**HELP**Hoe kan ik mijn vriendje helpen met dit proces?????

[sdwv]

Anonymous Geplaatst: 11 Feb 2006 11:04 pm Onderwerp: **HELP**Hoe kan ik mijn vriendje helpen met dit proces?????

--------------------------------------------------------------------------------
Hallo allemaal,

Allereerst wil ik zeggen dat ik het vreselijk vind dat vaders veel te vaak hun kinderen moeten missen.. en andersom ook natuurlijk. Als vrouwzijnde kan ik me niet voorstellen dat je eerst samen een kind neemt en daarna het wolkje dat je samen op de wereld hebt gezet kan ontnemen van een trotse vader.

Ik heb zelf een vriendje nu 7 maanden.. die is 12 maanden geleden vader geworden. Helaas heeft hij maar 2 maandjes mogen genieten van zijn kleine ventje toen zijn vriendin vertrok van niets op de ene dag. .. nu blijkt dat ze een relatie heeft met zijn beste vriend..

Hij ziet die kleine met veel moeite 1 keer in de twee weken.. en meer contact zit er niet in. Hij wil graag horen als die kleine tandjes krijgt of dat hij ziek is... maar nee ze doet niet reageren op zijn vragen.

De vraag "Ben je blij dat ik zijn vader ben??" reageert ze niet op...
Ik kan hem vertellen dat hij een super vader is.. en dat ze leuk zo saampjes bezig zijn.. maar hij wil het liever van haar horen.

Het draait haar alleen om het koophuis dat verkocht moet worden en niet om hun kleine jongen samen..

Iedere keer als die kleine vertrekt dan zit ik met een hart gebnoken trotse vader op de bank te huilen en weet dat wat hij wil ik hem dat niet kan geven.. E hebben het super als we met z'n drietjes zijn.. zwemmen en gaan leuke dingen doen.. wil hem dat gevoel geven als een echt gezinnetje.. maar dan komt zondagavond eraan en dan is het weer moeilijk om die kleine een laatste kusje te geven voor 2 weken.

Hij staat vaak bij het lege bedje in zijn eentje.. en heeft veel verdriet.... die kleine had daar ook gewoon iedere nacht in moeten liggen..

Ik ben ook wel zo dat ik weet dat hij liever haar terug wil met die kleine en dat is logisch als dat erin zat had ik er allang mijn best voor gedaan.. maar het zit er niet in.. wil hem helpen ookal ben ik niet echt de persoon wie hij echt wilt..

Dit weekend kon ik helaas niet bij hem zijn.. en hij voelde zich niet lekker..hij kan geen kant op zonder auto met die kleine en het enige wat hij niet wil is dat die kleine de dupe wordt van alle ellende..

Dus had hij zoiets van wil dit weekend mijn kleine niet hebben.. dan wordt er ineens aangedrongen dat hij dat wel moet doen.. etc.. en ineens hoort hij niets meer.. Hij wordt steeds meer depressief.. gaat vroeg slapen en weet niet hoe hij verder moet leven. Hij zegt me al een paar keer dat leven voor hem niet meer hoeft

De brieven van de advocaten maken hem erg kwaad.. vakanties of dagen die hij aanvraagt wil ze niet accepteren en de voogdij dat wil ze helemaal niet delen.. Denk ik net dat we een stukje verder en sterker zijn.. dan gebeuren er weer zulke rot dingen dat ik denk.. wanneer houdt het eens op voor hem. Mensen zeggen dat hij blij moet zijn met de weinige uren die hij heeft, maar het maakt hem alleen maar despressiever die tegenslagen keer op keer weer..

MIjn vraag aan jullie.. wat kan ik hier in doen?? jullie zitten in dezelfde situatie .... Ik wil hem zo graag steunen in alles.. maar weet denk dat hij gewoon moet praten met vaders die hetzelfde meemaken..
Hou super veel van hem... maar voel me zo machteloos en ben bang dat hij gekke dingen gaat doen. Naar andere doet hij net of er niets aan de hand is.. en helpt andere nog.. maar het is tijd dat hij zijn verhaal kan doen en andere verhalen hoort... is er een forum.. of iets hiervoor??

zou graag jullie verhalen willen horen en jullie tips.. ik ga alles aan hem laten lezen.. mijn mail adres is biena82@hotmail.com

Hoop dat jullie reageren op mijn mailtje... veel liefs.. en sterkte allemaal..
Bien
**** jullie zijn mijn enige redmiddel*****


Rick Geplaatst: 10 Mrt 2006 04:10 pm Onderwerp: Het blijft moeilijk

--------------------------------------------------------------------------------
Even reagerend op je berichtje.

Denk niet dat het iets met jou te maken heeft en denk ook niet dat hij liever zijn ex weer wil hebben als jou. Ik kan me nauwlijks voorstellen dat dat het geval is. Die enorme bedroefdheid en verslagenheid komt vanuit het missen van je kinderen. Ik kan daar helemaal inkomen, ikzelf mis mijn kinderen al bijna 6 jaar. Dat gevoel gat nooit helemaal over en je hebt inderdaad zo af en toe van die diep treurige momenmten dat je weg wilt kruipen en alles om je heen vergeten.
Het enige dat jij kan doen is hem steunen er voor hem zijn en er proberen met hem over te praten, of laat hem via msn contact opnemen met mensen die hier op de site zitten. Ik kan met een aantal mensen over dingen praten die voor " buitenstaanders" moeilijk te begrijpen zijn. We gaan allemaal door hetzelfde dal en lotgenoten kunnen dan steun bieden.

Kijk maar wat hij en jij willen.

Ondertussen wens ik hem en jou veel strekte en wijsheid in deze.

Groetjes en tot spreeks


Rick