RvdK/BJZ alleen voor moeders?!?

[debeurs]

Wat een ontzettend gelul man. Je kent de situatie helemaal niet. Ik heb die jongen 1.5 jaar lang geprobeerd te helpen, op een constructieve manier gepraat en op alle mogelijke manieren oplossingen gezocht om hem bij mijn kind te betrekken. Echt ALLES geprobeerd. Op mijn initiatief, want hij wilde eerst helemaal niet. Ik heb 100x vergevingsgezind en constructief gedaan. Maar daar zijn wel 2 mensen voor nodig. Hij saboteert de boel. En ik zit misschien te zeiken, maar ik ben gewoon hartstikke wanhopig omdat ik mijn kind niet kan beschermen.

Er zijn ook gewoon mannen die bewust een vrouw en een kind kapot maken. Hij heeft mijn pasgeboren kind mishandeld, mij mishandeld, gedreigd hem te ontvoeren en had daarbij totaal doorgerekende plannen over hoe hij dat kon uitvoeren. Dat kan ik bewijzen. Mijn kind heeft recht op veiligheid en liefde. Wat vind jij dan de oplossing? Mijn kind meegeven aan een sadistische vent die hem de vernieling in helpt? Lekkere moeder zou ik dan zijn!

Weet je waar ik moe van word? Ik word moe van zeikende vaders die eerst hun kind mishandelen en daarna bij Jeugdzorg gaan zitten janken dat ze zo zielig zijn. En van jeugdzorgers die 1-op-1 zeggen dat je kind gevaar loopt en vervolgens doodleuk toch omgang erdoor duwen. En van mensen die denken dat vrouwen altijd de boeman zijn. Daar word ik moe van.

Ik ben hartstikke begripvol naar vaders die hun kind niet mogen zien zonder reden...volgens mij is er namelijk een breder probleem: dat jeugdzorg totaal niet inschat wat nu echt goed is voor een kind, hun eigen hachje verdedigt en partij kiest voor de meest manipulatieve en slijmende ouder.

Misschien ben ik hier niet op mijn plek... maar ik vind het gewoon belachelijk als mishandelende en moordende vaders worden verdedigd. En volgens mij hebben dwaze vaders en bezorgde moeders 1 gezamenlijk doel: zorgen dat het nederlandse jeugdzorgsysteem beter werkt.

Mijn excuses, misschien oordeel ik ook wel te snel. Maar hetgeen ontbreekt in jouw verhaal is het zoeken naar oplossingen. Je blijft daardoor zelf de impasse in stand houden.

[avb1982]

Dank voor de tips en excuses.

Ik merk dat inderdaad voor mij nog maar 1 oplossing acceptabel is: geen omgang. Ik heb eerder wel allerlei oplossingen bedacht hoor, maar ik zie dat hij niet wil/kan veranderen en dus gevaarlijk blijft voor mijn kind. Daarom vind ik het heel erg moeilijk om acceptabele oplossingen te bedenken en schiet dus in de paniek zodra iemand ook maar iets van omgang probeert te forceren. Waarop hulpverleners weer denken: die is niet helemaal goed. Maar ik zal wat oplossingsgerichter gaan proberen na te denken.. !

[johannes]

Met instanties als JZ kom je zo geen stap verder! En hoe meer je er tegenin gaat, des te meer werkt het tegen je. Ik denk dat je zelf een rapport moet schrijven en dat – via je advocaat – naar de rechtbank moet sturen. Je schrijft dat je van alles kunt aantonen en bewijzen, maar dat moet je dan ook daadwerkelijk doen! Een rechter heeft niets aan “ ik kan”. Dus een kort en bondig rapport, met als toevoeging allerlei bijlagen die het bewijs vormen. Bijvoorbeeld een verklaring van jouw eigen psycholoog dat hij je niet herkent in het onderzoek van JZ. Verklaringen van mensen die gehoord dan wel gezien hebben dat hij bedreigt. Een verklaring van een psychiater dat de gegevens die jij/hij hebben niet sluiten met de gegevens danwel de conclusie van JZ. Of dat het onderzoek onvoldoende is. Je zou kunnen verzoeken om een nieuw onderzoek dat de zaak niet alleen uit psychologisch, maar ook uit psychiatrisch standpunt beziet. Houd het kort en samengevat met verwijzingen naar de bijlagen. Dat geeft m.i. de grootste kans dat de rechter het oppakt. Je schrijft goed, dat moet je wel aankunnen.

[avb1982]

Ja! Dat ga ik doen! Inderdaad, kort met bijlagen is het best....ik heb de neiging er teveel bij te halen.

Ik heb al mails verzameld, ga nog meer getuigenverklaringen regelen, en ik heb nu net het dossier van de vorige psycholoog erbij gepakt.

Verder ga ik inderdaad vragen om aanvullend psychiatrisch onderzoek, goed plan. Ik heb gevonden dat er bij autisme wel bij 70-80% co-morbide psychiatrische problemen zijn, dus dat kan ik wel aanvoeren als reden.

Verder kan ik haar verhaal over mij waarschijnlijk wel onderuit halen, dat is alleen onderbouwd met 2 gesprekjes, terwijl ik op andere plekken maandenlang geobserveerd en getest ben.

Hopelijk in ieder geval genoeg om extra onderzoek af te dwingen. Poeh. Geeft weer een beetje hoop. Er tegenaan maar weer.

Heeft er trouwens iemand ervaring met BJZ en klachten? Ik heb behalve mijn eigen verhaal ook mails van mijn zoons pedagoge (die bij BJZ heeft gewerkt) dat zij hem zeer onprofessioneel vond en zijn gedrag absoluut niet accepteerde en ik ken een ander gezin met dezelfde gezinsvoogd die ook nare ervaringen met hem hadden. Omdat ik verhuisd ben gaat de OTS in ieder geval over naar een ander BJZ. Klacht indienen? Uit principe vind ik van wel...deze malloot zou geen gezinsvoogd mogen zijn. BJZ heb ik toch al tegen. Maar ik vind BJZ wel een beetje griezelig. Ik heb al de naam lastig te zijn en straks gaan ze het "afstraffen". Wat vinden jullie?

[Manfred]

Mijn ervaring met jeugdzorg is toch wel dat ze vaak de kant van moeder kiezen omdat er na welke scheiding of het stoppen van een relatie het altijd aangenomen word dat het kind bij de moeder hoord 90 procent van de gevallen wordt een vader beschuldigd van een bedreiging in welke trant dan ook ik ben het dan nog nergens tegen gekomen dat een moeder goed praat(spreekt ) over een vader .
Tuurlijk is jou situatie zorgelijk maar jeugdzorg heeft de laatste jaren heel wat fouten gemaakt .
En daar zijn daar vaders de dupe van geworden als het niet zo was geweest was er waarschijlijk niet zoveel over te vinden en dat is er wel dus zal er ook wel reden voor zijn

[johannes]

Mijn ex kreeg een kraambedpsychose, was daarna vijf jaar depressief (liet zich niet behandelen) en ging daarna ‘aan zichzelf werken’. Dat laatste hield o.m. in drammen om haar afwijkende gedrag geaccepteerd te krijgen en bakken geld uitgeven aan alternatieve 'genezers'. Ze was vaak nauwelijks nog thuis. Het kind naar school brengen, dat was teveel. Twee kilometer verwijderd, met een spoorwegovergang en een drukke straat. ’s Morgens en een deel van de middag lag ze op haar nest en niets wat haar daarvan afbracht (tenzij ze naar een ‘genezer’ moest natuurlijk), het was tenslotte mijn schuld dat ze in die toestand verzeild was geraakt. En een kind loopt niet zomaar onder een trein, niemand ‘gaat voor zijn tijd’, ze kon best alleen. Dan werd ze ook nog eens vroeg volwassen, volgens haar ook heel belangrijk. Haar zorg voor het kind in al die jaren was minimaal, net veel meer dan een extra portie eten en wat extra wasgoed. Mijn werk was naast de school, ik kon ’s morgens en tussen de middag voor vervoer zorgen, maar niet om 15:00 uur. Dat is opgelost door ’s morgens ook een buurmeisje op de fiets mee te nemen, zodat haar moeder ’s middags beide kinderen kon terugnemen. Maar het betekende gewoon dat ik soms zelfs vergaderingen of cursussen buiten het bedrijf moest afzeggen.

Ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk het is om een kind mee te geven met een ander die alleen zichzelf belangrijk vindt, of alleen aan zichzelf denkt ten koste van... zo’n persoon die dat soms ook nog eens helemaal niet van zichzelf realiseert of wil realiseren! En dan komt het onderzoek van de Raad van de Kinderbescherming: in mei een bericht dat het vanwege drukte over de vakantie heen wordt getild. In september wordt een gesprek gevoerd met de huidige onderwijzer en die daarvoor. De huidige onderwijzer, die kent haar pas een week! En voor de vorige onderwijzer had ze een onderwijzers waar ze drie jaar bij in de klas heeft gezeten, die kan beter duidelijk maken wat er zich al die jaren heeft afgespeeld. Maar nee, procedures zijn belangrijker. Dat hun vertraging in het onderzoek dit veroorzaakt heeft, ook daar wordt geen rekening mee gehouden. En moeder, die ontkent natuurlijk alles! Tuurlijk, omdat ik daar werkte was het makkelijker dat ik voor vervoer zorgde, maar anders zou zij het natuurlijk gedaan hebben. En dan houdt het op natuurlijk, de RvdK gaat niet dieper zoeken. En als ze dan ook nog eens de diensten inschakelen van een wereldvreemde psycholoog die geen rekening wenst te houden met haar psychiatrisch verleden dan sta je met lege handen. Ik krijg van veel van dat soort lui uit de gamma-zwamsector het idee dat ze een studierichting hebben gekozen die past bij het gegeven dat ze met zichzelf en/of de maatschappij overhoop liggen en denken dat op die manier op te kunnen lossen! Als ik nu weer in dezelfde situatie zou zijn dan zou ik zowel van de buren als van de betreffende onderwijzeres een ondertekende verklaring hebben gevraagd, waarin zou staan dat ik al die jaren voor vervoer zorgde, en ook dat dat altijd zo was, zonder uitzondering. En een verklaring van mijn chef dat ik verstek liet gaan bij sommige vergaderingen. Wellicht had ik nog ergens een document kunnen vinden waarin moeder aangeeft dat ze die rust echt nodig heeft of zo. En als de RvdK daar niet op wil reageren, dan gaat het dus direct naar de rechtbank. Of het allemaal helpt, ik weet het niet. Maar het is het proberen waard. Ook rapporten van de RvdK lek laten schieten door deskundigen en dat soort informatie zelf naar de rechtbank sturen.Ik denk toch dat je op zo’n manier moet proberen JZ en de RvdK zonodig te omzeilen en de rechtbank van voor jou belangrijke informatie te voorzien.

[Stolen]

Hoi,

Ik laat even een reactie achter en vind het moedig van je dat je op deze site een bericht kan posten. Hier kom je vele heftige verhalen tegen. Ikzelf zit in een vechtscheiding, waarin vieze manipulatie vormen als indoctrinatie mee gemoeid zijn. Elkaars het leven zuur maken omdat het eigen belang voorop staat. (althans van mijn ex).

Jouw kant van het verhaal mag zeker ernstig beschouwd worden en dit land NL is een ontwikkelingsland. Hierin zijn de regelgevingen niet transparant en zijn helaas voor de kinderen niet in hun belang. Wat ik van je waardeer is dat het belang van de kinderen voorop staat. Het lijkt erop dat de rechterlijke macht die deze uitspraak gedaan heeft de case slecht besturdeerd heeft.

Bij het aantonen van een risico van mishandeling kan alleen omgang zijn als er toezicht is. Jouw zoon een kans geven om contact te hebben met zijn vader, dat is prijzigwaardig. Na mijn vechtscheding ervaring, waar we nu nog in zitten kan ik alleen maar zeggen dat uw zoon qua moeder het beter treft dan mijn kinderen (4 en 6). Zij hebben pech dat hun moeder hun als wapen gebruikt tegen hun vader, die zij van overspel verdenkt. Net als mijn zus gaat ze gegarandeerd een hele slechte periode meemaken met de kinderen. sterker daar heeft ze nu al last van.

Een pluim voor jou!

Stolen
(kids from me by heksvrouw)