het leven van mijn kind met een Borderliner

Wat is borderline. Waarmee moet men rekening houden. Wat kan men er tegen doen. Waar is hulp te krijgen.
Alle topics met dit onderwerp kunnen hier geplaatst worden
Plaats reactie
NogEenPap
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 163
Lid geworden op: 08 jan 2012, 18:29

het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door NogEenPap »

Mijn leven met Bordie,

Ach waar zal ik beginnen. Ergens 15 jaar terug kwam ik een vrouw tegen (laten we haar Bordie, uit de DSM-IV, noemen) waarvan ik dacht we gaan oud worden samen.
Echter na een paar maanden begon de ellende al. Ze had het zo slecht gehad in haar jeugd (ze woonde nog thuis).

Ik gaf aan als het zo slecht is bij jou, kom dan bij mij wonen, oh ja en dat deed ze direct.

Ach van lieverlee gingen we een gezin bouwen (dacht ik).

Na enige maanden had ik al het idee het klopt niet. Goeierd die ik was had ik medelijden met bordie en negeerde mijn intuitie.
Fout heel fout (weet ik nu).

ik werkte hard in mijn bedrijf en we kregen het goed, heel goed. Zo goed dat we een vrijstaand huis betrokken en daarbij behorende luxe gingen kopen, dure auto boot etc.
Echter ik had een foutje gemaakt weet ik nu. Ik had geen rijbewijs dus alles kwam op naam van Bordie te staan (zonder rijbewijs loop je immers ook rond zonder ID).
Inclusief winst uit een vorig huis van mij ca. € 60.000,-

Maar ja ik werkte zo hard (niet 's avonds en ook niet in het weekend) aan een gelukkig gezinnetje en ging voor het geluk samen. Ondertussen had ik niks in de gaten.
Dat deden we ook drie weken in de zomer, een dagje of 10 skieen en tussendoor weg naar weekendhuisjes en weekendjes weg met de boot en ca. 2 a 3 dagen in de week uit eten, tennisles samen etc.

Helaas Bordie kwam iemand tegen op haar werk ergens 5 jaar terug.
Dat had ik wel door maar naief als ik was, dacht ik het zal wel niet zo wezen.
Bordie nam ontslag en werd zwanger (van wie?) maar ze ging weg bij haar toenmalige baan.

Ach Bordie wilde na de bevalling van ons kind terug naar haar voormalige werk, waar haar vriend ook zat (en lag koud 2 maanden na de geboorte van 'ons' dochtertje al weer in bed met haar collega).
Toen ging alles snel., heel snel.
Ik kwam erachter en Bordie gaf alles toe, zowel na als voor de geboorte van mijn dochter en nog wel wat meer en met anderen. En ja ik werd boos heel boos.
Resultaat ondergetekende totaal van de wereld eindigde door een ongeluk met 8 gebroken ribben, gebroken sleutelbeen en schouderblad en ingeklapte en geperforeerde long enkele weken in het ziekenhuis op de intensive care.

Dit ook omdat ze had aangegeven dat ze met haar minnaar o.i.d. mij wel iets aan zou gaan doen (bewijs zwart op wit aanwezig, Bordie gaf ineens alles toe via e-mail)
Toch kreeg Bordie het voor elkaar om mij op te laten pakken vooor mishandeling (dus in die staat na dat ongeluk). Nu weer een paar jaar verder is ondergetekende vrijgepleit en krijgt schadevergoedingen.
Echter Bordie pikte dit niet en begon mijn kind weg te houden.

Resultaat weer een advocaat en zoveel duizenden euro's verder.
Bordie heeft alles laten blokkeren en de auto en de boot voor ca. € 45.000 verkocht en achterover gedrukt.
Ach nou ja dat is maar geld. Ja eens, helaas begon Bordie ook met het weghouden van mijn kind en nog meer huilverhalen op te hangen.

Resultaat: OM c.q. justitie had er geen trek in en ging heel grif over tot betaling van schadevergoedingen wegens onterecht op pakken en in de cel plaatsen van ondergetekende (3x ten overstaan van de hele buurt), Jeugdzorg gaf aan, hier gaan wij niet tussen zitten, ach ja en dan maar naar de rechtbank, mediation op verzoek van ondergetekende. En zo geschiedde. Helaas bordie liep weg na 2 gesprekken en ik deed mijn verhaal aan de mediator. Haar advies: "Aangifte doen en AMK inschakelen". AMk gaat me te ver. Ik was 'alleen maar met de dood bedreigd door haar broer', echter nu weer achtervolgd in de auto door haar (al foto's nemende) broer (vorige week)toen ik mijn kind op ging halen.

Maar ja de zogenaamde Raad voor de Moeder ( uhh, Kinder) bescherming gaat over tot het advies om, de minderjarige maar bij de moeder te plaatsen en zo wint de alles manipulerende Bordie gewoon weer.

Nu weet ik waarom de rechtsstaat zo krom is. Hetzelfde als geldt voor de bananen, als ze recht zijn vallen ze om........ :-)
Geloof me dit is slechts het tipje van de ijsberg van Bordie.

Ondergetekende heeft inmiddels een CVA gehad.
Bordie weet dit maar maar is hier met haar liefhebbende familie heel blij mee en ziet niets liever dan een liefhebbende vader helemaal verdwijnen (onder de grond als het even kan).

Natuurlijk Raad voor de Kinderbescherming (of was het nou Moederbescherming) onderzoek. Heel veel stukken verdwenen etc. ach het gebruikelijke.
En ja die zitting ach er komt een uitspraak (in het voordeel van Bordie) as usual.

Oh ja het mooiste was nog dat ik volgens de RvdM ehh RvdK leed aan lijdensdruk,ik ben daar niet eens verder op ingegaan, maar ben wel iets verder ingegaan op het psychologisch rapport van ex. Volgens cliente probeerde moeder vader te vermoorden.
Ach deze stukken waren om onverklaarbare redenen niet meegestuurd terwijl er in het rapport wel naar werd verwezen in een zin 'zie bijlage 1 en 2'.

Bottomline, helaas (voor ex en familie) vader werkt thuis heeft CVA wonderwel doorstaan en gaat voor zijn kind!
Nou ja dit gaat nog een staartje (wellicht een Boa Constrictor) krijgen!!!!!
Laatst gewijzigd door NogEenPap op 04 okt 2012, 11:26, 1 keer totaal gewijzigd.
jotem
Zeer gewaardeerde schrijver
Zeer gewaardeerde schrijver
Berichten: 65
Lid geworden op: 02 nov 2009, 02:38

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door jotem »

Als bordie psychotisch wordt verklaard en als gevaar voor haar omgeving, dan kan ze zomaar (BOPZ) worden vastgehouden in een inrichting. Een vriendin van mij is op die wijze ontmoedert. Alles begon daar met AMK.

Of je daar je kind mee terugkrijgt?

Ik heb overigens ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij zij het dat mijn bordie nu redelijk aanspreekbaar is en mij juist "gebruikt" om haar opvoedproblemen op te lossen (2e kind niet van mij van school halen, op afstand bemiddelen met haar huidige vriend, etc.). Maar mijn bordie is buitenlands (wel gehaaid) en inmiddels tot inzicht gekomen dat ik eigenlijk toch het allerbeste ben geweest dat haar is overkomen. :roll:

De hartaanval en de financiële aderlating (bij mij nog factor X groter) komen me ook bekend voor. Veel sterkte!
NogEenPap
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 163
Lid geworden op: 08 jan 2012, 18:29

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door NogEenPap »

Bedankt Jotem (bij mij was het geen hartaanval maar kwam de prop in mijn hoofd terecht).
Ach dat maakt ook niks meer uit, advies uit het ziekenhuis was geen stress (haha nou dat lukt echt met zo'n Bordie)

Nu ja dat maakt me eigenlijk ook niet zo veel uit.
Je zit verdomd dicht in de buurt met de psychoses maar een BOPZ zit er bij de alles manipulerende en bij de instanties eeuwig huilende Bordie niet in.

Wat een schapen daar bij die Raad zeg, de hele wereld (OM, zelfs jeugdzorg en één van haar vriendinnen) trapt er niet in maar nee de eerste de beste 'deskundige' v/d die zogenaamde raad dus wel.

En dat is de ellende van het hele systeem hier. Een rechter kan gewoon niet anders dan onderzoek aanvragen bij die raad maar die maken er pas echt een klerezooi van.
Ik denk dat het rechtssysteem op zich nog wel een beetje deugt dat vertrouwen heb ik na die schadevergoedingen wel teruggekregen maar die hele klerezooi daar bij die raad en de familierechter doen gewoon niet aan waarheidsvinding.

Mijn kind zie ik inmiddels maar vraag me af hoe lang nog, Bordie is ook heel erg zelfstandig bij haar familie in gaan wonen 80 km verderop.
Mijn kind is nog vrij jong dus Bordie gaat haar zeker vergiftigen dat begon ook al toen mijn kind met uitspraken kwam als andere pappa, familie van Bordie dicht zichzelf ook een grotere rol toe in het leven van mijn kind dan pappa.

Bloody limit was ook dat Bordie procedeerde onder toevoeging. Met een advocaat uit een kantoor voor achtergestelde mishandelde vrouwen, hahahaha zie je het voor je achtergestelde vrouw in een dikke BMW X3 met een speedboot erachter van 20K.

Ach en die raad, ik confronteerde ze ermee dat ze onderdeel zijn van het Ministerie van Justitie en dat ik het grappig vond dat het OM wel aan waarheidsvinding doet maar zij niet.
Kwam de deskundige onderzoeker (vraag me overigens af wat zijn opleidingsniveau is) met de uitspraak dat ze een onafhankelijke stichting zijn waarop ik antwoordde lijkt me niet, het staat nl. op jullie briefpapier en vervolgens besloot ik met 'ik ga verder niet met jou in discussie, ik heb wel meer te doen vandaag'.

Dat komt straks allemaal wel in het hoger beroep. Waar ik een hoop info en advies over hoop te vinden hier.
Dwaze opa
Ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundige
Berichten: 496
Lid geworden op: 28 mar 2012, 21:19

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door Dwaze opa »

Hallo @NogEenPap

Zo uit je verhaal op te maken,heb je te maken met één van de ergste en doortrapste Bordi"s.
Mijn zoon,die ook te maken heeft met een Bordi,gelukkig niet zo'n hevige, werkt in een gevangenis en daar wemelt het van de mannelijke Bordi's met mannen-borderline-gedrag en dat manifesteert zich vaak in gewelddadig gedrag,korte lontjes en losse handjes...met als gevolg een fors risico om ingesloten te worden.
Bordi-vrouwtjes spelen het veel geraffineerder en doortrapter en dat houdt ze buiten het gevang of de inrichtingen,waar ze m.i. thuis horen gezien de schade en de sporen van ellende die ze nalaten door hun ronduit misdadige gedrag.
Maar feit is dat het bordi-vrouwtje vaak beschikt over een fenomenaal manipulatietalent,dat veelvuldig ingezet wordt en waardoor menig bordi-vrouwtje in bijna alles wat zij wenst voor haar geregeld wordt.De mega-egoist wordt meermaals op haar wenken bediend.
Dit meestal via slapjanussen bij organisaties als de Raad en BJZ,die middels hun boekjeskennis over enige mensenkennis denken te beschikken,maar die door de bordi-vrouwtjes verneukt worden waar ze bij staan...
En als je met je Bordi ook nog eens tegen zo.n waardeloze Raadsmedewerker aanloopt,heb je een probleem...overigens,meestal heb je zelf te maken met één Raadsonderzoeker,maar wordt er beslist in een team van meerdere mensen.
Als je ontevreden bent over je raadsmedewerker bestaat er wel zoiets als een klachtenprocedure...ook kun je de unit-leider(de baas van die club.. of nog hoger) te spreken krijgen en tenslotte is er ook nog zoiets van de mogelijkheid een klacht in te dienen.
Of het wat uitmaakt weet ik niet,maar niet geschoten is altijd mis.
De Raad van de Kinderbescherming is wel degelijk een onderdeel van Justitie en BJZ van Volksgezondheid...maar het loopt behoorlijk door elkaar heen,met alle gevolgen van haat en nijd onderling.

Sterkte en succes met de strijd gewenst met het advies er niet aan kapot te gaan.

Wat je dochter betreft...nu is ze nog jong en gevoelig voor indoctrinatie en belasterende berichtgeving...maar als ze later achter al die ellende komt gaat moeders echt een probleem krijgen.
NogEenPap
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 163
Lid geworden op: 08 jan 2012, 18:29

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door NogEenPap »

@ dwaze Opa,

Ach de strijd en de Bordie laat ik even voor wat het is.
Waar het mij meer om gaat en dan doel ik op de klacht, wat als de alleswetende (zal me niks verbazen als ze zelfs een theorie hebben over het heelal, in mijn geval gingen ze zich zelfs bemoeien met financiële zaken) maar goed ik dwaal af.

Wat nu als de raad aantoonbaar leugens verspreidt (heb e.e.a. nagebeld) en stukken weglaat waar ze wel naar verwijzen in hun rapport letterlijk (zie bijlage 1 en 2) alleen de bijlages gingen niet mee naar de rechtbank.

Geloof me dit zijn stukken waar bordie en haar familie niet al te best worden neergezet.

Wat dan dan, lijkt mij toch iets niet in de haak, aantoonbaar. Iemand hier enige ervaring mee?
Dwaze opa
Ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundige
Berichten: 496
Lid geworden op: 28 mar 2012, 21:19

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door Dwaze opa »

Misschien een ''leuk zaakje'' voor de pas ingestelde commissie die de mensenrechten in Nederland moet bewaken...zie onderdeel ''Wetgeving''.

Maar goed...een klacht indienen bij de raad zelf kan ook nog...doen ze daar niks mee of wordt de klacht niet naar tevredenheid behandeld,dan is er ook nog de Nationale Ombudsman..m.i. nog maar 1 van de weinige integere figuren in dit land.

Of de stichting Pro Jeugd van Adwin den Hartog,zie daarvoor onderdeel RvK...''Breaking News''
Ook aankaarten bij de blog van ''Dark Horse'' is misschien een mogelijkheid.
NogEenPap
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 163
Lid geworden op: 08 jan 2012, 18:29

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door NogEenPap »

@dwaze opa, bedankt voor de tip. Maar darkhorse is voor een later stadium.

En is ook meer voor publicatie straks achteraf.
Waar het nu om gaat is het aanpakken van RvdK nu en niet straks achteraf.

Iedereen heeft zich maar aan de spelregels te houden in deze poppenkast, dus ook die zogenaamde Raad. Hoop op feed back van iemand die zoiets heeft gedaan (hoger beroep, klacht etc.)
Laatst gewijzigd door NogEenPap op 04 okt 2012, 10:42, 1 keer totaal gewijzigd.
Dwaze opa
Ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundige
Berichten: 496
Lid geworden op: 28 mar 2012, 21:19

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door Dwaze opa »

Hoewel er veel geklaagd wordt is de praktijk dat er maar weinig klachten ingediend worden tegen de Raad,uit waarschijnlijk onwetendheid en ook angst.
Op zich is het niet zo verwonderlijk,want je hebt al gauw het idee dat je tegen windmolens aan het strijden bent en mogelijk bang ben dat beetje wat je nog hebt ook nog te verliezen.
Bovendien moet je van goede huize komen om die rasmanipulatoren met hun eigen vakjargon partij te kunnen geven...de meesten knappen daarop af..het kost allemaal veel tijd en energie en de kans op succes lijkt gering,gezien de machtspositie van de tegenpartij.
Zelf heb ik enige ervaring met de Raad in Groningen..en alleen al de locatie,het gebouw zelf,de beveiliging...dat alles maakt de gemiddelde burger erg klein...
Het is precies zoals in de vroegere DDR en ook Nazi-Duitsland,daar werd ook de bevolking doelbewust geimponeerd met hoge,grote gebouwen...waar gesuggereerd werd..''Hier huist de macht..en daar dien jij voor te buigen''

Onlangs heeft men geprobeerd middels een soort charmeoffensief de jeugdzorg toegankelijker te maken voor de burger,met de inloophuizen van de Centra Jeugd en Gezin...maar dat is op een complete mislukking uitgelopen...de mensen laten zich niet door zo'n charme-offensief bij de neus nemen en blijven deze instanties wantrouwen..en vaak terecht....daarvoor hoef je je alleen maar een beetje in dit gebeuren te verdiepen en de discussies op diverse websites te volgen.

Ik heb trouwens wel het idee dat de weerstand tegen deze instanties in snel tempo heviger wordt.
Dwaze opa
Ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundige
Berichten: 496
Lid geworden op: 28 mar 2012, 21:19

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door Dwaze opa »

Haha...nu ben ik gepromoveerd,met mijn 200 reacties ,tot een ''zeer deskundige schrijver''...dat betekent dus meer respect mijn kant op...willen jullie daar wel even rekening mee houden?...bij voorbaat dank daarvoor.
The Driver
Ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundige
Berichten: 843
Lid geworden op: 29 dec 2009, 23:37

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door The Driver »

Tsja, het verdient wel respect natuurlijk, gewoon vol blijven houden hoor.


En voor wat betreft het imago van de RvdK, AMK, CJG en BJZ, mensen moeten gewoon meer en meer het gevoel krijgen dat men het kantoor van de duivel binnenstapt.
NogEenPap
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 163
Lid geworden op: 08 jan 2012, 18:29

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door NogEenPap »

@Dwaze opa las jullie verhaal, idd veel overeenkomsten en onzekere uitkomst met een RvdK die dreigt met kinderbeschermingsmaatregel. Dat doen ze standaard hoor als ze met een rapport in hun maag zitten.

Gewoon blijven volharden en er onderbouwd en gefundeerd vol tegen in gaan.
Ze speculeren op angst.
Succces!
Hendrik
Nieuwe schrijver
Nieuwe schrijver
Berichten: 1
Lid geworden op: 17 dec 2013, 11:58

Re: het leven van mijn kind met een Borderliner

Bericht door Hendrik »

Hallo iedereen

Allemaal herkenbare verhalen, ikzelf heb weer sinds kort contact met mijn zoon die ik meer dan 13 jaar niet heb mogen of kunnen zien, moeder is een bordie van het ergste soort, liegen alsof het gedrukt staat, zo vol overtuiging dat iedereen haar direct gelooft, ze zou zo een Oscar kunnen krijgen als actrice voor de beste drama rol want ze kan zonder enige voorbereiding zomaar overtuigend en hartverscheurend janken op commando als ze dat nodig vind, zelf een keer meegemaakt jaren na mijn scheiding dat ze dit ineens deed zonder dat daarvoor een door mij herkenbare aanleiding was en ik wist niet wat ik zag, alsof er een knop werd omgezet.

Het enige doel in haar leven is iedereen kapot maken die haar tegenspreekt, zo ook mijn zoon welke de meest onvoorstelbare situaties heeft meegemaakt die je je maar kan voorstellen, ik heb verhalen gehoord die zo onvoorstelbaar zijn dat ik ze zelf bijna niet geloven kan, maar toch geloof ik ze omdat ik weet dat ze ertoe in staat is, na de scheiding heeft ze zich volledig op mijn zoon gestort om hem geestelijk af te breken.

Vechten tegen een bordie is nog erger dan vechten tegen de bierkaai en is niet te winnen als al die geitenwollen sokken figuren je ex geloven, zo heeft ze mij tot een monster gecreëerd die altijd bezopen is, agressief en gewelddadig, ik zou lid zijn van een motorbende, een kale kop hebben, minstens een meter breed zijn en overal tatoeages op mijn lijf hebben staan, en het wordt allemaal gelooft, iedereen vind haar zielig, en dan hebben we het over hulpverleners die nota bene getraind zijn om te observeren om juist dit soort gedrag te herkennen.

Ikzelf ben een rustige vent die nooit motor gereden heeft, die zijn alcohol probleem welke pas na de scheiding is ontstaan (je verdriet wegdrinken is het domste wat je kan doen want het werkt in het voordeel van je ex) al 9 jaar geleden heeft overwonnen, en nu 13 jaar na zijn scheiding nog steeds geen relatie durft aan te gaan want er is en blijft de angst dat je weer een borderliner tegen het lijf loopt, door al haar leugens ben ik compleet afgeschermd geweest van mijn zoon, jeugdzorg, scholen, iedereen hield de kaken stevig op elkaar, ik heb jaren niet geweten waar mijn zoon was want mijn ex ging zelfs voor mij op de vlucht en gaf daarmee een signaal af richting Jeugdzorg dat ik wel een enorme slechte ploert moest zijn dat ze op de vlucht ging, er zijn zelfs wildvreemde mensen geweest die mij bedreigd hebben met moord omdat ze haar geloofden, zo was de vogel steeds gevlogen als ik weer had achterhaald waar ze waren en heb jaren achter het net gevist.

Ook mijn zoon heeft haar jaren geloofd maar aangezien hij vaak het slachtoffer was van de grillen van haar is hij gaan nadenken en heeft uiteindelijk zijn angsten overwonnen om mij te ontmoeten ook al raadde iedereen dat in zijn omgeving af, hij zocht de waarheid en weet die nu, ik heb nu een beschadigd kind dankzij Jeugdzorg omdat de verkeerde ouder geloofd werd en de goede categorisch is afgewezen en weggehouden.

Ik heb hoop dat het goed komt met hem en daar zal ik alles voor doen, hij haat haar intens en noemt haar (net als ik) bij haar voornaam want hij ziet haar niet als moeder, ik heb hem verteld dat hij afstand van haar moet houden maar haar niet mag haten omdat waar haat woont er geen liefde kan zijn en dat je aan haat kapot gaat, het is opmerkelijk dat hij weet wat hij met zijn leven wil, hij maakt zijn school af en wil daarna gaan werken, hij heeft foute dingen gedaan maar is daar inmiddels los van omdat hij zelf ontdekt heeft dat het nergens toe leidde, in gedachten en opvattingen is hij duidelijk een zoon van mij, hij woont op zichzelf.

Hij heeft mij ontdekt via Facebook, tegen alle vaders wil ik zeggen, maak een Facebook account aan, haast alle pubers gebruiken dat nu, kan je niet met een computer overweg, leer jezelf dat dan, zet je tegenstand voor computers of het internet opzij mocht je dat hebben, leer jezelf vaardigheden voor sociale media, en bezoek dan trouw elke dag Facebook, het was in mijn geval de enige manier om te zorgen dat ik gevonden kon worden door hem, hou altijd hoop, ik heb jarenlang het beeld van mijn zoon in mijn hoofd gehouden van de laatste keer dat ik hem als achtjarige van een school zag wegfietsen.

Vroeg of laat gaan ze zoeken naar hun vader, bereid je daar op voor, ze zullen vragen hebben die pijnlijk kunnen zijn, wees eerlijk en geef ze het juiste antwoord, niet een afgezwakt antwoord maar de waarheid, ze hebben al zoveel meegemaakt dat dat er ook nog wel bij kan, heb jezelf fouten gemaakt geef dat dan toe en bied je excuses aan, laat ze zien dat ze welkom zijn maar dring je niet op, het heeft tijd nodig om elkaar weer te leren kennen en te vertrouwen.

Nog twee maanden dan is hij veilig voor al die geitenwollen sokken, dan is hij 21.

Ik hoop dat iedereen mag meemaken wat ik heb meegemaakt, je kind(eren) terug in je leven, ik wens iedereen veel wijsheid toe.

Hendrik
Plaats reactie