En dan blijft het stil...

[Sionnach]

Het is nu al weer enige tijd dat mijn ex en ik uit elkaar zijn. Sinds oktober zelf volledig gescheiden en ik ben al wel weer goed op de rit. Wel zit ik nog met de communicatie over de kinderen.
Ik mag gelukkig mijn 3 kinderen 3 weekenden per maand bij me hebben. De rest van de tijd wonen ze bij mijn ex.
Helaas is eigenlijk dit alles wat er te vertellen valt. Mijn ex heeft verder de gewoonte me volledig buiten alles te houden. Hierdoor mis ik de schoolprestaties van mijn kinderen (krijg sinds kort wel de uitnodigingen voor de oudergesprekken en mondjesmaat de nieuwsbrieven) maar alle additionele informatie laat ze me niet weten. Onlangs heeft school richting mijn ex aangegeven dat ze graag een logopediste naar mijn oudste dochter willen laten kijken. In het oudergesprek vroeg mijn ex naar de status en was het voor mij volledig nieuwe informatie. Vanwege dit soort zaken heb ik ook een gesprek in de planning staan met de directie van de school.

Verder krijg ik geen terugkoppeling over artsen bezoek, wordt er door haar geen afspraak gemaakt bij de oogarts (waar ik al meerdere keren over gevraagd heb) etc. Dus de verdere zorg voor mijn kinderen door mijn ex laat, vind ik, ook te wensen over. En over die zorgen kan ik nog wel gaan vertellen dat ik naar kattenpis stinkende kleding heb gekregen van mijn ex, maar dat laat ik verder nu achterwege.

Iemand enig idee hoe ik mijn ex zo ver kan krijgen dat ze op een normale manier kan gaan communiceren in het belang van de kinderen? In mijn ogen riekt het naar een vorm van oudervervreemding door mij niet op de hoogte te houden over mijn kinderen. Daardoor kan ik ook moeilijk meeleven met mijn kinderen en wat er in hun leventje afspeelt.

Ondertussen ben ik ook al bezig om te kijken of ik via maatschappelijkwerk in gesprek kan gaan met mijn ex. Nu al een aantal maal gevraagd of ze dit wil. Helaas in het geheel geen antwoord van haar ontvangen, noch een bevestiging noch een afwijzing.

Wat zijn allemaal de mogelijkheden die ik nu nog kan ondernemen? Voor zover ik me kan bedenken zit er bijna niets anders op dan naar de rehcter te stappen. Maar helaas is dat financieel voor mij weer onhaalbaar.

Alvast bedankt voor het lezen en de (hopenlijk) goede adviezen.

[Casper]

Sionnach, van je ex zul je het niet gaan horen. Naar de rechter is ook (bijna) geheel zin- en kansloos. Je zult het dus van de scholen, artsen, etc zelf moeten hebben. Ga daarmee op een open, constructieve manier in gesprek en dan zul je zien, dat zij jou best op de hoogte willen houden net als alle andere ouders, en in ieder geval de informatie verschaffen die jij vraagt. Scholen etc zijn best gewend aan gescheiden ouders en weten daar (meestal) prima mee om te gaan.

[Sionnach]

Bedankt voor het antwoord. Ik was wel een beetje "bang" voor zo een antwoord.
Met school probeer ik zoveel mogelijk geod contact te onderhouden. Helaas loop ik alleen nog wel tegen de muur aan dat de eerste aanspreekpunten op school al snel zeggen dat het ondoenlijk is iedere ouder op de hoogte te houden. Vervogens gebeurd dat dus niet. Dat is dan ook de reden dat ik daar maar eens met de directie in overleg ga. Voor mij zelf, maar misschien kan ik ook voor school meedenken hoe ze een en ander voor andere ouders in kunnen richten. De huisarts die wil uberhaupt niet eens contact met mij opnemen als ik daarom vraag.

Verder kan ik mezelf gewoon weg niet verplaatsten in een situatie waarbij je iemand volledig negeert. Zelfs als ik directe vragen aan mijn ex stel (en ik probere dat altijd zo open, eerlijk en netjes mogelijk te doen) krijg ik geen antwoord. Misschien komt dat voort uit boosheid, maar zij heeft een eind aan onze relatie gemaakt. Dat kan de boosheid niet zijn.

Het beste om te doen zal dan wel zijn om in contact te blijven met mijn kinderen en de juiste papa voor ze te zijn. Af en toe lastig, maar voor een goed doel, is mijn conclusie.

[Dwaze opa]

Hallo

Mijn zoon en vader van twee kinderen,waar de ex er mee is vandoor gegaan zit in een vrijwel eendere positie als u...3 van de 4 weekends omvang,maar verder nauwelijks communicatie.
Ik heb hem geadviseerd het eens te proberen met de stroopkwast,belangstellend naar haar toestand vragen,haar prijzen dat ze de omgangsregeling loyaal uitvoert,geen druk uitoefenen en niet in discussie gaan en verder alleen over de kinderen zelf praten en geen voortgezette strijd over de relatie,die toch al naar de knoppen is.
Er bij vermeld moet worden dat mevrouw een stevige borderliner is.
Moet er wèl bij vertellen dat ik nog geen reactie van zoonlief gekregen heb op mijn advies en ik twijfel er zelfs over of hij wel in staat is het advies te volgen,waarschijnlijk omdat de wonden nog te vers zijn.
Mogelijk heb je er wat aan...in elk geval sterkte ermee.

[Paul1963]

Ik neem aan dat je gezag hebt. Dan moeten ze je van informatie voorzien, de school, de arts, en iedereen die beroepsmatig met jouw kind omgaat. Je hebt inzagerecht in het dossier over jouw kind bij alle instanties. Belangrijke beslisingen (waaronder medische zorg, schoolkeuze, etc.) moeten door BEIDE ouders genomen worden. Daar kan jouw ex niets tegendoen, behalve een gezagswijziging aanvragen. Maar dat zal niet snel lukken.

Heb je geen gezag, dan gelden de art. 1:377b en c van het BW. Dan moet jouw ex jou informeren over belangrijke zaken en mag je zelf info vragen. De info is dan wel globaal en in hoofdlijnen. Je hoeft immers niet te beslissen. Deze informatieverplichting is wel via de rechter af te dwingen.

In beide gevallen is het het beste dat je met de instanties rustig en constructief in gesprek gaat. Vaak hebben ze protocollen hoe hiermee om te gaan. Waar zij geen behoefte aan hebben is dat ze partij worden in een conflict tussen ouders.

Belangrijk is dat jouw ex niets kan verbieden of opleggen aan anderen, tenzij zij een beschikking heeft waarin dat staat dat ze het mag. Wat ze helaas wel kan (maar eigenlijk niet mag) is jou gewoon negeren en niet informeren. Dus moet je zelf jouw informatie vergaren.

[The Driver]

Ook dat is allemaal rekbaar, mijn ex heeft een hulpverleenster die in opdracht van BJZ haar behulpzaam is in het kader van een OTS. Alle informatie over school en medische zaken kwamen in eerste instantie van deze hulpverleenster af. Ik heb gesteld dat ik die informatie graag van moeder zelf zou horen, te meer omdat ik die hulpverleenster en BJZ geen toestemming heb gegeven om school - en medische informatie op te vragen. Ja zegt nu die hulpverleenster, die informatie krijg ik van moeder zelf. En dan krijg je dus een half A4-tje met veelal bla en bla en het korte zinnetje : Het gaat goed met de kinderen.

[Paul1963]

Natuurlijk heeft driver een punt, maar bij een ots is er weer een ander spel gaande. Ookal blijft het gezag en de informatie bij ots in principe bij de ouders, maar heeft de gezinsvoogd extra bevoegdheden, die het weer wat lastiger maken. En bij een ots zit je in de sfeer van kinderbeschermingsmaatregelen. De buitenwereld weet daar vaak niet correct mee om te gaan en denkt dat je dan niets meer te zeggen hebt of mag weten.