Scheiding stond niet in mijn woordenboek...nu dus wel en ik zie alleen een heel groot zwart gat.
Als ik de verhalen op dit forum en andere forums lees, dan vrees ik het ergste.
Het moeilijkste is om betrouwbare info te vinden over procedures, advocaten, alimentatie, huis etc, en en dus wend ik mij tot de ervaringsdeskundigen.
Status:
Ik woon sinds twee maanden in de kofferbak van mijn auto.
52 jaar oud, 28 jaar getrouwd, 3 kinderen (13, 16 en 18 - die van 18 gaat over een maanden het huis uit elders studeren)
Inkomen ik 50000 bruto/jaar
Inkomen vrouw 10000 bruto/jaar
Schulden geen, behalve de hypo.
Wij leven volledig langs elkaar heen en nu gaat het niet meer.
Ik wil geen vechtscheiding, maar wat zijn mijn rechten, wat is mijn toekomstperspectief (op dit moment lijkt mij dat slecht...maar is dat zo)
Wie neemt mij aan het handje of kan mij wat meer inzicht verschaffen in wat er gaat gebeuren, en wat ik wel en vooral niet moet doen.
Voor alle duidelijkheid, de scheiding is onvermijdelijk, en geen van ons beiden heeft 'een ander' (denk ik).
wie geeft mij nuttige info in deze nachmerrie
Re: wie geeft mij nuttige info in deze nachmerrie
Natan, welkom en sterkte gewenst.
Allereerst, sommige verhalen op deze site representeren wellicht horror-scenarios die niet representatief zijn voor de "gemiddelde" scheiding. Dwaze Vaders heeft dan vooral te maken met vaders die hun kinderen niet of te weinig zien, veroorzaakt door haatdragende exen en een volledig falend jeugdzorgsysteem. Dat hoeft allemaal helemaal niet zo te lopen, en ook jij kunt sterker uit deze situatie komen, weliswaar met een kras op je ziel - sterker en wijzer. Hoe zwart het gat nu ook lijkt, deze tijd gaat voorbij. Laat je niet inpakken, heb vertrouwen in jezelf en in de toekomst.
Je zult je leven na de scheiding in kaart moeten brengen, wat betreft kinder en eventueel partneralimentatie, huisvesting, omgang en dergelijke. Je kunt dat op een constructieve manier aanpakken (wat dit betreft zitten je (a.s) ex-echtgenote en jij in hetzelfde schuitje), bijv. bij een mediator. Advocaten zullen graag een conflictueuze aanpak voorstellen, want dan is er voor hun meer te verdienen. Als de teleurstelling en het verdriet dat mogelijk maken, probeer dan de eerste weg te volgen. Maak een voorstelling, en later een voorstel, van hoe jij het wilt zien over een half jaar / een jaar.
Tot zover even --
Allereerst, sommige verhalen op deze site representeren wellicht horror-scenarios die niet representatief zijn voor de "gemiddelde" scheiding. Dwaze Vaders heeft dan vooral te maken met vaders die hun kinderen niet of te weinig zien, veroorzaakt door haatdragende exen en een volledig falend jeugdzorgsysteem. Dat hoeft allemaal helemaal niet zo te lopen, en ook jij kunt sterker uit deze situatie komen, weliswaar met een kras op je ziel - sterker en wijzer. Hoe zwart het gat nu ook lijkt, deze tijd gaat voorbij. Laat je niet inpakken, heb vertrouwen in jezelf en in de toekomst.
Je zult je leven na de scheiding in kaart moeten brengen, wat betreft kinder en eventueel partneralimentatie, huisvesting, omgang en dergelijke. Je kunt dat op een constructieve manier aanpakken (wat dit betreft zitten je (a.s) ex-echtgenote en jij in hetzelfde schuitje), bijv. bij een mediator. Advocaten zullen graag een conflictueuze aanpak voorstellen, want dan is er voor hun meer te verdienen. Als de teleurstelling en het verdriet dat mogelijk maken, probeer dan de eerste weg te volgen. Maak een voorstelling, en later een voorstel, van hoe jij het wilt zien over een half jaar / een jaar.
Tot zover even --