welke info hoe gebruiken om te stellen dat ex instabiel is
Geplaatst: 16 okt 2013, 17:50
Hallo,
Mijn ex heeft mij 3,5 jaar geleden verlaten. Mijn insteek was en is co-ouderschap. Vele voorstellen ten spijt door de jaren heen, heeft zij echter toen besloten dat ze onze kinderen maximaal om het weekend wou zien. Inmiddels heeft ex besloten om aan de andere kant van NL te gaan wonen. Nu 3 jaar later geeft zij aan dat ze wil dat de kinderen helemaal bij haar komen wonen. We wonen inmiddels te ver uit elkaar voor co-ouderschap.
Ik heb recent een verzoekprocedure opgestart met als insteek een goedgekeurd ouderschapsplan. Mijn insteek voor de zorgverdeling is dat de kinderen bij mij blijven wonen, maar met een zo ruim mogelijke omgangsregeling (alle vakanties, met uitzondering van 1 week kerst en 2 zomervakantieweken en af en toe een extra weekend waar mogelijk).
Hoofdissue van de zitting is het hoofdverblijf. De rechter zal moeten uitspreken waar hij/zij vindt dat de kinderen het beste hun hoofdverblijf kunnen hebben. Ik ben er van overtuigd dat de kinderen bij mij beter af zijn als ze gewoon bij mij blijven wonen. O.a. omdat ze hier geboren en getogen zijn, hun vriendjes, familie, sport en muziek hebben en hier op school zitten. Daarnaast vind ik haar gezien haar verleden niet stabiel (genoeg). En over het laatste heb ik een vraag.
Ik heb talloze dingen meegemaakt waardoor ik haar instabiel vind en vermoed dat ze een soort van borderline heeft. Voor dat ene argument "instabiliteit" ben ik aan het zoeken argumenten die er toe bijdragen een rechter er van te overtuigen dat de ex instabiel is. Nu lees ik echter dat je bijzonder voorzichtig moet zijn met het zelf doen (voor de duidelijkheid: ik ben geen psychiater) van uitspraken zoals “ze heeft Bordeline”, etc.
Wat ik wel aan onderbouwde (op papier) informatie heb is het volgende:
-13 jaar geleden is ze met ziekenauto wegens zelfmoordpoging (70 pillen valium + met scheermesjes besnijden polsen) opgenomen.
-Psychiater heeft toen bij binnenkomst geconstateerd dat ze een mogelijke persoonlijkheidsstoornis had, somber was, eetstoornis had (bulimia).
-Vervolgens (ook 13 jaar geleden) is ze 6 maanden in een gesloten kliniek opgenomen met een psychose.
-Daarnaast heeft ze weinig interesse in de kinderen getoond de afgelopen jaren. (bijv. :2 jaar lang nooit op school van kinderen geweest, niet bij zwemles kijken of bij afzwemmen, nooit voorlezen, mogen nooit bij haar in bed liggen, etc.). Als verklaring waarom ze afgelopen 2 jaar de kinderen niet meer wilde zien, of iets met kinderen gedaan heeft geeft ze via in haar verweerschrift aan dat ze hier psychisch niet toe in staat was (omdat zij stelt dat ik haar geestelijk mishandeld zou hebben).
Naast allerlei andere veel belangrijke argument waarom de kinderen hun hoofdverblijf hier moeten hebben, vraag ik me af of iemand een mening heeft of en hoe ik (een deel van) deze informatie wel kan gebruiken bij een rechter om aan te tonen dat ze niet stabiel genoeg is om het hoofdverblijf toe te wijzen aan de moeder?
Alvast bedankt voor jullie reactie(s).
Groet,
Cees.
Mijn ex heeft mij 3,5 jaar geleden verlaten. Mijn insteek was en is co-ouderschap. Vele voorstellen ten spijt door de jaren heen, heeft zij echter toen besloten dat ze onze kinderen maximaal om het weekend wou zien. Inmiddels heeft ex besloten om aan de andere kant van NL te gaan wonen. Nu 3 jaar later geeft zij aan dat ze wil dat de kinderen helemaal bij haar komen wonen. We wonen inmiddels te ver uit elkaar voor co-ouderschap.
Ik heb recent een verzoekprocedure opgestart met als insteek een goedgekeurd ouderschapsplan. Mijn insteek voor de zorgverdeling is dat de kinderen bij mij blijven wonen, maar met een zo ruim mogelijke omgangsregeling (alle vakanties, met uitzondering van 1 week kerst en 2 zomervakantieweken en af en toe een extra weekend waar mogelijk).
Hoofdissue van de zitting is het hoofdverblijf. De rechter zal moeten uitspreken waar hij/zij vindt dat de kinderen het beste hun hoofdverblijf kunnen hebben. Ik ben er van overtuigd dat de kinderen bij mij beter af zijn als ze gewoon bij mij blijven wonen. O.a. omdat ze hier geboren en getogen zijn, hun vriendjes, familie, sport en muziek hebben en hier op school zitten. Daarnaast vind ik haar gezien haar verleden niet stabiel (genoeg). En over het laatste heb ik een vraag.
Ik heb talloze dingen meegemaakt waardoor ik haar instabiel vind en vermoed dat ze een soort van borderline heeft. Voor dat ene argument "instabiliteit" ben ik aan het zoeken argumenten die er toe bijdragen een rechter er van te overtuigen dat de ex instabiel is. Nu lees ik echter dat je bijzonder voorzichtig moet zijn met het zelf doen (voor de duidelijkheid: ik ben geen psychiater) van uitspraken zoals “ze heeft Bordeline”, etc.
Wat ik wel aan onderbouwde (op papier) informatie heb is het volgende:
-13 jaar geleden is ze met ziekenauto wegens zelfmoordpoging (70 pillen valium + met scheermesjes besnijden polsen) opgenomen.
-Psychiater heeft toen bij binnenkomst geconstateerd dat ze een mogelijke persoonlijkheidsstoornis had, somber was, eetstoornis had (bulimia).
-Vervolgens (ook 13 jaar geleden) is ze 6 maanden in een gesloten kliniek opgenomen met een psychose.
-Daarnaast heeft ze weinig interesse in de kinderen getoond de afgelopen jaren. (bijv. :2 jaar lang nooit op school van kinderen geweest, niet bij zwemles kijken of bij afzwemmen, nooit voorlezen, mogen nooit bij haar in bed liggen, etc.). Als verklaring waarom ze afgelopen 2 jaar de kinderen niet meer wilde zien, of iets met kinderen gedaan heeft geeft ze via in haar verweerschrift aan dat ze hier psychisch niet toe in staat was (omdat zij stelt dat ik haar geestelijk mishandeld zou hebben).
Naast allerlei andere veel belangrijke argument waarom de kinderen hun hoofdverblijf hier moeten hebben, vraag ik me af of iemand een mening heeft of en hoe ik (een deel van) deze informatie wel kan gebruiken bij een rechter om aan te tonen dat ze niet stabiel genoeg is om het hoofdverblijf toe te wijzen aan de moeder?
Alvast bedankt voor jullie reactie(s).
Groet,
Cees.