Nog 7 nachtjes slapen en dan zie ik mijn mannetje weer na 11 maanden wachten.Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat. Ik zie hem voor het eerst in de speelkamer van de RVK. Liever niet maar ik heb nu geen andere keus.
Als ik niet meewerk dan zie ik de kleine nooit meer weer denk ik.
Maar diep van binnen kook ik enorm. 11 maand verder en er is niets aan de hand, sterker nog 11 maand verder en ik weet nog steeds niet wat er nu aan de hand is.
Ja de kleine laat extreem gedrag zien voor en na bezoek aan mij ( tijdens het bezoek is er niets aan de hand)
En nu na menig zitting wordt er besloten de raad in te schakelen om het bezoek op te starten, en NIET om te kijken of het nog in het belang is van het kind dat er omgang met vader moet zijn.
Ieder kind, dus ook de mijne, heeft recht op omgang met vader. En moeders krijgen nu nog te veel "macht"om te bepalen wanneer het kind wel of niet naar vader mag.
Zoals ik al eerder schreef, kan de moeder roepen wat ze wil en de vader mag bewijzen dat het niet zo is.
Maar al met al, mag ik niet klagen ( aldus de raadsmedewerker) en moet niet naïef zijn wanneer ik hem nu in mijn vakantie bij mij had.
Ik denk alleen maar in het belang van mijn kind en vind dat hij te kort wordt gedaan door de raad en door moeder.
Ik hoop dat het snel duidelijk wordt en dat ik de scahde van afgelopen jaar weer wat kan inhalen, als dat nog mogelijk is.
Rustig wachten op de dag..................
groeten Manfred