Dringend advies nodig

De topics/onderwerpen van vóór 31 december 2012 waar geen of sinds geruime tijd geen antwoord op is gegeven, zijn hier geplaatst.
Gesloten
Gebruikersavatar
sdwv
Administrator
Administrator
Berichten: 197
Lid geworden op: 11 aug 2006, 18:25

Dringend advies nodig

Bericht door sdwv »

Anonymous Geplaatst: 10 Feb 2006 03:43 pm Onderwerp: Dringend advies nodig

--------------------------------------------------------------------------------
Mijn vriend en zijn exvriendin zijn een aantal maanden uit elkaar. Zij had een ander en wilde niet meer met hem verder. Uiteindelijk is hij nu met mij, maar nu wil ze alles weer terugdraaien en met hem verder. Hij wil niet meer.

Nu is het zo dat hij zijn kinderen niet meer mag zien, want ze wil niet dat ze bij mij komen, volgens haar kan ik niet met de kinderen omgaan omdat ik een hekel aan haar heb en dat ik gestoord zou zijn.

Deze week wilde ze me spreken aan de telefoon, het was een eenzijdig gesprek, ze was de enige die praatte (of schreeuwde eigenlijk) dat ik de kinderen een vader ontnam. Dit is absoluut niet waar, maar moet ik mijn vriend opgeven omdat zij dat graag wil (terwijl hij en ik dat niet willen?) Volgens hem gaat het er alleen maar over dat ze zijn leven wil blijven bepalen.


Tijdens dat gesprek (waar de kinderen bij waren) gaf ze hun zoontje aan de telefoon en die moest tegen mij zeggen: ik wil je nooit meer zien of spreken. Hier mogen kinderen toch niet voor gebruikt worden.
O ja mijn vriend heeft zijn kinderen wel erkend, geen ontzag. Ik heb al geprobeerd haar rustig te benaderen, te zeggen dat ik alleen het beste voor de kinderen wil. Mijn vriend heeft hetzelfde geprobeerd, maar het mag niet baten. Wat nu??? Aan haar toegeven? Waar houd het dan op?

Wat een ontzettend machteloos gevoel, en ik krijg er bijna een schuldgevoel van... wat kan ik voor mijn vriend en zijn kinderen doen?


Rick Geplaatst: 10 Feb 2006 04:54 pm Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------
Even heel hard NIETS, je kan hem steunen je kan samen janken schreeuwen kwaad worden en noem maar op maar mer niet.
Toegeven??? nooit zou ik zeggen. Het is jullie leven en dat mag je nooit laten sturen door een situatie als deze.
Wordt het moeilijk, ja de ex van je vriend zal er alles aan doen om de kinderen te beinvloeden richting jou.
Gaat dat over?? weet je niet kan je alleen maar op hopen.

Een ding nooit gan doen, je verlagen tot haar nivo, blijf kalm, als je de kinderen ziet spreek geen kwaad over hun moeder lat ze zien dat het anders kan.

Veel geluk in deze moeilijke strijd


Bobbie Geplaatst: 10 Feb 2006 09:17 pm Onderwerp: Blijf rustig

--------------------------------------------------------------------------------
Hetzelfde hebben wij ook mee gemaakt. Een boel geschreeuw van mijn ex en bedreigingen. Zij moest zelf maar kinderen krijgen, zij moest van haar kinderen afblijven. 40 sms-jes elke ochtend....met een boel onzin. Als jullie van elkaar houden is er niets wat er tussen komt, veel praten over zijn kids en open blijven staan v.w.b. zijn gevoel over de kids. Ik mis mijn kids af en toe ook en daar kan ik heel goed over praten met mijn vrouw. Ik wens jullie veel wijsheid en geduld, en geluk samen.


Anonymous Geplaatst: 14 Feb 2006 05:54 pm Onderwerp: reactie op nieuwe vriendin

--------------------------------------------------------------------------------
Wat jullie overkomt is niets nieuws, óók mijn vriend heeft nog steeds een enorme tramelant met zijn ex. Zij neeft hem 8 jaar geleden gezegd de deur uit te gaan omdat ze haar rust wilde, de scheiding is in 1999 uitgesproken. Eerst kwam ze hun zoon van 7 jaar elk weekend en de hele grote schoolvakantie bij vader brengen.

Jááááá, totdat hij mij na ongeveer 1 jaar leerde kennen, sinds die tijd verziekt ze de hele omgang met vader en zoon ze schroomt niet om te liegen en ook het kind te leren liegen. Mijn vriend ziet zijn kind maanden niet en opeens brengt ze hem als het haar uitkomt!

Verleden jaar hadden we hem al 10 maanden niet meer gezien, om 17.00 uur belde ze op met de mededeling "je neemt hem of ik breng hem naar een crisis-centrum." Wat moet je dan? Om 19.30 kwam ze met háár vriend het kind met al zijn spullen op de stoep bij ons dumpen.

Na bijna 4 maanden zonder enig contact te zoeken schreef ze een brief waarin ze vroeg of ze het kind 1 weekend mocht hebben. Wij hebben daarin toegestemt hij is opgehaald en we hebben hem sindsdien nóóit meer gezien! Het is inmiddels alweer 6 maanden geleden.

Waarom dit gebeurd, uit pure jaloezie! Ze gunnen de ander het licht niet in de ogen. Waarmee kan je een vader het beste pakken!!!
Met het kind natuurlijk die wordt als wapen gebruikt om wraak te nemen!
Zielig dat je zover kan komen om je doel te bereiken, dit alles ten kostte van je eigen kind!

Ik wens jullie véél sterkte toe!


Bobbie Geplaatst: 14 Feb 2006 10:06 pm Onderwerp: Nieuwe vriendin

--------------------------------------------------------------------------------
Wat is het ook wat, je kind als wapen gebruiken. Het is dus duidelijk angst om een kind te delen met een vriend(in). Stel je voor dat het kind het erg naar de zin heeft en niet meer terug wil.....Jammer hoor! Ik leg me er nu bij neer dat ik de kids al meer dan 3 jaar niet heb gezien, met mijn lieve vrouw bouwen we nu aan een nieuwe toekomst! Het leven is nu, en kort...makkelijk gezegd maar o zo waar. Voor een ieder die hier mee te maken krijgt, veel sterkte geluk en wijsheid.


Anonymous Geplaatst: 15 Feb 2006 09:54 am Onderwerp: sterekte

--------------------------------------------------------------------------------
sterkte allemaal hoor
wat een gesyk en dat allemaal over de rug van de kinderen zijn we volwassen of zijn onze kinderen dat


Anonymous Geplaatst: 22 Jul 2006 06:28 pm Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------
ik ben zelf een moeder en heb een zoontje van 2 en een half jaar.
ik kan je goed begrijpen omdat ik ook zn moeder was.
maar met verloop van tijd moest ik wel toegeven en inzien dat het niks meer kon worden tussen me ex en mij ik heb haar wel gesproken met dringende toon dat ze goed voor die kleine moest zijn en dat deed ze ook. waar ik heel blij mee was. we kregen op een duur geen vriendschap maar we konden met zn tweeen door 1 deur. het was heel moelijk voor mij om te zien hoe hun een gezin vormde met (mijn zoon). het is voor beide partijen niet makkelijk maar met veel geduld komt dat wel goed.
Gesloten