jeugdbescherming en ouders

Heeft U de RvdK in de nek. Schrijf Uw ervaringen hier neer.
Plaats reactie
BetsLenie
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 132
Lid geworden op: 14 sep 2016, 16:14

jeugdbescherming en ouders

Bericht door BetsLenie »

Heeft iemand enig idee waarom men bij Jeugdbescherming maar blijft roepen dat men alleen naar de kinderen kijkt en niet naar de ouders. De kinderen worden onderzocht, krijgen psychologische hulp of andere zaken. Alsof zij de oorzaak zijn van de problemen. De ouders moeten het zelf doen is wat men maar blijft volhouden. Als één ouder niet met de andere wil praten, ook niet in bijzijn van een (jonge) jeugdbeschermer kan men kennelijk niet verder bij de jeugdbescherming met hun ondertoezichtstelling. Men is niet bereid uit te zoeken wat de onderliggende oorzaak is van dat niet willen praten. Dus een impasse voor ouders en jeugdbescherming en dat heeft ook gevolgen voor de omgang die de jeugdbescherming en beide ouders juist wel op gang willen hebben en houden.
BetsLenie
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 132
Lid geworden op: 14 sep 2016, 16:14

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door BetsLenie »

Nog toegevoegd dient te worden dat in eerste instantie moeder een gezondheidsverklaring eiste van vader omdat hij anders geen omgang zou mogen hebben met kinderen, en ze deed van alles om vader psychisch ongezond te laten verklaren. Dat is niet gelukt omdat de omgang toen stil viel. Inmiddels is dat dus gekanteld omdat ze de kinderen juist kwijt wil op de haar gewenste momenten. Ze wil ze dan alleen verzorgen als vader aantoont dat hij het niet kan. Jeugdbescherming wil deze problematiek niet horen of zien. Een moeder die ook de kinderen naar psychologen wil sturen en stuurt en eigenlijk haar hele omgeving omdat zij vindt dat dat nodig is.
Condat47
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 186
Lid geworden op: 17 feb 2014, 08:49

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door Condat47 »

Hallo BetsLenie,

Herkenbaar, zoon van partner is in 2015 naar een kindercoach gebracht. In 2017 vraagt moeder een onderzoek aan voor ADHD voor zoon bij de kinderpsycholoog. Vader heeft zijn goedkeuring gegeven met het idee dat als zoon GEEN ADHD zou hebben dit er ook uit zou komen.
De diagnose ADHD wordt voornamelijk gesteld op basis van het verhaal van de ouders, en daarnaast heeft de kinderpsycholoog zoon 2 x gezien. Juist omdat de visie van moeder en vader zo ver uit elkaar lagen kon de diagnose niet worden gesteld en is deze uitgesteld. Zoon zou ook overvraagd kunnen zijn op school en is terug gezet van groep 4 naar groep 3. Zoon bleek het daarna weer veel beter te doen op school en ook zijn concentratie was goed. Echter kreeg zoon wel steeds meer gedragsproblemen bij moeder thuis en later ook op school.
Moeder vond dat dit aan de omgangsregeling lag en heeft deze dat ook in oktober eenzijdig stil gezet met argumentatie dat ze rust wilde voor zoon. De omgangsregeling is nu al een half jaar niet toegepast en in plaats van dat de gedragsproblemen minder worden zijn deze alleen maar meer geworden. Juist de rust en regelmaat die hij bij ons wel kreeg mist hij nu. Ondertussen loopt hij al vanaf 2017 bij de kinderpsycholoog. Naar onze mening zou dit helemaal niet nodig zijn als er naar de oorzaak van het probleem gekeken werd ipv steeds weer nieuwe behandelingen te starten om zoon te laten veranderen. Moeder geeft geen rust en regelmaat wat juist als je een vermoeden heb van ADHD nodig is. Ondanks dat hij dit in onze ogen niet heeft vind hij het bijzonder prettig om vooral precies te weten wat er gaat gebeuren op een dag (wie niet, ik vind dat zelf ook prettig dus klinkt mij niet abnormaal). Ik krijg sterk de indruk dat als 1 van de ouders maar lang vol houdt er vanzelf een etiket op je kind geplakt wordt en het kind moet veranderen ipv de ouder. De omgekeerde wereld. Ook in jou geval zal moeder wel juist degene zijn die hulp nodig heeft ipv de vader en of kinderen. Succes en ben benieuwd hoe dit nu verder moet gaan.
Alexander2
Frequent schrijver
Frequent schrijver
Berichten: 10
Lid geworden op: 21 aug 2017, 17:07

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door Alexander2 »

Klopt, de hulpverlening is niet bereid uit te zoeken wat de onderliggende oorzaak is van propblemen. Vaak zeggen ze ook “we doen niet aan waarheidsvinding”. Dit kan betekenen in de praktijk dat de ene ouder de meest bizarre uitspraken over de andere ouder kan doen. De hulpverlening concludeert vervolgens “er is iets niet pluis” en reageert vervolgens door de omgang te staken.

In een notendop overkwam mij dit.
Zus
Zeer gewaardeerde schrijver
Zeer gewaardeerde schrijver
Berichten: 44
Lid geworden op: 07 jul 2016, 18:20

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door Zus »

Ik weet het ook niet, maar ik ervaar precies hetzelfde. Er wordt niet dieper gekeken dan naar de reeks beschuldigingen van de moeder. Die 'zorgen' moeten serieus worden genomen. Niemand vraagt zich af of die zorgen terecht zijn, of dat ze van dergelijke omvang zijn dat men zich inderdaad zorgen moet maken. Het gaat om zaken waar een 'normale' ouder geen melding van zou maken bij instanties; een 'normale' ouder zou hooguit een keer boos reageren.

Voor de zekerheid wordt de omgang dan maar beperkt gehouden, wat niets oplost. Moeder wordt bevestigd, vader raakt gefrustreerd en kan geen hulpverlener meer zien.

D
BetsLenie
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 132
Lid geworden op: 14 sep 2016, 16:14

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door BetsLenie »

Met heel veel geduld komen we misschien weer een stapje verder. Men lijkt langzaamaan bij jeugdbescherming doordrongen te raken dat er sprake is van een "dominante" vrouw. Hun woorden! Het vergt veel tijd en de aangekondigde coach voor de kinderen is nu ook al 3 maanden te laat. Wachtlijsten natuurlijk. We hopen dat die iets voor de kinderen kan betekenen gedurende de tijd dat die toegewezen is. Maar 3 maanden zijn al verstreken zonder hulp binnen die toegewezen periode. En daarnaast komt nu ook twee maanden na de gemaakte afspraak ook een ander traject op gang dat ik hier nog niet kan weergeven maar waar we nu onze hoop weer even op richten. Hier hopen we ook eindelijk de aandacht op de ouders te kunnen richten en op hun problemen die overal tenslotte onder liggen.
Tijd en geduld en blijven hopen maar daarnaast ook heel veel zelf uitzoeken buiten Jeugdbescherming om zodat je weet wat je zelf het beste kunt doen of juist niet moet doen. Het is wel ingewikkeld en soms moet je daar dan goede steun voor zoeken juist buiten de instanties omdat die er dan voor jou zijn als ouder en omdat die kunnen helpen de emoties niet te veel te laten opspelen wanneer verstandige beslissingen moeten worden genomen. Wordt vervolgd.
Zus
Zeer gewaardeerde schrijver
Zeer gewaardeerde schrijver
Berichten: 44
Lid geworden op: 07 jul 2016, 18:20

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door Zus »

BetsLenie schreef: 25 jun 2019, 08:29 Met heel veel geduld komen we misschien weer een stapje verder. Men lijkt langzaamaan bij jeugdbescherming doordrongen te raken dat er sprake is van een "dominante" vrouw. Hun woorden!
Tja, dat klinkt fijn, maar wat heb je eraan? Ze zal niet veranderen, al gaat jeugdzorg op de kop staan. Ik zie in ons geval dat jeugdzorg ook wel doorheeft dat bij moeder niet alles in de haak is, maar ze zijn niet bij machte daar iets aan te doen. En daarnaast is er ook onwil om daarmee aan de slag te gaan, omdat er ook andere dingen spelen die makkelijker zijn om op te focussen. En zo blijft de situatie in stand.
Het vergt veel tijd en de aangekondigde coach voor de kinderen is nu ook al 3 maanden te laat. Wachtlijsten natuurlijk. We hopen dat die iets voor de kinderen kan betekenen gedurende de tijd dat die toegewezen is. Maar 3 maanden zijn al verstreken zonder hulp binnen die toegewezen periode. En daarnaast komt nu ook twee maanden na de gemaakte afspraak ook een ander traject op gang dat ik hier nog niet kan weergeven maar waar we nu onze hoop weer even op richten. Hier hopen we ook eindelijk de aandacht op de ouders te kunnen richten en op hun problemen die overal tenslotte onder liggen.
Tijd en geduld en blijven hopen maar daarnaast ook heel veel zelf uitzoeken buiten Jeugdbescherming om zodat je weet wat je zelf het beste kunt doen of juist niet moet doen. Het is wel ingewikkeld en soms moet je daar dan goede steun voor zoeken juist buiten de instanties omdat die er dan voor jou zijn als ouder en omdat die kunnen helpen de emoties niet te veel te laten opspelen wanneer verstandige beslissingen moeten worden genomen. Wordt vervolgd.
Dat is ook nog een lastige in ons geval. En helaas wordt de hulp hier soms gezocht op plekken die juist niet helpend zijn.

Ook wij richten onze hoop steeds weer op nieuwe trajecten en afspraken, maar ik ben bang dat dat juist onderdeel van het probleem is, in plaats van dat het iets oplost.

Soms denk ik wel eens dat het veel slimmer was geweest als er gelijk hulpverlening op maat was gekomen: Komen jullie er niet uit als ouders? Dan gaan we niet voorzichtig zijn met omgangsregelingen, maar stellen we gelijk een 'normale' omgangsregeling vast, en een coach die jullie gaat helpen om daar een succes van te maken.
In plaats van tig onderzoeken, instanties en trajecten waar moeder alleen voor de bühne aan meewerkt....
BetsLenie
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 132
Lid geworden op: 14 sep 2016, 16:14

Re: jeugdbescherming en ouders

Bericht door BetsLenie »

Je hebt gelijk Zus. Zo'n directe aanpak zou beter zijn. Er zijn ook mogelijkheden voor overigens om het zo te doen. Op een of andere manier komen die eigenlijk weinig of niet in beeld en dan waarschijnlijk pas als het allemaal eerst heel fout loopt. Wat betreft de moeder en/of vader van de kinderen: Tja die zijn nou eenmaal de vader of de moeder omdat ze die kinderen gemaakt hebben en de kinderen zitten daar gewoon mee. Als je dan hulp krijgt waar je niet blij mee bent is het ook dan het beste er van te maken wat je kunt. Vergt wel veel van jezelf en als ouder en zeker als vader, heb je daar ook hulp bij nodig. Het is echt allemaal ingewikkeld.
Maar ik hoor inmiddels ook genoeg van ouders in mijn omgeving die het zelf een beetje uitzoeken en weet je daar gaat het ook vaak helemaal niet goed bij de ouder of met de kinderen. Maar dan kijkt er niemand naar om en rommelt men gewoon wat aan. Ondanks alle wetten en politieke ideeën en alle hulpverlenende instanties zie ik dat er veel meer fout gaat voor kinderen en met ouders dan er geholpen kan worden.
Je eigen leven kun je vaak al moeilijk zelf sturen laat staan dat van anderen en dan ook nog door hulpverleners die er ook gewoon hun kostje mee moeten verdienen, zelfs al zijn ze idealisten. Het valt allemaal niet mee. Dus we blijven hoopvol en proberen een beetje nuchter te kijken naar alles en niet in de stress te raken. Anders raken we helemaal de weg kwijt. En het ideale plaatje bestaat niet. Zolang er maar geen hele erge zaken gebeuren....Dan moet je groot alarm slaan.
Plaats reactie