Ik ben de nieuwe partner van een lieve papa van 3 jarige zoon. Zelf gescheiden met een dochter en als Belg sinds kort woonachtig in NL. Ik stel me grote vragen bij het systeem hier in NL. Mijn partner wil zijn zoontje graag in een week-week regeling zien maar wordt momenteel alles ontnomen door een voorval uit het verleden.
Pas uitspraak gekregen en hij mag zijn zoontje 1 keer per week een ganse dag onder begeleiding van ex zien???
Dat mag van de ex enkel als ik die ganse dag het huis verlaat, anders komt ze niet. En on top mag papa extra alimentatie betalen omdat hij niet voor kind zorgt. Wat is dit voor rechtssysteem? BE is in vele opzichten achterop maar daar heeft een vader tenminste evenveel recht als de moeder.
Iemand ervaring en advies over hoe dit gevecht verder te zetten?
Rechtsysteem in NL????
Re: Rechtsysteem in NL????
Beste Hennen,
Wat een lastig verhaal... Natuurlijk een nare situatie, maar hopelijk kan mijn informatie helpen. Misschien dat je niet alles leuk vindt om te lezen, maar de bedoeling is echt om je verder te helpen.
Natuurlijk wil je het liefst een 50/50 regeling, maar dit is voor een jong kind van 3 nog niet altijd geschikt. Jonge kinderen kunnen nog niet zo lang zonder hun primaire hechtingsfiguur (wat uit jouw verhaal moeder lijkt te zijn?). Meerdere momenten in de week zijn dan beter.
Het beste is om langzaam op te bouwen en de momenten geleidelijk langer te maken. Als er nog geen gerechtelijke uitspraak is of een hoger beroep mogelijk is zou ik vooral dit punt aankaarten. Dus dat je voor nu akkoord gaat met 1 dag, maar dat er naar leeftijd uitbreiding moet zijn. Dus dat je in de tijd opbouwt naar een weekend en daarna een weekend en extra dagen etc. Geloof me, hier hebben rechters wel oren na, je denkt dat in het belang van het kind. Ja dit is een lange zure weg... Geloof me, ik weet daarvan.
Als er in de (gerechtelijke?) uitspraak niet wordt vermeld dat jij niet aanwezig mag zijn, dan kan dit ook niet geweigerd worden. Zij zal moeten meewerken aan de omgang en kan niet op eigen initiatief dit stopzetten. Mocht zij dit niet nakomen, elke keer melding doen van weigering omgang. Dit dossier bouwt zich dan op en zal uiteindelijk in jullie voordeel werken.
Gewoon doorvechten en altijd netjes en beleefd blijven, daar win je mee!
Wat een lastig verhaal... Natuurlijk een nare situatie, maar hopelijk kan mijn informatie helpen. Misschien dat je niet alles leuk vindt om te lezen, maar de bedoeling is echt om je verder te helpen.
Natuurlijk wil je het liefst een 50/50 regeling, maar dit is voor een jong kind van 3 nog niet altijd geschikt. Jonge kinderen kunnen nog niet zo lang zonder hun primaire hechtingsfiguur (wat uit jouw verhaal moeder lijkt te zijn?). Meerdere momenten in de week zijn dan beter.
Het beste is om langzaam op te bouwen en de momenten geleidelijk langer te maken. Als er nog geen gerechtelijke uitspraak is of een hoger beroep mogelijk is zou ik vooral dit punt aankaarten. Dus dat je voor nu akkoord gaat met 1 dag, maar dat er naar leeftijd uitbreiding moet zijn. Dus dat je in de tijd opbouwt naar een weekend en daarna een weekend en extra dagen etc. Geloof me, hier hebben rechters wel oren na, je denkt dat in het belang van het kind. Ja dit is een lange zure weg... Geloof me, ik weet daarvan.
Als er in de (gerechtelijke?) uitspraak niet wordt vermeld dat jij niet aanwezig mag zijn, dan kan dit ook niet geweigerd worden. Zij zal moeten meewerken aan de omgang en kan niet op eigen initiatief dit stopzetten. Mocht zij dit niet nakomen, elke keer melding doen van weigering omgang. Dit dossier bouwt zich dan op en zal uiteindelijk in jullie voordeel werken.
Gewoon doorvechten en altijd netjes en beleefd blijven, daar win je mee!
Re: Rechtsysteem in NL????
Rechtssysteem in NL is extreem vrouw gericht. En uw ervaring is een heel vervelend verhaal, doorvechten is vaak het antwoord van velen.
Ik kan ook niet oordelen over jullie situatie of dat überhaupt tot de mogelijkheden behoort. Want in NL vind men het normaal dat vaak de man niks meer kan betalen. Zijn hele leven krom moet liggen omdat, ook in mijn geval, de vrouw zielig wordt bevonden en financieel gesteund moet worden voor de zorg van de kinderen. Het heet familierecht maar het is een systeem dat door vrouwen is ontwikkeld vanuit een tijd, dat de vrouwen geen inkomen hadden en letterlijk met hun kinderen achtergelaten werden door de man. De huidige tijd is anders, er zijn zelfs kleine vierkante kastjes, men noemt ze telefoons. Hiermee kan je bellen over grote afstanden. In ons rechtssysteem is men daar nog niet achter, dat is dan ook de reden dat er in Den Haag zoveel duiventillen zijn, men leeft nog in de tijd dat de postduif een gemeengoed was en het enige middel om post te versturen.
En tevens wil ik gebruik maken om even mijn hart te luchten over dit geweldige rechtssysteem. Het is mijn eigen verhaal het is een zeer lang verhaal en dan heb ik het nog zwaar ingekort. Want het leven gaat gewoon door......
Ik zit zelf momenteel in een zeer zware situatie en heb te maken met twee scheidingen. Een daar ben ik al tien maanden mee bezig en de ander is sinds januari 2013 een feit.
Mijn huidige vrouw in stand gehouden door de Nederlandse overheid, want waarom haast maken? Zij werkt zes dagen in de week, verdient meer dan ik en komt twee gerechtelijke uitspraken mbt de omgangsregeling niet na. Een heb ik zelf in een voorlopige voorziening aangevraagd en de tweede heeft jeugdbescherming met een dwangsom afgedwongen. Echter gaf zij in die zaak al direct aan, kom maar op met die 10000 euro want hij gaat zijn kind toch niet krijgen.
Even terug naar de eerste scheiding
Ik had een onregelmatige baan van 40 uur en in beginsel was er door de rechtbank te Rotterdam het volgende uitgesproken: Ik zou om het weekend mijn drie kinderen zien en 90 euro per kind aan alimentatie betalen. Op basis van mijn draagkrachtberekening en ik zou ook nog 22500 euro krijgen vanwege de woning. Echter is daar een coulance afspraak overgemaakt bij de notaris, ze zou pas gaan betalen als ze weer een baan had. Zij is namelijk direct gestopt met werken ten tijde van de scheiding want ze kon het allemaal niet meer aan. Woonde samen met een crimineel in een woonwagen en ondanks dat ze het allemaal niet meer aan kon, was ze dolgelukkig met haar vrije leventje. En waarom ik ook niet in een woonwagen zou gaan wonen, want ze betalen maar 150 euro per maand aan de gemeente. Omdat ze het niet meer aan kon en een vrij leventje had was ze even vergeten dat ze kinderen had. En met behulp van jeugdbescherming werd er een ondertoezichtstelling uitgesproken en de kinderen kwamen permanent bij mij te wonen, totdat het weer beter zou gaan met moeders. Ik kreeg aangepaste tijden van mijn werkgever en kon de kinderen verzorgen. Dit duurde een tien maanden en toen konden de kinderen een weekendje naar moeders. In 2014 hebben wij samen met jeugdhulp een nieuwe omgangsregeling opgesteld. Een co-ouderschap, 50/50 regeling. En ik zou alles betalen met betrekking tot de kinderen. Jeugdhulp blijft ook nog in gesprek met ons vanwege de grillige (aldus huisarts) eigenschappen van mijn ex, door borderline (uitgesproken door een ambulante spoedhulp medewerker) en haar ADD (door ggz vastgesteld). Zij wilt zo een beetje om de week het ouderschapsplan omgooien als het haar even uitkomt of als het niet uitkomt. Daar zit men dus bovenop om dat te voorkomen.
Ik kom later nog terug op dit verhaal aangezien dit nog vervelende bijwerkingen gaat krijgen ten tijde van de huidige scheiding.
In 2016 gaat het tussen mijn huidige vrouw en mij mis en wordt ik valselijk beschuldigd van zware misdrijven tegen het leven. In het kort huiselijk geweld. De uitspraak is vrij mild en ook mijn baan bij de overheid komt niet in het geding. Maar wel een veroordeling en dat betekent een dikke stempel en ten alle tijden een vooroordeel. Mijn vrouw, liever 2e ex te noemen, ging mee naar de Waag. En al snel bleek dat er totaal geen greintje agressie in mij zit. Maar dat er wat goed mis is met haar, zo bedreigd ze mij met als jij ooit bij mij weggaat, dan pak ik je kind af en maak ik je financieel kapot. Dit ten overstaan van de psycholoog. De psycholoog heeft zelfs aangegeven, zelf met een collega te moeten praten na deze gesprekken, om tot rust te komen. En later ook ten overstaan van mediation en jeugdhulp. Verder worden mijn kinderen door haar lichamelijk en psychisch mishandeld. Dit gebeurt als ik aan het werk ben. Deze verhalen worden uit eindelijk gemeld bij jeugdbescherming. Ook mijn zware psychische mishandelingen worden gemeld. En worden als een grap afgedaan en met de dooddoener, haar verhaal staat lijnrecht tegenover die van jou. De mishandelingen van de kinderen worden zelfs erkent door de raad van de kinderbescherming.
Ik ben op dat moment nog getrouwd en durf gewoonweg niet te scheiden. Bang dat ik mijn jongste kind niet meer zou zien. Op een dag escaleert het thuis weer en krijgt mijn oudste zoon van 14 ervan langs en wordt letterlijk op straat gezet. Ik krijg door de telefoon de keus, je kiest tussen mij of die drie rot kinderen van jou. Ook dit heeft zij meerdere malen geuit ten overstaan van de eerder genoemde betrokkenen. Dit was het zetje wat ik nodig had en ben vanaf die dag mijn huis uit gevlucht. Ik ben vervolgens met mijn drie kinderen in een caravan gaan wonen. Jeugdbescherming, jeugdhulp waren blij met deze situatie en vonden het een goede stap. Maar zei jeugdbescherming ik kon daar niet blijven wonen.
Zij houd mijn jongste dochter achter en blijft, samen met haar oudste dochter achter in de woning waarin ik sinds 2004 woon. Zij is daar in 2015 bij ingetrokken. En alles staat op mijn naam en ik betaal dan ook alle vaste lasten, maar door het huwelijk in gemeenschap van goederen is zij plots mede-eigenaar.
Met mediation wordt kort nadat ik gevlucht ben, het woord scheiden geuit. Nadat dit gezegd is wordt er nog een afspraak gemaakt om mijn jongste dochter op te halen voor een dagje uit. Op het afgesproken tijdstip bleek mijn dochter nog te slapen en ik moest maar even wachten. 30 minuten later werd mijn dochter wakker en stelde mijn 2e ex de vraag: waar ga je heen. Ik vertelde haar dat ze dat niet hoefde te weten. Ze pakte haar vast en ging helemaal door het lint. Ze deed haar armen om mijn dochter van drie en zei; papa weer boos op mama, papa gemeen tegen mama. En zij dreigde met de politie te bellen want ze had genoeg tegen mij. De politie is een keer of vier op haar verzoek langs gekomen, nadat zij stennis had geschopt. En wie moest de woning verlaten, yep ik. Want ik moest de woning maar uit voordat het uit de hand liep. Ik kon lullen als brugman maar het mocht niet baten. Dit was voor het incident van 2016. Met deze bedreigingen heb ik direct mediation gebeld en op de speaker gezet, zodat zij mee kon luisteren als getuige zodat ik niet weer vals beschuldigd kon worden. Mijn 2e ex was niet voor rede vatbaar en ben met de staart tussen de benen vertrokken.
Ik probeer via jeugdbescherming omgang voor elkaar te krijgen. Maar deze doen niks want er is geen ondertoezichtstelling en zij weigert mee te werken. Dan zonder toestemming, zegt ze per direct de kinderopvang op en vertrekt dat weekend naar Polen. Ik maak mij vreselijk zorgen en jeugdbescherming gaat wel even bellen. Even later bellen ze mij terug en ik hoef mij geen zorgen te maken, want ze komt terug. Ze komt gelukkig terug en uit haar zorgen over mij. Ik ben agressief, ik ben gemeen, ik psychisch niet in orde bla bla.
Inmiddels is er een ondertoezichtstelling uitgesproken, daar was ik blij mee. Dan kon iemand meekijken.
Jeugdbescherming moeten de zorgen wel serieus nemen, want dat is nogal niet wat. Ik zei direct en al die zorgen die er geuit zijn over haar?
Nee, het gaat nu om jou!
Ik krijg mijn kind niet te zien en mag haar zien onder de voorwaarden die mijn 2e ex stelt. Onder toezicht op de tijden dat het haar uitkomt.
Het is graag of heel niet, aldus jeugdbescherming want ze kunnen het niet afdwingen. Ik ga dan ook akkoord voor de time being.
Terwijl het onderzoek naar mij loopt komt er een rechtszitting mbt tot de omgangsregeling en de vaste lasten die ik nog steeds allemaal betaal. Ook in deze zitting blijft ze met droge ogen vertellen hoe gemeen, hoe agressie en hoe kwaadaardig ik eigenlijk wel niet ben. En pakt natuurlijk ook mijn veroordeling er even bij en de keren dat de politie is gekomen. De rechter vraagt dan ook oprecht: heeft u een trauma opgelopen. Nee, is haar antwoord. Maar zit u er mee: Nee, is weer haar antwoord. Maar hij is gewoon een gevaarlijke papa, die heel boos wordt en niet alleen bij zijn kind mag zijn. Maar waarom verzorgde hij altijd het kind dan als u aan het werk was? (zes dagen in de week tot 19.00 uur 's avonds) Ik zorgde altijd dat er iemand in de buurt was van mijn jongste dochter om hem in de gaten te houden. En wie was dat dan? Mijn oudste dochter, dus u liet uw dochter van 13 jaar een kind beschermen tegen een volwassen man. Ja, waarop de rechter zeer bedenkelijk keek.
Omdat ik al maanden mijn dochter niet op een normale wijze heb gezien. En ondanks dat ik altijd voor haar zorgde, en ondanks het feit dat moeders alles weigert. Ben ik degene die genoegen moet doen met omgang om het weekend. Want er moet eerst maar gekeken worden of dat gaat.
Het onderzoek naar mij loopt dan nog en na de rechtszaak druppelen de verslagen binnen.
De uitspraak: vanaf augustus (sinds april 2018 aan het scheiden) moet zij de helft van de hypotheek gaan betalen en de vaste lasten op haar naam zetten. En om het weekend mag ik mijn dochter een weekend zien. Verder mag zij in de woning wonen voor de komende tijd en mag ik geen eens de woning betreden.
Om het weekend, omdat jeugdbescherming dat wel een goed idee vond. Vanaf augustus betalen, geen idee waarom niet alle lasten vanaf april. Zij verdient veel meer dan ik en ik heb ook nog vaste lasten mbt de caravan. Mijn huis niet betreden, dat is gissen maar eigenlijk wel zeker gebaseerd op huiselijk geweld.
De onderzoeksresultaten zijn er inmiddels, ik moest hiervoor toestemming geven om dit te delen (om het tegendeel te bewijzen). Wat zij dus niet hoeft en ook niet gedaan heeft.
- De waag, meneer is absoluut niet agressief en is zeer meegaand en meelevend. Maar is door haar wel onder een enorme druk komen te staan en bedreigd. Meneer heeft hier heel veel moeite mee gehad en om die reden is hij nog in gesprek met ons. Maar agressie, nee dat was al snel duidelijk. Wat meneer over vrouw verteld is waar. Over haar willen wij graag nog wel het een en ander vertellen, maar ze geeft geen toestemming.
- Mediation, de bedreigingen van mevrouw zijn waar, die hebben wij zelf gehoord. Ook wil ze meneer uit de ouderlijke macht zetten, voor haar eigen gewin.
- Jeugdhulp, wij hebben gehoord van haar dat meneer een keuze moest maken tussen zijn drie rot kinderen en haar. Ondanks dat meneer in een vreselijke situatie zit, is hij geweldig met zijn kinderen.
-jeugdbescherming tijdens de contact momenten die onder toezicht plaatsvinden, wij zien alleen maar een geweldige vader (onder toezicht niet omdat het moet, maar is een eis van haar om mijn dochter te zien)
-kinderopvang vader heeft een goede interactie met zijn dochter, komt netjes op tijd, zowel brengen als halen. Moeder daarentegen, heeft geen interactie met dochter. Komt te laat (na 10.00 uur) en heeft dan nog niet gegeten en als wij haar hierop aanspreken wordt ze boos en gaat verhaal halen bij de directie. Komt haar niet ophalen en laat dat al jaren over aan haar oudste dochter, die zien wij vervolgens wachten tot wel na 19.00 uur in een naastgelegen speeltuin, tot haar moeder komt.
- De huidige Poolse kinderopvang heeft geklaagd bij jeugdbescherming over het feit dat mijn jongste meid al meerdere malen niet op tijd is opgehaald en dat dit zelfs twee uur na sluitingstijd gebeurde. Dat ze al twee keer de kleine meid naar het werk had moeten brengen omdat ze niet werd opgehaald, want mijn 2e ex had het nog te druk. Echter had de Poolse opvang afspraken en kon niet langer voor haar zorgen.
Hiermee zijn de valse beschuldigingen van de baan.
En ziet het er niet zo rooskleurig uit voor moeders, zou je denken. Maar nee, dit was een onderzoek naar mij en niet naar haar. En de omgang, nog steeds geen feit, maar jeugdbescherming kan niks, kunnen alleen de 200 euro per weekend innen als de omgang met mijn dochter niet plaatsvind. Reken maar even uit: 200 euro om de week, tot 10.000 euro, die ze maar wat graag ervoor over heeft. Zoals ze ook al tegen de rechter had gezegd. Dat gaat dus nog wel een twee jaar duren.
In mei 2018 ging kwam mijn eerste ex weer op de lijn, want ze wilde terug bij mij komen en twijfelde heel sterk aan haar huidige relatie. Ook kreeg mijn oudste zoon steeds meer aanvaringen met haar vriend en was de situatie onhoudbaar geworden. Ik zelf vond het niet zo gek als zijn kinderen dure merkkleding krijgen, nieuwe iphones, playstation, et cetera omdat ze wel samenleven maar een ieder voor zijn eigen kinderen moeten zorgen.
Ik weigerde terug te komen bij haar en attendeerde haar erop dat ze nota bene in een relatie zat. Dit was weer een druppel op een gloeiende plaat. Even later escaleerde het in hun huis met mijn oudste zoon en had ik het allemaal gedaan. Het lag aan mijn opvoeding etc. Mijn oudste zoon pikte dit niet en is weggelopen. Weggelopen naar zijn vader, hier haar en jeugdbescherming direct op de hoogte van gebracht. En sindsdien woont hij permanent bij mij. Ik ben nog wel eens op de koffie geweest toen ik mijn kinderen wegbracht. Zij en haar vriend weten dan te vertellen hoe ik mijn 2e ex helemaal kapot kan maken. Haar vriend verteld dan in geuren en kleuren dat hij zijn huis bewust gedwongen heeft laten verkopen, dat hij minimaal salaris uitkeert vanuit zijn bv zodat hij geen cent alimentatie hoef te betalen. En hoe trots hij erop is dat zij financieel aan de grond is geraakt.
Hoe aardig de koffie ook leek en hoe goed de bedoelingen ook waren, schijn bedriegt.
Want men bleek wederom een rechtszaak te zijn gestart, men wilde alimentatie en dat de kinderen nog maar om het weekend naar mij toe zouden komen. Dit hadden ze ook al geprobeerd in 2016 en 2017, zonder resultaat.
Nu had mijn advocaat had alles verzaakt, had geen documenten ingestuurd. En op de dag van de zitting een advocaat van een ander kantoor laten komen. Die kwam te laat, wist van niks en was verbaasd dat er geen een stukken waren ingestuurd.
Mijn ex kwam met een zielig loonstrookje van 700 euro en dat is waarop alles gebaseerd wordt in het familierecht want de partner telt niet mee. Wel bij alle andere wetten maar niet bij het familierecht. En ze wilde alimentatie omdat ik nu ook 193 euro alimentatie moest betalen aan mijn 2e ex en als zij er recht op had, dan had zij dat ook. En ze wilde niet afhankelijk zijn van haar vriend en die had duidelijk te kennen gegeven dat de kinderen een vader en die kan alles betalen. Mijn advocaat kon niks, er waren simpelweg geen stukken ingestuurd van mij dramatische financiële situatie. Door de scheiding heb ik diverse grote schulden, waaronder de diverse advocaat kosten die al boven de 10000 euro zijn opgelopen. In mijn huwelijk had ik nog een grote lening van 15000 euro voor een zeer grote verbouwing, schulden bij Eneco, gemeentelijke belastingen omdat alles op mijn naam staat en de post niet doorgestuurd word totdat de deurwaarders bij haar aan de deur staan. Verder had ik nog niet de benodigde stukken van mijn arbeidsverkorting van 38 naar 24 uur vanwege de zorg over de kinderen. De rechter heeft alleen de lening a 450 euro per maand meegenomen in zijn beslissing en verder niks. Verder schijnt de omgangsregeling van 2014 geen enkele vorm van rechtsgeldigheid te hebben en moeten wij kijken naar de uitspraak van 2013. 90 euro per kind per maand, dat de kinderen door de rechter aan mij toegewezen zijn door een rechter doet er niet toe.
Ik dacht dus dat een omgangsregeling die door jeugdhulp was opgesteld en door ons beiden en jeugdhulp was ondertekend wel rechtsgeldig was.
Nee is het oordeel van de rechter in de uitspraak. Ik had moeten weten dat ik 90 euro per kind moest betalen en heb dit verzaakt.
Echter vanaf 2017 na een uitspraak van een rechter, waarin geen alimentatiebedrag is uitgesproken. Moet ik met terugwerkende kracht 220 euro per maand gaan betalen en vanaf nu 106 euro per maand. Want ik had nog steeds redelijkerwijs moeten weten dat ik alimentatie verschuldigd ben.
En dat dus terwijl ik alles altijd betaalde voor de kinderen en ook nog eens een co-ouderschap heb. En dat zij tot voor kort meer verdiende en dan haar partner met zijn eigen bedrijf niet meegerekend. Maar sinds twee maanden in de ziekte wet zit en minder mag werken. Net voor de zitting terug waren gekomen van een vakantie in Turkije. En hoe ik dat weet, omdat ze aan mij gevraagd hadden of ik de kinderen een week langer kon hebben want hun gingen op vakantie.
Ik snap gewoon deze uitspraak niet, ik ga ook in cassatie denk ik. Maar zoek nu wel een goede advocaat, die mij niet zoveel kost als mijn huidige advocaat in de zaak van mijn 2e ex, inmiddels heb ik wel recht op een toevoeging met een eigen bijdrage van plus 600 a 800 euro. Want momenteel leef ik met de kinderen bij mijn ouders in een te klein huis. Zijn zij alle subsidies kwijt en kom ik na een berekening van de schuldhulpverlening 450 euro per maand te kort in mijn huidige situatie. En dat gaat alleen maar meer worden. Heb ik inmiddels recht op sociale huur maar krijg geen urgentie omdat ik geen echtscheidingsconvenant heb, kan ik niet in de vrije sector want dat is te duur, geen huis kopen vanwege de schulden en mijn koophuis. Maar volgens de rechter is er dus nog wel ruimte om alimentatie te betalen.
En dan ben ik afgelopen vrijdag voor de 3e keer naar het politiebureau geweest voor een aanvulling op een aangifte die ik in oktober heb gedaan.
Aangifte van onttrekking aan de ouderlijke macht en identiteitsfraude door mijn 2e ex.
1e keer afgewezen door de officier van justitie, ik moest het maar civiel oplossen. De rechercheur duidelijk te kennen gegeven dat er al twee procedures zijn geweest en dat er twee uitspraken waren en zelfs een dwangsom. Dat jeugdbescherming mij heeft geadviseerd om aangifte te doen.
Na de aanvulling weer afgewezen want het moest in beide aangiftes nog beter omschreven worden.
3e keer de aanvulling aangevuld en nu maar afwachten of het opgepakt wordt. Zij is ook meerdere malen afgereisd naar het buitenland zonder toestemming van mij of de voogd. En daar is onlangs een man in Gelderland zwaar op veroordeeld, 18 maanden waarvan 6 voorwaardelijk omdat hij een weekend naar Italië ging. Maar goed dat was een man een vrouw mag het waarschijnlijk wel in mijn geval.
Daarbij heb ik nu mijn kleine meid al drie hele maanden niet gezien en mijn andere kinderen hebben haar al tien maanden niet gezien.
Maar ja, jeugdbescherming kan niks( aldus jeugdbescherming).
En de rechter, oh als u het niet meer kan betalen. Dan gaan de kinderen toch gewoon naar hun moeder. Jammer, rechter de oudste wilt niet. En de oorzaak van deze financiële ellende, moeten wij daar misschien niet iets aan doen in Nederland. Dat het recht eens zegeviert.
En dat in dit geval de moeder uit is op geld en dat dit niks te maken heeft met de zorg voor de kinderen. Want die werden door mij goed verzorgd!.
En dat de ander uit haat en wraak handelt en dit ook gewoon uit naar diverse instanties. Dat er ouderverstoting is aangetoond en dat zij ernstig in haar ontwikkeling word bedreigd omdat ze de vader niet ziet. Verwaarlozing is aangetoond maar helaas, vaders je ziet je dochter niet. Jammer joh, wij kunnen het er wel weer over hebben, maar komen telkens op het zelfde (aldus jeugdbescherming)
Lang leve het rechtssysteem in Nederland!!
Ik kan ook niet oordelen over jullie situatie of dat überhaupt tot de mogelijkheden behoort. Want in NL vind men het normaal dat vaak de man niks meer kan betalen. Zijn hele leven krom moet liggen omdat, ook in mijn geval, de vrouw zielig wordt bevonden en financieel gesteund moet worden voor de zorg van de kinderen. Het heet familierecht maar het is een systeem dat door vrouwen is ontwikkeld vanuit een tijd, dat de vrouwen geen inkomen hadden en letterlijk met hun kinderen achtergelaten werden door de man. De huidige tijd is anders, er zijn zelfs kleine vierkante kastjes, men noemt ze telefoons. Hiermee kan je bellen over grote afstanden. In ons rechtssysteem is men daar nog niet achter, dat is dan ook de reden dat er in Den Haag zoveel duiventillen zijn, men leeft nog in de tijd dat de postduif een gemeengoed was en het enige middel om post te versturen.
En tevens wil ik gebruik maken om even mijn hart te luchten over dit geweldige rechtssysteem. Het is mijn eigen verhaal het is een zeer lang verhaal en dan heb ik het nog zwaar ingekort. Want het leven gaat gewoon door......
Ik zit zelf momenteel in een zeer zware situatie en heb te maken met twee scheidingen. Een daar ben ik al tien maanden mee bezig en de ander is sinds januari 2013 een feit.
Mijn huidige vrouw in stand gehouden door de Nederlandse overheid, want waarom haast maken? Zij werkt zes dagen in de week, verdient meer dan ik en komt twee gerechtelijke uitspraken mbt de omgangsregeling niet na. Een heb ik zelf in een voorlopige voorziening aangevraagd en de tweede heeft jeugdbescherming met een dwangsom afgedwongen. Echter gaf zij in die zaak al direct aan, kom maar op met die 10000 euro want hij gaat zijn kind toch niet krijgen.
Even terug naar de eerste scheiding
Ik had een onregelmatige baan van 40 uur en in beginsel was er door de rechtbank te Rotterdam het volgende uitgesproken: Ik zou om het weekend mijn drie kinderen zien en 90 euro per kind aan alimentatie betalen. Op basis van mijn draagkrachtberekening en ik zou ook nog 22500 euro krijgen vanwege de woning. Echter is daar een coulance afspraak overgemaakt bij de notaris, ze zou pas gaan betalen als ze weer een baan had. Zij is namelijk direct gestopt met werken ten tijde van de scheiding want ze kon het allemaal niet meer aan. Woonde samen met een crimineel in een woonwagen en ondanks dat ze het allemaal niet meer aan kon, was ze dolgelukkig met haar vrije leventje. En waarom ik ook niet in een woonwagen zou gaan wonen, want ze betalen maar 150 euro per maand aan de gemeente. Omdat ze het niet meer aan kon en een vrij leventje had was ze even vergeten dat ze kinderen had. En met behulp van jeugdbescherming werd er een ondertoezichtstelling uitgesproken en de kinderen kwamen permanent bij mij te wonen, totdat het weer beter zou gaan met moeders. Ik kreeg aangepaste tijden van mijn werkgever en kon de kinderen verzorgen. Dit duurde een tien maanden en toen konden de kinderen een weekendje naar moeders. In 2014 hebben wij samen met jeugdhulp een nieuwe omgangsregeling opgesteld. Een co-ouderschap, 50/50 regeling. En ik zou alles betalen met betrekking tot de kinderen. Jeugdhulp blijft ook nog in gesprek met ons vanwege de grillige (aldus huisarts) eigenschappen van mijn ex, door borderline (uitgesproken door een ambulante spoedhulp medewerker) en haar ADD (door ggz vastgesteld). Zij wilt zo een beetje om de week het ouderschapsplan omgooien als het haar even uitkomt of als het niet uitkomt. Daar zit men dus bovenop om dat te voorkomen.
Ik kom later nog terug op dit verhaal aangezien dit nog vervelende bijwerkingen gaat krijgen ten tijde van de huidige scheiding.
In 2016 gaat het tussen mijn huidige vrouw en mij mis en wordt ik valselijk beschuldigd van zware misdrijven tegen het leven. In het kort huiselijk geweld. De uitspraak is vrij mild en ook mijn baan bij de overheid komt niet in het geding. Maar wel een veroordeling en dat betekent een dikke stempel en ten alle tijden een vooroordeel. Mijn vrouw, liever 2e ex te noemen, ging mee naar de Waag. En al snel bleek dat er totaal geen greintje agressie in mij zit. Maar dat er wat goed mis is met haar, zo bedreigd ze mij met als jij ooit bij mij weggaat, dan pak ik je kind af en maak ik je financieel kapot. Dit ten overstaan van de psycholoog. De psycholoog heeft zelfs aangegeven, zelf met een collega te moeten praten na deze gesprekken, om tot rust te komen. En later ook ten overstaan van mediation en jeugdhulp. Verder worden mijn kinderen door haar lichamelijk en psychisch mishandeld. Dit gebeurt als ik aan het werk ben. Deze verhalen worden uit eindelijk gemeld bij jeugdbescherming. Ook mijn zware psychische mishandelingen worden gemeld. En worden als een grap afgedaan en met de dooddoener, haar verhaal staat lijnrecht tegenover die van jou. De mishandelingen van de kinderen worden zelfs erkent door de raad van de kinderbescherming.
Ik ben op dat moment nog getrouwd en durf gewoonweg niet te scheiden. Bang dat ik mijn jongste kind niet meer zou zien. Op een dag escaleert het thuis weer en krijgt mijn oudste zoon van 14 ervan langs en wordt letterlijk op straat gezet. Ik krijg door de telefoon de keus, je kiest tussen mij of die drie rot kinderen van jou. Ook dit heeft zij meerdere malen geuit ten overstaan van de eerder genoemde betrokkenen. Dit was het zetje wat ik nodig had en ben vanaf die dag mijn huis uit gevlucht. Ik ben vervolgens met mijn drie kinderen in een caravan gaan wonen. Jeugdbescherming, jeugdhulp waren blij met deze situatie en vonden het een goede stap. Maar zei jeugdbescherming ik kon daar niet blijven wonen.
Zij houd mijn jongste dochter achter en blijft, samen met haar oudste dochter achter in de woning waarin ik sinds 2004 woon. Zij is daar in 2015 bij ingetrokken. En alles staat op mijn naam en ik betaal dan ook alle vaste lasten, maar door het huwelijk in gemeenschap van goederen is zij plots mede-eigenaar.
Met mediation wordt kort nadat ik gevlucht ben, het woord scheiden geuit. Nadat dit gezegd is wordt er nog een afspraak gemaakt om mijn jongste dochter op te halen voor een dagje uit. Op het afgesproken tijdstip bleek mijn dochter nog te slapen en ik moest maar even wachten. 30 minuten later werd mijn dochter wakker en stelde mijn 2e ex de vraag: waar ga je heen. Ik vertelde haar dat ze dat niet hoefde te weten. Ze pakte haar vast en ging helemaal door het lint. Ze deed haar armen om mijn dochter van drie en zei; papa weer boos op mama, papa gemeen tegen mama. En zij dreigde met de politie te bellen want ze had genoeg tegen mij. De politie is een keer of vier op haar verzoek langs gekomen, nadat zij stennis had geschopt. En wie moest de woning verlaten, yep ik. Want ik moest de woning maar uit voordat het uit de hand liep. Ik kon lullen als brugman maar het mocht niet baten. Dit was voor het incident van 2016. Met deze bedreigingen heb ik direct mediation gebeld en op de speaker gezet, zodat zij mee kon luisteren als getuige zodat ik niet weer vals beschuldigd kon worden. Mijn 2e ex was niet voor rede vatbaar en ben met de staart tussen de benen vertrokken.
Ik probeer via jeugdbescherming omgang voor elkaar te krijgen. Maar deze doen niks want er is geen ondertoezichtstelling en zij weigert mee te werken. Dan zonder toestemming, zegt ze per direct de kinderopvang op en vertrekt dat weekend naar Polen. Ik maak mij vreselijk zorgen en jeugdbescherming gaat wel even bellen. Even later bellen ze mij terug en ik hoef mij geen zorgen te maken, want ze komt terug. Ze komt gelukkig terug en uit haar zorgen over mij. Ik ben agressief, ik ben gemeen, ik psychisch niet in orde bla bla.
Inmiddels is er een ondertoezichtstelling uitgesproken, daar was ik blij mee. Dan kon iemand meekijken.
Jeugdbescherming moeten de zorgen wel serieus nemen, want dat is nogal niet wat. Ik zei direct en al die zorgen die er geuit zijn over haar?
Nee, het gaat nu om jou!
Ik krijg mijn kind niet te zien en mag haar zien onder de voorwaarden die mijn 2e ex stelt. Onder toezicht op de tijden dat het haar uitkomt.
Het is graag of heel niet, aldus jeugdbescherming want ze kunnen het niet afdwingen. Ik ga dan ook akkoord voor de time being.
Terwijl het onderzoek naar mij loopt komt er een rechtszitting mbt tot de omgangsregeling en de vaste lasten die ik nog steeds allemaal betaal. Ook in deze zitting blijft ze met droge ogen vertellen hoe gemeen, hoe agressie en hoe kwaadaardig ik eigenlijk wel niet ben. En pakt natuurlijk ook mijn veroordeling er even bij en de keren dat de politie is gekomen. De rechter vraagt dan ook oprecht: heeft u een trauma opgelopen. Nee, is haar antwoord. Maar zit u er mee: Nee, is weer haar antwoord. Maar hij is gewoon een gevaarlijke papa, die heel boos wordt en niet alleen bij zijn kind mag zijn. Maar waarom verzorgde hij altijd het kind dan als u aan het werk was? (zes dagen in de week tot 19.00 uur 's avonds) Ik zorgde altijd dat er iemand in de buurt was van mijn jongste dochter om hem in de gaten te houden. En wie was dat dan? Mijn oudste dochter, dus u liet uw dochter van 13 jaar een kind beschermen tegen een volwassen man. Ja, waarop de rechter zeer bedenkelijk keek.
Omdat ik al maanden mijn dochter niet op een normale wijze heb gezien. En ondanks dat ik altijd voor haar zorgde, en ondanks het feit dat moeders alles weigert. Ben ik degene die genoegen moet doen met omgang om het weekend. Want er moet eerst maar gekeken worden of dat gaat.
Het onderzoek naar mij loopt dan nog en na de rechtszaak druppelen de verslagen binnen.
De uitspraak: vanaf augustus (sinds april 2018 aan het scheiden) moet zij de helft van de hypotheek gaan betalen en de vaste lasten op haar naam zetten. En om het weekend mag ik mijn dochter een weekend zien. Verder mag zij in de woning wonen voor de komende tijd en mag ik geen eens de woning betreden.
Om het weekend, omdat jeugdbescherming dat wel een goed idee vond. Vanaf augustus betalen, geen idee waarom niet alle lasten vanaf april. Zij verdient veel meer dan ik en ik heb ook nog vaste lasten mbt de caravan. Mijn huis niet betreden, dat is gissen maar eigenlijk wel zeker gebaseerd op huiselijk geweld.
De onderzoeksresultaten zijn er inmiddels, ik moest hiervoor toestemming geven om dit te delen (om het tegendeel te bewijzen). Wat zij dus niet hoeft en ook niet gedaan heeft.
- De waag, meneer is absoluut niet agressief en is zeer meegaand en meelevend. Maar is door haar wel onder een enorme druk komen te staan en bedreigd. Meneer heeft hier heel veel moeite mee gehad en om die reden is hij nog in gesprek met ons. Maar agressie, nee dat was al snel duidelijk. Wat meneer over vrouw verteld is waar. Over haar willen wij graag nog wel het een en ander vertellen, maar ze geeft geen toestemming.
- Mediation, de bedreigingen van mevrouw zijn waar, die hebben wij zelf gehoord. Ook wil ze meneer uit de ouderlijke macht zetten, voor haar eigen gewin.
- Jeugdhulp, wij hebben gehoord van haar dat meneer een keuze moest maken tussen zijn drie rot kinderen en haar. Ondanks dat meneer in een vreselijke situatie zit, is hij geweldig met zijn kinderen.
-jeugdbescherming tijdens de contact momenten die onder toezicht plaatsvinden, wij zien alleen maar een geweldige vader (onder toezicht niet omdat het moet, maar is een eis van haar om mijn dochter te zien)
-kinderopvang vader heeft een goede interactie met zijn dochter, komt netjes op tijd, zowel brengen als halen. Moeder daarentegen, heeft geen interactie met dochter. Komt te laat (na 10.00 uur) en heeft dan nog niet gegeten en als wij haar hierop aanspreken wordt ze boos en gaat verhaal halen bij de directie. Komt haar niet ophalen en laat dat al jaren over aan haar oudste dochter, die zien wij vervolgens wachten tot wel na 19.00 uur in een naastgelegen speeltuin, tot haar moeder komt.
- De huidige Poolse kinderopvang heeft geklaagd bij jeugdbescherming over het feit dat mijn jongste meid al meerdere malen niet op tijd is opgehaald en dat dit zelfs twee uur na sluitingstijd gebeurde. Dat ze al twee keer de kleine meid naar het werk had moeten brengen omdat ze niet werd opgehaald, want mijn 2e ex had het nog te druk. Echter had de Poolse opvang afspraken en kon niet langer voor haar zorgen.
Hiermee zijn de valse beschuldigingen van de baan.
En ziet het er niet zo rooskleurig uit voor moeders, zou je denken. Maar nee, dit was een onderzoek naar mij en niet naar haar. En de omgang, nog steeds geen feit, maar jeugdbescherming kan niks, kunnen alleen de 200 euro per weekend innen als de omgang met mijn dochter niet plaatsvind. Reken maar even uit: 200 euro om de week, tot 10.000 euro, die ze maar wat graag ervoor over heeft. Zoals ze ook al tegen de rechter had gezegd. Dat gaat dus nog wel een twee jaar duren.
In mei 2018 ging kwam mijn eerste ex weer op de lijn, want ze wilde terug bij mij komen en twijfelde heel sterk aan haar huidige relatie. Ook kreeg mijn oudste zoon steeds meer aanvaringen met haar vriend en was de situatie onhoudbaar geworden. Ik zelf vond het niet zo gek als zijn kinderen dure merkkleding krijgen, nieuwe iphones, playstation, et cetera omdat ze wel samenleven maar een ieder voor zijn eigen kinderen moeten zorgen.
Ik weigerde terug te komen bij haar en attendeerde haar erop dat ze nota bene in een relatie zat. Dit was weer een druppel op een gloeiende plaat. Even later escaleerde het in hun huis met mijn oudste zoon en had ik het allemaal gedaan. Het lag aan mijn opvoeding etc. Mijn oudste zoon pikte dit niet en is weggelopen. Weggelopen naar zijn vader, hier haar en jeugdbescherming direct op de hoogte van gebracht. En sindsdien woont hij permanent bij mij. Ik ben nog wel eens op de koffie geweest toen ik mijn kinderen wegbracht. Zij en haar vriend weten dan te vertellen hoe ik mijn 2e ex helemaal kapot kan maken. Haar vriend verteld dan in geuren en kleuren dat hij zijn huis bewust gedwongen heeft laten verkopen, dat hij minimaal salaris uitkeert vanuit zijn bv zodat hij geen cent alimentatie hoef te betalen. En hoe trots hij erop is dat zij financieel aan de grond is geraakt.
Hoe aardig de koffie ook leek en hoe goed de bedoelingen ook waren, schijn bedriegt.
Want men bleek wederom een rechtszaak te zijn gestart, men wilde alimentatie en dat de kinderen nog maar om het weekend naar mij toe zouden komen. Dit hadden ze ook al geprobeerd in 2016 en 2017, zonder resultaat.
Nu had mijn advocaat had alles verzaakt, had geen documenten ingestuurd. En op de dag van de zitting een advocaat van een ander kantoor laten komen. Die kwam te laat, wist van niks en was verbaasd dat er geen een stukken waren ingestuurd.
Mijn ex kwam met een zielig loonstrookje van 700 euro en dat is waarop alles gebaseerd wordt in het familierecht want de partner telt niet mee. Wel bij alle andere wetten maar niet bij het familierecht. En ze wilde alimentatie omdat ik nu ook 193 euro alimentatie moest betalen aan mijn 2e ex en als zij er recht op had, dan had zij dat ook. En ze wilde niet afhankelijk zijn van haar vriend en die had duidelijk te kennen gegeven dat de kinderen een vader en die kan alles betalen. Mijn advocaat kon niks, er waren simpelweg geen stukken ingestuurd van mij dramatische financiële situatie. Door de scheiding heb ik diverse grote schulden, waaronder de diverse advocaat kosten die al boven de 10000 euro zijn opgelopen. In mijn huwelijk had ik nog een grote lening van 15000 euro voor een zeer grote verbouwing, schulden bij Eneco, gemeentelijke belastingen omdat alles op mijn naam staat en de post niet doorgestuurd word totdat de deurwaarders bij haar aan de deur staan. Verder had ik nog niet de benodigde stukken van mijn arbeidsverkorting van 38 naar 24 uur vanwege de zorg over de kinderen. De rechter heeft alleen de lening a 450 euro per maand meegenomen in zijn beslissing en verder niks. Verder schijnt de omgangsregeling van 2014 geen enkele vorm van rechtsgeldigheid te hebben en moeten wij kijken naar de uitspraak van 2013. 90 euro per kind per maand, dat de kinderen door de rechter aan mij toegewezen zijn door een rechter doet er niet toe.
Ik dacht dus dat een omgangsregeling die door jeugdhulp was opgesteld en door ons beiden en jeugdhulp was ondertekend wel rechtsgeldig was.
Nee is het oordeel van de rechter in de uitspraak. Ik had moeten weten dat ik 90 euro per kind moest betalen en heb dit verzaakt.
Echter vanaf 2017 na een uitspraak van een rechter, waarin geen alimentatiebedrag is uitgesproken. Moet ik met terugwerkende kracht 220 euro per maand gaan betalen en vanaf nu 106 euro per maand. Want ik had nog steeds redelijkerwijs moeten weten dat ik alimentatie verschuldigd ben.
En dat dus terwijl ik alles altijd betaalde voor de kinderen en ook nog eens een co-ouderschap heb. En dat zij tot voor kort meer verdiende en dan haar partner met zijn eigen bedrijf niet meegerekend. Maar sinds twee maanden in de ziekte wet zit en minder mag werken. Net voor de zitting terug waren gekomen van een vakantie in Turkije. En hoe ik dat weet, omdat ze aan mij gevraagd hadden of ik de kinderen een week langer kon hebben want hun gingen op vakantie.
Ik snap gewoon deze uitspraak niet, ik ga ook in cassatie denk ik. Maar zoek nu wel een goede advocaat, die mij niet zoveel kost als mijn huidige advocaat in de zaak van mijn 2e ex, inmiddels heb ik wel recht op een toevoeging met een eigen bijdrage van plus 600 a 800 euro. Want momenteel leef ik met de kinderen bij mijn ouders in een te klein huis. Zijn zij alle subsidies kwijt en kom ik na een berekening van de schuldhulpverlening 450 euro per maand te kort in mijn huidige situatie. En dat gaat alleen maar meer worden. Heb ik inmiddels recht op sociale huur maar krijg geen urgentie omdat ik geen echtscheidingsconvenant heb, kan ik niet in de vrije sector want dat is te duur, geen huis kopen vanwege de schulden en mijn koophuis. Maar volgens de rechter is er dus nog wel ruimte om alimentatie te betalen.
En dan ben ik afgelopen vrijdag voor de 3e keer naar het politiebureau geweest voor een aanvulling op een aangifte die ik in oktober heb gedaan.
Aangifte van onttrekking aan de ouderlijke macht en identiteitsfraude door mijn 2e ex.
1e keer afgewezen door de officier van justitie, ik moest het maar civiel oplossen. De rechercheur duidelijk te kennen gegeven dat er al twee procedures zijn geweest en dat er twee uitspraken waren en zelfs een dwangsom. Dat jeugdbescherming mij heeft geadviseerd om aangifte te doen.
Na de aanvulling weer afgewezen want het moest in beide aangiftes nog beter omschreven worden.
3e keer de aanvulling aangevuld en nu maar afwachten of het opgepakt wordt. Zij is ook meerdere malen afgereisd naar het buitenland zonder toestemming van mij of de voogd. En daar is onlangs een man in Gelderland zwaar op veroordeeld, 18 maanden waarvan 6 voorwaardelijk omdat hij een weekend naar Italië ging. Maar goed dat was een man een vrouw mag het waarschijnlijk wel in mijn geval.
Daarbij heb ik nu mijn kleine meid al drie hele maanden niet gezien en mijn andere kinderen hebben haar al tien maanden niet gezien.
Maar ja, jeugdbescherming kan niks( aldus jeugdbescherming).
En de rechter, oh als u het niet meer kan betalen. Dan gaan de kinderen toch gewoon naar hun moeder. Jammer, rechter de oudste wilt niet. En de oorzaak van deze financiële ellende, moeten wij daar misschien niet iets aan doen in Nederland. Dat het recht eens zegeviert.
En dat in dit geval de moeder uit is op geld en dat dit niks te maken heeft met de zorg voor de kinderen. Want die werden door mij goed verzorgd!.
En dat de ander uit haat en wraak handelt en dit ook gewoon uit naar diverse instanties. Dat er ouderverstoting is aangetoond en dat zij ernstig in haar ontwikkeling word bedreigd omdat ze de vader niet ziet. Verwaarlozing is aangetoond maar helaas, vaders je ziet je dochter niet. Jammer joh, wij kunnen het er wel weer over hebben, maar komen telkens op het zelfde (aldus jeugdbescherming)
Lang leve het rechtssysteem in Nederland!!
Re: Rechtsysteem in NL????
jezus wat een verhaal man....hoe komen wij toch in deze situatie ?
super triest
super triest
Re: Rechtsysteem in NL????
Welkom in Bananen staat Nederland