Moeders die kinderen hebben losgelaten

De topics/onderwerpen van vóór 31 december 2012 waar geen of sinds geruime tijd geen antwoord op is gegeven, zijn hier geplaatst.
Gesloten
Gebruikersavatar
sdwv
Administrator
Administrator
Berichten: 197
Lid geworden op: 11 aug 2006, 18:25

Moeders die kinderen hebben losgelaten

Bericht door sdwv »

DeZingendeNon Geplaatst: 06 Jun 2006 04:57 pm Onderwerp: Moeders die kinderen hebben losgelaten

--------------------------------------------------------------------------------
Hallo allemaal,

Ik zoek contact met moeders die tegen hun moederinstinct zijn ingegaan en de kinderen hebben losgelaten (of dat overwegen). Loslaten vanwege uitputting en overmatige stress die gepaard gaat met de omgangsregeling.

Ik heb 3 kinderen, uit 2 relaties, in de leeftijdscategorie 5-12 jaar. Heb afgelopen jaren erg veel te maken gehad met onmacht. Uitgeput geraakt van het al maar doorgaan voor de kinderen (waaronder een extreem te vroeg geboren tweeling met alle toeters en bellen vandien).

Met mijn oudste gaat het niet zo super, want erg veel meegemaakt. Net als ik. De tweeling heeft de vroeggeboorte voortreffelijk overleefd en voorzover ik tot nu toe kan zeggen: zonder schade aan fysiek of psychisch gestel. Dat laatste mag een wonder heten.

De kinderen wonen inmiddels bij de vaders. Vaders met nieuwe partners.
Sindsdien is er strijd en gezeik rondom de omgang. Psychologische spelletjes, negatieve bejegening. Leugens. Kinderen opzetten tegen de andere ouder.

En dat, terwijl ik van nature de andere ouder als vanzelfsprekend erken en wil blijven betrekken bij.
Zo heb ik me al die tijd getoond en opgesteld ten tijde van het uit elkaar gaan, toen de kinderen aan mij werden toegewezen en toen zij bij mij woonden.

Enfin, ik wil nu niet verder in detail gaan.

Wel wil ik melden dat ik depressief ben geraakt van een optelsom van factoren. Anti-depressiva slik, terwijl ik de deprimerende factoren niet ongedaan krijg, en ten onder dreig te gaan aan de negatieve stress.

Ik sta voor de keuze om voor mezelf te kiezen, d.w.z. de kinderen minder zien en daarvoor in de plaats een baan.

Dus: loslaten, om jezelf weer op de rit te krijgen en er zodoende in positieve zin weer voor de kinderen te kunnen zijn?

Iedereen die tips voor me heeft: graag! en bij voorbaat dank.


Anonymous Geplaatst: 06 Jun 2006 05:42 pm Onderwerp: Re: Moeders die kinderen hebben losgelaten

--------------------------------------------------------------------------------
DeZingendeNon schreef:
Hallo allemaal,

Ik zoek contact met moeders die tegen hun moederinstinct zijn ingegaan en de kinderen hebben losgelaten (of dat overwegen). Loslaten vanwege uitputting en overmatige stress die gepaard gaat met de omgangsregeling.

Ik heb 3 kinderen, uit 2 relaties, in de leeftijdscategorie 5-12 jaar. Heb afgelopen jaren erg veel te maken gehad met onmacht. Uitgeput geraakt van het al maar doorgaan voor de kinderen (waaronder een extreem te vroeg geboren tweeling met alle toeters en bellen vandien).

Met mijn oudste gaat het niet zo super, want erg veel meegemaakt. Net als ik. De tweeling heeft de vroeggeboorte voortreffelijk overleefd en voorzover ik tot nu toe kan zeggen: zonder schade aan fysiek of psychisch gestel. Dat laatste mag een wonder heten.

De kinderen wonen inmiddels bij de vaders. Vaders met nieuwe partners.
Sindsdien is er strijd en gezeik rondom de omgang. Psychologische spelletjes, negatieve bejegening. Leugens. Kinderen opzetten tegen de andere ouder.

En dat, terwijl ik van nature de andere ouder als vanzelfsprekend erken en wil blijven betrekken bij.
Zo heb ik me al die tijd getoond en opgesteld ten tijde van het uit elkaar gaan, toen de kinderen aan mij werden toegewezen en toen zij bij mij woonden.

Enfin, ik wil nu niet verder in detail gaan.

Wel wil ik melden dat ik depressief ben geraakt van een optelsom van factoren. Anti-depressiva slik, terwijl ik de deprimerende factoren niet ongedaan krijg, en ten onder dreig te gaan aan de negatieve stress.

Ik sta voor de keuze om voor mezelf te kiezen, d.w.z. de kinderen minder zien en daarvoor in de plaats een baan.

Dus: loslaten, om jezelf weer op de rit te krijgen en er zodoende in positieve zin weer voor de kinderen te kunnen zijn?

Iedereen die tips voor me heeft: graag! en bij voorbaat dank.





Ga voor je kinderen, dan maar weer de kinderen bij jou !


DeZingendeNon Geplaatst: 06 Jun 2006 05:59 pm Onderwerp: Moeders die kinderen hebben losgelaten

--------------------------------------------------------------------------------
Een gast heeft gereageerd: ga voor de kinderen, de kinderen dan maar weer bij jou.

Leg mij uit hoe je dacht dat ik dat zou moeten kunnen realiseren. Exen die met partners gevieren de persoonlijke aanval kiezen, misbruik maken van "meeste stemmen gelden".

En wat dacht u, Jan Modaal redt het financieel nog maar net aan, of niet. Hoe schat je de gevolgen in voor alle mensen die alleenstaand van een uitkering moeten rondkomen?
Mij is dat niet gelukt.


Anonymous Geplaatst: 10 Jun 2006 10:01 am Onderwerp: moeders die kinderen hebben losgelaten

--------------------------------------------------------------------------------
Zingende non,

Wat wil je nu dan precies?
Heb je nu omgang en hoe lang wonen de kinderen nu al bij de vader


Anonymous Geplaatst: 12 Jun 2006 10:41 am Onderwerp: Moeders die kinderen loslaten

--------------------------------------------------------------------------------
Wat ik wil: geen strijd om en rondom de kinderen, normale omgang en respectvolle bejegening. Geen opzetten tegen de andere ouder. Als het voor mij vanzelfsprekend is, dat de ex de vader is en blijft, en ik van daaruit altijd in overleg treedt als het om de kinderen gaat, waarom doen mannelijke exen dat dan niet? Ik ervaar dat er nu een soort concurrentie strijd speelt. Is dat gevolg van haantjesgedrag??

En waarom worden kinderen in de strijd betrokken? Mijn jongste komt nu elke keer vertellen dat hij het niet leuk vindt als ik ruzie met zijn papa maakt. Ik vind het idioot dat vader hem daar telkens als boodschappenjongen voor gebruikt. Bovendien vertelt vader allerlei leugens. Hoe stop je die onzin?


pvs Geplaatst: 12 Jun 2006 07:24 pm Onderwerp: Re: Moeders die kinderen loslaten

--------------------------------------------------------------------------------
Zingende Non schreef:
Wat ik wil: geen strijd om en rondom de kinderen, normale omgang en respectvolle bejegening. Geen opzetten tegen de andere ouder. Als het voor mij vanzelfsprekend is, dat de ex de vader is en blijft, en ik van daaruit altijd in overleg treedt als het om de kinderen gaat, waarom doen mannelijke exen dat dan niet? Ik ervaar dat er nu een soort concurrentie strijd speelt. Is dat gevolg van haantjesgedrag??

En waarom worden kinderen in de strijd betrokken? Mijn jongste komt nu elke keer vertellen dat hij het niet leuk vindt als ik ruzie met zijn papa maakt. Ik vind het idioot dat vader hem daar telkens als boodschappenjongen voor gebruikt. Bovendien vertelt vader allerlei leugens. Hoe stop je die onzin?
Hoi, het is vreselijk moeilijk lijkt het wel tegenwoordig om dus normale omgang te hebben. Ik heb zelf 2 kinderen en ben net gescheiden en de kinderen zijn aan mij toegewezen. Ik wil heel graag dat ze contact hebben met hun moeder maar hun moeder weigert contact of alleen als het haar uitkomt. Alle uitspraken lapt ze aan haar laars en het intereseert haar niets.

Als er eenmaal een strijd is, dan is het volgensmij heel moeilijk om ervoor te zorgen dat de strijdbijl begraven wordt.

Wat je vooral niet moet doen is ruzie maken met je ex als de kinderen erbij zijn. Als je dingen wil uitpraten en je weet dat er ruzie over komt. Doe dat dan als de kinderen er niet bij zijn. Zo hebben de kinderen er geen erg in en scheelt dat enorm. En als het wel tot ruzie komt waar de kinderen bij zijn, wees dan de wijste en loop weg.

Heel veel sterkte!


Durfal Geplaatst: 20 Jun 2006 09:24 am Onderwerp: Re: Moeders die kinderen hebben losgelaten

--------------------------------------------------------------------------------
DeZingendeNon schreef:
Hallo allemaal,

Ik zoek contact met moeders die tegen hun moederinstinct zijn ingegaan en de kinderen hebben losgelaten (of dat overwegen). Loslaten vanwege uitputting en overmatige stress die gepaard gaat met de omgangsregeling.

Ik heb 3 kinderen, uit 2 relaties, in de leeftijdscategorie 5-12 jaar. Heb afgelopen jaren erg veel te maken gehad met onmacht. Uitgeput geraakt van het al maar doorgaan voor de kinderen (waaronder een extreem te vroeg geboren tweeling met alle toeters en bellen vandien).

Met mijn oudste gaat het niet zo super, want erg veel meegemaakt. Net als ik. De tweeling heeft de vroeggeboorte voortreffelijk overleefd en voorzover ik tot nu toe kan zeggen: zonder schade aan fysiek of psychisch gestel. Dat laatste mag een wonder heten.

De kinderen wonen inmiddels bij de vaders. Vaders met nieuwe partners.
Sindsdien is er strijd en gezeik rondom de omgang. Psychologische spelletjes, negatieve bejegening. Leugens. Kinderen opzetten tegen de andere ouder.

En dat, terwijl ik van nature de andere ouder als vanzelfsprekend erken en wil blijven betrekken bij.
Zo heb ik me al die tijd getoond en opgesteld ten tijde van het uit elkaar gaan, toen de kinderen aan mij werden toegewezen en toen zij bij mij woonden.

Enfin, ik wil nu niet verder in detail gaan.

Wel wil ik melden dat ik depressief ben geraakt van een optelsom van factoren. Anti-depressiva slik, terwijl ik de deprimerende factoren niet ongedaan krijg, en ten onder dreig te gaan aan de negatieve stress.

Ik sta voor de keuze om voor mezelf te kiezen, d.w.z. de kinderen minder zien en daarvoor in de plaats een baan.

Dus: loslaten, om jezelf weer op de rit te krijgen en er zodoende in positieve zin weer voor de kinderen te kunnen zijn?

Iedereen die tips voor me heeft: graag! en bij voorbaat dank.


Wat jij hebt heb ik precies het zelfde maar ben man
Kan het niet zeggen je moet van je eigen uitgaan niet van een ander

Durfal


Anonymous Geplaatst: 10 Jul 2006 01:10 pm Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------
Hallo DezingendeNon!

Hier ook een moeder met precies hetzelfde verhaal als jij beschrijft..

Je mag me anders wel mailen, ik herken veel in je verhaal!

mauxie7@hotmail.com

Groetjes M
Gesloten