Ik ben gescheiden en heb een co-ouderschap waarbij de kinderen dus ongeveer de helft van de week bij mij zijn.
Ik heb een beschikking liggen van de rechtbank, die uitgaat van een KINDERBEHOEFTE van zo'n € 750,- per maand voor twee kinderen. Als ik het goed begrijp is dit dus het totale bedrag wat de kinderen ongeveer aan kosten met zich mee zouden brengen per maand.
Er wordt zo'n € 5,- gerekend per dag voor eten en drinken van de kinderen, wat resulteert
in een bedrag dat ik zou moeten betalen volgens de rechtbank van zo'n € 650,-
... Volgens mij hebben we het hier dus over het totaal van alle kosten per maand voor de kinderen. Dus concludeer ik hieruit dat de kosten die ik maak voor de kinderen
(bijvoorbeeld in de weekenden als ik een keer met ze naar de film wil gaan, dierentuin, uit eten etc, kopen van nieuwe kleding) hier gewoon bij inbegrepen zijn.
In dat geval lijkt het me dat ik de kosten die ik maak met de kinderen toch gewoon af kan trekken van het over te maken bedrag? (dus € 650,- min nieuwe schoenen, bioscoop etc,..) Zodat er de ene maand wellicht € 500,- overgemaakt kan worden en de andere maand mischien wel helemaal niets. (vakantie bijv.)
Kan iemand mij vertellen of ik het bij het juiste eind heb?
Kinderbijdrage
-
The Driver
- Ervaringsdeskundige
- Berichten: 843
- Lid geworden op: 29 dec 2009, 23:37
Re: Kinderbijdrage
Dat heb je bij het verkeerde eind.
Je kinderalimentatie is € 650.- per maand en dat moet je gewoon betalen.
Alles wat je besteed aan je kinderen als ze bij jou zijn, wordt beschouwd als een vrijwillige bijdrage.
Je kinderalimentatie is € 650.- per maand en dat moet je gewoon betalen.
Alles wat je besteed aan je kinderen als ze bij jou zijn, wordt beschouwd als een vrijwillige bijdrage.
Re: Kinderbijdrage
Je hebt het over behoefte. Dat is het totaal uit de tabel wat het kind kost op basis van statistieken.
Die behoefte wordt gezet tegen de draagkracht van beide ouders. De draagkracht wordt bepaald door jouw inkomen minus verschillende kosten, waaronder die vijf euro per dag. Voor jouw ex hetzelfde.
De verhouding in dragkracht bepaalt meestal wat je moet betalen. Die besliising staat in het dictum, het laatste stukje van de beschikking.
Dat bedrag moet je voor het begin van de maand betalen, niets meer en niets minder. De allimentatiegerchtigde ouder wordt geacht alle kosten te betalen, maar je kunt daar geen inloed op uitoefenen of terugvorderen. Alles wat jij koopt/betaald wordt geacht te zijn gedaan uit die vijf euro.
Dit is bij een allimentatiebeschikking zonder co-ouderschap. Jij hebt het over een co-ouderschap, dan kan het iets anders zijn en zou jouw redenatie wel eens op kunnen gaan. Maar wat jij schrijft lijkt op een recht toe recht aan allimentatiebeschikking. Belangrijk is dus wat er exact in het dictum en evetueel in de beoordeling staat.
Die behoefte wordt gezet tegen de draagkracht van beide ouders. De draagkracht wordt bepaald door jouw inkomen minus verschillende kosten, waaronder die vijf euro per dag. Voor jouw ex hetzelfde.
De verhouding in dragkracht bepaalt meestal wat je moet betalen. Die besliising staat in het dictum, het laatste stukje van de beschikking.
Dat bedrag moet je voor het begin van de maand betalen, niets meer en niets minder. De allimentatiegerchtigde ouder wordt geacht alle kosten te betalen, maar je kunt daar geen inloed op uitoefenen of terugvorderen. Alles wat jij koopt/betaald wordt geacht te zijn gedaan uit die vijf euro.
Dit is bij een allimentatiebeschikking zonder co-ouderschap. Jij hebt het over een co-ouderschap, dan kan het iets anders zijn en zou jouw redenatie wel eens op kunnen gaan. Maar wat jij schrijft lijkt op een recht toe recht aan allimentatiebeschikking. Belangrijk is dus wat er exact in het dictum en evetueel in de beoordeling staat.
Re: Kinderbijdrage
Hartelijk dank voor jullie antwoorden.
@The Driver. Dat is toch bespottelijk... Dus alle kosten die zijn maakt, worden gezien als kosten? Al gaat ze van dat geld bij wijze van spreken, shoppen in de PC Hooft voor haarzelf... En alle kosten die de man maakt, wordt gezien als vrijwillige (vrijwillig opgelegde) bijdrage? Dan word je als man zijnde dus dubbel genaaid, want de kosten die je voor je kinderen maakt zitten al verrekend in het geld dat de vrouw als alimentatie vangt.
@Paul1963
Het volgende had ik er wellicht nog even bij moeten vermelden.
De hoofdverblijfplaats van de kinderen wordt bepaald bij de vrouw. (overigens puur op basis van het feit, dat zij minder werkt en het volgens de RvdK dus vanuit praktisch standpunt bekeken, logischer is als de hoofdverblijfplaats van de kinderen bij haar is) Waarbij niemand mij ooit verteld heeft, dat dit voor mij, financieel nadelige gevolgen zou kunnen hebben.
Qua dagen veranderd er niets. De kinderen zijn eens per veertien dagen een weekend bij mij, en verder de maandag, en de dinsdag. Woensdag morgen breng ik ze naar school, en haalt hun moeder ze uit school. Ik neem dus aan dat we gewoon kunnen blijven spreken over een co-ouderschap. (of zit hem de kneep nu in het woord "Hoofdverblijfplaats"?, In dat geval zou ik de RvdK aansprakelijk moeten stellen voor die hoge kosten, omdat zij me dus niet volledig of onvoldoende geinformeerd hebben.)
Die KA is toch echt berekend op basis van de behoefte van de kinderen. Ik blijf dus bij mijn standpunt: dit gaat om ALLE KOSTEN, dus ook degene die ik voor de kinderen maak.
Ik koop net zo goed kleding met ze, ga ook met ze naar de bios, dierentuin of wat dan ook.
Die kosten trek ik er dus echt vanaf.
Ik laat het er sowieso niet bij zitten.
De draagkracht van moeder is ontzettend laag zo'n € 40,- omdat zij de woonlasten van haar voormalig partner mag delen. Die woonlasten zijn bijna de helft van haar salaris, wat volgens mij ook niet echt redelijk is.
Daarbij vind ik het vreemd dat de woonlasten van haar en haar partner dus gedeeld mogen worden, maar de gezamelijke inkomsten niet? (ik heb gezocht of er uitspraken hierover te vinden zijn op internet, maar hierover niets gevonden) Het lijkt me logisch dat als de gezamenlijke woonlasten gedeeld mogen worden, de gezamenlijke baten net zo goed gedeeld mogen worden als bijdrage in haar inkomsten. Waarbij haar inkomsten die van mij dus overstijgen.
Hoe dan ook ben ik absoluut niet van plan dit bedrag te betalen, wat er ook gebeurt.
Zij krijgt de kinderbijslag ook nog eens voor beide kinderen, wat ook niet door de rechter is meegenomen in zijn besluit.
Kortom, veel te krom om van recht te kunnen spreken.
Kunnen we niet met alle mannen die dit soort dingen meemaken een rechtszaak beginnen om desnoods de staat aan te klagen voor dit soort dingen? Al was het maar om de politiek eens flink in te laten zien, dat dit soort dingen absoluut gewijzigd dienen te worden? Dus niet enkel de tijd van alimentatie verkorten, maar ook bij een nieuwe partner, geen alimentatie meer toekennen, tenzij uitdrukkelijk bewezen kan worden, dat de kinderen dan echt te weinig hebben om een normaal leven van te leiden?
En daarbij lachen die wijven zich krom, extra geld voor vakantie etc,... En die nieuwe partner die lacht zich ook ziek, want jij betaald mee aan de uitkoop van zijn ex...
Scheiden rechters soms niet in dit land? Anders snappen ze toch zelf wel dat ze verkeerd bezig zijn?
@The Driver. Dat is toch bespottelijk... Dus alle kosten die zijn maakt, worden gezien als kosten? Al gaat ze van dat geld bij wijze van spreken, shoppen in de PC Hooft voor haarzelf... En alle kosten die de man maakt, wordt gezien als vrijwillige (vrijwillig opgelegde) bijdrage? Dan word je als man zijnde dus dubbel genaaid, want de kosten die je voor je kinderen maakt zitten al verrekend in het geld dat de vrouw als alimentatie vangt.
@Paul1963
Het volgende had ik er wellicht nog even bij moeten vermelden.
De hoofdverblijfplaats van de kinderen wordt bepaald bij de vrouw. (overigens puur op basis van het feit, dat zij minder werkt en het volgens de RvdK dus vanuit praktisch standpunt bekeken, logischer is als de hoofdverblijfplaats van de kinderen bij haar is) Waarbij niemand mij ooit verteld heeft, dat dit voor mij, financieel nadelige gevolgen zou kunnen hebben.
Qua dagen veranderd er niets. De kinderen zijn eens per veertien dagen een weekend bij mij, en verder de maandag, en de dinsdag. Woensdag morgen breng ik ze naar school, en haalt hun moeder ze uit school. Ik neem dus aan dat we gewoon kunnen blijven spreken over een co-ouderschap. (of zit hem de kneep nu in het woord "Hoofdverblijfplaats"?, In dat geval zou ik de RvdK aansprakelijk moeten stellen voor die hoge kosten, omdat zij me dus niet volledig of onvoldoende geinformeerd hebben.)
Die KA is toch echt berekend op basis van de behoefte van de kinderen. Ik blijf dus bij mijn standpunt: dit gaat om ALLE KOSTEN, dus ook degene die ik voor de kinderen maak.
Ik koop net zo goed kleding met ze, ga ook met ze naar de bios, dierentuin of wat dan ook.
Die kosten trek ik er dus echt vanaf.
Ik laat het er sowieso niet bij zitten.
De draagkracht van moeder is ontzettend laag zo'n € 40,- omdat zij de woonlasten van haar voormalig partner mag delen. Die woonlasten zijn bijna de helft van haar salaris, wat volgens mij ook niet echt redelijk is.
Daarbij vind ik het vreemd dat de woonlasten van haar en haar partner dus gedeeld mogen worden, maar de gezamelijke inkomsten niet? (ik heb gezocht of er uitspraken hierover te vinden zijn op internet, maar hierover niets gevonden) Het lijkt me logisch dat als de gezamenlijke woonlasten gedeeld mogen worden, de gezamenlijke baten net zo goed gedeeld mogen worden als bijdrage in haar inkomsten. Waarbij haar inkomsten die van mij dus overstijgen.
Hoe dan ook ben ik absoluut niet van plan dit bedrag te betalen, wat er ook gebeurt.
Zij krijgt de kinderbijslag ook nog eens voor beide kinderen, wat ook niet door de rechter is meegenomen in zijn besluit.
Kortom, veel te krom om van recht te kunnen spreken.
Kunnen we niet met alle mannen die dit soort dingen meemaken een rechtszaak beginnen om desnoods de staat aan te klagen voor dit soort dingen? Al was het maar om de politiek eens flink in te laten zien, dat dit soort dingen absoluut gewijzigd dienen te worden? Dus niet enkel de tijd van alimentatie verkorten, maar ook bij een nieuwe partner, geen alimentatie meer toekennen, tenzij uitdrukkelijk bewezen kan worden, dat de kinderen dan echt te weinig hebben om een normaal leven van te leiden?
En daarbij lachen die wijven zich krom, extra geld voor vakantie etc,... En die nieuwe partner die lacht zich ook ziek, want jij betaald mee aan de uitkoop van zijn ex...
Scheiden rechters soms niet in dit land? Anders snappen ze toch zelf wel dat ze verkeerd bezig zijn?
Re: Kinderbijdrage
Je hebt volkomen, helemaal gelijk.Die KA is toch echt berekend op basis van de behoefte van de kinderen. Ik blijf dus bij mijn standpunt: dit gaat om ALLE KOSTEN, dus ook degene die ik voor de kinderen maak.
Ik koop net zo goed kleding met ze, ga ook met ze naar de bios, dierentuin of wat dan ook.
Die kosten trek ik er dus echt vanaf.
.... behalve juridisch.
De rechter gaat uit van de belangen van het kind. Het kind moet iedere maand kunnen rekenen op een vaste bijdrage. Als vader en moeder elke maand een potje heibel gaan maken hoeveel er wel/niet door ieder betaald is, loopt dit recht van het kind gevaar. Om dit te vermijden wordt de hele poet beheerd door degene bij wie de hoofdverblijfplaats is vastgesteld (in 90% van de gevallen: ma) en heeft de ander geen donder te zeggen. Er is een heel regime opgetuigd (bijv. LBIO) om dit systeem op brute wijze af te dwingen.
Af en toe is er enige aandacht voor de oneerlijkheid van dit systeem. Hard lopen de veranderingen niet: geen prioriteit bij de politiek. Waarom niet? Het systeem werkt, of werkt voldoende, of men kan geen alternatief bedenken (lees: men kijkt niet ver de grens, houdt zich niet aan Europese richtlijnen, etc.). De paar familiedrama's per jaar die dit oplevert neemt men daar voor lief bij. Het schrijnend onrecht dat je niet ziet interesseert de heren en dames politici al helemaal niet.
Excuses, een beetje cynisch.
-
The Driver
- Ervaringsdeskundige
- Berichten: 843
- Lid geworden op: 29 dec 2009, 23:37
Re: Kinderbijdrage
Conclusie : diegene die de kinderalimentatie ontvangt, die moet alle kosten betalen, incl. kleding, uitjes, sport, school en alles wat er nog meer bij komt kijken. Als jij dus met de kinderen naar de dierentuin wilt, dan moet je ex daarvoor een bedrag aan jou betalen, doet ze dat niet : niet naar de dierentuin.
Re: Kinderbijdrage
Duidelijk is dat jouw ex geen draagkracht heeft en jij dus wel.
Als je samenwoont gaat het recht ervan uit dat de nieuwe partner zelf in zijn/haar onderhoud kan voorzien. Er wordt an standaard rekening gehouden met maar de helft van de woonlasten. Is dat niet zo, dan moet je dat antonen en worden inkomens opgeteld en de draagkracht met alle lasten en met beide inkomens vastgesteld.
Het is zoals Casper en TheDriver stellen. Wat onrechtvaardig is, is dat de ontvanger eigenlijk alle kosten zou moeten betalen en dat dus niet doet. Ze kan er inderdaad van aan shoppen.
Fiscaal gesproken heb je en co-ouderschap (50% van de tijd) en hebt dus recht op fiscale voordelen, die waarschijnlijk ook al met jouw draagkracht verrekend zijn.
Als je samenwoont gaat het recht ervan uit dat de nieuwe partner zelf in zijn/haar onderhoud kan voorzien. Er wordt an standaard rekening gehouden met maar de helft van de woonlasten. Is dat niet zo, dan moet je dat antonen en worden inkomens opgeteld en de draagkracht met alle lasten en met beide inkomens vastgesteld.
Het is zoals Casper en TheDriver stellen. Wat onrechtvaardig is, is dat de ontvanger eigenlijk alle kosten zou moeten betalen en dat dus niet doet. Ze kan er inderdaad van aan shoppen.
Fiscaal gesproken heb je en co-ouderschap (50% van de tijd) en hebt dus recht op fiscale voordelen, die waarschijnlijk ook al met jouw draagkracht verrekend zijn.
Re: Kinderbijdrage
Wat ik niet snap is het stukje kosten voor kinderopvang waar ik tegenaanloop. Blijkt dat men voor de 'kosten' van mijn twee kinderen uitgaat van afgerond iets van 600 euro per kind per maand, en daarboven op de kosten voor VSO/BSO netto (dus teruggave verrekend) van ongeveer 350 euro p/m legt.
Daarover berekent de mediator welk draagkrachtpercentage voor mij als vader geldt, en zou ik per maand rond 1100-1300 mogen overmaken. Nu snap ik niet waarom die opvangkosten niet gewoon (netto) worden meegenomen in kosten/berekening van ex of uit die (tremanorm-bepaalde) kosten worden betaald. Zou ex dus vaker/langer opvang gebruiken, dan heb ik niets in te brengen daarover behalve op het financiele vlak.
Daarover berekent de mediator welk draagkrachtpercentage voor mij als vader geldt, en zou ik per maand rond 1100-1300 mogen overmaken. Nu snap ik niet waarom die opvangkosten niet gewoon (netto) worden meegenomen in kosten/berekening van ex of uit die (tremanorm-bepaalde) kosten worden betaald. Zou ex dus vaker/langer opvang gebruiken, dan heb ik niets in te brengen daarover behalve op het financiele vlak.