Ingewikkelde situatie, hoe krijg ik omgang met mijn kind.
Geplaatst: 01 dec 2012, 22:22
Begin dit jaar heb ik een korte, maar intense relatie gehad met een vrouw die ik al jaren ken. Na enkele weken samengewoond te hebben, heeft ze de relatie verbroken en wilde mij niet meer zien.
Heel verrast was ik dan ook dat ze 3 weken later bij mij voor de deur stond met de mededeling dat we samen een kindje zouden krijgen. Ik was best overdonderd en heb haar gezegd dat ik zeker mijn verantwoordelijkheid niet wilde ontlopen en dat we samen moesten gaan kijken hoe we het een en ander in gingen vullen. We zijn samen hard aan de slag gegaan, kinderkamer geregeld, haar huis kindvriendelijk gemaakt het ging erg prettig en het leek er even op dat we toch als partners het kind zouden gaan opvoeden. Echter na enkele weken sloeg bij haar de realiteit toe en raakte ze best van slag. Ze dacht na over abortus, het liefst had ze een natuurlijke miskraam. Dat was een heftige periode voor mij. Ik heb haar nooit onder druk willen zettem om ergens voor te kiezen, ik wilde het beste compromis voor iedereen. Co-ouderschap, omgangsregeling, evt als ze het kind echt niet wilde maar ook geen abortus dat ik het wel alleen wilde opvoeden.
Uiteindelijk heeft ze ervoor gekozen om mij de deur uit te zetten en mij totaal te negeren omdat ze vond dat ze rust nodig had en het niet aankon om met mij om te gaan omdat ik haar zwanger gemaakt had. Via Google heb ik gevonden dat ze keus heeft gemaakt het kind te laten komen. Inmiddels zal ze nu bevallen moeten. Ik heb haar enkele mails gestuurd om haar te laten weten dat ik er voor het kind wil zijn en of ze me informatie wil verstrekken.
Vrijdag heb ik eindelijk een reactie gehad, met het vriendelijke verzoek of ik haar met rust wil laten. Ik zou namelijk geen goede vader zijn bla bla bla, haar redenen sloegen kant nog wal.
Ik zou zo graag ook een band opbouwen met dit kind. Het moment dat ze mij kwam vertellen dat we een kindje zouden krijgen heeft ze mij vader gemaakt en ik wil er ook voor het kind kunnen zijn. Daar heeft het recht op.
Wat zijn mijn mogelijkheden en mijn rechten? De mails die ik stuur zijn van vriendelijke aard, en ik wil het beste voor ook mijn kind. Een gevecht en het afdwingen van een co-ouderschap is dat niet. Ik zou al blij zijn met een paar middagen in de maand. Dan kan mijn dochter die om het weekend bij me is ook een band krijgen met haar halfbroer/zus.
De moeder heeft een complexe jeugd gehad waarin haar heel veel onrecht is aangedaan en ze kan nogal heftig en impulsief reageren, in haar reactie geeft ze aan dat ze het geestelijk niet aan kan mij in haar leven te hebben.
Het belangrijkste is het welzijn van mijn kind. Wat is het verstandigste om te doen?
Ik wil hem ook zo graag geven waar een kind recht op heeft. Een fantastische vader, die hem liefde, aandacht, en onvoorwaardelijke steun geeft en een stabiele factor is waar hij altijd bij terecht kan.
Wat betreft de moeder, daar hoef ik echt geen relatie meer mee. Ik zou het wel prettig vinden als we op een volwassen manier en met goed overleg het beste konden organiseren voor ons kind.
Wie kan mij voorzien van goede raad?
Heel verrast was ik dan ook dat ze 3 weken later bij mij voor de deur stond met de mededeling dat we samen een kindje zouden krijgen. Ik was best overdonderd en heb haar gezegd dat ik zeker mijn verantwoordelijkheid niet wilde ontlopen en dat we samen moesten gaan kijken hoe we het een en ander in gingen vullen. We zijn samen hard aan de slag gegaan, kinderkamer geregeld, haar huis kindvriendelijk gemaakt het ging erg prettig en het leek er even op dat we toch als partners het kind zouden gaan opvoeden. Echter na enkele weken sloeg bij haar de realiteit toe en raakte ze best van slag. Ze dacht na over abortus, het liefst had ze een natuurlijke miskraam. Dat was een heftige periode voor mij. Ik heb haar nooit onder druk willen zettem om ergens voor te kiezen, ik wilde het beste compromis voor iedereen. Co-ouderschap, omgangsregeling, evt als ze het kind echt niet wilde maar ook geen abortus dat ik het wel alleen wilde opvoeden.
Uiteindelijk heeft ze ervoor gekozen om mij de deur uit te zetten en mij totaal te negeren omdat ze vond dat ze rust nodig had en het niet aankon om met mij om te gaan omdat ik haar zwanger gemaakt had. Via Google heb ik gevonden dat ze keus heeft gemaakt het kind te laten komen. Inmiddels zal ze nu bevallen moeten. Ik heb haar enkele mails gestuurd om haar te laten weten dat ik er voor het kind wil zijn en of ze me informatie wil verstrekken.
Vrijdag heb ik eindelijk een reactie gehad, met het vriendelijke verzoek of ik haar met rust wil laten. Ik zou namelijk geen goede vader zijn bla bla bla, haar redenen sloegen kant nog wal.
Ik zou zo graag ook een band opbouwen met dit kind. Het moment dat ze mij kwam vertellen dat we een kindje zouden krijgen heeft ze mij vader gemaakt en ik wil er ook voor het kind kunnen zijn. Daar heeft het recht op.
Wat zijn mijn mogelijkheden en mijn rechten? De mails die ik stuur zijn van vriendelijke aard, en ik wil het beste voor ook mijn kind. Een gevecht en het afdwingen van een co-ouderschap is dat niet. Ik zou al blij zijn met een paar middagen in de maand. Dan kan mijn dochter die om het weekend bij me is ook een band krijgen met haar halfbroer/zus.
De moeder heeft een complexe jeugd gehad waarin haar heel veel onrecht is aangedaan en ze kan nogal heftig en impulsief reageren, in haar reactie geeft ze aan dat ze het geestelijk niet aan kan mij in haar leven te hebben.
Het belangrijkste is het welzijn van mijn kind. Wat is het verstandigste om te doen?
Ik wil hem ook zo graag geven waar een kind recht op heeft. Een fantastische vader, die hem liefde, aandacht, en onvoorwaardelijke steun geeft en een stabiele factor is waar hij altijd bij terecht kan.
Wat betreft de moeder, daar hoef ik echt geen relatie meer mee. Ik zou het wel prettig vinden als we op een volwassen manier en met goed overleg het beste konden organiseren voor ons kind.
Wie kan mij voorzien van goede raad?