Moeder houd kind thuis

[Nancy]

Hoi hoi,

allereerst respect voor alle vaders die wel voor hun kind willen zorgen!!

Ik ben zelf een moeder en heb een zoontje van 9 jaar. Zijn vader wilt hem helemaal niet zien. Maar daarvoor ben ik hier niet

Het gaat om een goeie vriend van me. Hij is gescheiden en er is een ouderschapsplan opgesteld. Zijn zoon staat bij hem ingeschreven, nu wil het geval dat zijn ex, zijn zoon wil opeisen en bij haar in de buurt op school wilt doen. Gisteren een brief van de advocaat gekregen met daarin het voorstel dat zij wil dat het kindje daarin geschreven wordt. Op het huisadres, school etc van haar.

Nu moet hij binnen 5 dagen antwoord geven hierop. Wij gaan hiermee dus niet akkoord. Maar zijn wel bang dat zij hem a.s. maandag niet naar school brengt. Nu weten we wat we moeten doen indien dit gebeurd.

Naja om een lang verhaal kort te maken...

Zolang er nog geen ander ouderschapsplan officieel is vast gelegd, heeft zij toch geen recht hem thuis te houden en zonder overleg met ex-vriend die kleine naar een andere school te doen?

Hmm.. of ik mijn vraag nu duidelijk hebt gesteld weet ik niet maar hoop dat iemand me hierop antwoord kan geven.

Wat zei nu eist is niet normaal. Iedere vader heeft recht om zijn kind te zien.

Groetjes Nancy

[Casper]

Hallo Nancy en welkom!

Zolang er nog geen ander ouderschapsplan officieel is vast gelegd, heeft zij toch geen recht hem thuis te houden en zonder overleg met ex-vriend die kleine naar een andere school te doen?

Dat recht heeft zij inderdaad absoluut niet. Vader kan aangifte bij de politie overwegen, kort geding, etc. Hopelijk komt het zover niet.

Overigens, je schrijft "vader moet binnen 5 dagen antwoord geven"; dat kan die advocaat wel schrijven, maar vader is natuurlijk aan die advocaat nul komma niks verplicht. Informeer jezelf goed, raadpleeg zo nodig zelf een advocaat (en dit forum), sterkte!

[Nancy]

Hoi hoi,

dankjewel voor je reactie!

Wij hopen ook dat het niet zover komt, maar toch maar dingen van te voren uitzoeken voor het geval dat..

Ik ben inderdaad al de hele morgen bezig met uitzoeken en bellen. Daarbij vond ik ook dit forum, altijd handig!

Echt super bedankt voor de informatie!

Groetjes Nancy

[Dwaze opa]

Mag ik ook nog een klein duitje in het zakje doen?

Of het juridisch ook enig recht geeft is mij niet bekend,maar in een al eerder opgesteld ouderschapsplan door beide ouders,zijn dus afspraken gemaakt,die schriftelijk zijn vastgelegd.
Als één van beide partijen daar verandering in wil brengen,zal dat in onderling overleg moeten plaats vinden dacht ik zo.
Waar de andere partij nu mee bezig is is niets anders dan de spelregels tijdens de wedstrijd in haar voordeel te willen veranderen.
Dus niet op deze chantage-achtige manier middels een ingeschakelde advocaat,waarbij je binnen 5 dagen aan moeders eisen dient te voldoen.Te gek voor woorden...die advocaat is ook geen knip voor de neus waard,dat hij zich hiervoor laat lenen...als hij daarmee bij de rechter komt,maakt de laatste gehakt van hem.

Maar houdt alles wel goed in de gaten,want moeders wil het kind duidelijk terug en is kennelijk ontevreden met het ouderschapsplan...mogelijk opgejut door derden,of spijt gekregen....
En dit in verband met de ongelooflijk sterke positie van moeders in voogdijzaken,waarbij moeders wil vaak wet is en daar werken de instanties ook in hun eigen belang,maar wat graag aan mee...het belang van het kind speelt dan geen rol meer...
Sterkte ermee....eigenlijk best leuk ook eens een''dwaze moeder''op dit forum te kunnen ontmoeten,die zij aan zij strijdt met een vader die mogelijk verstikt is geraakt in de voogdijproblematiek.

[Nancy]

Hoi hoi,

bedankt voor je reactie

Ja opgejut 'slim gemaakt' door derden. Al heeft ze daarvoor een aantal steekjes laten vallen waarop we op terug kunnen vallen.

We gaan zien hoe dit allemaal gaat lopen en hopen op het beste.

En ja een dwaze moeder op een vaderforum. Misschien wat gek indd. Maar 99% van wat je op internet leest is het altijd moeder voor en moeder na.

Dus ja dan maar vaderforums bezoeken

En ja ik strijd met hem mee.. ik vind vaders hebben net zoveel recht op hun kind als een moeder. En andersom kinderen hebben net zoveel recht op hun vader als op hun moeder.

De vader van mijn zoon is tijdens de zwangerschap weggegaan. De reden omdat hij zich te jong voelde. (ik 16 hij 20) maar nu deze maand is het 10 jaar geleden dat hij weg is gegaan... en iedere dag zie ik naar mate mijn zoon ouder wordt het verdriet in zijn ogen dat zijn vader er niet is.

En dat is de reden dat ik altijd zal vechten voor de rechten van een vader en zijn kind.

[The Driver]

Mag ik je een knuffel geven ?

[Dwaze opa]

Nancy schrijft het volgende;''De vader van mijn zoon is tijdens de zwangerschap weggegaan. De reden omdat hij zich te jong voelde. (ik 16 hij 20) maar nu deze maand is het 10 jaar geleden dat hij weg is gegaan... en iedere dag zie ik naar mate mijn zoon ouder wordt het verdriet in zijn ogen dat zijn vader er niet is. ''
...vaders is er dus niet,maar weet hij wel wie zijn vader is en zijn er in principe kontakten mogelijk?
Het lijkt mij verstandig als de mogelijkheid daartoe is die kontakten te stimuleren,ondanks het feit dat vaders het 10 jaar geleden heeft laten afweten.Niet dat ik het wil goedpraten,maar ik kan mij voorstellen dat als je als puber ineens geconfronteerd wordt met het vaderschap,dat dan de mogelijkheid om de weg van de minste weerstand een vluchtweg is om je aan je verantwoordelijkheid te onttrekken,daarbij er van uitgaande dat er toch wel iets van een relatie aanwezig was.
Maar hoe dan ook;hij blijft de biologische vader en zoiets blijft trekken en je zoon van 9 wil natuurlijk ook een vader net als menig ander kind en dan is een vader op afstand nog altijd een stuk beter dan helemaal geen vader.
Wel knap van je dat je al vanaf je 16e de zorg en opvoeding van je kind voor je rekening hebt genomen;zal allemaal niet gemakkelijk zijn geweest.

[Nancy]

De mogelijkheden zijn er wel ja, Ik zal mijn zoon nooit weghouden van zijn vader. En dat weet vader ook.

En ja dat is iets wat mensen raar vinden als ik zeg.. Ik vind het niet leuk dat hij weggegaan is, maar ik begrijp hem wel. Als moeder zijnde veranderd je lichaam, hormonen. Helemaal als kind/puber zijnde dan vliegen ze de lucht in. Mijn gevoelens en die van elke vrouw zijn anders dan van een man. Omdat de man het kindje niet bij zich draagt. Dus nee ene kant praat ik het ook niet goed dat hij weg is gegaan maar precies wat je zegt.. ik begrijp het wel.

En als mijn zoon zijn vader wilt leren kennen is dat mogelijk, enkel is dat niet zo 1 2 3 gedaan natuurlijk. Hoe graag ik ook zou willen dat we bij hem voor de deur staan en dat hij zijn zoon verwelkomt. Het kan ook totaal de andere kant op gaan. En dat is iets waar ik rekening mee moet houden.

Ik kan niet nu zeggen je laten we naar hem toe gaan en we zien wel wat er gebeurd. Hij moet ook de consequenties weten dat zijn vader misschien geen contact wilt. En daar wordt ook over gesproken. Maar dit is niet iets wat al jaren speelt hoor. Tuurlijk heeft hij wel eens gevraagd. Mama wie is mijn vader etc. en ik ben daar ook altijd heel eerlijk in geweest.

Sinds een jaar ga ik nu om met mijn beste vriend, (gene waar ik de vraag voor stelde:)).. is mijn kleine er vaker over na gaan denken. Omdat hij ziet hoe een vader/zoon relatie kan zijn. Sinds vaderdag is hij er meer mee bezig. En we praten hier ook over. Alleen is hij er vaak niet zeker van of hij hem wel wilt zien.
DIt klinkt misschien heel dubbel omdat ik eerder zei.. de verdriet in de ogen van het kind.. De verdriet is er zeer zeker wel. Maar we hebben afgesproken op moment dat mijn zoon, zijn vader wilt zien dat we hem opgaan zoeken. En inderdaad.. een vader op afstand is beter als geen vader.. maar ik wil dat mijn zoon daar wel echt zelf achter staat.

Dus als ik zie dat hij er echt aan toe is (al ben je dat nooit helemaal natuurlijk, onzekerheid blijft) gebeurd dat ook zeker

[Dwaze opa]

Nancy

Eigenlijk hoor ik al in m'n nest te liggen,maar pitten kan ik toch niet,daarvoor is jou verhaal te indrukwekkend.
Ik heb diepe bewondering zoals jij je opstelt t.o.v.de biologische vader van je kind en de wijze waarop je je kind daarin betrekt.
Zoveel ruimdenkendheid en openhartigheid kom je maar weinig tegen en wat een hemelsbreed verschil met al die (h)exen,waarvan regelmatig sprake is op dit forum,die het leven van dwaze vaders oneindig zuur maken met hun egoisme en machtswellust en hun eigen kind als middel in de strijd gooien.
Een goede zaak is het ook dat er nu toch een vaderpersoon in de vorm van je vriend in de directe nabijheid van je zoon is..al is het dan niet zijn echte vader,het is wel een rolmodel,waar hij zich aan kan ervaren.
Zoals ik het nu kan bekijken kon het ook op termijn nog wel eens goed gaan komen tussen je zoon en zijn echte vader;want als deze vader ook maar over een klein beetje empathie beschikt,zal het ook aan hem knagen,dat hij en zijn zoon gescheiden zijn en kon hij zich wel eens heel rot voelen dat hij jullie 10 jaar geleden in de steek heeft gelaten.
Maar daarvoor zal hij over zijn eigen schaduw heen moeten stappen en over het algemeen hebben kerels daar nogal wat moeite mee.
Maar je vriend kan een belangrijke rol spelen bij het vervullen van de vaderrol bij je zoon.
Zelf maak ik nu in de praktijk mee dat mijn kleindochtertje van 4,die van haar eigen moeder nauwelijks enige liefde en aandacht heeft gekregen en ook nog nauwelijks krijgt,nu zelf mijn vrouw,oma dus als,als nieuwe moeder heeft gekozen.
Het is gewoon ontroerend om te zien hoe het kind zich aan ''omi'' hecht;als het aan haar lag zou ze bij wijze van spreken ook nog wel terug in de baarmoeder willen;het is niet alleen mij,maar ook ''omi'' zelf en mijn dochter ook al opgevallen.
Zo zie je maar dat als puntje bij paaltje komt,kinderen uiteindelijk zelf bepalen bij wie ze het liefste zijn.
Het meiske heeft nu weer een papa,waar ze gek op is en zelfs een moeder en kan haar geluk niet op;maar dat mag ook wel na alle ellende die ze heeft meegemaakt en wat ze waarschijnlijk als het ergste heeft ervaren dat moeders haar bij haar papa(mijn zoon) heeft weggerukt.

[PaNo]

Laat je vooral door niemand en niks onder druk zetten....Die onmetelijke druk waarin anderen o zo goed zijn is de grootste ziekelijke factor die d'r bestaat.

Je doet het goed dame....