Inhoud vs. Proces

[Rocco]

Hallo Allen,

Ik lees hier nu een tijdje zaken in verschillende topics. Ik merk dat velen hier op het forum zich met de rug tegen de muur voelen staan. En soms echt niet meer weten hoe te handelen. Dat de wereld alleen maar in het voordeel is van moeders als het gaat om kinderen icm een scheiding. Maar zo hoeft het niet te zijn. Men benoemt heel erg het ongelijke speelveld waar men mee te maken heeft. Ja die zijn er ook. Maar we ventileren hier bovendien vooral de emoties, waarvan wij veronderstellen dat deze de gehele realiteit zijn.

Ik lees discussies die soms heel erg op detailniveau vastlopen met een ex, omdat er zaken worden aangehaald die niet relevant zijn, te sturend en daarmee een eigen perceptie van de werkelijkheid opdringend aan de andere strijdende partij. Die vervolgens precies hetzelfde doet. Het gevolg laat zich raden. Er wordt gesproken over rechten die men heeft op de ander. Rechtszaken worden er voorbereid. Allemaal, die allemaal verloren (dreigen) te worden.

Wat ik vaak terug lees, is dat het teveel vanuit eigen emotionele perceptie wordt gehandeld. Dit is veels te inhoudelijk. Want daar draait het niet om. Het leven draait niet om na een scheiding in het belang van de kinderen te strijden. Soms is het niet anders, maar over het algemeen, kun je door de niet inhoudelijk met je ex te communiceren veel meer dialoog openhouden. Dit doe je echter door je emotie buiten de discussie te houden. Zo kun je de dialoog open houden én feiten die nodig zijn om jouw eigen kant van de zaak beter te belichten richting geven. Dit vergt geduld. Dit is de proces kant het verhaal. In een ander topic schreef ik al een het volgende over:

Wellicht even een iets duidelijkere uitleg over even verschil tussen proces en inhoud. Proces is niet de procedure in de rechtbank.

Proces is wel de volgordelijkheid van feiten en gebeurtenissen. Inhoud is onderbouwing van die feiten en gebeurtenissen. We weten allemaal dat rechten zeer, zeer, zeer inhoudelijk zijn. Veel advocaten snappen dit deel van het spel ook niet goed, die zijn veels te inhoudsgericht. Bovendien is de inhoud van de rechten, bij scheiding en zorg voor de kinderen, inhoudelijk gericht op de bescherming van de verzorgende ouder, meestal de moeder, of van de financieel minst bedeelde, meestal ook de moeder/vrouw. Op inhoud is kwestie niet winnen voor de wederpartij, meestal de man. En helaas is dat dus ons speelveld.

Dus moet je het spel van het proces spelen. Speel je, ism met je advocaat, te veel op de inhoud, dan ga je het schip in.

Bij scheidingen is het doel van sturen op proces: Zorg dat je wederpartij de inhoud invult.

Jij moet dus zorgen dat je de eerste beweging maakt. Je hebt hiervoor gelegenheid. Want doorgaans is het zo dat bij dit soort kwesties de huidige situatie in het voordeel van je ex is. Zij zullen dus niet zo snel bewegen.
De eerste beweging maak je door feiten te benoemen welke in jouw voordeel zijn, zonder onderbouwing, maar waar de redelijkheid en billijkheid van af druipt. Je verzoekt bijvoorbeeld om redelijke omgangsregeling. Punt, meer niet. De wederpartij zal hierop moeten reageren. Dit zullen zij wel inhoudelijk moeten realiseren, om het feit te bevestigen dan wel ontkrachten. Daarom is het van essentieel belang dat je onberispelijk bent in het doel dat je wilt realiseren. Want je wilt niet dat zij met legitieme bewijslast komen om hetgeen jij wilt realiseren te ontkrachten. Dus als je een redelijk verzoek (lees feit) neerlegt, kunnen zij niet anders dan of 1: bevestigen of 2: ontkrachten met inhoudelijke argumenten die niet juist zijn. Deze niet juiste inhoudelijke feiten zijn vervolgens door jou te betwisten met bewijslast die bij je verzoek/feit horen.
Het is de kunst, om te zorgen dat jij hen kunt betwisten. Je moet dus zorgen dat je jezelf in de gelegenheid brengt dit te kunnen doen. En dat is soms erg lastig omdat emoties de overhand nemen. Om aan de bal te blijven in het proces, zul je moeten schaken. En we weten allemaal hoe moeilijk dat spelletje is.

Beschouw het beheersen van het proces als een atoombom. Het machtigste wapen dat er is. Alle tanks, straaljagers, granaten en andere wapens zijn stellen inhoudelijk niets voor vergeleken met de kracht van het proces/"de bom". En zoals je ziet heb je eigenlijk ook maar één echt wapen dat je kunt inzetten, tegen de talloze varianten die je tegenover je hebt.

[Rocco]

Maar naast het onderscheid tussen proces en inhoud, is het ook van belang dat je er zinvolle technieken bij gebruikt.
Hanteer in je communicatie dan ook altijd open vragen. Dit zijn vragen, die beginnen met Hoe, Welke, Waarom ed. Vragen die niet mee eenvoudige antwoorden als: Ja, nee, of gaat je niets aan beantwoord kunnen worden.
Voorbeeld: Hoe denk jij over, (situatie X benoemen)?
Welke voorwaarden (voor situatie X) zijn voor jou belangrijk?
Waarom, vind je (situatie benoemen) belangrijk?

Houd de vragen kort, zodat je niets invult voor de ander. Wees niet suggestief in het opstellen van je vragen. En bovendien en vooral, wees niet bang voor boze reacties. Wees niet bang suggererende boze emails. Wees rustig. En laat de emotie en inhoud weer terug naar de achtergrond leiden. Het draait niet om de emotie, maar hetgeen er feitelijk te benoemen is. Namelijk een mening of boze reactie. Blijft bij de feiten.

Denk hierbij aan de LSD techniek. Nee, niet de hippiedrug, maar het Luisteren/Lezen, Samenvatten en Doorvragen op reacties.

[Rocco]

Op deze wijze kun je slim handelen en de discussie besturen.
Iemand reageert boos op een email die je hebt gestuurd.
De inhoud (woorden/zinnen) kunnen vanuit de situatie met vooral een ex, heftig binnenkomen. Je kunt dan neigen naar een ad hoc reactie die je per direct terugstuurt. Deze directe tegenreactie zal waarschijnlijk nog meer olie zijn op het vuurtje waarvan men beiden al denkt dat de ander hem net te heeft aangestoken.
Waar het op deze momenten om gaat is dat je je realiseert, dat je inhoudelijk bezig bent. Maar waar het eigenlijk om gaat is dat je moeten constateren wat er feitelijk gebeurt, namelijk niets meer is dan een emotionele reactie van de ander.
Wellicht stel je een te emotioneel inhoudelijke vraag, waarmee je zonder dat je het in de gaten hebt al een vuurtje opstookt bij de ander op. Een vraag, die je eigenlijk niet als vraag maar activiteit in jouw voordeel stelt.

De open vraag stelt je kort en bondig. 1 zinnetje. Bijvoorbeeld, je hebt discussie over een auto in gezamenlijk gebruik, maar er ontstaat een onredelijk voordeel voor de ander. Je wilt de situatie openbreken en een oplossing zoeken. Onthoudt dan altijd dat de ander er op achteruit gaat. Dus de reactie zal nooit zomaar met blijdschap ontvangen worden. Je kunt dan als volgt te werk gaan. Je benoemt de feiten, namelijk dat je constateert dat in de praktijk de afspraak omtrent de auto niet (meer) functioneert (dus niet dat de ander hem te veel gebruikt of van jou onthoudt) en dat je de afspraken redelijker wijze niet meer kunt handhaven omdat de redelijkheid ervan niet meer bestaat.
(let op!! Je zegt hierbij nooit wat het probleem is, dit is veels te suggestief)
De vraag is dan: Hoe denk jij over de huidige afspraak?

Vervolgens laat je de ander antwoorden. Zonder dat jij iets voor de ander hebt ingevuld. Denk niet na over de mogelijke reacties. Het kan namelijk wel eens verrassend positief uitvallen. Het inhoudelijke antwoord beoordelen wij dan weer procesmatig met de LSD techniek en een nieuwe open vraag. Uit de "gesprekstechniek" blijkt jouw redelijkheid.