Welke kans op krijgen van de kinderen bij een scheiding?

[Bedroefd]

Nu twee jaar worstelen met werkte, drukte....kom ik erachter dat mijn vrouw mij niet alleen negeert wanneer het niet meer functioneel is,.. Maar ook een oude jeugliefde opnieuw heeft benaderd (of hij haar).. blijft nog bij emails, maar recent ook bellen.....

Binnenkort dus maar confonteren en daarna hopelijk relatietherapeut...
Maar wat als dat niet lukt?


Situatie: Kinderen 3 en 5 jaar.

Mijn vrouw was tot 2 jaar terug in opleiding tot medisch specialist en dat kostte veel tijd (fulltime). Ik heb altijd 4-5 dagen gewerkt en vanaf geboorte van de oudste 4 dagen en 1 zorgdag.

Vrouw werkt sinds 2 jaar officieel 3,5 dagen als medisch specialist , is daar echter veel meer tijd mee kwijt 55-60uur per week en heeft om de 4 weken een week bereikbaar dienst dat ze kan worden opgeroepen.

Omdat het bij haar druk is werk ik sinds 2 jaar nu nog maar 2-3 dagen per week, ook patientgebonden werk als zzp'er.

Onze relatie is nu heel stroef, vrouw heeft alleen oog voor werk en kinderen ik heb sinds kort gemerkt dat ze ongepaste email contacten heeft met een oude schoolbekende. Wel nog niet seksueel getint, maar vlinders in de buik en fijne complimenten die ze mist worden wel genoemd....en ze houden het bewust verborgen voor me.

(ben er toevallig achter gekomen via de mail wisseling en heb het haar nog niet verteld/gevraagd)

Wanneer wij uit elkaar zouden gaan dan ben ik al degene die financieel de pineut is, mijn vrouw zit in een maatschap en heeft haar carriere geregeld.

Mijn werk is goedbetaald maar onzeker en ik ben nu niet in staat te ondernemen omdat ik er voor de kinderen wil zijn. Maar wel nog steeds ruim boven modaal.

Wat zijn mijn kansen in een juridische procedure wanneer we allebei voor de kinderen gaan?
Waar moet ik rekening mee houden?

Weekindeling nu:

Maandag werken we alletwee en is oma er. Mijn vrouw vertrekt om half acht en ik om acht uur. Ik ben rond 17 uur thuis, mijn vrouw rond 19u.
De dinsdag breng ik mijn zoon naar school en ben ik thuis met onze dochter. Mijn vrouw is om half acht weg en komt tussen 19u en 20u thuis.

De woensdag was ik altijd samen vrij met mijn vrouw, maar werk ik nu sinds een maand en zorgt mijn vrouw voor de kinderen. Ik ben van 8 uu r tot half vijf weg.

De donderdag werken we normaal alletwee , miij zoon gaat naar school en blijft over en dan is oma er. Onze jongste gaat naar de kinderopvang. Mijn vrouw is om half acht weg, ik ben er heel de dag.

Toen ik op de donderdag wel werkte bracht ik de kinderen naar school en haalde oma ze ook op en kwam mijn vrouw rond 18u thuis en ik rond 19u.

De vrijdag ben ik vrij, haal onze zoon om 12 uur van school, onze jongste gaat heel de dag naar de kinderopvang.


Was het dom van mij om op de woensdag te gaan werken mocht onze relatie stukgaan? (mbt kansen op meer voogdij?)

Ik wil op de donderdag ook weer gaan werken, kan dat invloed hebben ?

Ik hoor graag waar ik rekening mee moet houden... ik heb geen/beperkt sociaal netwerk en maak me grote zorgen.

Wat is het maximaal haalbare aan het zien van onze kinderen mocht het misgaan? In welk stadium moet ik daar al rekening mee houden?

Ik wil nog dat onze relatie weer beter word en ga daarvoor, maar ik weet het allemaal niet en ik leef voor mijn kinderen. Dus belangrijk om dat goed te bekijken

[Bedroefd]

We zijn niet getrouwd maar wonen wel al sinds 2004 samen met een samenlevingscontract, beide kinderen als vrucht al erkend en gezamelijk gezag vanaf de geboorte.

[Bedroefd]

En wat is een goed advocatenkantoor of specifieke advocaat voor advies vantevoren in de regio Arnhem/Gelderland?
Of verder weg uit de regio wanneer dat uitmaakt... of maakt dat in vervelende situaties nooit uit omdat de regels in de rechtbank rechtlijnig zijn?

(ben zelf wel iemand van vooruit plannen, dus eerst confronteren... dan hopelijk therapie... maar mocht er toch een fikse rel komen... wat dan)

[Parcival]

Bericht verwijderd door gebruiker

[Stiefmamma]

Je hebt gelukkig samen het gezag. De gróótste tip die ik je wil meegeven is zorg dat ALS het zover komt je direct je eigen woning hebt met plaats voor de kinderen, liefst niet al te ver bij ex vandaan (geen andere stad ofzo) en eis direct de kinderen de helft van de tijd. Hoe meer je van dit soort dingen van begin af aan doet hoe groter je kans om dat te behouden. Begin je met een omgangsregeling van om het weekend om even op adem te komen bijvoorbeeld hoe groter de kans dat je nooit meer co ouderschap krijgt. Blijf goed met de moeder communiceren en leer op eieren lopen..

[EDA]

Relatietherapeut is niet direct nodig. Snap wel waar je heen wilt.
Een analytisch therapeut ( Jungiaans ) is wellicht ook een optie. Dan gaat het niet zozeer van meet af " om de relatie ", maar meer om jezelf en hoe je zelf in de relatie staat.
In elk geval is cognitieve psychologie een dood spoor. Dat werkt niet.
Dus zal er met en vanuit je onbewuste gewerkt moeten gaan worden.
Kun je nu ook al gaan doen, want daar wordt je zelf beter van. Je krijgt meer inzicht over van waaruit je handelt, zodat je andere keuzes kunt leren maken.
Puur vanuit het cognitieve los je het niet op. Je moet zorgen dat je liefde transformeert naar Liefde.

JVATN, de Beroepsvereniging voor Analytisch Therapeuten Nederland

[PaNo]

Beroerd gevoel, herken het helemaal edoch ben er goed uitgekomen, met zijn allen zelfs.

Prioriteit op dit moment voor jou lijkt me wel om haar te vragen wat ze nu eigenlijk zelf wil. Jij wil verder, snap ik helemaal, daar zou je dan ook voor moeten proberen te gaan, maar wil je eega dat ook ?

D'r zijn bergen therapie en dergelijke voorhanden, wat hierin het beste lijkt is meer een persoonlijke keuze.

Wat ik je zou willen aanraadden is het inschakelen van een 'mediator' die samen met jullie kan kijken hoe alles er voor staat en wat jullie allemaal willen. Dat heeft bij ons veel baadt gehad, vooral door het onafhankelijke karakter. Zoals Spirit, niet direkt voor je relatie maar meer voor dat gezin.

PaNo

PaNo

[Bedroefd]

@parcical : Misschien voorbarig maar wanneer het meer blijkt te zijn dan kan ik echt niet meer rustig denken om alles op een rijtje te zetten.

Ik vind mijn vrouw niet meer lief voor mij, gevoel alsof ik alleen haar leefritme faciliteer.
Ik houd zielsveel van mijn kinderen en vind het gezin HEEL belangrijk daarin. (meer nog sinds verlies van mijn vader als jonge man)
Ook vind ik mijn vrouw nog aantrekkelijk en lief... maar ik raak zo gefrustreerd van het afhoudende en geslotene.

Email alleen niet erg, maar ze hebben week terug ook gebeld.. en hij gaf advies over skypen... word ik niet gelukkiger van.
En ze praat niet met mij maar nu wel iedere dag een email de andere kant op.

Bespreekbaar maken... zeker.. maar het is al niet netjes dat ik haal emails ben gaan lezen, ben bang dat het conflict daar dan over zal gaan.

[Bedroefd]

@stiefmamma: Inderdaad gezamelijk gezag en dank voor je adviezen.
Ik neem aan dat ik nooit uit onze gezamelijke woning weg moet gaan voordat er bijvoorbeeld co-ouderschap is geregeld ?

(mocht co-ouderschap trouwens voor mij in een conflictstuatie haalbaar zijn? of trekt de moeder nog altijd aan langste eind dan? en zie ik ze maar eens in de twee weken... En ik weet dat er nog niets aan de hand is, maar de doembeelden vreten aan me en een stuk weten wat er worst case kan komen zal me ook helpen weer zonder hartslag 180 te gaan slapen wat ik nu wel al een week doe)

Kan dit ook altijd met een mediator? of is het verstandig (mocht het dus misgaan.. niet voor die tijd) om ook altijd een advocaat standbye te hebben?

[Bedroefd]

@Pano Hoe zou eea ter sprake brengen? Natuurlijk geen pluspunt voor mij dat ik ze bekeken heb.

Kun je wat meer vertellen hoe jij daar in jouw situatie een oplossing in hebt gevonden en hoe dat aan jouw vrouw's kant speelde daarin?

[MeoAuxilio]

Een gesprek aangaan kan altijd.
Bedenk eerst eens waar jezelf precies staat, en zoals al eerder in deze discussie is gesteld bedenk dan dat je partner klaarblijkelijk iets mist wat ze bij jou mist.
Je hoeft bij een gesprek niet meteen aan te geven dat je in haar emails hebt zitten snuffelen maar je kan wel vragen dat je het gevoel hebt dat jullie uit elkaar aan het groeien zijn of dat misschien al zijn. Zoals het nu lijkt is haar gevoel voor jou weg de zgn klik, magie noem het maar.
Vraag haar op een normale manier hoe zij nu in de relatie staat.
Zorg er in ieder geval voor dat het geen 2de graads verhoor wordt
of dat je boos etc reageert op haar melding. Ook al is die misschien teleurstellend voor je. Doormodderen met verdenkingen daar wordt je gek van op een gegeven moment verzin je de gekste scenario's en al die frustratie komt er een keer uit maar meestal op het verkeerde moment.

Wil je bij een scheiding een co-ouderschap dan zal je er voor moeten zorgen dat je heel goed moet blijven communiceren met je partner hoe moeilijk dat ook is.
Schakel een mediator in eventueel iemand met een pscho sociale achtergrond die je kan adviseren. Wees voorzichtig met de strijd aan gaan hoe onrechtmatig je je ook voelt bejegent . Je zal echt de eerste ( en de laatste) niet zijn die zijn Waterloo dan haalt.

Oh en nooit uit eigen beweging je woning verlaten.

Wil je meer inlichten mail me dan gerust.

Meo Auxilio

[Bedroefd]

vervolg oktober:

-geconfronteerd... even heftig... belofte weer open te zijn.... was diep dal dus haar geen keuze laten maken (ze wilde blijven mailen)...
wel van mijn kant eis dat ze open en eerlijk is tegen mij over contact en mogelijke verandering/verdieping

- weken erna niet gecontroleerd.... vlak voor kerts wel weer... fors intensiever mail contact, ook bellen van haar... en congres gepland in land waar die ander woont... en intentie om daar (geheim van mij) af te spreken....

Mijn reactie... vrouw van de ander gemailed/contact mee gehad.... Nu dus gebeten hond met mijn eigen vrouw.

Relatietherapie sinds kort (3 sessies) wat geen relatietherapie is maar meer communicatie training... zij geen aan zeer kleine kans te zien op vervolg, maar wil nog geen nooit zeggen.

Ik denk dat ze vooral communicatie wil verbeteren om makkelijker afscheid te kunnen nemen, maar tijd zal het leren. Ik wil er nog zeker vol voor gaan.

[Bedroefd]

Mocht het toch een keer tot een breuk komen, dan moet ik in ieder geval niet vrijwillig het huis uitgaan.

Situatie :
-twee kinderen 3 en 5 , trekken meer naar moeder, maar ikzelf werk drie en halve dag en anderhalve dag zorgdag
-Vrouw werkt vier dagen en 1 zorgdag, maar doet wel meer met aankleden etc dan ik.
Niet getrouwd, wel samenlevingscontract.
-kinderen zijn gewoon erkent en we wonen altijd al elkaar als gezin


In onderling overleg is co-ouderschap het maximaal haalbare voor me, klopt dat?
(moeder werkt teveel (60+ uur in de week en om de drie weken dienst) maar is gewoon een goede moeder)

Het is dus verstandig dat ik mij in zo een situatie maximaal constructief probeer op te stellen?

Kan je (we zijn niet getrouwd) een eventueel co ouderschap plan laten bekrachtigen of juridisch laten vastleggen? of is ondertekenen genoeg?


Is er een kans dat bij GEEN co-ouderschap ik een groot deel van de week de kinderen kan krijgen bij juridische procedure? of is dat gezien jonge leeftijd kinderen en meer naar de moeder trekken bij zorg/huilen etc een kleinere kans en moet ik dus dit proberen te voorkomen?

[Casper]

In onderling overleg is co-ouderschap het maximaal haalbare voor me, klopt dat?

Ja

Het is dus verstandig dat ik mij in zo een situatie maximaal constructief probeer op te stellen?

Ja, zolang dat kan is dat altijd het verstandigste.

Kan je (we zijn niet getrouwd) een eventueel co ouderschap plan laten bekrachtigen of juridisch laten vastleggen? of is ondertekenen genoeg?

Dit kan bij een notaris, dat is wel aan te raden.

Is er een kans dat bij GEEN co-ouderschap ik een groot deel van de week de kinderen kan krijgen bij juridische procedure?

Die kans is niet groot. Moeders hebben altijd een streepje voor. Het argument dat daar standaard voor gebruikt is dat vader niet communiceert (of dat moeder het niet aankan om te communiceren), dat communicatie nodig is voor co-ouderschap en dat dat dus niet kan. Verzamel dus expliciete bewijzen dat die communicatie er nu dus wel is.

[Bedroefd]

Duidelijk.

Hoe kan ik duidelijk maken cq bewijzen verzamelen dat die communicatie er nu wel is?
Is het feit dat ik mijn werkweek aangepast heb aan haar schema sinds komst van de 2e (ik ben duidelijk minder gaan werken) daar een van?

Of aan wat voor argumenten/bewijzen moet ik denken?

We zitten nu sinds drie sessies in relatietherapie wat meer communicatietherapie is, dat willen we beiden sowieso verbeteren.

Nadeel is ook dat schoonmoeder anderhalve dag aanwezig is, dat loopt laatste tijd stroef, dus die getuige heb ik al tegen lijkt me, die zal altijd voor dochter verklaren lijkt me. Verder zijn er geen derden die in de week meedraaien.
En mijn vrouw doet de zwemles op zaterdagochtend, dus daar kan ik ook geen bevestiging van krijgen.

1) Nog tips hoe jouw tip uit te voeren ?

2) indien geen co ouderschap en wel een procedure, is dan 2 dagen per week gebruikelijk of nog minder (kinderen dus 3 en 5) of wat kan ik verwachten? Of is daar in algemeenheid weinig over te zeggen ?