Scheiden van een Borderliner

[Wim]

Beste Dwaze Vaders

Ik ben een man van 51 en heb vier kinderen tussen de 13 en 20. Mijn bijna ex is een Borderliner. Sinds ik heb aangegeven te willen scheiden is er geen gesprek meer mogelijk. Wat eerst liefde was is omgeslagen in blinde tomeloze haat. Ik woon tijdelijk ergens anders en we communiceren alleen maar via advocaten. De kinderen moeten verplicht partij kiezen en kiezen voor de zwakste die ook nog eens een ster is in manipuleren. Daardoor heb ik al enkele weken geen contact met de kinderen. Heeft er iemand een idee hoe ik weer contact met de kinderen kan krijgen (eigenlijk ligt het initiatief tot contact bij hun) en hoe we uit deze non communicatie situatie met mijn bijna ex zouden kunnen komen. Dit is onzinnig, kost heel veel geld en niemand schiet er wat mee op. Voelt ook erg machteloos om deze situatie niet te kunnen doorbreken. Iedere tip is welkom.

Groet Wim

[MarcusM]

Hoi,
Na een relatie van 10 jaar, en een kind van 4 jaar.
Is er ook bij mij vanaf haar kant een einde gekomen aan de relatie.
Vanaf dat moment is er geen enkel communicatie meer mogelijk, tijdelijke omgang moest worden afgedwongen via rechtbank, ondanks informatie plicht moet ik zelf achter alles gaan, ik krijg van haar geen enkel stukje informatie, het enige is op donderdag avond een sms waar ik mijn kind de volgende dag kan ophalen.
De voorgevallen tot op heden zijn gegevens van zijn school en opvang, heb ze uiteindelijk gekregen, 10 dagen na aanvang.
Andere voorval momenteel is de vakantie(herfst) het is mijn weekend, maar heb nog geen enkel bericht van haar gekregen dat ik hem evt wat langer bij me zou mogen houden.
Frustraties lopen hoog op, zeker vanwege het feit dat ik vanaf huis werkte en de volledige zorg op me hebt genomen na haar zwangerschap verlof.
Veel mensen zeggen dat ze borderline is vanwege haar reacties op alles, maar als dat zo is ? daar kan ik nog niet over beoordelen, maar ja als het zo zou zijn wat kan ik er aan doen ?

[Casper]

Erg dat het blijkbaar zo moet gaan.

Wat borderline betreft, je kunt daar eigenlijk niets mee, behalve er flink over lezen.
Bijvoorbeeld:
1 leven met een borderliner (paul mason & randi kreger) isbn 905712162
2 het borderliner werkboek (randi kreger & james paul shirley) isbn 905712192

zo kun je misschien bepaalde problemen herkennen en er beter mee omgaan.

Je zou ook eens met (gezamenlijke?) huisarts kunnen praten, nadat je jezelf op de hoogte hebt gesteld. Borderliners willen absoluut niet van jou horen dat er iets aan henzelf mankeert, maar een arts kan dat misschien beter brengen.

Tenslotte, zeg nooit voor een rechtbank dat je ex borderline heeft en zich daarom zo gedraagt. De rechter zal je vragen of je medisch specialist bent, en je uitspraak hooguit tegen je gebruiken, daarnaast is het niet strafbaar om ziek te zijn.

[Wannebedad]

Hoi Wim en MarcusM,

Ik ben het met Casper eens, het heeft geen zin om je ex als borderliner of zo te betitelen.
Wat ik gemerkt heb dat in de eerste weken van de scheiding ons wereldbeeld tov elkaar veranderd is. Ongeschreven wetten, gewoonte en vooral automatische aannames, jij doet dit dus ik doe dat, zijn veranderd, daarbij zijn de onderlinge rollen veranderd, bekende rollen zijn redder en geredde, iets wat in onze relatie speelde. Ook accepteer ik bepaald gedrag niet meer van haar en zij niet meer van mij. In de oude situatie loste dit vanzelf op, ik of zij slikte wat en alles bleef bij het oude. Dat bestaat niet meer, nieuwe wegen en oplossingen moeten uitgevonden worden, en eerlijk voor mij hoeft dat ook niet, ik ben klaar met die vrouw en wil haar vanuit het diepste van mijn ziel nooit meer zien.
Helaas is de werkelijkheid anders, ik zal met haar moeten blijven communiceren, stom weg vanwege de kinderen. Ik heb het gevoel dat ik meer moet investeren in deze relatie dan ik ooit gedaan heb, probeer zoveel mogelijk bij mezelf te blijven, de grenzen voor mijzelf te bewaken, in contact te blijven.

sterkte

[benjamin1]

Beste

Ik heb opzicht een goede Co-ouderschaps regeling met mijn Ex.
heb ze echt de helft dus dat gaat erg goed.
maar ik merk heel erg dat mijn kinderen erg beginnen te leiden onder de borderline van mijn EX.

vroeger was ik in slechte tijden van haar er om het op te vangen.
nu kan ik dat alleen in de dagen dat ik de kinds heb.

ik heb haar hier op aan gesproken. en dit maakt het niet echt beter ik mag me niet meer met haar leven bemoeien.
waar ik het mee eens ben. maar wat als het om de kids gaat?

er over praten maakt alles erger.
Ik ken haar zo goed weet dat ze nu dingen doet die het slechter maken.
als wijntjes drinken niet veel maar elk wijntje is er 1 teveel.
ze is gevlucht in een relatie met een jongen van 22. zelf is ze 33.
slaapt te kort!

kan iemand advies geven hoe ik haar wel kan aanspreken. maar me niet met haar bemoei.

[Casper]

kan iemand advies geven hoe ik haar wel kan aanspreken. maar me niet met haar bemoei.

Dat kan dus niet. Je bent gescheiden en de kinderen zijn jouw verantwoordelijkheid en niet haar, hoe naar dat ook is.

Je kunt bijvoorbeeld wel heel goed je zorgen bij haar huisarts uiten - vragen of die een oogje in het zeil wil houden. Je hebt dan gedaan wat je kon en verder moet je het van je af zetten.

[DarthVader]

Borderliners zien alles zwart wit. Doordat je van haar bent gescheiden behoor je inmiddels tot de categorie 'zwart'.

Ze voelen zich permanent leeg van binnen en vullen die leegte met conflicten. Als er geen reden is tot conflict dan draaien ze wel iets om wat je hebt gezegd en wordt er een reden gezocht en altijd gevonden.

Daarnaast heeft een borderliner geen verantwoordelijkheidsgevoel. Heeft zij financiele problemen dan komt het door jou. Gaat er iets mis en lukt er iets niet waarbij jij vroeger altijd de helpende hand bood, dan is het nu jouw schuld. Is je kind speelgoed kwijt ? Dan is het bij jou gebeurt. Honger in de derde wereld ? Ook jouw schuld.

Mijn advies: Documenteer al je ervaringen. Hou een dagboek bij. Koop een kleine memorecorder en neem alle ontmoetingen met haar op. Werk uit wat er is gezegd.

Zij zal alles zelf onthouden en de geschiedenis verdraaien als het haar uitkomt.

Drie kwart van de kinderen van ouder(s) met borderline lopen zelf psychische schade op door de borderline.

Probeer in communicatie zoveel mogelijk rust te bewaren en zinnen te gebruiken als 'ik begrijp dat je hier boos over bent' en 'ik begrijp dat je nu even niet wilt praten' etc. zo dat het lijkt alsof je aan haar kant staat ook al is dat niet zo.

Aan conflicten met borderliners heb je niets.

Je wint het niet want ongelijk toegeven doen borderliners niet. Je kunt maar beter de goede vrede bewaren in haar bijzijn en alles documenteren zodat je het in een juridische procedure kunt gebruiken.