Forum Stichting de Dwaze Vaders

Beste dwaze vaders,

Ik wil graag een advies hoe nu verder.

De situatie is als volgd:
Mijn ex vriendin en ik hebben in 2012 een zoon gekregen, waarna de relatie al snel stuk liep. Waarbij er van beide kanten uit meerdere malen de Politie is gebeld ivm geweld. Hierdoor had ik ook op het moment van uit elkaar gaan nog geen ouderlijk gezag. Na een lang advocaten werk heb ik uiteindelijk in februarie 2013 eenzijdig het ouderlijk gezag aangevraagd, en ook toegewezen gekregen. Mijn ex vriendin kwam toen ook niet opdagen tijdens de zitting. Daarnaast is ze in de periode tussen de zitting en de uitspraak het land uit gevucht geweest naar Dubai. Doordat zij niet op kwam dagen heeft de rechter mij toen niet meer gegeven als 50/50 gezag en omgang van 1 dag in de week.

Na dat ik hem in Dubai ben gaan opzoeken is zij verhuist naar de Uk. waar na ze uiteindelijk ook weer terug is gekeerd in Nederland. Dit heeft ze eerst geheim gehouden, maar omdat zij in de nood opvang kwam, en geen werk of inkomen had (en nogsteeds niet heeft) heeft Jeugdzorg mij ingelicht over haar verblijfplaats.

Hierna heb ik o.a. mbv mediation van o.a. Jeugdzorg en Politie, uiteindelijk omgang tot stand kunnen brengen met mijn zoon. Enige tijd ging het goed en hij is zelfs een week bij mij geweest. Ook had ik hem meer als de vastgelegde regeling, en bleef hij ook regelmatig nachten bij mij slapen.

Helaas is ook dit contact wederom stuk gelopen waarbij zij recent bij heeft aangevallen met een spuitbus deegroller en een mes. Helaas waren hier geen getuigen van en heeft zij omgekeerd beweerd dat ik haar aangevallen heb en zij zicht enkel verdedigde.

Tussendoor is er meerdere malen ook met jeugdzorg bemiddeld over de omgang, en de leeft situatie van onze zoon. omdat ze nogsteeds in de cisisopvang wonen. maar aan geen van de mediation voorstellen wil zij haar medewerking verlenen. Jeugdzorg ziet dit ook maar geeft zelf aan hier niks aan te kunnen doen.

Zij heeft op dit moment geen werk, geen inkomen, een woont in de nood opvang met onze zoon. Ook haar uitkering is stop gezet ivm met fraude

Na het laatste conflict heeft zij aangegeven "nog even" mee te werken aan de omgangs regeling, maar in principe geen contact meer wil tussen mij en mijn zoon.

Ik ben erg bang het contact tussen mijn zoon wederom te verliezen, ik vrees voor zijn geestelijke en lichamelijke gezondheid daar zij geen middelen heeft om hem te verzorgen. En boven alles bang dat gezien haar uitzichtloze situatie ze weer vlucht naar het buitenland. Ook haar houding tov het contact tussen mij en mijn zoon maakt mij ondertussen wanhopig.

Hoe kan ik dit nu het beste aanpakken zodat ik mijn zoon kan blijven zien, het liefst vaker als wettelijk vastgelegd? heeft het zin als ik gezien haar situatie vragen of de rechter zijn verblijf plaats aan mij toe wijst? moet ik het maar zo laten en blij zijn met het minimale contact wat ik nu heb?

alvast bedankt voor de adviezen

ps. Naast mijn zoon met haar heb ik nog een zoon van 4 jaar met een andere ex waar het onderlinge contact wel heel soepel verloopt zonder enig conflict. Maar door de gebeurtenissen met mijn ex vriendin heeft zij nu wel (terecht) geeist dat mijn zoon met haar niet meer in de buurt van mijn ex vriendin komt.

heeft het zin als ik gezien haar situatie vragen of de rechter zijn verblijf plaats aan mij toe wijst?

Het lijkt me evident dat het het beste is voor iedereen als jouw zoon bij jou komt wonen. Kun je hem (aantoonbaar) rust, veiligheid, opvoeding bieden? Kun je dat (aantoonbaar) aan?

Helaas is ook dit contact wederom stuk gelopen waarbij zij recent [mij] heeft aangevallen met een spuitbus, deegroller en een mes.

Dat is toch niet gering! Heb je hiervan aangifte gedaan?

Ik zou inderdaad gaan praten met een advocaat of wijziging hoofdverblijfplaats haalbaar is. Subsidiair kun je die gelegenheid aangrijpen om vast te leggen dat ex er niet weer met kind vandoor gaat naar het buitenland.

Caspar,

In het aantoonbaar maken kan ik nog wel wat adviezen gebruiken, maar ik heb getuigen genoeg die in ieder geval in mijn voordeel willen en kunnen spreken. O.a. Mijn eerste ex, waar ik mijn oudste zoon mee heb. Verder heb ik voldoende middelen (werk en inkomen) om hem zijn primaire basis behoefte te geven. Aantoonbaar maken dat het bij mij voor hem rustiger is, is voor mijn gevoel wel lastig, omdat rust vooral een gevoel is. Maar ook daar denk ik dat ik mbv familie getuigenissen een heel eind kom.

en inderdaad dat ze me heeft aangevallen is zeker niet gering, helaas is het door het o.m. Geseponeerd ivm gebrek aan bewijs. Zij geeft aan dat ze zichzelf enkelt heeft verdedigd en ik haar heb aangevallen. En helaas waren er geen getuigen.

ik heb deze week overleg met een advocaat. Ik zal jullie regelmatig op de hoogte houden van de ontwikkelingen

*update*

Na een gesprek met mijn advocaat is er een verzoek naar de rechtbank gegaan waarin verzocht word de hoofdverblijfplaats aan mij toe te wijzen, mijn zoon 4 dagen in de week bij mij te laten verblijven. En zijn paspoort in beheer bij mij te geven.

Wat een rechter hierover beslist is nog afwachten uiteraard.

Verrassend genoeg heeft ze na het horen van mijn gang naar de rechter alle gesprekken met JZ weer opgeschort. JZ probeert haar nu nog te overtuigen dat ze in gesprek moet blijven maar ik verwacht hier niet veel van. Zoals vanaf dag één het geval is moet ik nu weer het geduld op brengen en wachten op de officiële instanties. JZ wil het nog in het vrijwillige kader proberen en pas als dat niet lukt pas een raadsmelding doen. De rechten moet nog een zitting plannen, evalueren en een uitspraak doen. *geduld*, *geduld*

Het goede nieuws in dit alles is dat ze (uit eigen belang) mijn zoon nu wel elk weekend het hele weekend bij mij laat zijn. Dus hij slaapt weer bij mij en is 2 dagen per week met mij. Dat ze dit waarschijnlijk heeft gedaan zodat, 1 zij het weekend kan stappen (haar eigen woorden), 2 ik dat vooral niet kan, zal mij een zorg zijn. Het feit dat ik mijn zoon een heel weekend heb is voor mij het belangrijkste.

Joh, van stappen wordt je echt niet wijzer.

Je bent goed bezig.

Blijf kalm, begripvol en laat dat zien, ook bij instanties en de rechter.

Blijf zichtbaar uit strijd.

En dan is het aan de rechter en consorten om dat van jou te zien en bij jou waar te nemen. Dan is het duidelijk naar welke kant de balans dient door te slaan en dan behoef je eigenlijk zelf niets te doen.

Geduld in elk geval betrachten. Hoe moeilijk het ook is. Maar met begrip van de situatie wordt het steeds makkelijker om dat geduld op te brengen.

Ik werd onlangs aangesproken ( zie mijn kind al 22 jaar niet ) door mensen die een koffieshop ( waar je koffie kunt drinken ) runden en waar mijn ex met kind vaak kwamen.
En wat zeggen ze me? Dat mijn ex een draak van een wijf is, die haar kind mishandelt. Toch een beetje gerechtigheid, denk ik dan. Een beetje waardering en medegevoel, zo na 22 jaar. Het komt vanzelf naar me toe. 22 Jaar geduld is wel lang natuurlijk. Maar het wordt makkelijker. Dat weet ik uit ervaring. En als je het juiste doet, dan kan het niet anders dan dat je waardering krijgt. Ook al moet je er 22 jaar op wachten.

Nog een paar dagen geduld hebben en dan is de zitting,

Verrassend genoeg belde ze me een aantal dagen gelden op dat onze zoon naar het KDV gaat omdat ze werk heeft gevonden. Natuurlijk was ze boos toen ik na het vragen van wat details contact op nam met het KDV om kennis te maken en na uitleg van de situatie vroeg of het KDV mij rechtstreeks op de hoogte wilde houden.

Helaas weigerde het KDV mij van informatie te voorzien, zonder dat de moeder daar toestemming voor geeft. Ik heb het aan mijn ex gevraagd of zij daar toestemming voor wilde geven, maar een hele discussie verder heeft ze dit nog steeds niet gedaan. In hoevere sta ik in mijn recht als ik van het KDV verlang dat ze mij rechtstreeks op de hoogte houden?

Nu maar afwachten wat voor consequentie dit alles heeft op de rechtzaak. En met welke verhalen zij komt bij de zitting.

Een school en ook een KDV is wettelijk verplicht beide ouders van gelijkwaardige informatie te voorzien en daar heeft het gezag ook niets mee te maken.

Ronald81 schreef:Helaas weigerde het KDV mij van informatie te voorzien, zonder dat de moeder daar toestemming voor geeft.

Art 1:377c BW Ik weet het gewoon uit mijn hoofd, zo vaak heb ik het mensen onder de neus moeten wrijven.

Daar staat het allemaal in.

Mama behoeft helemaal geen toestemming te geven, het KDV heeft naar jou een zelfstandige informatieplicht. Ook als je geen gezag hebt.

Als ze blijven weigeren even een mailtje of brief schrijven naar het bestuur en dan kan er ineens veel.

Ik kreeg van school ook geen informatie maar na een mailtje waren het net knipmessen.

Hopelijk lukt het bij jou ook.

jcc schreef:Als ze blijven weigeren even een mailtje of brief schrijven naar het bestuur en dan kan er ineens veel.

helaas is het kdv een zelfstandige, dus het bestuur is de eigenaresse zelf. Maar eerst maar proberen het via de moeder te regelen dat zou het mooiste blijven. En alleen als dat niet werkt maar via een officiële klacht oud.

ik ken het wetsartikel, en heb dat ook reeds tegen de moeder aangehouden, met de opmerking dat ik het recht heb, maar het liever op een vriendelijke manier doe.

tnx e.d.a. & jcc

In overleg blijven is het beste.

Je zou een persoonlijk gesprek met de eigenaresse kunnen aangaan en het wetsartikel kunnen voorleggen, samen met uitspraken van b.v. Onderwijsgeschillen.

Vandaag de zitting gehad,

Eigenlijk was er geen zitting. De stukken zijn niet besproken daar mijn Ex gerechtelijke mediation wilde is de behandeling 3 maanden verschoven. Om de uitkomst van mediation af te wachten.

wel is er bepaald dat hij voorlopig van vrijdag middag tot zondag middag bij mij blijft (+/- 0,5 dag meer, en 1 nacht extra tov de eerste uitspraak) en de opmerking dat de overige dagen onderling in mediation dienen te worden besproken.

Na het mediation traject ongeacht de uitkomsten zal de rechter zich opnieuw buigen over de zaak.

*geduld*geduld*

Je kunt er samen alleen maar gunstig uitkomen als er van een toename van Liefde sprake kan en zal zijn.

En Liefde is dan te vertalen in: Begrip, acceptatie, vergeven en loslaten.

Grijp de komende tijd aan om die begrippen ( samen ) inhoud te geven en je bent onderweg.
Het mooiste zou zijn als je met je (ex) vrouw dit in samenspraak kunt realiseren.

Goed scheiden kan alleen maar met een toename van Liefde ( waaruit je kunt concluderen dat er wellicht van een scheiding niet eens sprake behoefde te zijn, of dat de scheiding de aanzat kan zijn voor een Liefdevoller relatie..... maar ik geloof dat de maatschappij nog niet zo ver is om het zo te zien... )

Ondertussen zijn we 2 maanden verder, de mediation heeft zich tot zo ver beperkt tot een intake en 2 vervolg gesprekken. De laatste was alweer meer als een maand geleden.

Tot zo ver niet heel bemoedigend. Maar we houden hoop.

Afgelopen week kwam weer een nieuw hoogtepunt, doordat mijn oudste zoon nu (bijna) 4 is en naar de basis school gaat ben ik vrij op zrijdag middag om hem op te vangen. Ik dacht toen; fijn, dan haal ik de jongste ook gelijk van het kdv (wat ik elke vrijdag al na het werk deed) dan heb ik hem wat langer.

Nu heeft mijn ex vandaag bij het kdv aangegeven dat ik hem of voor 12:00 op moet halen (wat ik niet red ivm mijn werk en de reistijd) of pas om 16:00 maar daar tussen niet omdat ik anders zijn slaap en eten zou verstoren.

Hoe kan ik hier nu het beste op reageren?

Ik denk dat het niet aan jouw ex is om te bepalen op welk moment jij je kind bij het KDV op kunt halen, maar dat jij dat zelf met het KDV kunt regelen. Bij het KDV kan men prima bepalen wat wel en niet verstorend is voor een kind.