Huisverbod ingetrokken door gemeente (onder voorwaarden)

[debeurs]

het borderline verhaal wil ik niet gaan gebruiken.
mijn partner is een goede mamma en ik wil jeugdzorg niet op het spoor brengen haar eens te gaan doorlichten. Dat jeugdzorg mij al onder de loep heeft vind ik al erg genoeg. Deze frustratie en ellende gun ik mijn partner niet.

Ik blijf erbij dat partner handelt uit angst. Ze is bang dat ik zoontje van haar afneem, dat heeft ze compleet verkeerd. Ik wil gewoon zelf een fatsoenlijke omgangsregeling en constructief kunnen omgaan met mijn partner. Al deze ellende is helemaal niet nodig als we verdomme eens een keer goed en normaal met elkaar kunnen spreken. Mijn partner is/was alles voor mij. Ik begrijp niet waarom er bij haar zo een enorm blinde vlek bij haar is ontstaan. Ik kan me, vanuit mijzelf geredeneerd, niet voorstellen dat ze zo een blinde haat richting mij koestert dat ze al deze maffe acties onderneemt. Mijn partner heeft altijd gezegd dat ik de beste vader vd wereld ben, dat is in 1 dag veranderd in haar perspektief.

Het zal wel aan mij liggen maar ik begrijp er geen drol meer van en voel me wanhopig, ellendig, gefrustreerd en eenzaam. pieker me rot hoe ik uit deze klote neerwaartse spiraal kan kruipen. ik heb nergens zin meer in en als je het aan mij vraagt zou ik op dit moment net zo goed dood kunnen zijn.

ik weet dat na de ellende altijd weer ergens een zonnetje zal schijnen en zal mezelf nooit iets aandoen. Maar het gevoel wat ik nu in mijn donder heb, het lijkt of het leven compleet doelloos is en stil staat...

[debeurs]

Kinderdagverblijf; zoontje is daar dinsdag en donderdag...

Zoontje doet het er erg goed, ook nu. Ze letten extra op hem maar weinig bijzonders valt er te melden, is gewoon een leuk ventje en doet het goed.

Ze hebben pas geleden een rapport geschreven over zoon. Dat is misschien wel ter inzage beschikbaar. Medewerker vraagt nu aan leidinggevende of dat rapport ook mag worden gekopieerd. Dit zou mij enorm helpen in de strijd tegen jeugdzorg, die constateerden immers een angstig kind dat veel huilde.

Wat als het KDV nu dat rapport niet aan mij wil geven? Zijn ze dat verplicht? Mogen ze het wijgeren af te geven?

Kan ik bij de voorlopige voorziening getuigen oproepen, bijvoorbeeld de mensen van het KDV?

[EDA]

Mijn partner is/was alles voor mij. Ik begrijp niet waarom er bij haar zo een enorm blinde vlek bij haar is ontstaan. Ik kan me, vanuit mijzelf geredeneerd, niet voorstellen dat ze zo een blinde haat richting mij koestert dat ze al deze maffe acties onderneemt. Mijn partner heeft altijd gezegd dat ik de beste vader vd wereld ben, dat is in 1 dag veranderd in haar perspektief.

Het zal wel aan mij liggen maar ik begrijp er geen drol meer van en voel me wanhopig, ellendig, gefrustreerd en eenzaam. pieker me rot hoe ik uit deze klote neerwaartse spiraal kan kruipen. ik heb nergens zin meer in en als je het aan mij vraagt zou ik op dit moment net zo goed dood kunnen zijn.

ik weet dat na de ellende altijd weer ergens een zonnetje zal schijnen en zal mezelf nooit iets aandoen. Maar het gevoel wat ik nu in mijn donder heb, het lijkt of het leven compleet doelloos is en stil staat...

Zo gaat dat.... En het enige wat je kunt doen is al die gevoelens die bij je opkomen te be- en doorleven. Er NIET voor weglopen, ze niet verdrinken met alcohol, geen drugs gaan gebruiken niet overmatig naar de hoeren rennen enz... maar echt voelen wat het met je doet. Het is de enige weg er uit.
Want als je het doorleeft, ... na regen komt weer zonneschijn. En dat werkt dus echt zo.
Vorige week was ik kapot moe. Ik sleepte me door de dagen heen. Vandaag kan ik weer sedert 1 week wat doen... Heb ik weer wat energie. En extra werk, want er zijn zaken blijven liggen... Maar dat is dan maar zo.
Vorige week had ik conflicten met de 2 moeders van mijn 2 kids, stuurde mijn allereerste vriendinnetje van de middelbare school een bericht via FB, kreeg ik een bericht via Twitter van een andere ex. en ontdekte ik nog weer een ex op FB ( met foto!! ) die ook eens ineens uit mijn leven verdween... Allemaal angstige vrouwen, dat realiseerde ik me ineens.. En ze zien dat zelf niet, maar reageren duidelijk puur vanuit die existentiele angst. Ik heb wat droeve oogies gezien vorige week.... Goeiige gek die ik was heb ik daar in het verleden de redder willen zijn... Is me niet gelukt... Wel geprobeerd. Nu weet ik dat ik dat niet kan en ben ik me toch een portie moe.... Poehoe... Maar ik weet dus nu dat ze zichzelf moeten redden... Mijn taak zit er wat dat betreft op....
Op naar een omarmende en verwarmende ontvankelijke vrouw. ( Bestaan die ? )
Eéntje graag, bij wie ik mijzelf kan zijn en die me niet hindert in mijn "werk", de taken die ik heb te doen.... En dat zijn er nogal wat....

Hopelijk herken je wat van mijn relaas.

[debeurs]

Ongelofelijk,
zitting is pas ingeplanned op 19 juli.

En nu, tot die tijd maar een sterk beperkte omgang met mijn zoon? Mijn partner dicteert! Wat kan ik hier nu weer mee doen? Ik dacht dat er binnen drie weken een zitting zou moeten zijn..

Ik zit dus met een ''half'' contactverbod en zie mijn zoon haast niet. Als ik contact opneem ben ik in overtreding, maar neem ik contact op dan geeft mijn partner toch aan dat ze alleen de woensdag voldoende vindt. Ik zit dus wederom klem in het oerwoud wat recht heet.

Hoe langer dit duurt hoe minder kansen ik heb bij de rechtbank omdat nu een situatie wordt geschapen waarin het normaal is dat ik zoon niet zie!

Daarnaast zou ook weer 3 maanden uitstel kunnen worden aangevraagd waardoor ik helemaal de lul ben.

Wat moet ik doen?? Jurisisch loket heeft geen antwoord, rechtbank zelf ook niet..

In de tussentijd woon ik bij mijn moeder en heb ik een paar onderbroeken en wat t-shirts. Verder helemaal niets!

[The Driver]

Ik begrijp dat de voorlopige voorzieningen nog uitgesproken moeten worden en dat je niet meer in de gezamelijke woning woont, maar bij je moeder.

Huur zo snel mogelijk een zelfstandige woonruimte, huur zo duur mogelijk, je partner- en kinderalimentatie wordt straks bepaald door je vaste lasten.

Als je dan geen zelfstandige woonruimte hebt, ben je die mogelijke vaste lasten al kwijt aan alimentatie.

En je eigen woning, gewoon doen zoals je advocaat zegt, verkopen, dat verlies zal je dan moeten delen met je ex en dat betekent dan voor beiden, de schuldsanering in.

niet bij je moeder in gaan wonen, straks ben je, omdat je geen vaste woonlasten hebt, 80 % van je netto inkomen aan alimentatie kwijt ! Huur zo duur mogelijk ! !

[EDA]

Go with the flow.....

Je kunt alleen wat doen als je je invloed kunt aanwenden.
Vaak is dat onmogelijk. Vaak weet je niet hoe er beslist gaat worden.
Gekmakend zo af en toe.. of vaak.....

Het zij zo. Je kunt niet meer dan je kunt.

[debeurs]

Ik wil mijn vrouw een uitgebreide verzoeningsbrief schrijven. Vertellen over de angsten die we beide hebben etc. Ik denk niet dat ik daar veel respons op krijg maar ik wil de lucht zo graag klaren. ik houd nog steeds verschrikkelijk veel van haar ondanks wat ze me nu aandoet door de omgang met zoon te blokkeren.

Alleen zit ik met dat rottige proces verbaal waarin ik beloofde geen contact op te nemen. Wat moet ik nu zwaarder laten wegen? De goede communicatie maar graaf ik daar geen graf mee voor mezelf? Ik weet echt niet zo goed wat te doen..

[EDA]

Je (zuivere) gevoel volgen...

Verzoening lijkt mij altijd goed.
Ik denk dat men met dat verbod tot contact meent te voorkomen dat er rottigheid plaatsheeft. Dat is jouw intentie met een verzoeningsbrief niet, mogen we aannemen.

En ach, soms is het beter van je eigen weten uit te gaan, dan van de door mensen opgelegde regels. En dat zeg ik uit ervaring. Toch moet één ieder voor zich bepalen wat zijn of haar keuze zal zijn of is. Sommige dingen weet je zelf het beste.

Sterkte,

[debeurs]

Ik snap er sowieso geen hout van.

Een huisverbod mag maximaal 28 dagen duren. Die periode is allang voorbij. Ik kan nu doordat ik de belofte die ik heb gedaan mijn partner tijd tijd te gunnen;
- mijn woning niet meer in
- niet bij mijn spullen
- niet bij mijn geld
- zie mijn kind niet

Dit zijn toch ernstige schendingen van mijn fundamentele rechten?

Nu zegt partner; ''ik wil niet met je communiceren + je mag kind niet zien'' en daar moet ik het maar mee doen..

Rechtszaak is pas of 8 weken en tot die tijd kan ik dus lekker bij mijn moeder blijven zitten? Is het recht in NL zo krom of zie ik wat over het hoofd?

[NogEenPap]

@debeurs

Ik heb je een PB gestuurd.

[debeurs]

Morgen is het vaderdag, ik heb de wens bij partner neergelegd wat leuks te gaan doen met mijn zoontje. Partner geeft aan dat ze wil dat ik hem alleen de woensdagen zie. (Natuurlijk want dan werkt ze en heeft ze zelf geen oppas). Alleen de woensdag is niet mijn wens maar dat is wat partner heeft gedicteerd. Ik kan opo mijn kop staan maar ik krijg er geen dag bij. Alleen die woensdag is ook helemaal niet in overleg gegaan. Ik heb ook gewoon het gezag over zoontje.

Nu heb ik de eerste verjaardag van mijn zoontje al moeten missen.. Ik ga hier stuk door. Heb mijn partner een brief geschreven om de lucht te klaren maar het is allemaal heel erg eenzijdig. Alles komt van mjn kant en zij blijft de hakken in het zand zetten.

De voorlopige voorziening is pas eind juli bij de rechter. Tot die tijd is er dus nog niets uitgesproken betreffende de scheiding. Ik woon nu tijdelijk bij mijn oeder. Wat gebeurt er als ik gewoon weer terug ga naar mijn eigen huis? Kan ik de politie dan weer aan de deur verwachten? Wat mag ik daarin wel en niet? Het is gewoon ons gezamenlijke koophuis en ik betaal mee aan de hypotheek. Is het handig om terug naar huis te gaan, met als reden dat ik mijn zoon dan weer zie, of doe ik daar slecht aan met het oog op de scheiding en de voorlopige voorziening? Er wordt nu een situatie geschapen dat ik mijn zoon zeer weinig zie. Dit terwijl we de zorgtaken voorheen altijd 50/50 verdeelden. Tot eind juli is nog lang, verspeel ikmmijn ''rechten'' mbt de omgang niet doordat ik zoon nu haast niet zie en er een situatie wordt gecreerd dat zij voor zo'n beetje 100% zoon opvoed?

Ik trek dit echt zowat niet meer... het is zo onrechtvaardig.

[The Driver]

Velen zullen me hier wel voor gek verklaren, maar je moet moeder die machtspositie ontnemen.

Dus ook je zoontje op woensdag niet meer zien, laat ze zelf maar voor oppas zorgen.
Financieël ga je toch kapot, dus zorg nu eerst maar eens voor jezelf, betaal geen cent hypotheek meer, huur van die centen een zo duur mogelijk appartement, dat zorgt voor een lagere alimentatie. Als jij het woongenot van je woning niet meer hebt, waarom zou je er dan nog voor betalen ? Laat je ex het maar uitzoeken, laat de bank de woning maar openbaar verkopen, hou zelf de regie over je eigen inkomsten.

Nogmaals, als je geen woonlasten hebt, dan geeft de rechter dat bedrag gewoon als extra alimentatie aan je ex en kan je nooit meer iets huren en blijf je komende 12 jaar bij je moeder zitten.

[Paul1963]

Bij de rechtbank en et hof is ferplichte procesvertegenwoordiging. Bij het kantongerecht niet. Volens mij spelen omgangszaken altijd via de rechtbank. Je hebt dus een advocaat nodig.

Zorg dat je de weigering voor mediation op schrift hebt, maakt je sterker in jouw verzoek. Erder geduld, blijf gewoon de dingen doen die je nu ook moet doen. De strijd heeft alleen zin als ie van twee kanten komt. Ga je niet mee, maar blijf wel waken voor jouw rechten, dan win je uiteindelijk.

[debeurs]

Heb gezag over zoon.

Wat gebeurt er als ik zoon gewoon bij mij houd? Ik leef nu onder haar dictaat van 1 dag in de week. Wat kan het voor consequenties hebben mbt de aanstaande voorlopige voorziening?

[EDA]

Heb gezag over zoon.

Wat gebeurt er als ik zoon gewoon bij mij houd? Ik leef nu onder haar dictaat van 1 dag in de week. Wat kan het voor consequenties hebben mbt de aanstaande voorlopige voorziening?

Niemand kan de toekomst voorspellen.
Verder is dit een erg moeilijk door een ander te beantwoorden vraag.

Wat ik je wel kan zeggen, uit eigen ervaring ( en heb niet eens gezag ), is dat het fijn voelde voor mij, toen ik besliste op een wijze als jij hier voorstelt. En mijn kind voer er tevens wel bij! Wat dat op de langere termijn voor gevolgen gaat hebben is op dit moment voor mij ook onzeker. Ik vond het belangrijk om mijn gevoel te volgen destijds. Ook al werd er anders geadviseerd door mijn omgeving. Maar ook dat zal ik voortaan per situatie invoelen. IK heb in elk geval wel een signaal afgegeven dat ik niet alles zomaar pik en dat ik graag wil meebeslissen, vanuit mijn expertise en mijn gevoel. Ik stel daarbij wel degelijk het belang van mijn kind voorop. Wellicht dat zulks in twijfel getrokken gaat worden, maar daarom is het des te belangrijker dat je wanneer je zo beslist er zelf ook echt achter kunt staan.
Hou er rekening mee dat je olie op het vuur zult gooien. Dus er zelf ook alles aan zult doen om dat vuur ( ook in jou ) te temperen. Maar ja, ook het nemen van een beslissing als je schetst kan helpen om het vuur in jou te temperen, juist doordat je eens je gevoel volgt en doet wat voor JOU goed is/voelt. Mij gaf het rust. Meer kan ik je niet meegeven... JE blijft zelf verantwoordelijk voor je keuze.