Slecht gevoel bij Mediation
Geplaatst: 16 jul 2012, 14:19
Beste lezers,
Ik ben nieuw hier op het forum en ben verheugd te lezen dat ik niet alleen sta in mijn strijd om het welzijn van onze kinderen. Waarschijnlijk hebben jullie ook, net als ikzelf, vaak het gevoel dat je alleen staat in deze strijd.
Graag zou ik julie mening willen hebben over het volgende:
Mijn situatie is, naar hier andere zaken gelezen te hebben, redelijk uniek. Mijn zoon woont namelijk sedert ruim 2 jaar bij mij! Hij is volwaardig lid van het huidig gezin dat bestaat uit een halfzusje, een halfbroertje en mijn huidig partner die hij op eigen innitiatief mama begon te noemen omdat hij dat zo voelt.
Hij is ruim 2 jaar geleden bij mij komen wonen omdat de zoveelste samenwoning van mijn ex wederom in het honderd liep.
Echter heb ik géén ouderlijk gezag over hem wat natuurlijk wel in zijn belang is (oa tbv scholing en acute medische zorg mocht, god behoede, de situatie ontstaan). Dit is iets wat zij ondanks meerdere beloften niet is nagekomen.
Nadat hij reeds een jaar bij mij woonde heb ik de moeilijke knoop doorgehakt en ben naar een advocaat gegaan. Dit om het ouderlijk gezag te verkrijgen en om het hoofdverblijfplaats van mijn zoon definitief te maken.
Direct na het eerste bericht vanuit mijn advocaat begon zij met modder te gooien. En verklaarde dat mijn zoon weer bij haar moest komen te wonen In de tussentijdwas zij al voor de 6e keer in 2 jaar verhuisd, waarvan al voor de 4e keer samenwonend met een nieuwe partner. Via de rechtbank zijn wij bij een mediator beland.
Bij deze mediator heb ik totaal niet het gevoel gehad dat het om onze zoon ging. Het gesprek ging eigenlijk alleen maar om het belang van de ouders en dan met name die van mijn ex. Zij trok de aandacht volledig op haarzelf door continu te gaan huilen en zichzelf als zielig weg te zetten omdat al haar relaties zo jammerlijk zijn mislukt (de ene alcoholist was nog erger dan de volgend junk) ondersteund met de benodigde leugens en verwijten richting mij.
Haar huidige woonsituatie die, naar mijn mening, een slechte omgeving vormt voor onze zoon (samenwonen met een junk, onhygiensche omstandigheden (honden poepen en plassen in huis), geen tot weinig fatsoenlijk kledij voor mijn zoon, onverstandig voedselpatroon (in 3 weken tijd spontaan obesitas!) en totaal gebrek aan rust, regelmaat en regelgeving etc.etc.) werd totaal niet meegenomen in de gesprekken of moesten op zijn minst gesympathiseerd worden.
Ondanks dat ik mijn bezwaren over de loop van het mediationgesprek meerdere malen heb aangekaart, moest ik maar symphatie tonen voor haar situatie en al het gezegde als waarheid acsepteren.
Uiteindelijk lag er een door de mediator opgesteld plan waarin mijn 2 speerpunten (het (ouderlijk gezag en hoofdverblijfplaats) worden gehonnoreerd door mijn ex. Deze punten honnoreerd zij niet omdat het in het belang is van onze zoon, maar omdat het uiteindelijk haar beter uitkomt (nieuwe liefde heeft geen ruimte voor hem in zijn huis).
Alle overige punten die erin staan zijn allemaal in het nadeel van onze zoon maar wel, door haar acteertalent, in haar voordeel.
Het geheel geeft mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant worden de belangrijkste zaken nu wél gehonnoreerd (ondanks dat het uit eigenbelang voortkomt) en aan de andere kant worden de zaken omtrend mijn zoon nu verder verslechterd.
Ik ben nu geneigd om het geheel niet te ondertekenen en het weer gewoon bij de rechtbank te laten komen met alle gevolgen van dien (RvdK, AMK en/of BJZ). Het gaat er bij mijn verstand gewoon niet in om op 2 puntjes vooruitgang te hebben voor mijn zoon, terwijl hij er dan op 50 punten op achteruit gaat.
Wat zouden jullie doen in een soortgelijke situatie?
Ik ben nieuw hier op het forum en ben verheugd te lezen dat ik niet alleen sta in mijn strijd om het welzijn van onze kinderen. Waarschijnlijk hebben jullie ook, net als ikzelf, vaak het gevoel dat je alleen staat in deze strijd.
Graag zou ik julie mening willen hebben over het volgende:
Mijn situatie is, naar hier andere zaken gelezen te hebben, redelijk uniek. Mijn zoon woont namelijk sedert ruim 2 jaar bij mij! Hij is volwaardig lid van het huidig gezin dat bestaat uit een halfzusje, een halfbroertje en mijn huidig partner die hij op eigen innitiatief mama begon te noemen omdat hij dat zo voelt.
Hij is ruim 2 jaar geleden bij mij komen wonen omdat de zoveelste samenwoning van mijn ex wederom in het honderd liep.
Echter heb ik géén ouderlijk gezag over hem wat natuurlijk wel in zijn belang is (oa tbv scholing en acute medische zorg mocht, god behoede, de situatie ontstaan). Dit is iets wat zij ondanks meerdere beloften niet is nagekomen.
Nadat hij reeds een jaar bij mij woonde heb ik de moeilijke knoop doorgehakt en ben naar een advocaat gegaan. Dit om het ouderlijk gezag te verkrijgen en om het hoofdverblijfplaats van mijn zoon definitief te maken.
Direct na het eerste bericht vanuit mijn advocaat begon zij met modder te gooien. En verklaarde dat mijn zoon weer bij haar moest komen te wonen In de tussentijdwas zij al voor de 6e keer in 2 jaar verhuisd, waarvan al voor de 4e keer samenwonend met een nieuwe partner. Via de rechtbank zijn wij bij een mediator beland.
Bij deze mediator heb ik totaal niet het gevoel gehad dat het om onze zoon ging. Het gesprek ging eigenlijk alleen maar om het belang van de ouders en dan met name die van mijn ex. Zij trok de aandacht volledig op haarzelf door continu te gaan huilen en zichzelf als zielig weg te zetten omdat al haar relaties zo jammerlijk zijn mislukt (de ene alcoholist was nog erger dan de volgend junk) ondersteund met de benodigde leugens en verwijten richting mij.
Haar huidige woonsituatie die, naar mijn mening, een slechte omgeving vormt voor onze zoon (samenwonen met een junk, onhygiensche omstandigheden (honden poepen en plassen in huis), geen tot weinig fatsoenlijk kledij voor mijn zoon, onverstandig voedselpatroon (in 3 weken tijd spontaan obesitas!) en totaal gebrek aan rust, regelmaat en regelgeving etc.etc.) werd totaal niet meegenomen in de gesprekken of moesten op zijn minst gesympathiseerd worden.
Ondanks dat ik mijn bezwaren over de loop van het mediationgesprek meerdere malen heb aangekaart, moest ik maar symphatie tonen voor haar situatie en al het gezegde als waarheid acsepteren.
Uiteindelijk lag er een door de mediator opgesteld plan waarin mijn 2 speerpunten (het (ouderlijk gezag en hoofdverblijfplaats) worden gehonnoreerd door mijn ex. Deze punten honnoreerd zij niet omdat het in het belang is van onze zoon, maar omdat het uiteindelijk haar beter uitkomt (nieuwe liefde heeft geen ruimte voor hem in zijn huis).
Alle overige punten die erin staan zijn allemaal in het nadeel van onze zoon maar wel, door haar acteertalent, in haar voordeel.
Het geheel geeft mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant worden de belangrijkste zaken nu wél gehonnoreerd (ondanks dat het uit eigenbelang voortkomt) en aan de andere kant worden de zaken omtrend mijn zoon nu verder verslechterd.
Ik ben nu geneigd om het geheel niet te ondertekenen en het weer gewoon bij de rechtbank te laten komen met alle gevolgen van dien (RvdK, AMK en/of BJZ). Het gaat er bij mijn verstand gewoon niet in om op 2 puntjes vooruitgang te hebben voor mijn zoon, terwijl hij er dan op 50 punten op achteruit gaat.
Wat zouden jullie doen in een soortgelijke situatie?