben ik keihard aan het vechten en ik erken dat ze een papa en mama nodig hebben en ook recht, maar waarom zien sommige mensen dat niet in ?

Komende maandag maar wederom gesprek met BJZ, geen verwachting, geen hoop, maar we blijven kalm en doen ons best.

Ik zou zeggen zet het stuk overal op internet !!!!!

[hotrod]

Hoi Cor,

Bedankt voor het duidelijke verhaal met een duidelijk advies.
Ik zit er midden in, ik herken wel veel in je verhaal.
Vandaag dacht ik ook nog aan die koning die een kind in tweeën ging hakken omdat er 2 om vochten.
Ik ben vooral bezig met het verwerken dat ik geen papa meer mag zijn en dat ik mijn kind kwijt ben. Ze riep het al jaren en ik werd er mee gechanteerd.
Mijn zoon is zijn papa kwijt, dat is veel erger.
Ik heb zelfs mijn vraagtekens bij 50/50 co ouderschap, je laat een kind dan in 2 werelden leven.
De enige poging die ik ga doen is proberen of het kind volledig bij mij kan komen. Ik ga hem nooit zijn moeder ontnemen, dus als weldenkende ouder kijken of ik wel het beste voor hem kan nastreven. Nu wordt ie als wapen van een ontoerekeningsvatbare psychiatrisch patiënt misbruikt om mij zoveel mogelijk te beschadigen. BJZ en AMK weten dit en ik ben benieuwd of ze mijn standpunt en visie op deze situatie als alternatief zien.
Verder doe ik de laatste maanden steeds meer een stap terug om escalatie te voorkomen. Mama heeft vrij spel, ze kan doen en laten wat ze wil in dit systeem
dus besef ik dat mijn verhaal over een aantal jaren niet veel anders zal zijn als het jouwe.