dilemma!

[mindplay]

Hallo,

Even voorstellen: 36 jarige vader van een dochter van bijna 10, waar alles op rolletjes loopt.
En, na wat onderzoek, eventueel vader van nog een dochter die 1 augustus het wereldlicht zal zien (inleiding).

Dat begint al apart, of niet? Vorig jaar tegen beter weten in een zeer kortstondige relatie met een jongedame van 26 gehad na het overlijden van haar vriend.
Hier is ze, na te hebben gelogen over het gebruik van anticonceptie, zwanger geraakt.

Even een kleine inleiding: de dame is al moeder van 3 kids, 2 bij haar eerste man die volledige voogdij heeft gezien zij, toen de jongste bijna een jaar was, met de noorderzon is vetrokken richting Spanje, haar man en kinderen in de steek latend.

In deze periode heeft zij het er stevig van genomen en naar eigen zeggen +/_ 35 man, soms meerdere tegelijk, in een jaar aan elkaar gepaald.
Bij terugkomst heeft ze gesmeekt bij haar ex man, maar die had de voogdij al geregeld via de rechtbank, hierop is ze wederom vertrokken om een paar maand later, jawel, zwanger! terug te komen.
Dit kind heeft ze toen laten aborteren.

Op dat moment was ze al begonnen met vader 2, waarbij ze ook "plotseling" zwanger was, en daaruit is nu een 3 jaar oude dochter voortgekomen. Zij heeft via rechtbank toen een alimentatie eis neergelegd, om daarna terug te gaan bij vader 2. Deze is vorig jaar overleden bij een eenzijdig verkeersongeval veroorzaakt door alcohol en constante ruzies met mevrouw.

Hier heb ik haar doorheen gesleept, het hierboven genoemde nog niet wetende.
Daaruit is een kortstondige relatie ontstaan die ook meer ruzie als plezier was, details zal ik jullie besparen. In eerste instantie zou ook dit kind geaborteerd worden, maar ze heeft toen toch besloten het te willen houden. Ik heb gelijk gezegd, is het van mij zal ik er voor staan.

Ten tijde van het zwanger raken bleken er nog 2 personen bij haar in bed te liggen, wat voor mij de twijfel bracht of het uberhaupt van mij zou zijn.
Heb toen gezegd dit via dna te willen laten vaststellen op mijn kosten, dit is onlangs ook besproken met haar maatschappelijk werkster in mijn bijzijn, tevens dat ik dan een vrijwillige bijdrage wil leveren mocht het toch van mij zijn.

Nou dreigt ze al bijna 9 maand met rechtszaken omtrent dna en alimentatie, om hier deze week wat op terug te komen: koste anders zoveel tijd en geld.
Of ik dan toch het dna zou willen regelen, en de vrijwillige bijdrage.

Wat is jullie mening hierover, instemmen en dit op papier, of richting de rechtbank?
Wil niet om de zoveel jaar een herberekening omdat mevrouw iets weer niet zint, vandaar.

[Jeroen2102]

Ik zou nu voor de goedkoopste oplossing kiezen, mocht zij dan over 3 jaar weer wat anders willen dan moet zij in ieder geval de kosten maken van een rechtsgang. Zorg er wel voor dat de afspraken vastliggen bij een notaris.