Forum Stichting de Dwaze Vaders

Als front lijkt mij beter. Één stem die hónderden mensen vertegenwoordigt. Anders krijg je heel veel individuele gevallen, dat is niet overzichtelijk genoeg.

nou...gesprek met gezinstherapeut achter de rug. Lang verhaal kort; ze saat er niet best voor. de therapeute heeft haar continue zitten corrigeren. ik ben heel benieuwd wat er nu gaat volgen. De volgende afspraak zal over een week of drie zijn, das gelukkig een stuk sneller dan de vorige keer (daar zat acht weken tussen). Men probeert haar er nu van te overtuigen om toch echt mee te gaan werken. Buro Jeugdzorg staat in de startblokken. (ik weet dat velen hier geen hoge pet van op hebben, maar in dit geval ben ik gematigd optimistisch). De woorden 'geestelijke mishandeling' zijn al gevallen.Ik moet zeggen dat ik er een goed gevoel aan over gehouden heb. Al was het alleen al vanwege het feit dat ik meerdere keren bijval van de therapeut kreeg, en mijn ex meerdere keren gevoelig op de vingers getikt werd. Daarmee heb ik natuurlijk mijn kids nog niet terug, maar....het was wel duidelijk dat ik niet MEER kan doen dan ik nu doe. En dat is; afstand houden, rust en ruimte gunnen, en zorgen dat ik er klaar voor ben als de kids dat ook zijn.

Belangrijk is dat, je moet er een goed gevoel aan over houden, je moet positief blijven, alleen al voor je eigenwaarde.

precies. en het gevoel wat er is blijven hangen, is dat ik er op dit moment goed mee omga. natuurlijk had ik het liever anders gezien, maar gegeven de omstandigheden is dit het maximaal haalbare. daarbij neemt de therapeute dingen van me aan, en ziet aan het gedrag van mijn ex dat ik sterke punten maak. hoe het nu verder gaat is natuurlijk afwachten. maar je moet ergens beginnen, en dit was voor mij een prima begin.

heren, morgen weeer een vervolggesprek.
er is een hoop gebeurd weer in de tussenliggende tijd. mijn ex en haar nieuwe vriend gaan uit elkaar, ze moeten daardoor het huis waar ze nu wonen verlaten. drie keer raden bij wie ze aanklopte? exact, bij mij.
of ik dan maar even een ander huis wil gaan huren zodat zij met de kids in ons huis kan. als ze dan wat anders gevonden heeft, mag ik zeker weer terug? ik denk er niet aan! Maar goed, ze heeft dus iets van me nodig, en wat denken jullie? ze is poeslief. geeft ineens de mogelijkheid tot bellen met m'n ouste dochter op 'r verjaardag, stuurt pdf-jes van rapporten door etc etc. Het is allemaal zo stereotyp. morgen dus weer gesprek bij gezinstherapeut, ben benieuwd of ze nou inderdaad met een begin van een omgangsregeling komt, want DAT was haar opdracht voor deze week.
wat ze, denken wij, probeert, is mij paaien om het zo voor elkaar te krijgen dat ik zeg; natuurlijk mag je het huis terug. daarna kan ik weer doodvallen. en wat betreft de regeling, ze zal er nooit mee akkoord willen gaan dat als de kleine bij mij is, mijn vriendin daar uiteraard ook gewoon bij is. ik wacht af, en houd jullie op de hoogte.

hou je ook maar vast dan wanneer ze het hoort en door heeft dat jij het huis niet ontruimd voor haar. Die draait om als een blad aan een boom.

dat weet ik wel zeker inderdaad. kijk, ik had haar ruim twee jaar de tijd gegeven om vanuit dit huis een ander huis te zoeken. ik had zelfs toestemming gegeven om haar nieuwe vriend er bij in te laten wonen. ze wilde echetr zo snel mogelijk hier weg, om met die vriend ergens anders te gaan samenwonen (binnen een half jaar, terwijl hij nog met scheiding bezig was, maar goed...). Nu gaat het fout, en wie kan het oplossen? ik! nou, dacht het niet dus...als ze de termijn had aangehouden, had ze nog tot en met september 2013 gehad. dan had ze nu das nog ruim een half jaar gehad, en hadden de kinderen dus niet WEER van huis te hoeven wisselen. buiten dat, ze kan dit huis helemaal niet betalen.

Bericht verwijderd

@Parcival: heel goed , thanks!

nou....ik mag elke week tien minuten naar zwemles...en dan van daaruit gaat moeder kijken hoe ze het wil/kan opbouwen.
ben benieuwd, het is een begin.

heren, soms wordt je keihard met je neus op de feiten gedrukt.
tijdens het gesprek met een gezinstherapeute leek ik een stap voorwaarts te hebben gezet, nu blijkt van niet. Ik heb aan het einde van dat gesprek tegen de therapeute gezegd: ik durf jouw maandsalaris er onder te verwedden dat de afspraak zoals nu met moeder gemaakt, niet doorgaat, dat er een smoes komt. Had ze die weddenschap maar aangenomen! Vandaag kwam er bericht dat de afspraak a.s. zaterdag niet door kan gaan, vanwege allerlei vage dingen die er verder niet toe doen. Deze afspraak zou de eerste zijn in een serie om het kontakt te herstellen, met als doel (van mijn kant dan..) om uiteindelijk tot een normale omgangsregeling te komen. Kijken bij zwemles, meer niet! Maar zelfs dat was al te veel gevraagd blijkbaar.
Eerder heb ik al aangegeven dat 1 Juni dit kantoor van GGZ dicht zal gaan vanwege bezuinigingen. Mijn vrees was toen al dat mijn ex tijd zou gaan rekken, om het tot 1 Juni uit te zingen. Ik sta nu op het punt om de kinderen een mail te sturen met zo ongeveer de strekking dat ik niet meer tegen de valse hoop op verbetering kan, en dat als ze me nodig hebben op wat voor manier dan ook, ze me weten te vinden, en dat ze altijd meer dan welkom zijn.
Maar ik geloof niet dat ik me nog langer aan het lijntje laat houden met "gesprekje hier, gesprekje daar" waar dan afspraken gemaakt worden, welke stelselmatig gecancelled worden. één stap naar voren, twee terug.

Ja, je leert wel een lange adem te hebben in ' ons vak ' ....

Maar schrijf even niks aan je kids. Hou het voor je. Schrijf het desnoods voor jezelf op. Je kind heeft er niets aan nu.

En maar weer doorgaan. Lief blijven en de volgende gelegenheid aangrijpen. Positief blijven wat dat betreft.
Bij mij is elke hoop vervlogen, zo lijkt, maar ik ben nu gelukkiger dan ooit. Ook al zie ik mijn kinderen niet en heb geen enkel contact/mail/brief/foto enz...
Het gaat er om dat JIJ je goed voelt. En dat JIJ stappen neemt om in die toestand te geraken en te blijven. Doe je dat, dan is dat automatisch goed voor je kroost. Lijkt tegenstrijdig, maar dat is het niet.

Volhouden dus en de juiste keuze's maken.

@EDA; klopt, en het gaat ook heel goed verder. Ik ben blij en gelukkig met mijn vriendin. Alles op de rit en okee. Ik kan alleen niet meer tegen die valse hoop. ik vind dat lastig, heel lastig.
En ik weet wel waarom ze die afspraak heeft afgezegd. Kijk, de therapeute heeft gezegd dat de kleine er niet aan ontkomt dat ze de nieuwe liefde van papa leert kennen. en DAT gaat bij mijn ex fout in de bovenkamer. Die kinderen moeten mijn vriendin net zo diep haten als ze zelf doet. Dat is een doel op zich geworden.

Die machtsstrijd met de moeder van je kinderen, ga je toch niet winnen.

Jij kan hem overwinnen door die strijd te stoppen, laat de moeder van je kinderen in haar sop gaar koken.
Zet wel alles op papier, zodat je je gedrag later kan verantwoorden tegenover je kinderen.

Bericht verwijderd