Al in 1989 nam ik deel aan Dwaze Vaders toen een omgangsregeling sanctieloos niet werd nageleefd.
Nu, in 2013, lees ik nog steeds dezelfde machteloze verhalen van vaders.
Inmiddels zijn mijn 4 kinderen volwassen (31-40 jaar) en worstelen zij met hun gevoelens en gedrag die voortkomen uit de slechte relatie van hun ouders na de scheiding. Ik heb de littekens uit die tijd, zij zijn nog steeds (zelfs na 24 jaar) slachtoffer. De emotionele verwarring uit hun jeugd heeft hun eigen emotionele ontwikkeling ernstig verstoord. De 'afstomping' van hun eigen emoties toen belemmert ze nu deze nog echt te voelen. Het gevoel van echte liefde, diepgevoelde vreugde kennen ze niet; hun gedrag is helemaal geënt op het een ander sparen en naar de zin te maken, zoals zij dat bij hun moeder deden om haar genegenheid te kunnen blijven verdienen en haar te ontzien omdat haar toch al zo veel leed door mij, haar ex, hun vader, werd aangedaan.
De enige manier om deze gevolgen te voorkomen is een werkzame, respectvolle relatie tussen de ouders te verkrijgen. Zo lang er geen sancties zijn op een ouder die hieraan niet meewerkt en het dus niet is af te dwingen zal er niets veranderen. De Dwaze Vaders pleitten al in 1989/1990 bij staatssecretaris Kosto om sancties voor ouders die een omgangsregeling niet nakomen. Kennelijk is er sindsdien nog weinig veranderd. De enig afdoende maatregel is om een ouder die niet meewerkt aan de totstandkoming en handhaving van een werkzame, respectvolle relatie met zijn/haar ex de voogdij over de kinderen af te nemen omdat hij of zij zich daarmee schuldig maakt aan psychische kindermishandeling (zie de aantoonbare gevolgen op die kinderen, ook op lange termijn). Zo'n maatregel zal wellicht in de meeste gevallen voldoende preventief werken.
voorkom schade aan kinderen op termijn
-
Metje1965
- Deskundige schrijver
- Berichten: 132
- Lid geworden op: 23 mei 2012, 12:13
- Locatie: somewhere Pays Bass
Re: voorkom schade aan kinderen op termijn
Zolang er instanties zijn zoals RvdK, JZ, STEK, Trivium en noem maar niet op. Welke meer in het belang van de moeder denken en handelen in plaats van de kinderen. M.A.W. de rechten van het kind zelf niet respecteren zal er niets gaan veranderen. Daarnaast zal ook de politiek een ommezwaai moeten maken, met een wetswijziging, welke het de rechters (krommers) mogelijk maakt de niet meewerkende ouder aan te pakken, met afdoende sancties. (dwangsom, gijzeling)
Vader van 2, jongens
-
EDA
- Ervaringsdeskundige
- Berichten: 856
- Lid geworden op: 03 feb 2007, 23:22
- Locatie: The more problems you have, the more you can learn!
Re: voorkom schade aan kinderen op termijn
Ik heb, nadat ik begin deze week vernam dat mijn kind door de rechter haar vader is afgenomen getracht zaken vlot te trekken en heb dat gedaan middels verzoeken aan en gesprekken met: RvdK, BJZ, CJG, Home Start, EKc, cIKO, Omgangshuis..... ( ben ik er nog vergeten??)........................
OVERAL krijg ik te horen dat men niets kan doen,........ zolang mama niet wil.........
Gaat U maar naar de rechter....... Dit is een juridische kwestie
En dan is het cirkeltje rond,..........
Want daar kwam ik net vandaan............. Daar HAD ik al een dik jaar lang hulp verwacht..
En die rechter Oebele B meent dat deze ouders niet kunnen communiceren, dus klemcriterium art 2561a en 253c BW1, en hij heeft een glazen bol..... jaha,... dus hij voorziet dat er ook in de toekomst geen verbetering zal optreden op het punt van communiceren.
Jep,... wat heb IK dan de gehele week gedaan????
Heb ook Mama en Oma deze week gesproken.... en er mee gecommuniceerd...
Maja,... die twee hoeven niks, want de rechter stelt ze toch in het """"gelijk"""" en gaat voorbij aan 8 EVRM.
Ja, daar helpt geen lief moedertje tegen.... of ja, een lief moedertje zou juist wel helpen, natuurlijk..
De vraag is dan, welk Lief moedertje wil ik in mijn leven....en welke lieve kinderen.....
Het lukt me in elk geval niet er te zijn voor mijn eigen kinderen...... art 8 EVRM ten spijt.
Tsja, het is niet anders nu,... ik heb maar een manier te vinden om hier mee te dealen.
En het feit dat ik als vader en man ondanks dit alles niet knettergek ben geworden, geeft toch aan dat ik kracht heb OM hier mee te dealen.
DAT ik een weg ken, die zorg draagt DAT ik dit dragen kan.
En die weg is gelegen in het verwerven en gebruik maken van ' tegenwoordigheid van GEEST ' en dat kun je vrij vertalen in Liefde, dat weer op te splitsen is in zaken als daar zijn: Begrip, acceptatie, vergeven en loslaten.
Maar was LIEFDE nou niet net wat mijn kind node mist en hard nodig heeft en ik kennelijk toch beschikbaar heb????
Maar voornoemde instanties en instituten.... gaan daar toch aan voorbij... Opmerkelijk, niet? JeugdZORG, kinderBESCHERMING, centrum voor jeugd en GEZIN..
Dat geeft toch te denken, rechter Oebele B??.
Hoe zit dat nou eigenlijk met die ZORG en BESCHERMING voor het GEZIN en het recht op FAMILY-life uit 8 EVRM?
O nee, wacht ff, dat gezin is wat mama niet meer wilde..... Ah zo....
Ja logisch dat iedereen zich achter mama schaart.. Nu begrijp ik het...
OVERAL krijg ik te horen dat men niets kan doen,........ zolang mama niet wil.........
Gaat U maar naar de rechter....... Dit is een juridische kwestie
En dan is het cirkeltje rond,..........
Want daar kwam ik net vandaan............. Daar HAD ik al een dik jaar lang hulp verwacht..
En die rechter Oebele B meent dat deze ouders niet kunnen communiceren, dus klemcriterium art 2561a en 253c BW1, en hij heeft een glazen bol..... jaha,... dus hij voorziet dat er ook in de toekomst geen verbetering zal optreden op het punt van communiceren.
Jep,... wat heb IK dan de gehele week gedaan????
Heb ook Mama en Oma deze week gesproken.... en er mee gecommuniceerd...
Maja,... die twee hoeven niks, want de rechter stelt ze toch in het """"gelijk"""" en gaat voorbij aan 8 EVRM.
Ja, daar helpt geen lief moedertje tegen.... of ja, een lief moedertje zou juist wel helpen, natuurlijk..
De vraag is dan, welk Lief moedertje wil ik in mijn leven....en welke lieve kinderen.....
Het lukt me in elk geval niet er te zijn voor mijn eigen kinderen...... art 8 EVRM ten spijt.
Tsja, het is niet anders nu,... ik heb maar een manier te vinden om hier mee te dealen.
En het feit dat ik als vader en man ondanks dit alles niet knettergek ben geworden, geeft toch aan dat ik kracht heb OM hier mee te dealen.
DAT ik een weg ken, die zorg draagt DAT ik dit dragen kan.
En die weg is gelegen in het verwerven en gebruik maken van ' tegenwoordigheid van GEEST ' en dat kun je vrij vertalen in Liefde, dat weer op te splitsen is in zaken als daar zijn: Begrip, acceptatie, vergeven en loslaten.
Maar was LIEFDE nou niet net wat mijn kind node mist en hard nodig heeft en ik kennelijk toch beschikbaar heb????
Maar voornoemde instanties en instituten.... gaan daar toch aan voorbij... Opmerkelijk, niet? JeugdZORG, kinderBESCHERMING, centrum voor jeugd en GEZIN..
Dat geeft toch te denken, rechter Oebele B??.
Hoe zit dat nou eigenlijk met die ZORG en BESCHERMING voor het GEZIN en het recht op FAMILY-life uit 8 EVRM?
O nee, wacht ff, dat gezin is wat mama niet meer wilde..... Ah zo....
Ja logisch dat iedereen zich achter mama schaart.. Nu begrijp ik het...
Re: voorkom schade aan kinderen op termijn
Dat bedoel ik nu Eda; er is in 24 jaar kennelijk nagenoeg niets veranderd en je kan als vader nog zo veel van je kinderen houden, je uitsloven en doen wat je wilt: je bent volkomen machteloos tegenover een moeder die niet wil en ik weet hoe dat voelt dus leef met je mee.
Metje, ook 24 jaar geleden liep je tegen precies dezelfde problemen op met de RvK.
De RvK kijkt alleen naar één belang van het kind op korte termijn: moeder wil niet, vader en moeder hebben ruzie, dus het kind komt ertussen en raakt verward. Oplossing: geen omgang(sregeling), want dan wordt het kind er niet rechtstreeks mee geconfronteerd en krijgt dus rust. Vergeten wordt dat alleen een goede omgang met beide ouders blijvende beschadiging bij het kind voorkomt, vergeten wordt het effect op een kind van zich verlaten voelen door hun vader. Verder kijken of een moeder misschien het kind hersenspoelt door allerlei leugens over vader te vertellen en eigen herinneringen van het kind aan vader stelselmatig ontkent omdat zij niet aan positieve dingen met vader herinnerd wil worden, kortom een gezonde emotionele ontwikkelingen van het kind verstoort, dat wordt niet onderzocht.
Hoe meer je als vader gaat trekken, gaat vechten, hoe harder de moeder zich ertegen afzet en hoe erger het daardoor wordt voor je kind en uiteindelijk heb je je er zelf ook mee. Duurt het alleen maar langer voordat je kind zelf naar je toe komt en is het dan alleen nog maar moeilijker weer een goed contact op te bouwen. Sancties als politiedwang bij een omgangsregeling, dwangsommen, gijzeling werken niet afdoende, zijn daarom niet in het belang van het kind die het jou niet in dank zal afnemen. Die sancties zijn daarom op den duur ook niet in het belang jou, hun vader.
Eerst zal de wet moeten veranderen zodat er een echte sancie komt naar moeders die niet meewerken: het (dreigen met) afnemen van de voogdij. Dan pas ook kan een rechter echt wat doen en tegelijkertijd moet er een omslag komen bij de RvK en al die andere instanties.
Ik zag mijn kinderen weinig en werd daarbij altijd geconfronteerd met leugens over mij en zwartmakerij van mij. Ik heb mij tegenover mijn kinderen nooit negatief uitgelaten over hun moeder. Dat betaalt zich op den duur uit, maar wat moest ik daar lang op wachten en wat is het zuur om mijn kinderen nu te zien worstelen met de gevolgen van het gedrag van hun moeder. Dit had voorkomen kunnen worden als de wet destijds al was veranderd.
Metje, ook 24 jaar geleden liep je tegen precies dezelfde problemen op met de RvK.
De RvK kijkt alleen naar één belang van het kind op korte termijn: moeder wil niet, vader en moeder hebben ruzie, dus het kind komt ertussen en raakt verward. Oplossing: geen omgang(sregeling), want dan wordt het kind er niet rechtstreeks mee geconfronteerd en krijgt dus rust. Vergeten wordt dat alleen een goede omgang met beide ouders blijvende beschadiging bij het kind voorkomt, vergeten wordt het effect op een kind van zich verlaten voelen door hun vader. Verder kijken of een moeder misschien het kind hersenspoelt door allerlei leugens over vader te vertellen en eigen herinneringen van het kind aan vader stelselmatig ontkent omdat zij niet aan positieve dingen met vader herinnerd wil worden, kortom een gezonde emotionele ontwikkelingen van het kind verstoort, dat wordt niet onderzocht.
Hoe meer je als vader gaat trekken, gaat vechten, hoe harder de moeder zich ertegen afzet en hoe erger het daardoor wordt voor je kind en uiteindelijk heb je je er zelf ook mee. Duurt het alleen maar langer voordat je kind zelf naar je toe komt en is het dan alleen nog maar moeilijker weer een goed contact op te bouwen. Sancties als politiedwang bij een omgangsregeling, dwangsommen, gijzeling werken niet afdoende, zijn daarom niet in het belang van het kind die het jou niet in dank zal afnemen. Die sancties zijn daarom op den duur ook niet in het belang jou, hun vader.
Eerst zal de wet moeten veranderen zodat er een echte sancie komt naar moeders die niet meewerken: het (dreigen met) afnemen van de voogdij. Dan pas ook kan een rechter echt wat doen en tegelijkertijd moet er een omslag komen bij de RvK en al die andere instanties.
Ik zag mijn kinderen weinig en werd daarbij altijd geconfronteerd met leugens over mij en zwartmakerij van mij. Ik heb mij tegenover mijn kinderen nooit negatief uitgelaten over hun moeder. Dat betaalt zich op den duur uit, maar wat moest ik daar lang op wachten en wat is het zuur om mijn kinderen nu te zien worstelen met de gevolgen van het gedrag van hun moeder. Dit had voorkomen kunnen worden als de wet destijds al was veranderd.