Het is binnenkort 7 maand geleden dat ik mijn mannke voor het laatst heb gezien. Een poging tot een goede manier van communiceren is tot op heden niet gelukt. Iets wat ik jammer vind maar daar nu niets aan kan doen.
Ik heb vorige week weer een brief over mijn manneke gehad. Eesrt kreeg ik te horen van mijn advocaat: moeder geeft aan geen bericht is goed bericht. Daar was ik het niet mee eens. Hem aangegeven da ik recht heb om te weten hoe het gaat, hoe hij zich ontwikkeld. Het is haar plicht, niet meer dan dat. En zo kreeg ik, toch nog wat onverwacht, een mooie brief met goede berichten over hem. Hij is sinds een paar dagen zinderlijk en fiets op een grote fiets met zij-wieltjes
![Very Happy :D](./images/smilies/icon_biggrin.gif)
Ook verteld hij steeds meer verhalen en doet aan rollenspellen. Ik ben, op afstand, de trotse pappa van de wereld. Aan de andere kant besef ik me steeds meer wat ik allemaal al gemist heb en vraag me soms af hoe ik dat ooit inhaal. En speelt hij in die rollenspellen ook een pappa?
Vorige week kreeg ik bericht dat de zitting vervroegd i, dat op mijn verzoek om te zorgen dat wij beiden, mijn ex en ik, duidelijkheid krijgen voor zijn verjaardag en vaderdag.
Het is ons beiden niet gelukt om er samen uit te komen, en dat duurt al meer dan 2,5 jaar. Nu moet de rechter maar beslissen. Nog een paar dagen en dan horen jullie meer.
Ik heb grootste vertrouwen in een goede afloop.
Tot een volgend keer maar weer.
groeten me "blijf rustig en wachten op de dag dat.....